اولین ببر مبتلا به کرونا

یک ببر مالایی ماده در باغ وحش برانکس در شهر نیویورک به ویروس کرونا مبتلا شده است.

باغ وحش برانکس اعلام کرد که آزمایشگاه ملی خدمات دامپزشکی در ایالت آیووا، آزمایش ویروس کرونا این ببر ماده چهارساله را که نادیا نام دارد، مثبت ارزیابی کرده است.

نادیا، خواهرش آزول، دو ببر دیگر و سه شیر آفریقایی در روزهای گذشته دچار سرفه خشک شده بودند.

گفته می شود این ویروس از یکی از نگهبانان باغ وحش به این گربه سانان منتقل شده است و پیشبینی می شود آنها به طور کامل سلامتی خود را به دست بیاورند.

بر اساس بیانیه باغ وحش برانکس، اشتهای این جانوران کم شده است ولی آنها همچنان هوشیار هستند و با کارکنان باغ وحش ارتباط برقرار می کنند.

هیچ کدام از گربه سانان بزرگ دیگر این باغ وحش بیمار نشده اند.

هر چهار باغ وحش نیویورک از نیمه ماه مارس تعطیل بوده اند و به گفته مسوولان باغ وحش برانکس تدابیر جدیدی برای حفاظت از حیوانات و نگهبانان ها به اجرا گذاشته خواهد شد.

این باغ وحش در بیانیه خود تاکید کرد که نشانه ای مبنی بر انتقال این بیماری از حیوانات از جمله حیوانات خانگی مانند گربه و سگ به انسان وجود ندارد.

کارشناسان حیات وحش پیش تر درباره خطر ویروس کرونای جدید برای میمون های بزرگ مانند گوریل ها، شامپانزه ها و اورانگوتان ها هشدار داده بودند.

منبع:  بی بیسی

مسئولیت ها و وظائف ملی و بین المللی نهادهای دامپزشکی در زمینه مراقبت ، کنترل و انتقال کرونا در رابطه با حیوانات خانگی

1. کمیته مدیرت بحران و پدافند غیر عامل نهادها و سازمان های دامپزشکی در طغیان کووید-19 باید بهترین شیوه ها، اولویت ها و نحوه پایش و نظارت بر وضعیت بیماری و گسترش ویروس را در سطح جمعیت های انسانی و حیوانی مختلف و در تداخل با هم را تعیین و پیاده سازی نمایند و بر احتمال و امکان انتقال و انتشار ویروس کووید-19 از این مکان ها نظارت نمایند.

2. کمیته های بحران و پدافند غیر عامل سازمانی های ذی ربط بازبینه های ممیزی ارزیابی (خودارزیابی و میدانی) مرتبط با رعایت بهداشت فردی، بهداشت محیط و دستگاه ها و تجهیزات، فرایندهای کاری، نحوه استفاده از وسایل حفاظت فردی، نحوه ضدعفونی و گندزدایی تمام مراحل کار و مواد مورد استفاده، نمونه برداری ها و انجام آزمایش ها و غیره را در بیمارستان ها، کلینیک ها، آزمایشگاه ها، فروشگاه ها، بازارها و میادین تهیه و عرضه دام و فرآورده های دامی، کارخانجات و صنایع مختلف و مرتبط در کل و برای مشاغل، مناطق و ایستگاه های مختلف کاری با تدوین نقشه ترافیکی و ارتباط کاری کارکنان و بررسی وضعیت خانواده آنها تهیه، ابلاغ و بر اجرای آن نظارت نمایند.

3. ایجاد یک سامانه اطلاع رسانی و آمورش اختصاصی دامپزشکی یا همکاری دامپزشکان با سامانه ۴۰۳۰  برای پاسخ به سئوالات مردم و صاحبان حیوانات خانگی درباره مراقبت و نگهداری حیوانات خانگی و اصول بهداشت مواد غذایی در دوره همه گیری بیماری کووید-19 بدهند.

