ریزش مو در سگ ها

علل مختلفی برای ریزش مو در سگ ها وجود دارد که از اصلی ترین آن ها میتوان به این موارد اشاره کرد:

۱-آلرژی

اغلب ریزش مو در سگ ها به علت آلرژی ایجاد میشود.درست مثل انسان ها، سگ ها نیز می توانند به انواع غذاها و عوامل محیطی آلرژی داشته باشند.از عوامل آلرژی زای محیطی میتوان به این موارد اشاره کرد:گرده-کپک یاقارچ انگلی گیاهان-حشرات-گرد و غبار-سایر انگل ها

برخی از منابع آلرژی زای غذایی رایج عبارتنداز: گوشت گاو-لبنیات-گندم-جو-ذرت-سویا

از علائم آلرژی‌در سگ ها خاراندن و گاز گرفتن محل خارش،نقاط قرمز تحریک شده روی پوست می باشد.در مدت زمان خیلی کوتاهی ممکن است یک انگل پوستی ایجاد یک واکنش آلرژیکی بکند که برای هفته ها ادامه داشته باشد.

۲-انگل ها و عوامل عفونی

بیماری های ناشی از انگل ها از جمله کک ها، کنه ها و مایتها یا قارچ هایی مانند رینگ ورم، می تواند دلیل دیگری برای ریزش مو در سگ ها باشد.معمولا ریزش مو در این موارد الگوی خاصی دارد. ریزش مو در حالت بیماری های قارچی یا باکتریایی بستگی به عامل بیماری دارد. برای نمونه در حالت قارچ رینگ ورم ریزش ها به صورت دایره ای و نامرتب اتفاق می افتد.

۳-بیماری کوشینگ

در اثر تولید بیش از حد هورمون کورتیزول ایجاد میشود.البته ریزش مو یکی از نشانه های این بیماری می باشد و دامپزشک باید سایر نشانه ها را نیز مد نظر قرار دهد.

در صورت ریزش مو اولین قدم مراجعه به دامپزشک می باشد.

دامپزشک شما برای تشخیص بیماری عموما تست های آزمایشگاهی را برای تعیین علت ریزش مد نظر قرار می دهد.

درمان های مختلفی با توجه به عامل بیماری ها وجود دارد.

مقابله با گرما

ماههای تابستانی می تواند برای سگ شما بسیار بی رحمانه و طاقت فرسا باشد. سگها بیشتر در معرض گرما زدگی قرار می گرند تا انسانها. یکی از دلایل آن این است که سگ شما تمام طول سال یک جامه پشمی به تن دارد.

سگ ها فقط در زیر پاهایشان غده عرقی دارند. روش دیگر تند نفس کشیدن است ، آنها با تند نفس کشیدن گرما را خارج کرده و بدنشان را خنک می کنند. این روش موثر تر از عرق کردن نمی باشد.

بعضی از نژادها نسبت به نژدها ی دیگر به گرما حساس ترند. سگهایی با پوشش ضخیم دولایه برایشان خیلی سخت تر است تا با گرما مقابله کنند. همچنین سگهای بدون پوزه مانند بولداگ (Bulldog)، باکسر (Boxer) و پاگ (Pug) مجرای تنفسی کوچکتری دارند، بنابراین توانایی کمتری برای بیرون دادن گرما دارند.

بیشترین زمانی که سگ دچار گرمازدگی می شود موقعی است که آنها را در ماشینی که پارک شده بگذارید. حتی اگرشیشه های ماشین پایین باشند. در روز موقعی که هوای بیرون °22 تا °26 سانتیگراد است و سگ احساس آرامش می کند  ،  داخل ماشین می تواند برای سگ °38 سانتیگراد باشد! همانطور که می دانید با پوششی که سگ دارد درجه حرارت بدنش سریع بالا می رود.

فعالیت در هوای گرم دلیل دیگری است که باعث گرما زدگی سگ می شود. همانند انسانها ، سگهای پیر ، سگهایی که افزایش وزن دارند و آنهایی که بیماری قلبی و ریوی دارند بیشتر در رنج گرما زدگی هستند ، سگهای جوانتر مقاوم ترند. سگتان را وادار نکنید که در روزها ی خیلی گرم یا مرطوب فعالیت بدنی داشته باشد.

