فضای مناسب نگهداری خرگوش

خرگوش‌ها به عنوان یه حیوان خانگی محبوب شناخته می‌شوند. نگهداری از این حیوان می‌تواند تجربه جالبی باشد اما باید از نیازهای او آگاهی کاملی داشته باشید. نگهداری از خرگوش یک کار موقتی نیست. در صورت مراقبت اصولی، ۸ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند. انتخاب وسایل مناسب برای نگهداری از خرگوش بخشی از برنامه مراقبت و نگهداری از آن‌هاست.

یکی از مسائل مهم فضای نگهداری خرگوش است. به صورت کلی، فضای قفس باید به اندازه‌ای باشد که خرگوش فضای کافی برای ایستادن، دراز کشیدن و حرکات آزادانه داشته باشد. منظور از حرکات آزادانه اینست که به راحتی بتواند حداقل سه یا چهار جهش کامل انجام بدهد. در صورتی که اندازه قفس مناسب نباشد ممکن است خرگوش دچار زخم پا بشود و یا احساس نا‌امنی بکند.

کف قفس خرگوش‌ها نباید سیمی باشد. همچنین باید دارای بستر مناسبی باشد. هر بستر غیرخشنی که قابلیت فنری و ضربه‌گیری داشته باشد برای خرگوش‌ها مناسب است که در این بین بسترهای تجاری استاندارد خرگوش و جوندگان ایده ال‌ترین گزینه ممکن است که این بسترها قابلیت جذب مناسبی نیز دارند.

درصورتی که به هر دلیلی به بسترهای تجاری استاندارد دسترسی نداشتیم می‌توانیم از “کاه و کلش” که بقایای ساقه غلاتی همچون گندم، جو و ذرت می‌باشد به عنوان بستر استفاده کنیم.

دقت شود که بدلیل تجاری نبودن این مواد پیش از هر نوع استفاده باید یک بار در آب جوشانده شوند و پس از خشک شدن قابلیت قرار‌دادن در جایگاه خرگوش را دارند. همچنین پیش از استفاده باید بخوبی بررسی شوند تا قطعات تیز و برنده و ناخالصی‌های خطرناک داخل آنها وجود نداشته باشد.

نکته مهم درخصوص بستر مناسب خرگوش‌ها این است که نه تنها جنس بستر حائز اهمیت است بلکه ضخامت بستر نیز اهمیت دارد. به همین دلیل باید توجه شود که چه در مورد بستر تجاری استاندارد و چه در مورد کاه و کلش، باید حداقل ضخامت 10-15 سانتی‌متر بستر در کف جایگاه خرگوش ریخته شود.

نکاتی راجع به مراقبت های دهان و دندان خرگوش

مشکلات و بیماری های مربوط به دهان و دندان از شایع ترین معضلات در میان خرگوش ها می باشد. برخی از این مشکلات قابل پیشگیری هستند، برخی درمان موقت لازم دارند ولی برخی موارد ممکن است تا آخر عمر همراه حیوان باشد. با این حال چنانچه تحت کنترل باشند عموماً تأثیری بر روی کیفیت زندگی و یا طول عمر حیوان ندارند. 

رایج ترین معضل در میان بیماری های دهان و دندان، بد قرار گرفتن دندان های بالا و پایین می باشد. هنگامی که دندان ها مرتب قرار نگیرند، به خوبی بر روی یکدیگر چفت نمی شوند و به دنبال آن رشد بی رویه خواهند داشت. 

بد قرار گرفتن دندان های پیشین: معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که دندان های پیشین پایین در جلوی دندان های بالایی قرار می گیرد. به دنبال آن، دندان های پیشین پایین بیش از حد و به طرف خارج از دهان حیوان رشد کرده و دندان های بالایی به داخل دهان کج می شود. این عارضه به راحتی توسط صاحب حیوان قابل رویت و تشخیص است. 

بد قرار گرفتن دندان های عقب: این عارضه به تنهایی یا به همراه بد قرار گرفتن دندان های پیشین اتفاق میفتد. معمولاً شکل این عارضه بدین صورت است که گوشه هایی از دندان بالایی به سمت داخل گونه و گوشه هایی از دندان پایین به سمت زبان پیش روی می کند. به دنبال این عارضه نه تنها زخم ها و جراحت هایی بر روی زبان و داخل گونۀ حیوان ایجاد می شود که دردناک است بلکه راه را برای عفونت های دهانی باز می کند. 