4. خدمات بهداشتی عمومی، خدمات دامپزشکی در خدمت بهداشت عمومی و خدمات بالینی دامپزشکی باید با استفاده از رویکرد سلامت واحد(One Health)  اطلاعات و اقدامات خود را به اشتراک بگذارند.

5. خدمات ویژه ای برای ارائه مشاوره و پاسخ به سئوالات صاحبان حیوانات خانگی در ارتباط با بیماری کروناویروس جدید و اعلام وضعیت بیماری خود و حیوانات خانگی و درخواست نگهداری آنها در قرنطینه ایجاد نمایند.

6. مراکز قرنطینه و نگهداری حیوانات خانگی صاحبان بیمار و مشکوک به کووید-19 در سطح شهرها با امکانات مناسب و استاندارد برای نگهداری مجزای آنها با ارائه مراقبت های تشخیصی و بالینی با استفاده از امکانات و ظرفیت های دانشکده های دامپزشکی و بیمارستان ها و کلینیک های دولتی و خصوصی فراهم آورده شود.

7. از زمانی صاحبان مبتلا به کووید-19 گزارش می نماید که حیوان خانگی در منزل دارند و یا در ارتباط با حیوانات همراه یاخانگی بوده و احتمال ارتباط بیماری هر دو وجود دارد، سازمان های بهداشتی و دامپزشکی باید در کنار یکدیگر در ارزیابی خطر همکاری نمایند.

8. اگر تصمیمی به عنوان نتیجه ارزیابی خطر برای آزمایش حیوانات خانگی و همراه که ارتباط نزدیکی با فرد یا صاحب آلوده به کووید-19 داشته، گرفته شد، توصیه می شود از روش های ملکولی از جمله RT-PCR برای آزمایش نمونه های دهان، بینی و مدفوع/ رکتال استفاده شود.

9. در حالی که هنوز هیچ شواهدی مبنی بر انتشار عفونت کووید-19 از یک حیوان به حیوان دیگر وجود ندارد، نگه داشتن حیواناتی که آزمایش کووید-19 مثبت است، دور از حیوانات مواجهه نیافته و جمعیت های انسانی بهترین روش محسوب می شود.

10. سازمان های ملی باید بسته به خطر اپیدمیولوژیکی و پیشگیری ازخطر در هر منطقه، توصیه های لازم را در هر زمان و هرکجا اعمال شود.

11. سازمان های ملی باید دامپزشکان خصوصی و دولتی را ترغیب نمایند تا ارتباط و تعامل نزدیک با مسئولین پزشکی و دامپزشکی محلی داشته باشند و از دستورات و توصیه های آنها پیروی نمایند.

12. دانشکده ها، آزمایشگاه ها و اداره دامپزشکی باید با تحقیقات میدانی، آزمایشگاهی و پژوهشی احتمال انتقال و انتشار کووید - ۱۹ از حیوان به انسان و بلعکس و وضعیت بیماری سگ‌ها و گربه ها (تب و علائم تنفسی) را رصد نمایند.

13. وسایل حفاظت فردی (شامل ضدعفونی کننده دست، ماسک، دستکش یکبار مصرف، لباس یکبار مصرف و عینک محافظ و غیره) و وسایل و مواد گندزدایی بین مراکز دامپزشکی خصوصی و دولتی و نظارت بر نحوه استفاده از آنها تامین و توزیع شود.

14. در ایام شیوع ویروس کرونا دامپزشکان و تیم آنها موظفند مراقبت‌های اساسی لازم برای حیوانات به انجام برسانند، از سلامت و رفاه حیوانات اطمینان یابد و از روابط عمیق حیوانات و صاحبانشان حمایت نمایند. دامپزشکان مسئول سلامتی حیوانات و صاحبان آنها هستند.

15. امکانات، تجهیزات و نیروی انسانی آزمایشگاه های تشخیصی دامپرشکی خصوص و دولتی و دانشگاه ها و مراکر پژوهشی برای انجام آزمایش های تشخیص ملکولی و سرمی و طبی انسانی و دامپزشکی در اختیار ستاد ملی کرونا قرار داده شود.