مظنون بودن به گرما زدگی

اگر شما گمان می کنید که سگتان دچار گرما زدگی شد ه است ، او را سریعاً خنک کنید و بلافاصله با دامپزشکتان تماس بگیرید. بعضی از علائم گرمازدگی عبارتند از: تند و سنگین نفس کشیدن ، ریزش آب از دهان ، تقلا کردن برای تنفس کشیدن ، چشمهای مرده و عاری از زندگی  (چشمهای شیشه ای) ، ضعف و سستی ، بعضی اوقات لثه ها قرمز تیره می شود و ناتوانی برای ایستادن. و در شرایط خیلی وخیم دچار اسهال واستفراغ می شود. سریع خنک کردن و پایین بردن درجه حرارت بدن سگ خیلی مهم می باشد. سریع ترین راه برای این کار استفاده از آب خنک است. هرگز از آب خیلی سرد استفاده نکنید ، تغییر ناگهانی درجه حرارت می تواند خطرناک باشد. شما می توانید سگ خود را در وان حمام ، سینک دستشویی یا تشتی که پر از آب خنک است بگذارید. راه دیگر این است که حوله ای که با آب خنک خیس شده است را دور بدن سگ ببندید. به یاد داشته باشید که هر چند دقیقه حوله را دوباره با آب خنک خیس کنید ، برای اینکه حوله سریع حرارت بدن سگ را بخود می گیرد و گرم می شود. با شیلنگ خیس کردن ، گذاشتن سگ روبروی کولر برخی دیگر از راههای خنک کردن می باشند. به سگتان آب دهید تا بنوشد سپس با دامپزشکتان تماس بگیرید.

راههای جلوگیری از گرما زدگی

1- هرگز سگ خود را در روزهای گرم در ماشین پارک شده نگذارید. حتی در روزهایی که درجه حرارت هوا °22 یا °26 سانتیگراد است اگر ماشین شما زیر آفتاب پارک شده ، حتی با شیشه های پایین سگ را در آن نگذارید. درجه حرارت می تواند در چند دقیقه تا بالای °38 سانتیگراد برسد. پارک کردن زیر سایه کمی کمک می کند ، ولی در روزهای گرم حتی پارک کردن زیر سایه هم کافی نمی باشد. بهتر است بگذارید سگتان در خانه بماند.

2- مقدار فراوانی آب خنک و تازه در اختیارش بگذارید.  سگها باید همیشه آب برای نوشیدن داشته باشند. آب سگتان را تمیز و تازه نگه دارید. هرگز ظرف آب سگتان را زیر آفتاب نگذارید ، زیرا باعث گرم شدن آب می شود. فرض کنید که دارید یک لیوان چای گرم در تابستان می نوشید.

3- همیشه مکانی سایه دار برای سگتان فراهم کنید. سگها همیشه باید نقطه ای سایه دار برای خلاص شدن از حرارت آفتاب داشته باشند. اطمینان حاصل کنید که همچین جایی را برای سگتان درست کرده اید. به یاد داشته باشید ، هنگامی که خورشید تغییر مکان می دهد جای سایه هم تغییر می کند. درختها سایه مناسبی را در تمام طول روز ارائه نمی دهند.

خنک نگه داشتن 

بعضی از سگها از بازی کردن در تشت آب خیلی لذت می برند. برخی دیگر عاشق این می باشند که با شیلنگ آب خیس شوند ، در حالی که برخی دیگر فقط دوست دارند روبروی کولر دراز بکشند. به یاد داشته باشید که اگر شما گرمتان است ، پس سگتان بیشتر از شما گرمش می باشد. شما ممکن است مجبور شوید که برای خنک کردن سگ از شیلنگ آب استفاده کنید ، حتی اگر او خوشش نیاید. از تابستانتان لذت ببرید و بخاطر داشته باشید که سگتان را خنک نگه دارید!