سایر بیماری هایی که ظاهری مشابه دارند شامل تنبلی روده، آبسۀ دندان، بیماری های کلیوی و سنگ مثانه است. 

با ویزیت دامپزشک عدم تطابق دندان های پیشین قابل تشخیص است. خودتان نیز، مرتب دندان های خرگوشتان را چک کنید تا هرگونه زائده ای را متوجه گردید؛ چک کردن روزانه شما را از تغییرات منحرف می سازد بنابراین بهتر است هر هفته یا هر دو هفته یکبار این کار را انجام دهید. هر گاه که به دامپزشکی مراجعه می کنید از دکترتان بخواهید که دندان های پیشین و عقبی را چک کند. دندان های عقب حداقل یکی دوبار در سال بایستی معاینه شوند.

بهترین درمان برای خرگوش خانگی شما شامل ترکیبی از مراقبت های خانگی و ویزیت های دامپزشکی حرفه ایست بنابراین به طور مرتب حیوان را برای ویزیت دندان ها به دامپزشک ببرید.

منبع: itpet

آموزش دستشویی به خرگوش

دستشویی خرگوش:

خرگوش ها بسیار زود دستشویی کردن در مکان مناسب و تعیین شده را یاد می‌گیرند.

خرگوش ها در طبیعت معمولا یک جا یا دو جا را برای دستشویی خود انتخاب می‌کنند، صاحبانشان می‌توانند ظرف دستشویی را در این مکان ها قرار دهند.

بستر:

در ابتدا به یک بستر مناسب احتیاج دارید. ممکن است خرگوش شما علاقه به دراز کشیدن در بستر دستشویی خود را داشته باشد و هر چند وقت یکبار بستر را گاز بگیرد، بنابراین یک ماده جذب کننده برای امنیت خرگوش از خوردن مدفوع نیاز است و بستر باید قدرت جذب بالایی داشته باشد .

از خاک رس یا خاک دستشویی گربه استفاده نکنید، همچنین از استفاده تراشه چوب سرو و صنوبر خودداری کنید.

جعبه:

برای جعبه دستشویی، جعبه دستشویی گربه بهترین کار را انجام می‌دهد. اگر چه جعبه های کوچک را می‌توانید برای خرگوش استفاده کنید اما فقط برای خرگوش های کوچک کارایی دارد.

اگر خرگوش شما علاقه به برگرداندن ظرف دارد یا در کنار آن دستشویی می‌کند یک مقدار خلاقیت لازم است. سرپوش گذاشتن برای ظرف دستشویی بسیار مناسب است، یا یک دستشویی سنگین تر انتخاب کنید.

دستشویی در سایز بزرگ می‌تواند حتی برای خرگوش های کوچک هم کارآمد باشد و وزن ببشترش باعث می‌شود که دستشویی برنگردد.

اگر خرگوشتان سعی بر برگداندن یک دستشویی می‌کند، شما دستشویی سنگین تری برایش تهیه کنید.

قرار دادن جعبه دستشویی:

برای شروع، خرگوش را در محلی گذاشته و بر کارش نظارت کنید. هر جا که خرگوش شما شروع به ادرار و مدفوع کردن را انتخاب کنید، در غیر این صورت کار شما بسیار مشکل می‌شود، در ابتدا خرگوش را در قفس خود نگه دارید؛ ابتدا با یک ظرف محدود دریک فضای محدود شروع کنید.

هرجا که خرگوش دستشویی کرد را ضدعفونی کنید تا زمانی که خرگوش ظرف دستشویی را انتخاب کند یا گوشه دیگری از قفس را انتخاب کند.

اگر این مورد را دیدید، توالت را جا به جا کنید و در جایی قرار دهید که خرگوش آنجا را می‌پسندد.

توالت را در جایی قرار دهید که هم خرگوش ترجیح بدهد و هم از لحاظ شما جای مناسبی باشد هر دو این ها ضروری هستند و باید رعایت شوند.

اولین بار که خرگوش شما از ظرف دستشویی خود استفاده کرد، آن ناحیه را قبول کنید و خرگوش را به همان ناحیه محدود کنید و در ظرف دستشویی خرگوش اسباب بازی مورد علاقه اش را در قرار دهید.

علائم ادرار و مدفوع خرگوش را در محل مشاهده کنید (معمولا در پشت دم کمی علامت برجا میماند). خرگوش شما در چند جا دستشویی می‌کند سعی کنید این تعداد را محدود به یک مکان کنید. اگر خرگوش شما از جعبه دستشویی استفاده کرد به او یک تشویقی بدهید.

