آموزش دستشویی به خرگوش

دستشویی خرگوش:

خرگوش ها بسیار زود دستشویی کردن در مکان مناسب و تعیین شده را یاد می‌گیرند.

خرگوش ها در طبیعت معمولا یک جا یا دو جا را برای دستشویی خود انتخاب می‌کنند، صاحبانشان می‌توانند ظرف دستشویی را در این مکان ها قرار دهند.

بستر:

در ابتدا به یک بستر مناسب احتیاج دارید. ممکن است خرگوش شما علاقه به دراز کشیدن در بستر دستشویی خود را داشته باشد و هر چند وقت یکبار بستر را گاز بگیرد، بنابراین یک ماده جذب کننده برای امنیت خرگوش از خوردن مدفوع نیاز است و بستر باید قدرت جذب بالایی داشته باشد .

از خاک رس یا خاک دستشویی گربه استفاده نکنید، همچنین از استفاده تراشه چوب سرو و صنوبر خودداری کنید.

جعبه:

برای جعبه دستشویی، جعبه دستشویی گربه بهترین کار را انجام می‌دهد. اگر چه جعبه های کوچک را می‌توانید برای خرگوش استفاده کنید اما فقط برای خرگوش های کوچک کارایی دارد.

اگر خرگوش شما علاقه به برگرداندن ظرف دارد یا در کنار آن دستشویی می‌کند یک مقدار خلاقیت لازم است. سرپوش گذاشتن برای ظرف دستشویی بسیار مناسب است، یا یک دستشویی سنگین تر انتخاب کنید.

دستشویی در سایز بزرگ می‌تواند حتی برای خرگوش های کوچک هم کارآمد باشد و وزن ببشترش باعث می‌شود که دستشویی برنگردد.

اگر خرگوشتان سعی بر برگداندن یک دستشویی می‌کند، شما دستشویی سنگین تری برایش تهیه کنید.

قرار دادن جعبه دستشویی:

برای شروع، خرگوش را در محلی گذاشته و بر کارش نظارت کنید. هر جا که خرگوش شما شروع به ادرار و مدفوع کردن را انتخاب کنید، در غیر این صورت کار شما بسیار مشکل می‌شود، در ابتدا خرگوش را در قفس خود نگه دارید؛ ابتدا با یک ظرف محدود دریک فضای محدود شروع کنید.

هرجا که خرگوش دستشویی کرد را ضدعفونی کنید تا زمانی که خرگوش ظرف دستشویی را انتخاب کند یا گوشه دیگری از قفس را انتخاب کند.

اگر این مورد را دیدید، توالت را جا به جا کنید و در جایی قرار دهید که خرگوش آنجا را می‌پسندد.

توالت را در جایی قرار دهید که هم خرگوش ترجیح بدهد و هم از لحاظ شما جای مناسبی باشد هر دو این ها ضروری هستند و باید رعایت شوند.

اولین بار که خرگوش شما از ظرف دستشویی خود استفاده کرد، آن ناحیه را قبول کنید و خرگوش را به همان ناحیه محدود کنید و در ظرف دستشویی خرگوش اسباب بازی مورد علاقه اش را در قرار دهید.

علائم ادرار و مدفوع خرگوش را در محل مشاهده کنید (معمولا در پشت دم کمی علامت برجا میماند). خرگوش شما در چند جا دستشویی می‌کند سعی کنید این تعداد را محدود به یک مکان کنید. اگر خرگوش شما از جعبه دستشویی استفاده کرد به او یک تشویقی بدهید.

وقتی که اتفاق افتاد و شما خرگوش را محدود به یک جای دستشویی کردید، باز هم خرگوش شما کاملا نمی‌تواند به دستشویی کردن در ظرف عادت کند و ممکن است گاهی اوقات اینکار را در مکان دیگری انجام دهد.

وبینار آموزشی تغذیه، نگهداری، نژادها و رفتارهای خرگوش و جوندگان خانگی

وبینار آموزشی تغذیه، نگهداری، نژادها و رفتارهای خرگوش و جوندگان خانگی: نکات کاربردی

 دکتر مجید ابن النصیر:

_ دامپزشک پرندگان / اگزوتیک و حیات وحش / دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

_ دو جلسه، پنجشنبه و جمعه، ۸ و ۹ آبان

_ تخفیف ثبت نام زودهنگام تا ۱۵ مهر

_ تخفیف دانشجویی

_ اطلاعات بیشتر و ثبت نام:

[phone]/@Ebnalnassir

instagram.com/araz.events

همه چیز درمورد خوکچه ی هندی

در این مقاله وبسایت مرجع دامپزشکی ایران، هر آنچه مربوط به خوکچه هندی لازم است بدانید را فرامیگیرید.