16. از فعالیت درمانگاه ها، پلی کلینیک ها، بیمارستان ها، داروخانه ها، آزمایشگاه ها و مراکز مایه کوبی دامپزشکی در سطح کشور به عنوان یکی از «مشاغل ضروری» باید حمایت گردد و از اعمال محدودیت ها برای خدمات پیشگیری و درمانی این مراکز در مدت شیوع بیماری کووید-۱۹ خودداری بعمل آید.

17. هرگونه حیوان خانگی یا حیات وحشی که از کشورها یا مناطق با خطر بالای آلودگی به ویروس کووید-19 به کشور وارد می شوند باید قوانین و مقررات و الزامات بهداشتی و دامپزشکی به ویژه نگهداری در قرنطینه به مدت 14 روز و انجام معاینات و آزمایش های لازم را برآورد نمایند.

18. شناسایی و تشخیص ویروس کووید-19 در حیوانات معیارهای گزارش به OIE از طریقWAHIS ، مطابق با قوانین و مقررات بهداشت حیوانات OIE به عنوان یک بیماری نوپدید ضروری است.

19. هر گونه شناسایی ویروس کووید-19 در یک حیوان (شامل اطلاعات مربوط به گونه ها، آزمایش های تشخیصی و اطلاعات اپیدمیولوژیکی مربوطه) باید به OIE گزارش شود.

20. مقامات ملی دامپزشکی با آگاهی از وضعیت گردش ویروس کووید-19 باید ارتباط مستقیمی با مسئولان بهداشت عمومی و حیات وحش داشته باشند، تا با اطمینان پیام های خطر مناسب و منسجم و مدیریت خطر موثر را ارائه نمایند.

21. مراقبت باشند که شیوع کووید-19 منجر به اقدامات نامناسب علیه حیوانات اهلی و وحشی نگردد، رفاه و سلامتی آنها به خطر نیافتد یا تأثیر منفی بر تنوع زیستی منطقه نگذارد.

22. از برنامه پاسخ صحیح به نگرانی های بهداشت عمومی از جمله غربالگری و آزمایش نمونه ها و پایش و تشخیص موارد انسانی و حیوانات اهلی و خانگی پشتیبانی نمایند.

23. دانشکده ها و کلینیک های دامپزشکی با اهدای مواد و تجهیزات ضروری مانند تجهیزات حفاظت فردی و دستگاه های ونتیلاتور (تنفس مصنوعی)، از پاسخ بهداشت عمومی حمایت نمایند.

24. انجمن جهانی دامپزشکی حیوانات کوچک(WSAVA)  از دولت‌ها و مقامات دامپزشکی درخواست کرد که بیمارستان‌ها و کلینیک‌های دامپزشکی جزو «مشاغل ضروری» رده‌بندی شوند تا بتوانند در زمان شیوع بیماری کووید-19 خدمات درمانی لازم را به بیماران خود ارائه دهند.

25. سازمان ها و نهادهای دولتی، خصوصی و مردم نهاد برای ایجاد و سازماندهی پناهگاه های نگهداری حیوانات خانگی رها شده در اثر ترس از همه گیری ویروس کرونا و مراکز قرنطینه های حیوانات خانگی بیمار یا در تماس با افراد مبتلا به کووید-19 مورد حمایت قرار گیرند.

با 4 تا از خنده‌دارترین نژاد سگ ها در دنیا آشنا شوید

نژاد سگ ها مختلف است. به همین دلیل جثه‌ها و قیافه‌های متفاوتی دارند. اما آیا تا به حال با سگی رو به رو شده‌اید که قیافه خیلی مضحک و خنده‌داری داشته باشد؟ مثلا سگ‌هایی که از خنداندن آدم‌ها لذت می‌برند و خودشان هم خوشحال هستند؛ آن قدر که برای شاد کردن شما مدام یک حرکت را تکرار می‌کنند. سگ‌ها رفتارهای بامزه و شخصیت منحصر به فردی دارند که از نشان دادن آن به شما اصلا مشکلی ندارند. بعضی از سگ‌ها پرانرژی و شاد هستند و باعث خنداندن مردم می‌شوند. اما برخی دیگر واقعا چهره بامزه و ظاهری عجیب دارند. در ادامه این مطلب، شما را با 4 تا از مضحک‌ترین و بانمک‌ترین نژادهای سگ در دنیا آشنا می‌کنیم که ظاهر خنده‌دار و بامزه‌ای دارند.

