جرم گیری دندان سگ و گربه ها

جرم گیری برای آرام ترین و بی استرس ترین حیوانات نیز باید با بی هوش انجام شود!

اکثر صاحبان حیوانات درباره بیهوشی قبل از جرم گیری بسیار نگران هستند و گاهی با آن مخالفت می کنند. ولی جرم گیری دندان بدون بی هوشی به دلایل زیر نامناسب و نادرست است:

جرم دندان بسیار سخت و سفت است. برای تراشیدن و پاک کردن آن از ابزار هایی تیز و متحرک با قدرت مافوق صوت و به کمک دست انجام می شود. پس کوچکترین حرکت سر یا بدن حیوان می تواند موجب آسیب به دهان او شود. همچنین ممکن است موجب گاز گرفته شدن دامپزشک شود.

جرم گیری حرفه ای و کامل دندان علاوه بر تاج دندان، شامل بالا و پایین حاشیه لثه ( خط لثه ) است. مهمترین مرحله، جرمگیری فضای بین لثه و ریشه دندان (کیسه لثه ای) است.  برای جرم گیری دندان انسان به دلیل همکاری خود فرد نیازی به بی هوشی نداریم. اما دسترسی به کیسه لثه ای سگ و گربه بدون بیهوشی ناممکن خواهد بود.  جرم گیری سطح دندان حیوان که قابل رویت است تاثیر محدودی بر سلامت دهان و دندان او دارد و فقط اثر آرایشی و زیبایی خواهد داشت. اصل جرم گیری بافت زیر لثه ( کیسه لثه ای) است.

مزیت های  بی هوشی:

- حیوان نیاز ندارد به زور و تحت استرس با دامپزشک همکاری کند. هنگام معاینه و درمان بافت های آسیب دیده درد نمی کشد.

- به هنگام بیهوشی که حیوان عمل رفلکس ندارد می توان لوله نایی برایش وصل کرد و از ورد بزاق ها و ترشحات دهان به ریه جلوگیری کرد و تنفس حیوان را کنترل کنیم. این امکان به هنگام استفاده از آرام بخش وجود ندارد. بیهوشی به تیم دامپزشکی این امکان را می دهد تا فشار خون، ضربان قلب و وضعیت کامل بدن را تحت کنترل داشته باشند.

- معاینه کامل دهان هنگامی که سگ به هوش است امکان پذیر نیست زیرا حیوان اجازه نمی دهد قسمت های انتهایی دهان یا محل های آسیب دیده را معاینه کنیم.

- استفاده ایمن و صحیح از بی هوشی نیازمند ارزیابی سلامت عمومی و وزن حیوان و تزریق دوز و نوع داروی مناسب است. نظارت مستمر در طول بیهوشی نیز بسیار اهمیت دارد.

میکروچیپ، سیستم شناسایی الکترونیکی حیوانات

روشهای سنتی و قدیمی جهت شناسایی حیوانات ، شامل پلاکهای الصاقی ، خالکوبی و علامت گذاری بود که این روشها معایب بسیار زیادی داشت . در دو دهه اخیر ، تکنولوژی میکروچیپ تحول و تغییر عظیمی را در سیستم های شناسایی ایجاد نموده و بعنوان یک اساس شناسایی مکانیزه در جهان مطرح شده است . این تکنولوژی بر اساس شناسایی توسط امواج رادیویی استوار بوده و بدون نظارت و تفسیرهای نظری و شخصی انجام می پذیرد . میکروچیپ تنها روش شناسایی دائمی و مطمئن جانداران بوده که می تواند در کوتاه ترین زمان ، جمعیت کثیری از جانداران را مورد شناسایی قرار دهد .