خوکچه هندی(guinea pigs) حیوانی است که بسیاری از “اولین” ها را به خودش اختصاص داده است. او اولین جونده‌ای است که به خانه های انسان‌ها راه پیدا کرد. یکی از اولین پستانداران کوچک بود که به فضا فرستاده شد (در نهم مارچ 1961 به همراه یک موش و سگ). همچنین او یکی از اولین گزینه‌های خوب به عنوان حیوان خانگی برای بسیاری افراد است.

تاریخچه و منشاء

بحث جالبی در مورد ریشه نام خوکچه هندی است چراکه خوکچه هندی‌ها نه اهل هند و گینه نو هستند و نه واقعا خوک هستند! در عوض، جونده‌ای از علفزارهای آمریکای جنوبی است که سرخپوست‌های اینکان آن‌ها را اهلی کرده‌اند. آن‌ها این حیوانات را برای مصرف غذایی نگهداری می‌کردند. پخت این حیوانات بی‌شباهت به شیوه پخت بچه خوک نبوده است. از دیگر دلایل نگهداری این حیوانات قربانی کردن آن‌ها برای خدایان بوده است. کاشفان اروپایی که از دنیایی جدید باز می‌گشتند این حیوان را به همراه خود به اروپا آوردند. این حیوان در دهه 1770 به عنوان حیوان خانگی و فانتزی به آمریکا آورده شد.

خوکچه‌های هندی بیشتر شبیه به جوندگانی مانند خرگوش هستند تا موش. خوکچه هندی‌های اهلی معمولا حدود 25 تا 30 سانتی‌متر طول و به هنگام بلوغ وزنی بین 900 تا 1300 گرم دارند. این جونده پاهای کوتاه و بدنی تپل و بدون دم دارند. برخلاف بسیاری دیگر از جوندگان ، خوکچه هندی‌ها خوب از جایی بالا نمی‌کشند و غذا را با پاهای خود بر نمی‌دارند یا برای آینده خود غذا ذخیره نمی‌کنند. متوسط طول عمر آن‌ها چیزی بین 5 تا 10 سال است.

ظاهر

رنگ خوکچه‌های هندی خانگی از قهوه‌ای آگوتی (مانند خویشاوندان وحشی‌شان) تا نقره‌ای براق و یاسی متغیر است. حتی رنگ لاک لاکپشت نیز (ترکیبی از سفید، قرمز و مشکی) نیز در آن‌ها دیده می‌شود. بعضی از آن‌ها پوشش مویی نرمی دارند و برخی دیگر مانند پانک-راکرها موهایی همیشه ایستاده دارند. می‌توانید خوکچه‌ هندی آمریکایی با موهای کوتاه یا از مدل به اصطلاح فشن با موهایی به بلندی 40 تا 45 سانتی متر بگیرید. تنوع آن‌ها تقریبا بی انتهاست.

نگهداری

یک خوکچه هندی خوشحال و سالم به ملاحظات نگهداری مختلفی نیاز دارد. میزان مدفوع آن‌ها بسیار زیاد است. هر ظرف ناپایداری در اطرافشان را وارونه می‌کنند و ممکن است در ظرف غذا یا آبشان ادرار یا مدفوع کنند و در بطرهای اطراف قفسشان غذای نیم جویده و بزاق دهانشان را بریزند. با این پیش‌زمینه ذهنی باید بدانید که حفظ سادگی در محل زندگی خوکچه هندی بهترین شیوه است.