1- نیپولیتان ماستیف

یک سگ بزرگ(Neapolitan Mastiff)  که ابعادش تقریبا به اندازه یک گوزن شمالی است اما رفتارش بیشتر شبیه یک توله سگ ریزه میزه است. از ابعاد بزرگ این سگ که پوستی با چین و چروک‌های سنگین و آویزان دارد نباید بترسید.هیچ چیز خنده‌دارتر از نگاه کردن به این سگ گنده که روی پای مردم می‌جهد و خودش را لوس می‌کند نیست.

2- سگ بی موی مکزیکی

یک نژاد کمیاب و بامزه مکزیکی که مو ندارد و شولوئیتزکوئینتلی(Xoloitzcuintli)  نامیده می‌شود. سگ‌های این نژاد از نظر مردم قبایل تولتک، مایا و آزتک‌ها مقدس هستند و آنها را به عنوان سگ‌هایی شفابخش می‌پندارند. این سگ‌ها خیلی بانمک هستند و هنگامی صاحبان آنها نامشان را صدا می‌زنند قیافه‌شان دیدنی‌تر و مضحک‌تر می‌شود.

3- برگاماسکو

این سگ گله(Bergamasco)  با موهای عجیب و غریب را به عنوان سگی در نظر می‌گیرند که موهایش را درِدلاک (نوعی بافت مو) کرده است. لازم نیست به خاطر چنین موهایی از این سگ بترسید. برگاماسکو یک نژاد شگفت‌انگیز است اما فقط تا زمانی که این سگ شروع به دویدن می‌کند صبر کنید تا قیافه خنده‌دارش را ببینید.

4- بروسل گریفون

یک سگ پشمالوی بامزه(Brussels Griffon)  که ایده شخصیت کارتونی گرینچ از آن الهام گرفته شده است. خیلی‌ها می‌گویند ظاهر این سگ شبیه میمون است. اما در هر حال، هر دوی آنها بانمک و خنده‌دار هستند. به همین دلیل، شک نکنید که دوست‌داشتنی هم هستند.

شاه پنگوئن‌ها را در تور مجازی قطب جنوب تماشا کنید

مهم‌ترین جاذبه‌ی گردشگری جنوبگان به حیات وحش آن مربوط است. این محل، زیستگاه شاه‌پنگوئن‌هایی است که سواحل معتدل شمالی آنجا را برای زندگی برگزیده‌اند.

مهم‌ترین مساله‌ای که باعث می‌شود گردشگران ماجراجو تمایلی به سفر در مسیرهای استاندارد قطب جنوب نداشته باشند، شاه پنگوئن‌های معروفی است که گویی پیراهنی با یقه‌ی زرد پوشیده‌اند و در محلی دورتر از آن مسیرها زندگی می‌کنند. به‌طور معمول در نقاطی که کشتی‌های کروز اجازه‌ی ورود به آن‌ها را دارند، جمعیت زیادی از پنگوئن‌های «جنتو»، «آدلی» و ریش‌خطی دیده می‌شوند. این پنگوئن‌ها هم به‌اندازه‌ی خود بانمک هستند. اما قد آن‌ها به‌ندرت از ۷۰ سانتی‌متر تجاوز می‌کند. علاوه بر اینکه آن‌ها حلقه‌های زرد معروف را دور گردن‌شان ندارند.

آنچه که باید بدانید آن است که شاه‌پنگوئن‌ها و پنگوئن‌های امپراتور که بزرگ‌ترین گونه‌ها در میان پنگوئن‌ها هستند، در بخش‌های نزدیک به آمریکای جنوبی که غالبا پربازدیدترین بخش‌های قطب جنوب هستند، زندگی نمی‌کنند. زیستگاه آن‌ها آب‌های حاشیه‌ای قطب و جزایر معتدل‌تر در سواحل شمالی آن است. دریای راس و جزیره‌ی جورجیای جنوبی. بخش‌هایی از این جزیره و حیات‌وحش هیجان‌انگیز آن را در پانورامای کجارو مشاهده کنید. تور مجازی فرصتی برای کشف ناشناخته‌هایی است که امکان سفر به آن‌ها برای همه میسر نیست.