منبع: woofwoof.ir

هرآنچه که قبل از دویدن با سگ خود باید بدانیم

به احتمال زیاد صبح زود وقتی از خانه بیرون می‌روید، سگ‌هایی را می‌بینید که با خوشحالی همراه با صاحب خود در حال دویدن هستند و با اشتیاق تمام از این کار لذت می‌برند. احتمالا سگ‌هایی را هم دیده‌اید که برای نفس گرفتن سرعت دویدن‌شان را کم می‌کنند، اما صاحب‌شان بدون توجه به این مسئله، افسار سگ‌شان را می‌کشند یا سریع‌تر از توله‌های خود می‌دوند.

همچنین برخی از سگ‌ها، از صاحب خود جلو می‌زنند و سریع‌تر می‌دوند و باز هم ممکن است دچار این مشکل بشوند، زیرا صاحب‌شان نمی‌تواند پا به پای آن‌ها بدود. هر دوی این وضعیت‌ها، خطرناک هستند و حتی ممکن است موجب مرگ سگ شما بشوند!

ممکن است تعجب کنید اگر بگوییم که ورزش و دویدن صبحگاهی هم می‌تواند برای سگ شما خطرساز باشد! شاید چیزهایی شبیه به این را شنیده باشید که: «سگ‌ها بیشتر برای دویدن‌های کوتاه و انفجاری ساخته شده‌اند تا دویدن‌های طولانی و استقامتی» یا از سوی دیگر، شاید شنیده باشید که: «چاقی یکی از مشکلات رایج در بین سگ‌ها است و برای جلوگیری از آن، بهتر است با یک برنامه منظم سگ را به ورزش و دویدن ببریم».

خب، جالب است بدانید که هر دوی این شنیده‌ها رای برخی از سگ‌ها درست هستند و برای برخی از نژاد‌ها نادرست! در ادامه مهم‌ترین نکاتی که قبل از ورزش و دویدن با سگ خود باید در نظر داشته باشی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

آیا نژاد سگ شما برای دویدن مناسب است؟

برخی از سگ‌ها کاملاً برای کار طولانی و فعالیت‌های سنگین و طاقت‌فرسا ساخته شده‌اند. به عنوان مثال سگ‌های هاسکی این توانایی را دارند تا سورتمه‌ها را در مسافت های طولانی بکشند. شپردهای استرالیایی هم می‌توانند مدت زمان زیادی را در مزرعه صرف گله داری کنند.

همچنین سگ‌های گری هوند را هم برای شرکت در مسابقات سرعت پرورش داده‌اند. برخی از نژادها سرعت بالاتری در دویدن دارند، درحالی‌که برخی در پیمودن مسیرهای طولانی استقامت و توانایی زیادی از خود نشان می‌دهند.

اگر شما نژادهایی دوست دارید که بتوانند مسافت‌های بیشتری را بدوند، سگ‌هایی مانند ویمارانر، پوینترهای مو کوتاه آلمانی ، ویژلاس‌ها، رتریورهای طلایی، لابرادورها، دالماتین‌ها، کولی‌های مرزی، پودل‌ها و هاسکی‌های سیبری، می‌توانند انتخاب مناسبی برای شما باشند. بصورت کلی، سگ‌هایی که جثه بزرگ‌تر و پاهای بلندی‌تری دارند، در دویدن عملکرد بهتری دارند.

همچنین اگر به دنبال سگ‌هایی هستید که در مسافت‌های کوتاه عملکرد خوبی داشته باشند، می‌توانید به سراغ نژادهایی مانند پیت بول، ستر انگلیسی ، بیگل و فرعون هوند بروید. این سگ‌ها در مدت زمان کم از سرعت و شتاب بالایی برخوردار هستند.

البته ممکن است که این سگ‌ها بتوانند مسافت های طولانی را بدوند، اما بیشتر به بازی‌هایی علاقه دارند که در آن‌ها چیزی را پرتاب می‌کنید تا به سرعت برای شما بیاورند. در واقع بیشتر به دویدن‌های کوتاه و ناگهانی علاقه دارند.

در این میان، سگ‌هایی با بینی‌های کوتاه وجود دارند که اصلا برای دویدن مناسب نیستند. نژادهایی مانند پاگ، بولداگ، بوکسر، پکینگز، شیتزو و بطور کلی هر نوع سگ دیگری که شکل صورتش جمع شده است، به هیچ وجه انتخاب مناسبی برای دویدن محسوب نمی‌شوند. بینی کوچک این سگ‌ها باعث می‌شود تا نتوانند هوای ورودی را به اندازه کافی خنک کنند.