یک قفس پلاستیکی، فلزی یا سیمی با ابعاد حداقل 46 در 46 سانتی متر فضای کافی برای یک خوکچه هندی بالغ را فراهم می‌کند. البته بدیهی است که هر چه این میزان فضا بیشتر باشد آنها بیشتر لذت می‌برند. از آن‌جا که خوکچه ها در بالا رفتن و جهیدن خوب عمل نمی‌کنند، قفسی با ارتفاع بین 22 تا 25 سانتی‌متر برای او کافی است. در این حالت میتوان بالای قفس را باز گذاشت. مسلما اگر حیوانات شکارچی دیگری مانند یک گربه فضول یا سگ در خانه دارید باید بالای قفس کاملا پوشیده باشد. کف قفس نیز می‌تواند یکدست یا سیمی باشد. مش سیمی (توری) در کف قفس با ابعاد 12 در 38 میلی متر می‌تواند خطر آسیب به پا را به حداقل برساند اما با این حال کف یکپارچه ارجحیت دارد.

خوکچه‌های هندی نیاز به مراقبت‌های خانگی خیلی خوب دارند. باید برایش بستری بسیار تمیز، جاذب و نسبتا عاری از گرد و خاک فراهم کنید که به آسانی قابل تعویض نیز باشد. از نوارهای کاغذهای باطله و تراشه‌های چوبی می‌توان به عنوان مثال خوبی از بستر مناسب نام برد. از استفاده از تراشه‌های درخت سدر (نوعی درخت شبیه به کاج) و هر نوع چوبی که روغن داشته باشد پرهیز کنید.

بستری که از چوب ذرت تشکیل شده باشد اغلب دارای باکتری‌ها و قارچ‌هاست و از اینرو توصیه به استفاده از آن نمی‌شود. هر بستری که استفاده می‌کنید باید آن را به طور منظم تعویض کنید تا از انباشته شدن آمونیاک ناشی از ادرار و مدفوع خوکچه هندی در آن جلوگیری کنید. آمونیاک می‌تواند اثرات نامناسبی در حیوان شما بگذارد و باعث تحریک بینی، ریه و چشم‌های او شود. در صورتیکه به این موضوع توجه نشود می‌تواند به یک مسئله مرگبار برای حیوان خانگی شما تبدیل شود. تهویه هوای مناسب یک ضرورت در نگهداری خوکچه هندی است. در صورتیکه کف قفس یکپارچه است باید بستر او حداقل دوبار در هفته تعویض شود.

خوکچه های هندی نیاز به فضایی برای مخفی شدن دارند. یک جعبه مقوایی یا چوبی در دار راه حل خوبی برای این نیاز آن‌ها است. در صورتیکه حیوان جعبه‌ها را جوید یا کثیف کرد، آن‌ها را عوض کنید. اگرچه، این جونده‌ها به خوبی بالا نمی روند، اما همچنان دوست دارند از سطوح شیب دار و تاقچه‌های کم ارتفاع و ایمن بالا بروند.  آنان از جستجو و غوطه‌ور شدن در یونجه و کاه نیز لذت می برند. همچنین خوب است بدانید که شما می‌توانید استفاده از جعبه مخصوص برای دستشویی را به خوکچه هندی بیاموزید.

تغذیه

خوکچه‌ها مخلوقات عادتند. آن‌ها به راحتی تغییری در بافت، ظاهر، مزه و ارائه غذا و آب شان را نمی‌پذیرند. در هنگام غذا به خوکچه هندی خود از غذاها و سبزیجات دیگر مخصوصشان را بدهید تا به تغییر و تنوع عادت کنند.

نیازهای تغذیه‌ای برای خوکچه هندی بالغ عقیم شده، مادر بدون شیر دهی، خوکچه هندی بی تحرک و …  به خوبی سایر پستاندارن کوچک گیاهخوار به پایه گذاری نشده است. پلت تازه خوکچه هندی ( 18 تا 20 درصد پروتئین و 10 تا 16 درصد فیبر) بخش اصلی رژیم غذایی این حیوان را تشکیل می‌دهد.

ویتامین C را به آب آشامیدنی حیوان بیافزائید. ویتامین C حساس به نور بوده و 50 درصد از خاصیت خود را طی 24 ساعت اول از دست می دهد. بطری حاوی ویتامین C را با فویل یا یک جوراب بپوشانید، آب را عوض کنید و روزانه مقداری ویتامین C به آن اضافه کنید. بسیاری از خوکچه ها از طعم قرص های جویدنی ویتامین C خوششان می آید و می توان نحوه خوردن آن را به آنها آموزش داد. مقدار ویتامین C مطلوب روزانه یک یا دو میلی‌گرم به ازای هر 100 گرم وزن حیوان می باشد . میانگین وزن خوکچه بالغ نر 900 تا 1200 گرم و خوکچه بالغ ماده 700 تا 900 گرم می باشد . از آنجائیکه ویتامین C حلال در آب بوده و کلیه ها مازاد آن را دفع می کنند ، به ندرت مشکل از مصرف بیش از حد آن به وجود میاید.