بخشی از قطب جنوب تا قاره‌ی آمریکای جنوبی ادامه می‌یابد و آنجا، گذرگاه دریک میان شبه‌جزیره‌ی جنوبگان که شمالی‌ترین بخش سردترین قاره‌ی جهان است و دماغه‌ی «هورن» فاصله ایجاد می‌کند. فاصله‌ای که در اینجا درست می‌شود همان نقطه‌ی برخورد اقیانوس‌های آرام و اطلس با اقیانوس «غیررسمی» منجمد جنوبی است. برای گذشتن از آب‌راهه باید به «اوشوآیا»، شهری در استان «تیرا دل فوئگوی» کشور آرژانتین رفت تا کشتی‌های کروزی که از ماه نوامبر تا مارس، روزانه در این مسیر تردد می‌کنند را سوار شد. سختی‌های عبور از این آ‌‌‌ب‌راهه غیرقابل وصف است. دو الی سه روز باید سفر روی آب‌های متلاطم حتی در روزهای بدون طوفانی را تحمل کرد تا وارد آب‌های آرام اقیانوس جنوبگان شد.

از اوایل قرن بیستم یا سال‌های دهه‌ی ۱۹۶۰، گروه‌های بزرگی از شکارچیان نهنگ در جورجیای جنوبی و سایر جزایر جنوبگان زندگی می‌کردند. انسان‌ها تا پیش از کشف نفت پتروشیمی ارزان، از روغن حاصل از چربی نهنگ به‌عنوان سوخت ماشین‌آلات سنگین استفاده می‌شد. به این ترتیب می‌توان این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که انقلاب صنعتی به‌موجب چربی نهنگ بود که شدنی شد. سرانجام روزگاری فرا رسید که کارخانه‌های روغن نهنگ بسته شدند، انسان‌ها این سرزمین‌ها را ترک کردند و ناوگان نهنگ‌کش‌ها به حال خود رها شدند تا فرسوده شوند. اکنون، این تنها پنگوئن‌ها هستند که در میان این خرابه‌ها پرسه می‌زنند و فیل‌های دریایی در آن‌ها حمام آفتاب می‌گیرند. خوشبختانه، شاه پنگوئن‌ها هیچ فایده‌ای برای کسی ندارند و کسی هم دنبال شکار آن‌ها نیست.

اواخر تابستان جنوبگان که فرا می‌رسد، جوجه‌ها به‌تدریج شروع به بزرگ‌شدن می‌کنند. بخش‌های تحتانی اندام آن‌ها به رنگ قهوه‌ای است و کمی کوتاه‌تر و چاق‌تر از پنگوئن‌های بزرگسال هستند. پنگوئن‌های نوزاد به‌صورت گروه‌های بزرگ «مهد کودک مانند» دور هم جمع می‌شوند و منتظر می‌مانند تا والدین‌شان بیایند و به آن‌ها غذا بدهند. هر از گاهی یکی از پنگوئن‌های بزرگسال جلوی گروه می‌ایستد و فریاد بلندی می‌زند و در واکنش به این عمل، یکی از هزاران نوزاد پنگوئن از میان جمع بیرون می‌دود و جست‌وخیزکنان به‌دنبال مادرش راه می‌افتد.

مجمع‌الجزایر جورجیای جنوبی در جنوب اقیانوس اطلس واقع است؛ در نقطه‌ای که دست در میان آرژانتین و قطب جنوب قرار دارد. این مجمع‌الجزایر شامل جزیره‌ای بسیار بزرگ به همین نام و چندین جزیره‌ی کوچک‌تر است که ارزش چندانی ندارند. از نظر فنی، این مجمع‌الجزایر فاصله‌ی کمتری با آمریکای لاتین دارد تا بریتانیا و به همین دلیل، آرژانتین همیشه تلاش داشته است که آن را تحت قیومیت خود درآورد. اما، در واقعیت این سرزمین‌ها در طول تاریخ همیشه یکی از قلمروهای فرادریایی بریتانیا بوده است.