میکروچیپ به اندازه یک دانه برنج بوده که عاری از هر گونه منبع الکتریکی می باشد . میکروچیپ در زیر پوست جاندار کاشته می شود . بطوری که این عمل کاشت نظیر واکسیناسیون بوده و بسیار ساده و بدون درد انجام می پذیرد . هر میکروچیپ دارای یک کد اختصاصی بوده که در زمان ساخت توسط اشعه لیزر طراحی می گردد . این کدها غیر قابل تغییر و یا جایگزینی بوده و در تمام مراحل حیات جاندار به عنوان عامل دقیق شناسایی استفاده می شود . میکروچیپ در داخل محفظه شیشه ای که قابلیت تطابق با بافت زنده موجود را دارد قرار می گیرد . این محفظه از ایجاد واکنش های ایمنی جاندار جلوگیری می نماید لذا میکروچیپ تا انتهای عمر جاندار در بدن بدون هیچ گونه عارضه ای باقی می ماند . دستگاه بازخوان ، میکروچیپ را توسط امواج رادیویی فعال نموده و امواج برگشتی به دستگاه ، کد اختصاصی میکروچیپ را تعیین می نماید .

در سال ١٩٩٦ میلادی سازمان غذا و داروی ایالت متحده آمریکا (FDA) ، تائیدیه استفاده از میکروچیپ قابل تزریق را در جانداران صادر کرده و در همان سال نیز سازمان USDA استاندارد اختصاصی محل کاشت میکروچیپ در هر جاندار را تعیین نمود . در سال ٢٠٠١ میلادی نیز کمیته بین المللی ثبت حیوانات پس از آزمایشات اختصاصی ، تائیدیه قانونی استفاده از این سیستم را اعلام نمودند . همچنین میکروچیپ ها تحت استاندارد های جهانی ٩٠٠١ ISO طراحی و ساخته می شوند . در ایران نیز در سال ١٣٨٢ سازمان دامپزشکی کشور پس از بررسی و مطالعه این تکنولوژی تائیدیه علمی و فنی را اعلام نمود .

در حال حاضر این سیستم به طور وسیعی در کشورهای مختلف جهان نظیر آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی ، اروپا ، آسیا ، استرالیا ، اقیانوسیه ، آفریقا و خاور میانه استفاده می شود .

میکروچیپ عاری از باطری بوده و به منبع الکتریکی متصل نمی باشد . همچنین اجزاء میکروچیپ قابلیت تعویض و یا جداشدگی ندارد و طوری طراحی شده است که تا انتهای عمر جاندار مورد استفاده قرار می گیرد و عمر نامحدود دارد .

میکروچیپ بسیار ریز و دارای قابلیت تطابق با بافت زنده جاندار می باشد بنابراین امکان ایجاد حساسیت و یا واکنشهای ایمنی وجود ندارد .

هنگامی که عمل کاشت بدرستی انجام گرفت  ، بافت زنده جاندار یک لایه نازک از بافت همبند را بدور میکروچیپ ایجاد کرده و آن را در محل کاشت ثابت و محفوظ نگه می دارد و امکان حرکت و تحرک میکروچیپ در طول حیات جاندار وجود ندارد .

زمان کاشت میکروچیپ بسته به نوع جاندار متفاوت می باشد به طور مثال در سگ و گربه بین ٥ تا ٨ هفتگی می باشد .

احتمال یافتن حیوانات گم شده ای که دارای میکروچیپ هستند بسیار بیشتر از حیواناتی است که فاقد آن هستند.

منبع: woofwoof.ir

معرفی ۹ گیاه سمی و مضر برای حیوانات خانگی

در این مطلب، تعدادی از گیاهانی که برای گربه ها و سایر حیوانات خانگی سمی است آورده شده تا با آشنایی با این گیاهان و دور نگه داشتن حیوانات خود از آنها، از مسموم شدنشان پیش گیری به عمل آورید.

گیاه سمی دیفن باخیا (Dieffenbachia)

دیفن باخیا یکی از گل‌های آپارتمانی محبوب می‌باشد اکثر دوست داران گل و گیاه یک گلدان زیبا و پرپشت از دیفن باخیا در خانه هایشان دارند. اما غافل از اینکه این گیاه زیبا سمی می‌باشد. خوردن برگ دیفن باخیا موجب سوزش شدید دهان شده و ترشح بزاق را افزایش می‌دهد. کسی که دیفن باخیا خورده باشد با حالت تهوع و استفراغ روبرو می‌شود و مشکل بلع پیدا می‌کند. این گیاه زیبا نه تنها برای حیوانات خانگی بلکه برای انسان نیز سمی و خطرناک می‌باشد.