دغدغه‌ها ویژه‌ی خوکچه هندی

از آنجائیکه حیوان خانگی شما در شب فعالیت بیشتری دارد ، در طول روز نیاز به گذراندن ساعات آرام برای استراحت دارد . قفس را در فضایی دور از سروصدا و هیجان قرار دهید. خوکچه های هندی در هوای سرد مقاومت بیشتری دارند تا هوای گرم. دمای بالا همراه با رطوبت بالا ممکن است موجب گرمازدگی حیوان شود. قفس را در اتاق در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید و دمای اتاق را بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد ثابت نگه دارید.

تمامی خوکچه های هندی باید در رژیم غذایی خود، ویتامین ) C اسید اسکوربیک) دریافت کنند. بدن آنها مانند بدن انسان قادر به ساخت ویتامین نیست. اگرچه به پلت‌های تجاری ویتامین C افزوده می شود، اما این قرص‌ها اغلب در عرض 5 الی 6 هفته از تاریخ روی بسته بندی خاصیت خود را از دست می دهند.

اگر حیوان خانگی شما به اندازه کافی ویتامین C دریافت نمی‌کند، در این صورت به آن‌ها سبزیجات و میوه مانند گواوا (میوه نواحی حاره ای آمریکا) ، پرتقال و لیمو با پوست، جعفری، جوانه بروکسل، کلم بروکلی، کلم برگ، گیاه خردل و کیل  به آنها بدهید که همگی دارای 20 میلی گرم ویتامین C یا بیشتر در هر 28 گرم داشته باشند.

منبع: PETMAGZ

خرگوش آنگورا

این مقاله ی مرجع دامپزشکی ایران به معرفی خرگوش نژاد آنگورا می پردازد.

خرگوش‌های آنگورا حیواناتی سر به زیر و کنجکاو هستند و تا زمانی که شما زمان کافی برای رسیدگی به نیاز‌های خاص آنان داشته باشید، برای شما حیوانات خانگی خوبی خواهند بود.

این خرگوش‌ها به نظافت مرتب و منظمی نیاز خواهند داشت تا موهای خود را در وضعیت مناسبی نگه‌ دارند و یونجه نیز باید به عنوان بخشی از رژیم غذایی آنان باشد تا از بروز توده‌های مو (توپ مو) در دستگاه گوارشیشان جلوگیری شود.

تاریخچه خرگوش‌های آنگورا

منشا خرگوش‌های آنگورا به طور قطعی مشخص نیست، اما بیشتر مردم عقیده دارند که خرگوش آنگورای اصیل از شهر آنکارا در ترکیه نشات گرفته است. هم‌چنین ممکن است این نام از گربه‌ی آنگورا و بز آنگورا که هر دو همان نوع پوشش را دارد و متعلق به شهر آنکارا هستند منشا گرفته باشد.

برخی نیز بر این باورند که در نیمه‌های قرن هجدهم و دوران پادشاهی فرانسه به عنوان حیوان خانگی از آنها نگهداری می‌شده است. امروزه خرگوش آنگورا برای استفاده از موی آنها همچون دام پرورش داده می‌شوند.

پرورش خرگوش آنگورا

خرگوش‌های آنگورا حیواناتی سر به زیر و کنجکاو هستند و تا زمانی که شما زمان کافی برای رسیدگی به نیاز‌های خاص آنان داشته باشید، برای شما حیوانات خانگی خوبی خواهند بود.

با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، می‌توانند ۵۰ الی ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش می‌تواند از سه ماهگی باردار شود.

این خرگوش‌ها به نظافت مرتب و منظمی نیاز خواهند داشت تا موهای خود را در وضعیت مناسبی نگه‌دارند و یونجه نیز باید به عنوان بخشی از رژیم غذایی آنان باشد تا از بروز توده‌های مو (توپ مو) در دستگاه گوارشیشان جلوگیری شود.

مو یا پشم خرگوش آنگورا:

موهای پشم مانند خرگوش آنگورا بسیار بلند بوده واین خرگوش‌ها نرم‌ترین و ظریف‌ترین مو را در بین نژاد‌های دیگر خرگوش دارا می‌باشد. گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره‌برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این گونهٔ خرگوش می‌پردازند.