دور افتاده بودن جورجیای جنوبی باعث شده بود که این مجمع‌الجزایر مدت‌های مدیدی از چشم سایر دنیا پنهان باقی بماند. حتی در حال حاضر نیز بحث‌ها و جدل‌هایی درباره‌ی کاشف این جزایر وجود دارد. برخی می‌گویند «آمریگو وسپوچی» معروف یا «آنتونی دِلا روشه» نه‌چندان معروف را باید کاشف این جزایر دانست. اما فرق زیادی بین «کشف کردن و عبور کردن از کنار محلی» با «اولین بار پا گذاشتن به محلی ناشناخته» وجود دارد.

واقعیت انکارناپذیر است. اولین فردی که پا به این جزایر دوردست با آب‌وهوایی سخت و خشن گذاشت، «جیمز کوک» بود. دریانورد معروف بریتانیایی که نه‌تنها این جزایر را کاوید، بلکه نقشه‌ای از سرزمین جدیدی تهیه کرد که نام آن را به‌افتخار جورج سوم، پادشاه انگلستان، به این نام خواند و آن را جزئی از قلمروی پادشاهی انگلستان اعلام کرد.

در آخرین دهه‌های قرن هجدهم و در طول قرن نوزدهم میلادی، شکارچیان فک‌ها به جورجیای جنوبی هجوم آوردند و در قرن بیستم، این مجمع‌الجزایر تبدیل به بزرگ‌ترین مرکز شکار نهنگ در جهان شد. این جزایر در طول عمر کوتاه خود شاهد رویدادهای پرتنشی بوده است که همگی به اختلافات شدید آرژانتین و انگلستان بر سر حاکمیت این جزایر مربوط هستند. این کشور آمریکای لاتین هزینه‌ی زیادی برای تصاحب این قلمرو پرداخت؛ آن‌ها پایگاه‌های نظامی برپا کردند و زیردریایی‌های خود را به ساحل جزایر گسیل داشتند.

در دهه‌ی ۱۹۸۰، این جزایر تبدیل به مرکز جنگ اعلام نشده‌ی «فالکلند» شد؛ اما انگلستان یک بار دیگر پیروز میدان شد و آرژانتین را به تسلیم واداشت. حضور ارتش دقیق و منظم انگلستان دو دهه‌ی دیگر نیز در جزیره ادامه یافت تا سرانجام با آرام شدن اوضاع، از آنجا فرا خوانده شدند. این جزایر همچنان تحت مالکیت بریتانیا هستند.

جورجیای جنوبی ناشناخته‌های بسیاری دارد که باید کشف شوند. «گریت‌ویکن»، بزرگ‌ترین شهر این مجمع‌الجزایر است. این منطقه، جنوبی‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین پایتخت دنیا به شمار می‌آید. طی دوران شکوفایی شکار نهنگ، معمولا در حدود ۲۰۰ نفر در جزیره ساکن بودند؛ اما امروزه حتی تابستان‌ها که فصل اوج کار و شلوغی جزیره است، جمعیت این شهر به‌ندرت به ۵۰ نفر می‌رسد. امروزه، جورجیای جنوبی بهشتی پر از سکون و آرامش است که جمعیت آن را غالبا دانشمندانی تشکیل می‌دهند که برای رصد شرایط جوی به آنجا سفر می‌کنند.