وقتی که اتفاق افتاد و شما خرگوش را محدود به یک جای دستشویی کردید، باز هم خرگوش شما کاملا نمی‌تواند به دستشویی کردن در ظرف عادت کند و ممکن است گاهی اوقات اینکار را در مکان دیگری انجام دهد.

وبینار آموزشی تغذیه، نگهداری، نژادها و رفتارهای خرگوش و جوندگان خانگی

وبینار آموزشی تغذیه، نگهداری، نژادها و رفتارهای خرگوش و جوندگان خانگی: نکات کاربردی

 دکتر مجید ابن النصیر:

_ دامپزشک پرندگان / اگزوتیک و حیات وحش / دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

_ دو جلسه، پنجشنبه و جمعه، ۸ و ۹ آبان

_ تخفیف ثبت نام زودهنگام تا ۱۵ مهر

_ تخفیف دانشجویی

_ اطلاعات بیشتر و ثبت نام:

[phone]/@Ebnalnassir

instagram.com/araz.events

بیماری ویروسی خون ریزی دهنده خرگوش (VHD)

Rabbir Viral Gemorrhagic Disease یک بیماری بسیار واگیردار است که توسط کلسی ویروس ها ایجاد می‌شود. 

خرگوش های گونه oryctalagus cuniculs (که شامل خرگوش های اهلی و وحشی اروپایی می‌شود) تنها خرگوش هایی هستند که به این بیماری مبتلا می‌شوند. این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۸۴در کشور چین دیده شد و امروزه در بسیاری از کشورهای آسیایی، قسمت اعظم اروپا، استرالیا و نیوزلند دیده می‌شود.این بیماری در مارچ ۲۰۰۰ در یک مرکز پرورش خرگوش که از ۲۷خرگوش خانگی نگهداری می‌شد اتفاق افتاد تا ماه آپریل ۲۵ خرگوش از ۲۷ خرگوش موجود مردند و دو خرگوش باقی ماند که برای کنترل به روش مرگ راحت یا انسانی (euthanasia) کشته شدند. گرچه که به نظر می‌رسد شیوع بیماری محدود بوده و منشا شیوع آن هنوز ناشناخته است. نشانه های بالینی شامل تب، بی حالی، کاهش اشتها، اسپاسم یا گرفتگی عضلات و مرگ ناگهانی است. اگرچه بعضی از خرگوش ها ممکن است بدون هیچ علایم بالینی به شکل ناگهانی بمیرند. (مرگ به طور متوسط ۱تا۳ روز بعد از آلودگی اتفاق می افتد.)

عامل ویروسی این بیماری بسیار مقاوم است (می تواند به مدت ۱۰۵ روز در دمای اتاق و ۲۲۵ روز در دمای ۳۸درجه سانتی گراد زنده باقی بماند) و می‌تواند براثر تماس با خرگوش های آلوده یا مدفوع و محصولات آن ها و یا حشرات و جوندگان انتقال یابد.

خرگوش هایی که از این بیماری جان سالم به در می‌برند ممکن است ناقل باشند و بیماری را به خرگوش های دیگر انتقال دهند.

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. استفاده از واکسن هایی که حاوی ویروس کشته شده هستند گسترش یافته و در کشورهایی که اندمیک شده استفاده می‌شوند.

چندین روش برای محافظت از ابتلای خرگوش به بیماری وجود دارد:

خرگوش های خود را در محیط بسته یا در خانه نگهداری کنید.

خرگوشی که با محیط بیرون ارتباط دارد بیشتر در خطر است.

جمعیت حشرات محل نگهداری خرگوش ها را کاهش دهید.

قبل از تماس با خرگوش دست های خود را بشویید خصوصا اگر قبلا با خرگوش های دیگر یا افرادی که خرگوش دارند در تماس بوده اید.

لباس ها و کفش های خود را پس از ارتباط با خرگوش ها بشویید.

خرگوش های جدید را پنج روز قرنطینه کرده و عذایشان را از بقیه جداکنید و به طور مرتب محل زندگی خرگوش هارا تمیز و ضدعفونی کنید.

یک بیماری به شدت مسری، سخت و کشنده است و گرچه انسان ها یا حیوانات دیگر را آلوده نمی‌کند اما به سرعت بین خرگوش ها گسترش می یابد و نتایج مرگباری دارد.