در نتیجه دمای بدنشان بیش از حد استاندارد زیاد می‌شود و دچار مشکلات تنفسی خواهند شد. بنابر این دویدن با این نژادها را چندان توصیه نمی‌کنیم. البته، اینکه بی‌تحرکی هم برای این سگ‌ها ضرر دارد و ممکن است آن‌ها را به چاقی و بیماری‌های مفصلی دچار کند. بنابر این، سعی کنید پیاده روی‌های کوتاه مدت و منظم را در برنامه سگ خود بگنجانید.

ضمن اینکه در نظر داشته باشید هوای گرم برای این سگ‌ها اصلا مناسب نیست. بنابر این حتی در صورتی که قصد پیاده‌روی دارید، توجه داشته باشید که مدت زمان زیادی سگ خود را زیر آفتاب نگه ندارید.

در نهایت با توجه به آنچه گفتیم، سگ‌های کوچک‌تر یا سگ‌هایی که پاهای کوتاهی دارند، برای دویدن مناسب نیستند. شاید این سگ‌ها بتوانند مسافت‌های کوتاهی را با شما همراهی کنند، اما اگر می‌خواهید با آن‌ها بدوید، باید کاملا مراقب و مواظب‌شان باشید و تا جای ممکن، باقدم های کوتاه بدوید.

به خاطر داشته باشید که سگ‌هایی مانند داشهوند و کورگی که پاهای کوتاهی دارند، برای دویدن ساخته نشده‌اند و این فعالیت‌ها خطر زیادی برای‌شان خواهد داشت.

سگ شما چند سال دارد؟ سن سگ خود را هم برای دویدن در نظر بگیرید

دویدن طولانی برایی سگ‌هایی که خیلی جوان هستند یا خیلی پیر، مناسب نیست. زیرا این کار ممکن است به بدن‌شان آسیب برساند. توله‌هایی که هنوز مفاصل و استخوان‌های‌شان بطور کامل رشد نیافته است، ممکن است دچار عوارض مفصلی و استخوانی شوند.

به خاطر داشته باشید که نژادهای بزرگ نسبت به نژادهای کوچک‌تر رشد کندتری دارند. بنابر این قبل از آنکه دویدن را شروع کنند، به زمان بیشتری برای آماده‌سازی نیاز دارند.

در مجموع، بهتر است توله‌ها را تا قبل از سن 8 ماهگی به دویدن نبریم. هرچند که همین سن هم برای خیلی از سگ‌ها زود است و سن مناسبی برای دویدن به حساب نمی‌آید. بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا سگ شما سن مناسبی برای دویدن دارد این است که از دامپزشک خود بپرسید. دامپزشک سگ شما بخوبی می‌تواند میزان رشد مفاصل و شکل گیری استخوان‌ها را تشخیص دهد.

برای سگ‌هایی که سن بالایی دارند، دویدن مشکل و سخت است. این سگ‌ها استقامت توله‌های جوان را ندارند و با توجه به شرایط سنی، هرگونه فعالیت بدنی برای‌شان دشوار خواهد شد. تورم مفاصل(Arthritis) در سنین پیری می‌تواند منجر به درد در ناحیه مفصل شود و دویدن این درد را تشدید خواهد کرد. همچنین سگ‌های پیر در معرض بیماری‌های قلبی هم قرار دارند و همین مسئله، دویدن را برای‌شان خطرناک می‌کند.

بنا بر این بهتر است بصورت مداوم وضعیت جسمانی سگ خود را مورد بررسی قرار دهید و مطمئن شوید که دویدن برایش ضرری دارد یا خیر.

وضعیت سلامت سگ شما چگونه است؟

مهم نیست که سگ شما چند سال دارد، در هر صورت، بهتر است سگ خود را بصورت منظم نزد یک دامپزشک ببرید. هر سگی ممکن است دچار عوارض و بیماری‌هایی شود که دویدن می‌تواند شدت آن را افزایش دهد. مشکلات قلبی، تنفسی، استخوانی و مفصلی همواره سلامت سگ‌ها را تهدید می‌کنند و دویدن می‌تواند هر کدام از این مشکلات را تشدید کند.