به‌غیر از دانشمندان، گردشگران هم به گریت‌ویکن سفر می‌کنند. گریت‌ویکن و جورجیای جنوبی، هر دو، طبیعت نفس‌گیری دارند؛ کوه‌ها، یخچال‌ها و آب‌دره‌ها. حیات وحش این جزیره نیز حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد؛ بناهای تاریخی این مناطق نیز نیازی به معرفی ندارند؛ گورستان باستانی حاوی بقایای اجساد کاشفان قطب و پایگاه‌های مخروبه‌ی شکار نهنگ. اما مهم‌ترین جذابیت قطب جنوب برای گردشگران، جانداران بی‌همتای این اقلیم است. ۸۰ درصد از «آلباتروس‌ها» (نوعی مرغ دریایی) در این محل تخم‌گذاری می‌کنند. آلباتروس‌ها تنها جاذبه‌ی گردشگری جزیره نیستند. گویی کل جمعیت یک میلیونی شاه پنگوئن‌های کره‌ی زمین در جورجیای جنوبی ساکن هستند. باور نمی‌کنید؟ گالری عکس‌ها و تور مجازی جورجیای جنوبی را ببینید تا این ادعا را باور کنید.

برای دیدن تور مجازی به این لینک مراجعه کنید.

توکسوپلاسموز چیست و چگونه منتقل می شود؟

توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)  بیماری است که توسط انگل تک یاخته ای به نام توکسوپلاسما گوندیآی (Toxoplasma gondii) ایجاد می شود.

این بیماری در سال 1908 شناخته شد. بسیاری از موجودات خونگرم از جمله حیوانات خانگی، دام ها، پرندگان و انسان می توانند توسط این تک یاخته آلوده شوند.

تقریبا 11% افراد بین 49-6 سال در ایالات متحده آمریکا دارای آنتی بادی علیه توکسوپلاسما می باشند و این بدین معناست که یکبار به این انگل آلوده شده اند. اگرچه آلودگی به این انگل معمول میباشد ولی بروز بالینی بیماری بسیار نادر است.

علائم بیماری شبیه به یک سرماخوردگی خفیف و شامل تب، درد خفیف و بزرگ شدن گره های لنفاوی برای مدت بسیار کوتاه می باشد.

چگونه افراد به توکسوپلاسما آلوده می شوند؟

سه راه برای انتقال این انگل وجود دارد:

1_ استفاده از گوشت خام یا نیمه خام و شیر غیر پاستوریزه حیوان آلوده

2_ خوردن اووسیست های (oocyct)  عفونی موجود در طبیعت برای مثال آب و خاک آلوده به مدفوع گربه.

3_ انتقال مستقیم به جنین در مادران بارداری که برای اولین بار به توکسوپلاسما مبتلا شده اند.

استفاده از گوشت خام و نیمه پخته مهمترین و معمول ترین راه انتقال بیماری می باشد. کیست های توکسوپلاسما در گوشت گوسفند، بز و خوک می تواند وجود داشته باشد و به میزان کمتری در گوشت مرغ و گاو دیده میشوند. همچنین در شیر غیر پاستوریزه نیز یافت میشود. کیست های توکسوپلاسمای موجود در گوشت با حرارت کافی در حین پخت از بین میروند.

درحالی که کیست ها در گوشت بسیاری از حیوانات خونگرم وجود دارد ولی میزبان نهایی این انگل گربه می باشد و این بدین معناست که گربه ها تنها حیواناتی هستند که ممکن است اووسیست عفونی را از طریق مدفوع دفع کنند. این اووسیست ها می بایست حداقل 24 ساعت را در محیط آزاد سپری کنند تا توانایی بیماری زایی را بدست آورند. اووسیست ها بسیار مقاوم بوده و می توانند ماه ها یا سال ها در طبیعت باقی بمانند. حتی اووسیست ها در مقابل یخ زدگی یا گرمای شدید نیز مقاوم هستند و می توانند توسط باد و آب در مسافت های طولانی جابجا شوند.

خطرات توکسوپلاسموز برای انسان چیست؟

در دو گروه از افراد جامعه احتمال بیماری وجود دارد:

الف) افرادی که مبتلا به بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی هستند. در این گروه معمولا افرادی قرار دارند که مبتلا به ویروس HIV هستند. در این افراد به دلیل رشد زیاد انگل در بدن و عدم توانایی سیستم ایمنی در متوقف ساختن آن، علائم بالینی ظاهر می شود که میتوان به علائم عصبی شدید، تشنج، فلجی، کما و مرگ حتی با وجود اقدام به درمان، اشاره کرد.

