نژاد گربه های خیابانی

گربه های خیابانی یا گربه های شهری به اختصار به نام گربه های dsh ،dml،dlh خوانده می شوند و اصولا به گربه های اهلی گفته می شود که در شهرها و روستاها در کنار انسان ها زندگی می کنند.

گربه های خیابانی در سه نژاد بزرگ طبقه بندی می شوند:

گربه dsh گربه های مو کوتاه : domestic short-haired cat

گربه dmh گربه های با موی متوسط : domestic medium-haired cat

گربه dlh گربه های مو بلند : domestic long-haired cat

گربه های خیابانی بسته به منطقه ای که در آنجا زندگی می کنند، خصوصیات نزدیک به نژاد گربه های آن مناطق را دارند.مثلا گربه های مناطق آسیای شرقی بیشتر شبیه به نژاد گربه سیامی یعنی باریک اندام و مو کوتاه هستند.درحالیکه گربه های مناطق اروپائی و آمریکایی، گربه های نسبتا درشت تر و مو بلندتری هستند.

با گربه های گرگینه ای آشنا شوید؛ نژاد نادر لیکوی که ۲ هزار یورو قیمت دارد

گربه های نژاد لیکوی با آن بدن کم مو و چشمان بزرگ شان ظاهری شبیه به گرگینه های افسانه ای دارند. این نژاد از گربه بسیار نادر است و آن ها اولین بار در سال ۲۰۱۱ تولید شدند. گربه های لیکوی معمولاً نزدیک به ۲ هزار یورو قیمت دارند. این گربه ها با صاحب خود بسیار مهربان هستند و از آنجایی که بسیار پرجنب و جوش هستند به غذای زیادی نیاز دارند.

دوروتا استریکار ۳۶ ساله که اهل کشور هلند است می گوید او اولین پرورش دهنده ی گربه های لیکوی در کشور خود بوده. استریکار کار پرورش این گربه ها را از سال ۲۰۱۷ شروع کرده است.

او اخیراً چهار گربه ی بزرگسال و شش بچه گربه از همین نژاد به سرپرستی گرفته که تصاویر آن ها در شبکه های اجتماعی طرفداران زیادی پیدا کرده است.

«لیکوی» در زبان یونایی یعنی «گرگ» و ظاهر خاص این گربه ها در واقع در نتیجه ی یک جهش طبیعی از سمت یک جفت گربه ی خانگی مو کوتاه است که هر کدام آن ها حامل ژن بی مویی بودند. گربه های لیکوی نژاد نسبتاً جدیدی محسوب می شود و اولین بار در سال ۲۰۱۱ در ایالت تنسی آمریکا پرورش داده شدند.

نژاد گربه بیرمن

بیرمن‌ها نه تنها جذاب و با نمک به نظر می‌رسند بلکه واقعا با نمک هم هستند! خاستگاه این گربه‌ی ملوس در آسیا است که نژاد محبوب روحانیون آنجا بوده است. در حالی که به این نژاد «گربه‌ی مقدس برمه» می‌گویند، نباید آن را با گربه‌ی برمه‌ای (برمیس) اشتباه گرفت که نژادی جداگانه و متفاوت است. بیرمن موی نیمه بلند، بدنی کم رنگ با لکه‌هایی تیره‌تر و چشمان آبی پررنگ دارد. با این‌که پنجه‌ّهای تیزی دارد اما انگار دستکش‌های سفیدی پوشیده است. بیرمن‌ها موی مخملی نیمه بلند، بدن نیمه‌ تپل (گرد)، گوش‌های نسبتا کوچک (در مقایسه با سایر انواع نژاد گربه)، و بینی عقابی دارند.

طبق استانداردهای مرسوم این نژاد، بدن بیرمن – بسته به شدت رنگ لکه‌های روی آن – باید به رنگ پوسته‌ی تخم‌مرغ (محلی) یا طلایی باشد. لکه‌ها می‌توانند شکلاتی، آبی، قرمز، یاسی یا کرمی باشند.

بیرمن‌ها چشم‌هایی به رنگ یاقوت کبود دارند و پوشش‌شان به خاطر «دستکش‌های» سفید روی هر یک از پنجه‌ها ظاهری غیر عادی دارد. آنها یکی از معدود نژادهایی هستند که با پوششی رنگی انگشتان دست و پایشان به رنگ سفید خالص است. ژنتیک این گونه ممکن است کاملا مشخص نباشد، یعنی نه به قدمت و ابهت گربه‌ی پرشین، و نظیر و همانندی ندارد. یک خصیصه‌ی شایان ذکر رنگ آبی چشم‌های آنها است که در طول عمرشان همواره آبی می‌ماند.

منبع: pethelpful