البته برخی از نژادها بصورت کلی استعداد بیشتری در ابتلا به این بیماری‌ها را دارند. سگ‌های ژرمن شپرد معمولا از عارضه بدریختی باسن (Hip Dysplasia) رنج می‌‌برند. بنابر این، اگر سگ ژرمن دارید، بهتر است او را بطور مداوم نزد دامپزشک ببرید تا از سلامت سگ خود مطمئن شوید.

همچنین اینطور تصور نکنید که چون سگ شما سالم به نظر می‌رسد، پس می‌تواند کیلومترهای زیادی را بدود! سگی که هنوز بطور کامل رشد نیافته است، باید به مرور زمان قدرت و توانایی دویدن را کسب نماید. بنابر این، در ابتدا بهتر است با مسافت‌های کوتاه شروع کنید. سعی کنید مسافت دویدن سگ‌تان را هرهفته نهایتا تا 5% افزایش دهید

این را هم بدانید که حتی سگ‌های سالم هم باید طبق یک برنامه حساب شده و منظم به دویدن بپردازند. سگ‌ها هم مانند انسان‌ها قبل از ورزش به گرم کردن نیاز دارند. در غیر این صورت، ممکن است ماهیچه‌های‌شان آسیب ببیند. بنا بر این برای شروع قبل از آنکه به سرعت کامل برسید، چند دقیقه با سگ خود به آرامی پیاده روی کنید.

به این نکته هم توجه داشته باشید که به هیچ وجه سگ خود را پس از خوردن وعده غذایی به ورزش نبرید. این مسئله را واقعا جدی بگیرید، در غیر این صورت ممکن است سگ شما به پیچ‌خوردگی و انبساط شکمی(Gastric Dilatation-Volvulus)  دچار شود. این عوارض بطور مستقیم جان سگ شما را تهدید می‌کنند و گاهی برای درمان‌شان به جراحی نیاز است. همچنین سعی کنید یه میزان کافی مایعات به بدن سگ خود برسانید.

بهترین کار این است که به دفعات زیاد و مقدار کم در حین دویدن، به سگ خود آب بدهید. این کار بهتر از این است که پس از دویدن در مسافت‌های زیاد مقدار زیادی آب در اختیار سگ خود قرار دهید. به خاطر داشته باشید که حجم زیاد آب هم می‌تواند برای سگ شما مشکل ساز شود.

قرار است با سگ خود در چه آب و هوایی بدوید؟

به شما توصیه می‌کنیم تا همیشه وضعیت آب و هوا را هم در نظر داشته باشید. برخی از نژادها مانند هاسکی برای ورزش و فعالیت در هوای سرد مناسب هستند، در حالی‌که نژاد سگی مانند رودسیان (Rhodesian) می‌تواند در هوای گرم هم فعالیت بدنی داشته باشد. بنابر این قبل از انجام هرگونه فعالیت ورزشی، حتما به نژاد سگ خود و مهم‌تر از آن نوع پوشش بدنش توجه داشته باشید

البته احتمال خطر در هر نوع از آب و هوایی وجود دارد. برخی از خطرات فعالیت در هوای سرد عبارتند از:

افت شدید دمای بدن (hypothermia)

سرمازدگی (frostbite)

مسمومیت با مواد ضد یخ (antifreeze poisoning)

آسیب دیدن پنجه پا بخاطر نمک پاشی روی برف

بنا بر این سعی کنید از پنجه‌های سگ خود در این شرایط آب و هوایی مراقبت کنید. همچنین اگر سگ شما فاقد پوشش بدن مناسب برای آب و هوای سرد است، توصیه می‌کنیم که حتما برایش لباس زمستانه خریداری کنید.