پشم حاصله درجه بندی شده و به واحد ریسندگی انتقال و سپس ریسیده و به نخ خام و کاموا تبدیل خواهد شد و به خارج از کشور صادر می گردد.

از الیاف خرگوش آنقوره در نساجی لوکس استفاده می‌شود و البسه تولیدی از پشم این خرگوش با قیمت بسیار بالایی در جهان به فروش می‌رسد. امروزه کشور چین با پرورش حدود ۸ میلیون خرگوش آنقوره سالانه قریب به ۸ تن آنقوره تولید می‌کند که ۹۰ درصد تولید جهانی است.فرانسه ، ترکیه،استرالیا، آلمان و زلاندنو سایر کشورهایی هستند که آنقوره تولید می کنند.در ایران بین سال‌های ۱۳۴۶تا ۱۳۶۰ با هدف استفاده از پشم،این خرگوش به صورت صنعتی پرورش داده می‌شد و به شکل فله به کشور ترکیه صادر می گردید.

اختلاف رنگ در آنگوراها

خرگوش‌های آنگورا در رنگ‌های سیاه، سفید، آبی وحنایی وجود دارند.

نگهداری و تغذیه خرگوش‌های آنگورا

خرگوش‌های آنگورا نیاز‌های مختلفی دارند که نژادهای دیگر به آنها نیازی ندارند. آنها به برس زدن مرتب نیاز دارند، تا از گیر کردن موها در هم جلوگیری شود. از یک برس خوب برای یکدست کردن موها در این زمینه می‌توان استفاده کرد (که اغلب برای سگ‌ها استفاده می‌شود). خرگوش‌های آنگورا زمینه‌ی بروزمشکل توده‌های مو را دارند. علاوه براین اضافه کردن یونجه تمیز به رژیم غذایی آنها می‌تواند برای جلوگیری از این مشکل کمک کند.

بسیاری از آنگورا‌ها در جهت نظافت به‌طور صحیح، بسیار آرام هستند.

نکات پیش از قبول سرپرستی خرگوش

خرگوش ها حیوانات خانگی فوق العاده و بسیار دوست داشتنی هستند اما قبل از قبول سرپرستی خرگوش، نکاتی را باید مد نظر داشته باشید تا اطمینان یابید این حیوان بامزه برای شما و اطرافیانتان حیوان خانگی مناسبی است.

هزینه

قطعا نگهداری از خرگوش نیز مانند دیگر حیوانات خانگی، هزینه‌هایی را در پی دارد مانند هزینه خرید خرگوش، خانه، لوازم ایمن کردن خانه در برابر خرگوش و … . موارد بالا هزینه‌های اولیه هستند و باید به آن‌ها هزینه‌های جاری مانند تغذیه، خاک و همچنین دامپزشکی را نیز اضافه کنید (برای مواردی مانند عقیم کردن یا مشکلات ناگهانی).

محل زندگی خرگوش

خرگوش ها حیواناتی اجتماعی هستند بنابراین مکانی که برای خانه خرگوش در نظر می‌گیرید بسیار اهمیت دارد. این مکان باید به گونه‌ای باشد که خرگوش بتواند به راحتی استراحت کند اما نباید زیاد از جمع خانواده دور باشد. خرگوش ها به برقراری ارتباط، بازی، تمرین و فعالیت‌های متنوعی نیاز دارند.

ایمن کردن خانه

اگر خرگوش شما در فضای خانه یا اتاق آزاد است و در قفس مشخصی زندگی نمی‌کند، باید مکان زندگی خود را در برابر خرگوش ایمن کنید تا حیوان به وسایل خانه دسترسی نداشته باشد. حتی اگر خرگوش در قفس یا در محوطه بسته‌ای زندگی می‌کند زمانی که او را برای بازی کردن آزاد می‌کنید باید مراقب خانه بوده و روی فعالیت‌های خرگوش نظارت داشته باشد. خرگوش‌ها حیواناتی بسیار کنجکاو هستند و می‌توانند به کابل‌های کامپیوتر، سیم‌های برق، پایه‌های مبل، قالی و غیره دسترسی پیدا کرده و آن‌ها را خراب کنند. آنان اگر فرصت داشته باشند به سند خانه شما نیز رحم نخواهند کرد. پس این موضوع را جدی بگیرید.