سیکلامن یا پنجه مریم (Cyclamen)

سیکلامن یکی دیگر از گیاهانی می‌باشد که برای حیوانات بسیار سمی می‌باشد. اگر به خاطر زیبایی بی نظیر این گیاه دوست دارید در خانه داشته باشید حتما دور از دسترس حیوانات خانگی قرار دهید. ریشه‌های سیکلامن گلدار فصلی برای حیوانات خانگی مثل گربه و سگ بسیار خطرناک می‌باشند. این گیاه نیز مانند دیفن باخیا سبب استفراغ شدید می‌شود. سیکلامن جزو گیاهان مضری می‌باشد که متاسفانه ممکن است موجب مرگ حیوان خانگی شما نیز شود.

آزالیا (Azalea)

گیاه زیبای آزالیا یکی دیگر از گیاهان سمی برای حیوانات خانگی می‌باشد. میتوان آزالیا را جزو صدرنشین‌های لیست معرفی کرد. خوردن حتی مقدار بسیار اندگی از برگ آزالیا موجب استفراق و حالت تهوع در حیوان خانگی شما شود. اگر بعد این اتفاق ناخوشایند سریعا به دامپزشک مراجعه نکنید حیوان به کما رفته و ممکن است دیگر زنده نماند.

خرزهره یا گیش (Oleander)

گیاه خرزهره جزو گیاهانی می‌باشد که در فضای آزاد رشد می‌کند. پس فقط مراقب حیوانات خانگی در محیط خانه نباشید. اگر برای گشت و گذار و طبیعت گردی حیوان خانگی خود را هم می‌برید مراقب گیاه خرزهره باشید. این گیاه نیز سمی می‌باشد و یکی دیگر از گیاهان مضر برای حیوانات خانگی می‌باشد. با خورده شدن این گیاه حالت استفراغ و کاهش ضربان قلب و در نهایت مرگ اتفاق می‌افتد.

زنبق یا سوسن سفید (Lillies)

گل زنبق جزو گیاهانی است که کمتر انسانی عاشق آن نمی‌شود. اما اگر شما هم دوست دار این گیاه زیبا هستید باید مراقب باشید. گیاه زنبق از نظر خطر برای حیوانات خانگی به دو دسته کم خطر و پر خطر تقسیم می‌شود. علائم خفیفی که بعد از خوردن گیاه به حیوان خانگی شما دست می‌دهد شامل تحریک و سوزش بافت دهان، زبان، حلق و مری بوده که سبب افزایش خفیف ترشح بزاق دهان می‌شود. ولی در مقابل اگر نوع خطرناک آن را در خانه داشته باشید حیوان خانگی شما بخصوص گربه‌ها با خوردن مقدار خیلی اندک هم به مشکلات حاد مانند ناهنجاری کلیه دچار می‌شوند. اگر متوجه خورده شدن گل زنبق توسط حیوان خانگی شدید حتما به همراه نمونه‌ای از گل به دامپزشک مراجعه کنید.

نرگس زرد (Daffodils)

گل نرگس جزو گیاهانی می‌باشد که تمامی قسمت هایش برای حیوان خانگی شما مضر می‌باشد. خوردن قسمتی از گل، برگ و یا پیاز این گیاه به شدت استفراغ آور می‌باشد. نشانه‌هایی که بعد از خوردن گل نرگس دیده می‌شود استفراغ شدید، اسهال، درد شکمی و مشکلات قلب و تنفسی می‌باشد.

نخل ساگو (Sago palm)

از نخل ساگو به عنوان نخل‌های زینتی در داخل و خارج از خانه‌ها نگهداری می‌شود. این درختچه زیبا نیز برای دوست دارای حیوانات خانگی خطرناک می‌باشد. از علائم خوردن این نخل در حیوانات استفراغ، ادرار و مدفوع خونی و مشکلات معده و کبدی و متاسفانه مرگ وجود دارد. حتی خوردن بذر این نخل زیبا نیز خطرناک می‌باشد.

