مرکز جامع دامپزشکی ایران
مرکز جامع دامپزشکی ایران

مرکز جامع دامپزشکی ایران

iranvetmed.ir

اضافه کردن ملاس بهتر از اضافه کردن آب برای مدیریت TMR

اگر میخواهید خوراک یکنواخت تری داشته باشید، ملاس از همه گزینه ها بهتر است. ملاس از آب هم بیشتر به یکنواختی TMR کمک می کند.

در تابستان سال گذشته گروهی از محققین در دانشگاه ویسکانسین رفتار سورت کردن یا جدا کردن خوراک را در گله های شیری ویسکانسین بررسی کردند. داده های حاصل از 78 فارم شیری که حدودا 100 هزار راس گاو شیری را شامل می شد مورد بررسی قرار گرفت. جنبه جالبی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته بود، نوع مایع اضافه شده به TMR و رفتار جدا کردن خوراک بود. این رفتار با استفاده از داده های الک پنسیلوانیا که در ایران هم موجود است به دست آمده بود. در این روش مقدار خوراک باقیمانده روی هر الک بعد از 2 ساعت از خوراک ریزی باید به 100 نزدیک باشد. هر چه از 100 بیشتر باشد یعنی گاو آن بخش را کمتر مصرف کرده و هر چه از 100 کمتر باشد یعنی آن بخش را بیشتر جدا کرده و خورده است.

جالب اینجا که در این مطالعه مشخص شد افزودن ملاس بیش از هر مایع دیگری باعث کاهش رفتار سورت کردن می گردد.

مطابق با پژوهشی دیگر از دانشگاه گوئلف کانادا (دکتر Trevor Devries) مشخص شد که افزودن ملاس به TMR موجب کاهش رفتار جدا کردن، افزایش ماده خشک مصرفی، افزایش تولید چربی شیر و شیر تصحیح شده بر اساس چربی شیر گردید. نتایج مشابهی نیز از دانشگاه اوهایو گزارش شده است. پس حداقل در دامداری هایی که امکان تهیه ملاس وجود دارد باید بفکر افزودن آن به جیره باشیم، نه فقط در تابستان.

استفاده از اوره در جیره غذایی گاو

گاو مانند سایر دام های نشخوار کننده توانایی استفاده از ازت غیرپروتئینی NPN) 1) برای تامین بخشی از نیازهای پروتئینی را دارد.

در شکمبه گاو، میلیاردها باکتری، قارچ و پروتوزوا ساکن هستند. این میکروارگانیسم ها توانایی استفاده از ازت غیرپروتئینی جیره را دارند. ازت غیرپروتئینی در شکمبه شکسته شده (هیدرولیز) و به ازت آمونیاکی تبدیل می‌گردد. میکروارگانیسم ها از این ازت برای ساختن بدن خودشان استفاده می نمایند که در نهایت باعث تولید(سنتز) پروتئین میکروبی می شود. سرانجام، میکروب ها از شکمبه عبور کرده ودر قسمت های پایین تر دستگاه گوارش دام میزبان هضم می گردند. وقتی پروتئین میکروبی هضم شد، اسیدهای آمینه آزاد شده و سپس این اسیدهای آمینه وارد جریان خون می گردند. 

شرح تکنولوژی
زمانی که اوره جایگزین منابع پروتئینی گران قیمت در جیره غذایی گاو می گردد (یا عموما نشخوارکننده ها) موارد زیر حتما باید رعایت گردد:

1-سطوح افزودن اوره به جیره: 
- 1%  کل جیره هوا خشک یا 
- 3% مخلوط کنسانتره یا
- 25-30% کل ازت جیره 
سطح اوره در مخلوط کنسانتره را می توان به بیش از 3% افزایش داد به شرط اینکه مواد خوشخوراکی مثل ملاس درجیره استفاده شود.

2- برای استفاده بهینه از اوره  باید مقادیر مناسبی از کربوهیدرات های سهل الهضم یا انرژی، مواد معدنی و ویتامین ها در جیره موجود باشند. چرا که میکروارگانیسم ها برای ساختن پروتئین بدن خودشان از منبع ازت غیرپروتئینی به این مواد نیاز دارند. 

3- ملاس منبع خوبی از نظر انرژی و مواد معدنی می باشد. در صورتیکه ملاس به راحتی در دسترس باشد می توان مخلوط آب, اوره و ملاس با حداکثر 10% اوره بصورت لیسیدنی با رعایت موارد احتیاطی در اختیار دام گذاشت. برای تنظیم مصرف این مخلوط توسط دام می توان از استوانه چرخان استفاده نمود که آغشته به مخلوط آب، اوره و ملاس می باشد. برای تهیه این مخلوط توصیه می شود که از 5/2 کیلوگرم اوره, 5/4 کیلوگرم ملاس و 28 لیتر آب استفاده شود. 

4- مکمل های پروتئینی حاوی اوره ارزانتر از مکمل های بدون اوره می باشند.

اخطار: اوره باید به خوبی با جیره غذایی مخلوط شود. برای جلوگیری ازمصرف زیاد اوره و مسمومیت آمونیاکی نباید هیچگونه توده و یا کلوخه اوره در خوراک باشد. علائم مسمومیت اوره شامل بیحالی, ریزش زیاد بزاق, کاهش اشتها و حتی مرگ می باشد. در استفاده از اوره به عنوان خوراک موارد زیر دقیقا باید رعایت شود:

1.به دام های کمتر از یک سال و آنهایی که بیمار هستند اوره داده نشود.
2.انرژی خوراکها مناسب باشد.
3.مصرف اوره باید دقیقا کنترل شود.
4.یک دوره عادت پذیری اکیدا توصیه می شود.

منبع : livesheep.com