ب) مادرانی که در طول بارداری برای اولین بار توسط توکسوپلاسما گوندیای آلوده می شوند میتوانند عفونت را به جنین منتقل کنند. اکثریت نوزادان در حین تولد نشانه های بالینی را نشان نمی دهند و به مرور زمان این علائم شکل میگیرد. کودکانی که به صورت مادرزادی به این انگل آلوده شده اند دارای علائمی از جمله نابینایی، ناتوانی های ذهنی، ناشنوایی و در موارد شدید مرگ می باشند.

خانم ها می توانند قبل از بارداری از تست های سرولوژیک موجود برای ردیابی توکسوپلاسما استفاده نمایند. احتمال انتقال انگل به جنین و بیماری نوزاد در خانم هایی که قبل از بارداری با این انگل آلوده شده اند و دارای آنتی بادی در مقابل آن هستند وجود ندارد.

چگونه گربه به توکسوپلاسما آلوده می شود؟

شایع ترین راه آلوده شدن شکار و خوردن موش، پرنده یا حیوانات کوچک آلوده میباشد. در گربه هایی که در داخل خانه نگهداری میشوند شایع ترین راه، خوردن گوشت خام میباشد. زمانی که گربه از گوشت خام آلوده استفاده کند آلوده میشود و می تواند اووسیست ها را دفع کند. دفع اووسیست میتواند تا دو هفته به طول بیانجامد. معمولا بعد از یکبار آلوده شدن، در آلودگی های بعدی دفع اووسیست وجود ندارد.

اووسیست های موجود در مدفوع گربه پس از دفع باید به طور میانگین دو روز را در محیط خارج از بدن حیوان بگذرانند تا عفونی شوند. از آنجایی که اغلب گربه ها دائما بدن خود را پاک می کنند، باقی ماندن مدفوع بر روی مو ها برای مدت کافی به منظور عفونی شدن اووسیست ها غیر محتمل است، در نتیجه نوازش و لمس گربه نمیتواند باعث بیماری در انسان شود.

آیا گربه بیمار می شود؟

اکثر گربه های بالغ آلوده سالم اند و نشانه ای از بیماری را نشان نمی دهند ولی در برخی از گربه ها می تواند باعث ایجاد پنومونی، آسیب های کبدی و … شود. نشانه های بیماری شامل بی حالی، بی اشتهایی، سرفه، اسهال، زردی، کوری، تغییر رفتار و مشکلات عصبی است. علت بیمار شدن برخی از گربه ها و عدم بیمار شدن برخی دیگر ناشناخته است ولی می توان بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی گربه مانند FIV و FeLV را در تظاهر بیماری دخیل دانست.

در حال حاضر در کشور ما واکسنی به منظور پیشگیری از توکسوپلاسما وجود ندارد ولی در صورت تشخیص سریع قابل درمان است.

چگونه می توان پیشگیری کرد؟

ظرف مدفوع گربه را روزانه قبل از آنکه اووسیست ها عفونی شوند، تمیز کنید. خانم های باردار یا افرادی که ضعف ایمنی دارند، ظرف گربه را تمییز نکنند یا برای انجام این کار از دستکش پلاستیکی استفاده نمایند.

سبزیجات را کامل بشویید، آب چاه، رودخانه و … را قبل از استفاده بجوشانید.

دست های خود را پس از کار کردن با خاک، پاک کردن گوشت، سبزیجات و فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه با آب و صابون بشویید و از خوردن محصولات لبنی غیر پاستوریزه خودداری کنید. (آموزش نحوه صحیح شستن دست ها)

محل پاک کردن گوشت، چاقو و … را پس از اتمام کار کاملا شسته و ضدعفونی کنید.

حیواناتتان را عقیم کرده و در داخل منزل نگهداری کنید و به آنها اجازه شکار موش و پرنده و … را ندهید.

گربه را فقط با غذاهای آماده مخصوص گربه و یا گوشت پخته تغذیه نمایید.

منبع: asreelm.com