ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
موارد کاربرد لوله بینی معدی در اسب:
1. در اسبهایی که دستگاه گوارش سالم است.
2. اسبهایی که تمایل به خوردن دارند اما به علت مشکلات ناحیه دهان، حلق یا مری ، بلع دردناک دارند و همین امر سبب روی گرداندن از غذا میشود مانند بعد از جراحیهای مری، بوتولیسم و همهی موارد دیسفاژی(اختلال در بلع)
3.دادن آغوز به کره اسب و اطمینان از میزان آن (زمان طلایی دریافت آغوز را از دست ندهید!)4. خوراندن موادی که اسبها تمایلی برای بلع آنها ندارند مانند پارافین
لوله معدی را میتوان به دفعات کار گذاشت یا در همان محل بخیه کرد. لوله های معدی در دو مدل ارائه میشوند نوع اول منعطف با قطر کم و نوع دوم با قطر داخلی بزرگتر که طبیعتا تخریش بیشتری ایجاد میکند. کرههای نوزاد نیز نیاز به نوع خاصی از لوله معدی نرم با قطر کم دارند.
نکات مهم
• حرکت مواد غذایی در لوله معدی باید بر اساس نیروی جاذبه باشد.
• قبل از خوراندن مواد غذایی باید از نبود ریفلاکس معدی(برگشت محتویات) به ویژه در کرهها اطمینان حاصل کنید.
• در مورد لولههای معدی که در محل بخیه شدهاند، روزانه محل قرار گیری را به لحاظ زخم یا التهاب به ویژه در ناحیه حلق بررسی کنید.
• گاهی اوقات لوله معدی کار گذاشته شده به شدت محرک است و حال بیمار را بدتر میکنند.
• تغذیه با لوله معدی معمولا در اسبهای که دچار زمینگیری به پهلو هستند عملی نیست.
در برخی بیماران نیاز است لوله معدی از طریق مری کار گذاشته شود. لوله معدی باید در محل بخیه شود و انتهای آن در معده قرار گیرد تا احتمال التهابهای مری به خاطر رفلاکس محتویات به حداقل برسد. امروزه لولههای معدی ویژهای برای همین مقصود به بازار عرضه شدهاند.
قطعا این روش نسبت به قرار دادن لوله معدی از طریق بینی عوارض جدیتری دارد که از آنها می-توان به سلولیت و توکسمی و حتی مرگ حیوان اشاره کرد.
هر روز قبل از غذا دهی از قرار گیری درست لوله معدی در محل مطمئن شوید.
اطراف محل بخیه را با ژل وازلین پوشش دهید تا آسیبهای پوست را به حداقل برسانید.
یکی مشکلات از رایج، انسداد لوله معدی است که باید آن را با فشار آب یا عبور لوله پلیاتیلن دیگر برطرف ساخت یا موارد راجعه از نوشابه گازدار بهره برد.
لمینایتیس یکی از عوارض مهم این روش است به ویژه در جیرههایی با کربوهیدرات بالا و فیبر کم، در نتیجه بررسی روزانه نبض انگشت و سایر علایم مربوطه ضروری است. میتوان بروز لمیناتیس با افزایش تدریجی در مقادیر جیره و گنجاندن فیبر در جیره تا حد امکان کاهش مییابد.
ادامه دارد...
در قسمت بعد با روشهای غیر خوراکی آشنا خواهیم شد.
از اینکه تا اینجا همراه وهمن بودید از شما سپاسگذاریم.
منبع:
ویرایش دوم کتاب equine veterinary nursing از Karen M Koumbe