آب و هوای گرم هم مشکلات خودش را دارد. مهم ترین عوارض ناشی از این آب و هوا عبارتند از:

سکته قلبی (heart stroke)

خشکی بدن (dehydration)

آسیب به پنجه پا بخاطر حرارت بالای زمین

حضور سایر سگ‌ها و مردم که در این فصل بیشتر به بیرون از خانه می‌روند و ممکن هست برای سگ شما مزاحمت ایجاد کنند

اگر می‌خواهید سگ خود را در آب و هوای گرم به بیرون ببرید، بصورت متعدد اما به میزان کم به او آب بدهید. همچنین مطمئن شوید که پیاه رو یا آسفالت بیش از حد داغ نیست. برای این کار کافی است دست خود را به مدت 5 ثانیه روی سطح زمین قرار دهید. اگر زمین از نظر شما داغ است، پس برای سگ شما هم مناسب نیست.

توصیه می‌کنیم سگ خود را در زمین‌های چمنی و سایه دار به پیاده روی ببرید. همچنین مطمئن شوید که سگ شما به اندازه کافی اجتماعی شده است و می‌تواند با سایر انسان‌ها و حیوانات خانگی بیرون از خانه کنار بیاید.

در نهایت، به همه چیز سگ خود توجه کافی داشته باشید!

یکی از چیزهایی که عاشقان سگ را حسابی خشمگین می‌کند، این است که ببینند فردی بدون توجه به سگ خود، او را به دویدن می‌برد و باعث آزار و اذیت او می‌شود. این افراد به احتمال زیاد هدفون بر سر دارند، تنها به قدم‌های خود توجه می‌کنند یا دائماً سرگرم موبایل خود هستند و هیچ توجهی به وضعیت سگ خود ندارند.

اگر شما یک همراه و رفیق در ورزش‌های خود می‌خواهید، باید خودتان هم نقش یک دوست را به خوبی ایفا کنید. مهم نیست سگ شما چقدر سلامت است یا اینکه دفعات زیادی بدون هیچ مشکلی با او به دویدن رفته‌اید، مهم این است که بدانید همواره خطراتی وجود دارد و ممکن است مشکلاتی برای سگ شما پیش بیاید. بنا بر این لازم است که همواره آماده باشید.

به سگ خود نگاه کنید و اگر دیدید سگ شما به سختی نفس می‌کشد، در دویدن می‌لنگد، به دنبال فرصتی برای استراحت است یا دچار کم آبی شده است، سریعاً دویدن را متوقف و به وضعیتش رسیدگی کنید. پس حواستان را در هر زمان و هر بار دویدن خوب جمع کنید تا سگ شما آسیب نبیند.

دویدن با سگ می تواند تجربه فوق‌العاده‌ای باشد و قطعاً هر دوی شما از مزایای ورزش بهرمند خواهید شد. اما در نظر داشته باشید که مسئولیت حفظ سلامت سگ با شما است و همواره باید تلاش کنید تا سگ شما در معرض آسیب‌ها قرار نگیرد.

علت بالا آوردن سگ چیست؟ (+راه های درمان)

به احتمال زیاد الان استفراغ سگ عزیزتان شما را نگران کرده و به دنبال علل و راه‌های می‌گردید. برای همین بحث را کوتاه می‌کنیم و فوراً سر اصل مطلب می‌رویم تا از نگرانی در بیایید و اقدامات لازم را سریعتر انجام دهید.

علت بالا آوردن سگ ها چیست؟

درست مانند اسهال سگ که در مقاله قبلی توضیح دادیم، استفراغ در سگ ها هم به دلایل مختلفی ممکن است اتفاق بیافتد.

بعضی از این دلایل جای نگرانی ندارند؛ اما برخی دیگر نشانه یک زنگ خطر هستند و باید جدی گرفته شوند!

التهاب معده در سگ ها

خوردن غذاهای فاسد یا تاریخ گذشته

خوردن زباله و مواد مضر

خوردن گیاهان سمی

تند غذا خوردن

تحرک زیاد بعد از غذا خوردن

نفخ و التهاب در روده‌های حیوان

ماشین سواری در برخی موارد

 از علل بالا آوردن سگ ها هستند.

چه زمانی جای نگرانی نیست؟!

استفراغ در سگ ها یک مشکل شایع است، اما در خیلی موارد خطری ندارد؛ درست مثل ما آدم‌ها که گاهی بر اثر استرس یا پرخوری، دچار گاستریت یا التهاب معده می‌شویم.