گل‌های لاله و سنبل (Tulips and Hyaciths)

تا به اینجای کار اکثر گیاهان مورد علاقه و زیبا برای حیوان خانگی مانند گربه و سگ‌ها مضر شناخته شده اند. گل لاله نیز یکی دیگر گیاهان مضر و زیبا می‌باشد. گل لاله دارای لاکتون‌های آلرژیک هستند در مقابل سنبل‌ها دارای الکالویید‌های مشابه هستند. بیشترین قسمت سمی این گیاهان پیاز آنهاست. اگر حیوان خانگی شما پیاز این گیاه را بجود علایمی همچون تحریکات دهان و مری و افزایش ترشح بزاق و استفراغ و اسهال را نشان می‌دهند که شدت علائم بسته به میزان مصرف آن‌ها دارد.

آلوورا (Aloe vera)

گیاه آلوورا یکی از گیاهانی می‌باشد که خواص بیشماری از جمله درمان سوختگی، سلامت پوست، رطوبت رسانی و خواص دارویی بیشماری دارد، اما در مقابل خواصی که برای انسان دارد همین اندازه مضر برای حیوانات می‌باشد. در صورتی که حیوانات برگ یا ژل آن را بخورند، ساپوتین‌های موجود در این گیاه باعث مسمومیت آن‌ها می‌شود که با علایمی مانند تغییر رنگ ادرار، پریشانی، اسهال، استفراغ، تشنج ماهیچه ها، بی اشتهایی نمایان می‌شود.

قوانین نگهداری سگ ها

نگهداری حیوان خانگی یکی از بزرگ ترین سوژه های قرن 21 شده است. ایران هم از این سوژه مستثنا نیست. با این تفاوت که برخی افراد هیچ احترامی برای قانون و یا اعتقادی به ایجاد قوانین برای حیوانات ندارند. گواه این مطلب به چندی پیش بر می گردد. صاحب سگی، بیمار حیوان خود را به مطب آورد و در هنگامی که سگش بدون دلیل بر روی میز دستشویی دستشویی می کند معترض می شود که شما نباید به سگ من می گفتید (( وای کار بد، سگ بد ..))

پرسش این جاست آیا قوانینی برای سگ ها در دنیا وجود دارد؟  شماری از قوانین وجود دارند که در بعضی از ایالات آمریکا و برخی کشور های اروپایی وضع شده است و با یکدیگر دارای تفاوت اندکی هستند.

در آغاز شاید فکر کنید این قوانین در ارتباط با حمایت از سگ هاست اما بسیاری از قوانین، سخت گیری هایی را برای سگ ها به وجود می آورد و بعضی از قوانین در ارتباط با حمایت از انسان ها و دیگر حیوانات است.

حال به مرور قوانین می پردازیم :

1. قانون نژاد ها Breed bans : این قانون در سال های اخیر در بسیاری از کشور ها ، ایالت ها و شهر ها وضع شده است. هدف این قانون بیشتر نژاد های گروه bull مانند پیت بول و سگ های نژاد گارد مانند روتوایلر ، دوبرمن، ماستیف ، ژرمن شفرد و ... را در بر می گیرد. صاحبان این سگ ها باید به سگ های خود آموزش بدهند تا به دیگران آسیب نزنند. و سگ هایی که عصبی هستند باید با پوزه بند به بیرون بیایند و مجوز عدم حمله به دیگران را دریافت کنند. در برخی از شهر های آمریکا این قانون برای آپارتمان ها هم وضع شده است.

2. حکم صدا Noise ordinances : این قانون در برخی از شهر های آمریکا وضع شده است. این قانون برای سگ هایی است که صاحبان آن ها ساعت ها در خارج از خانه مشغول کار کردن هستند و سگشان از تنهایی شروع به پارس کردن می کند. در این قانون بعد از شکایت همسایه ها در مرحله ی اول از صاحب سگ تعهد کتبی جهت کنترل پارس سگ می گیرند ، اگر سگ همچنان به پارس کردن ادامه دهد سگ را به بازداشتگاه حیوانات پر سر و صدا منتقل و بعد از آموزش ، سگ را به فرد دیگری می دهند.