سرگرمی

اگر خرگوش کاری برای انجام دادن نداشته باشد، دردسر ایجاد خواهد کرد. اگر سرگرمی‌های متنوعی در اختیارشان قرار ندهید آنان با جویدن وسایل شما خود را سرگرم خواهند کرد. یکی از بهترین تفریحات برای خرگوش، بازی در خانه‌ای مقوایی است که درون آن دستمال توالت یا دفترچه تلفن قدیمی و یا هر وسیله ی کاغذی دیگری باشد.

آموزش محل مخصوص برای ادرار

اکثر پرورش دهندگان، به خرگوش ها آموزش می‌دهند تا به محل مخصوصی برای دفع ادرار و مدفوع بروند. اما گاهی اوقات زمانی که خرگوش به خانه جدیدی منتقل می‌شود عادت‌ها و آموزش‌های خود را فراموش می‌کند که البته امری طبیعی است چرا که ممکن است محیط جدید برای آنها بسیار استرس آور باشد. آموزش ادرار در مکان مشخص می‌تواند بسیار خسته کننده باشد اما نکته ای که باید در نظر بگیرید این است که این کار نیازمند صبر، تکرار و استفاده از تکنیک‌های تشویقی مثبت است.

تغذیه

یکی از نکات مهم در نگهداری از خرگوش، درک رژیم غذایی مناسب خرگوش در طول زندگی حیوان است. تغذیه مناسب و به مقدار لازم برای سلامت خرگوش حیاتی است. اصلی ترین غذای خرگوش فیبر می‌باشد. شما باید سبزه و علف خشک را همیشه در دسترس آنان قراردهید. البته در نظر داشته باشید که بعضی اشخاص نسبت به بعضی علف‌ها حساسیت دارند. برای درک کامل نیازهای غذایی خرگوش، به مقاله رژیم غذایی مناسب خرگوش مراجعه کنید.

ارتباط برقرار کردن با خرگوش

خرگوش ها معمولاً حیوانات بسیار مهربانی هستند با این حال در نظر داشته باشید که ویژگی‌ها و شخصیت هر خرگوش نسبت به خرگوش دیگر متغیر است. اکثر خرگوش ها دوست ندارند که آنها را بگیرید و بلند کنید و بعضی از دیگر نژادها گوشه گیرتر از بقیه هستند. سعی کنید پیش از قبول سرپرستی، با نژادهای مختلف خرگوش و ویژگی‌های آنان آشنایی پیدا کنید.

مسافرت

خرگوش ها زمانی که به مسافرت برده شده یا به محل ناآشنایی منتقل شوند دچار استرس زیادی می‌شوند. بنابراین اگر قصد رفتن به مسافرت را دارید از شخصی که می‌تواند از حیوانات به خوبی مراقبت کند تقاضا کنید که از خرگوش شما نگهداری کند. اگر شما شخصی هستید که زیاد به مسافرت می‌روید و مرتباً جابجا می‌شوید پس خرگوش برای شما حیوان خانگی مناسبی نیست.

هواپیماها معمولا اجازه ورود خرگوش به کابین را نمی‌دهند و گاهی اوقات خرگوش‌ها برای ورود به کشور دیگری باید گواهی قرنطینه دامپزشکی داشته باشند و در بعضی کشورها تحت هیچ شرایطی خرگوش‌ها اجازه ورود ندارند.

کودکان و خرگوش ها

خرگوش ها معمولا بیش از ۱۰ سال عمر می‌کنند بنابراین نیازمند تعهدی طولانی مدت هستند. از آنجایی که خرگوش ها به مراقبت زیادی احتیاج دارند پس همه اعضای خانواده باید موافق نگهداری از خرگوش باشند. هنگام قبول سرپرستی سعی کنید که آینده نگر باشید و برای مدت زمانی طولانی برنامه ریزی کنید.

کلام آخر

هرچند که نگهداری از خرگوش به نظر جالب و هیجان انگیز است اما بسیار مهم است اطمینان یابید که آیا می‌توانید شرایط مناسبی برای نگهداری طولانی مدت از خرگوش را فراهم کنید؟ بنابراین قبل از اضافه کردن خرگوش به خانواده خود، تا جای ممکن در مورد آنان تحقیق کنید.

منبع: petha