پس در صورتی که سگ شما پرخوری کرده، مواد غذایی فاسد یا گیاهان سمی خورده، تند غذا می‌خورد یا از یک ماشین سواری طولانی برگشته، خیلی جای نگرانی نیست.

توجه کنید که اگر استفراغ ادامه‌دار بود و با علائم دیگری همراه شد باید سگتان را فوراً به دامپزشکی برسانید تا معاینه بشود.

چه زمانی باید نگران بالا آوردن سگ مان شویم؟

استفراغ سگ ها در برخی موارد هم ممکن است نشانه یک بیماری جدی باشد. اگر استفراغ با علائم دیگری مثل اسهال، بی‌قراری، کاهش وزن و بدخلقی همراه بود بهتر است او را هر چه سریعتر پیش پزشک متخصص حیوانات برده و درمان را شروع کنید.

گاهی مشکلات کلیه یا کبد در سگ‌ها باعث افزایش آمونیاک شده و معده را تحریک می‌کنند. استفراغ یکی از نشانه‌های این بیماری است.

از دیگر بیماری‌هایی که ممکن است با استفراغ خودشان را نشان دهند، می‌توان به مننژیت، مشکل گوش میانی و تومور مغزی اشاره کرد.

برای درمان استفراغ سگ در خانه چه کنیم؟

قبل از هر چیزی بهتر است که دلیل استفراغ سگتان را پیدا کنید. اگر استفراغ با علائم دیگری همراه نبود، با روش‌هایی که در ادامه می‌گوییم، می‌توانید آن را برطرف کنید.

ابتدا 12 تا 24 ساعت آب و غذا را قطع کنید تا معده سگ دوباره تحریک نشود و کمی استراحت کند.

بعد از اینکه حال سگتان بهتر شد، شروع کنید غذاهای نرم و بدون چربی، مثل سینه مرغ آبپز با برنج و همچنین پنیر پروبیوتیک کم چرب به او بدهید.

بعد از چند روز که استفراغ سگ قطع شد و حالش حسابی خوب شد، می‌توانید دوباره رژیم غذایی عادی (با غذای خشک) را شروع کنید.

خب تا اینجا فکر می‌کنم تا حد زیادی جواب سوالاتتان را گرفته باشید؛ اما اگر هنوز علامت سوالی در ذهنتان است، بخش بعدی را که پاسخ به سوالات متدوال شما عزیزان است، حتماً بخوانید.

سوالات متدوال شما، درباره بالا آوردن سگ

علت استفراغ مایع زرد رنگ در سگ (یا زرداب) چیست؟

در بیشتر مواقع، خالی بودن معده سگ، باعث بروز کف زردرنگ یا زرداب می‌شود. در واقع ترشح بیش از حد صفرا توسط کبد، در هنگام گرسنگی به معده فشار وارد کرده و باعث استفراغ زرد رنگ در سگها می‌شود.

اگر در استفراغ حیوان مورد مشکوک دیگری مشاهده نمی‌کنید، کافیست وعده‌های غذایی او را بیشتر کنید. خیلی دقت کنید که نیازی به میزان غذای مصرفی در روز اضافه کنید؛ فقط کافیست همان میزان غذا را در تعداد وعده‌های بیشتری به سگتان بدهید.

اگر استفراغ زرد رنگ همراه با خون یا مواد دیگری بود، سریعتر به پزشک مراجعه کنید. در ضمن اگر توانستید نمونه‌ای از استفراغ را با خودتان ببرید.

علت بالا آوردن توله سگ چیست؟

دلایل بالا آوردن توله سگ ها هم مانند سگ‌های بزرگسال متفاوت است. مثلاً خوردن خوراکی‌های غیر مجاز، فاسد و سمی یا خیلی تند غذا خوردن.

اما یک نکته خیلی خیلی مهم درباره استفراغ در توله سگ ها وجود دارد؛ آن هم اینکهدر صورت مشاهده استفراغ فوراً باید توله را پیش دامپزشک ببرید. چون آن‌ها هنوز خیلی کوچکند و ممکن است بر اثر استفراغ آب بدن و الکترولیت‌های مورد نیازشان را از دست بدهند.