3. قانون قلاده Leash laws : در این قانون، سگ در معابر عمومی و یا پارک های که استفاده از آن برای عموم آزاد است حق تردد بدون قلاده را ندارند. این قانون عاملی است تا از گاز گرفتن سگ جلوگیری شود و از بروز خطر برخورد سگ ها با اتومبیل جلوگیری می کند. در برخی از ایالت های آمریکا طول بند قلاده نباید از 6 فوت بیشتر باشد.

4 . قانون سگ های مزرعه Live stock law : در این قانون سگ ها باید به صورتی تعلیم داده شوند تا به دیگر حیوانات مزرعه حمله نکنند. به این سگ ها گواهی عدم حمله به حیوانات مزرعه داده می شود. با توجه به حق تیر در آمریکا کشتن این سگ ها توسط همسایه حتی اگر وارد حریم خصوص آن ها وارد شده باشد مجاز نیست.

5. قانون بد رفتاری با سگ Animal cruelty law: این قانون برای حمایت از سگ ها وضع شده است. نخستین بار این قانون در سال 1800 برای سگ های کاری وضع شد تا از دشنام صاحبان سگ ها یا دیگران نجات یابند. در حال حاضر با توجه به حمایت انجمن های حمایت از حیوانات ، این قانون گستردگی بیشتر یافته است به صورتی که طبق این قانون در صورت بد رفتاری صاحب حیوان با سگ از تذکر کتبی ، دریافت سگ از صاحبش و دادن آن به افرادی که حیوان را دوست داشته باشند و نیز جریمه ی نقدی و زندان وضع شده است. اما این نکته جالب قانون، این است که در صورتی که سایر افراد به طور مثال همسایه یا دامپزشک با حیوان بدرفتاری کند اگر علت بدرفتاری عدم تربیت سگ باشد صاحب سگ باید خسارت پرداخت کند و حتی می تواند از نگهداری حیوان محروم شود.

در متن این قانون مثالی دارد ( اگر سگی در مشاعات ساختمان بر روی پای کسی دستشویی کند و یا پای کسی را گاز بگیرد و همسایه ناگزیر مجبور به عکس العمل شود صاحب حیوان به دلیل عدم تربیت مناسب مقصر می باشد ) .

6 . قانون جمع آوری مدفوع poop scoop : این قانون در برخی از ایالت های آمریکا و در برخی از شهر های اروپا وضع شده است. صاحب حیوان باید مدفوع سگ خود را از کوچه ها یا پارک ها جمع کند. در ایالات متحده آمریکا کسانی که این کار را انجام ندهند بین 25 تا هزار دلار جریمه می شوند.

7 . قانون مکان ها place laws : طبق این قانون ورود سگ ها در برخی از مکان ها مانند هتل ها و رستوران ها ممنوع است.

منبع : پرس کالا

مراقبت چشم سگ

در این مقاله، چند نکته درمورد بهداشت و مراقبت چشم سگ را با هم بررسی می ‌کنیم:

قبل از هر چیز سعی کنید چشم سگتان را تمیز نگه دارید و موهای گوشه چشم او را کوتاه کنید .

چند نکته ی دیگر:

1- با دقت حواستان به هر گونه حساسیت یا زخم و آسیبی در چشم سگتان باشد.بسیاری از سگها به آسانی دچار خراش قرنیه میشوند مثلا زمانی که یک گربه یا یک حیوان دیگر آنها را چنگ بزند یا یک شاخه بسیار کوچک از یک بوته به چشمشان برخورد کند و ... اگر شما هر گونه خراش یا لکه ای در کره چشم او مشاهده کردید بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. 

2- اگر ترشحات چشم سگتان خیلی زیاد است و این ترشحات سفت یا دارای رنگی تیره هستند حتما به دامپزشک مراجعه کنید. 

بسیاری از سگ‌ها توانایی تولید اشک به میزان کافی را ندارند و علت سفت بودن ترشحات به این علت هم ممکن است باشد همچنین عفونت چشمی باعث ایجاد ترشحات بی رنگ می‌شود.