علت استفراغ خونی در سگ چیست؟

این مورد یک زنگ خطر است. وجود خون در استفراغ سگ ممکن است بر اثر وجود زخم در قسمت فوقانی روده کوچک یا معده حیوان باشد.

در برخی موارد هم خونریزی به دهان حیوان مرتبط است و بر اثر شکستگی دندان، زخم لثه یا برخورد شیء خارجی اتفاق می‌افتد.

در هر صورت بهتر است که فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.

منبع: petbaan.com

بینی سگ‌ها حسگر مادون قرمز است

محققان دانشگاه لوند سوئد دریافته‌اند که بینی سگ‌ها گرما را مانند یک حسگر مادون قرمز تشخیص می‌دهد.

اینکه سگ ها دارای حس بویایی باورنکردنی هستند، بر همگان آشکار است، اما تحقیقات جدید کشف کرده است سگ ها از روش دیگری که تاکنون شناخته نشده بود از بینی های معروف خود برای مسیریابی استفاده می کنند.

دانشمندان این ویژگی را یک حس کاملاً جدید در سگ ها توصیف می کنند. آنها مشاهده کردند که سگ ها دقیقاً مثل یک حسگر مادون قرمز حرارتی از نوک بینی مرطوب خود برای احساس گرمای اجسام اطراف استفاده می کنند.

این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه لوند(Lund) سوئد و به همراه تیمی از دانشگاه "اوتووس لوراند"(Eötvös Loránd)  مجارستان انجام شد. آنها با انجام چند آزمایش، این مهارت جدید شگفت آور را در سگ ها کشف کردند.

محققان دانشگاه لوند یک آزمای رفتاری را ترتیب دادند که در آن سه سگ با دو شیء که یکی تقریباً هم دمای محیط و دیگری هم دمای بدن یک پستاندار خزدار بود، مواجه می شدند. در نهایت مشخص شد که صرفاً بر اساس گرمای تابشی ساطع شده از این دو شیء، سگ ها قادر به تمایز بین آنها از فاصله ۱.۶ متری بودند.

در عین حال، دانشمندان دانشگاه "اوتووس لوراند" از تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی(MRI) استفاده کردند تا ببینند مناطق مختلف مغز سگ ها چگونه به محرک های گرمایی واکنش می دهد و دریافتند اشیای گرمتر باعث ایجاد واکنش در قشر ارتباط جسمی حرکتی سمت چپ مغز سگ ها می شوند که بخشی از مغز آنهاست که اطلاعات حسی را پردازش می کند. دانشمندان نتیجه گرفتند این توانایی به احتمال زیاد از پوست مرطوب و بدون خز و موی بینی سگ ها معروف به "ریناریوم" ناشی می شود.

"رونالد کروگر" استاد دانشگاه لوند می گوید: با توجه به اینکه سگ و انسان حدود ۱۵ هزار سال است که در کنار هم زندگی می کنند، مدت زمان زیادی طول کشیده تا این موضوع را کشف کنیم.

دانشمندان بر این باورند که این توانایی در روند تکامل این حیوان به وجود آمده است و نشان می دهد که چرا شکارچیانی مانند گرگ ها چنین شکارچیان قدرتمندی هستند، زیرا به نظر می رسد آنها می توانند از فاصله دور گرمای بدن طعمه را تشخیص دهند.

در عین حال، موجوداتی که آنها شکار می کنند در بعضی موارد دارای خزهای زیاد و ضخیمی هستند که ویژگی تازه کشف شده می تواند دلیل آن را توضیح دهد. علاوه بر این، این یافته ها می تواند در تعیین اینکه کدام نژادها از سگ برای عملیات شکار و نجات به عنوان مثال در فجایع طبیعی مناسب هستند، مفید باشد.

"کروگر" می گوید: بینی سگ باید سرد باشد تا بتواند بدن و اشیای گرم را پیدا کند. بنابراین دلیل مرطوب بودن بینی سگ ها همین است.

وی افزود: اگر در آموزش سگ ها علاوه بر بو، از گرما نیز استفاده شود می تواند مؤثر باشد.

این مطالعه در ژورنال مجله Science Reports منتشر شده است.

منبع: ایسنا