هرآنچه که قبل از دویدن با سگ خود باید بدانیم

به احتمال زیاد صبح زود وقتی از خانه بیرون می‌روید، سگ‌هایی را می‌بینید که با خوشحالی همراه با صاحب خود در حال دویدن هستند و با اشتیاق تمام از این کار لذت می‌برند. احتمالا سگ‌هایی را هم دیده‌اید که برای نفس گرفتن سرعت دویدن‌شان را کم می‌کنند، اما صاحب‌شان بدون توجه به این مسئله، افسار سگ‌شان را می‌کشند یا سریع‌تر از توله‌های خود می‌دوند.

همچنین برخی از سگ‌ها، از صاحب خود جلو می‌زنند و سریع‌تر می‌دوند و باز هم ممکن است دچار این مشکل بشوند، زیرا صاحب‌شان نمی‌تواند پا به پای آن‌ها بدود. هر دوی این وضعیت‌ها، خطرناک هستند و حتی ممکن است موجب مرگ سگ شما بشوند!

ممکن است تعجب کنید اگر بگوییم که ورزش و دویدن صبحگاهی هم می‌تواند برای سگ شما خطرساز باشد! شاید چیزهایی شبیه به این را شنیده باشید که: «سگ‌ها بیشتر برای دویدن‌های کوتاه و انفجاری ساخته شده‌اند تا دویدن‌های طولانی و استقامتی» یا از سوی دیگر، شاید شنیده باشید که: «چاقی یکی از مشکلات رایج در بین سگ‌ها است و برای جلوگیری از آن، بهتر است با یک برنامه منظم سگ را به ورزش و دویدن ببریم».

خب، جالب است بدانید که هر دوی این شنیده‌ها رای برخی از سگ‌ها درست هستند و برای برخی از نژاد‌ها نادرست! در ادامه مهم‌ترین نکاتی که قبل از ورزش و دویدن با سگ خود باید در نظر داشته باشی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

آیا نژاد سگ شما برای دویدن مناسب است؟

برخی از سگ‌ها کاملاً برای کار طولانی و فعالیت‌های سنگین و طاقت‌فرسا ساخته شده‌اند. به عنوان مثال سگ‌های هاسکی این توانایی را دارند تا سورتمه‌ها را در مسافت های طولانی بکشند. شپردهای استرالیایی هم می‌توانند مدت زمان زیادی را در مزرعه صرف گله داری کنند.

همچنین سگ‌های گری هوند را هم برای شرکت در مسابقات سرعت پرورش داده‌اند. برخی از نژادها سرعت بالاتری در دویدن دارند، درحالی‌که برخی در پیمودن مسیرهای طولانی استقامت و توانایی زیادی از خود نشان می‌دهند.

اگر شما نژادهایی دوست دارید که بتوانند مسافت‌های بیشتری را بدوند، سگ‌هایی مانند ویمارانر، پوینترهای مو کوتاه آلمانی ، ویژلاس‌ها، رتریورهای طلایی، لابرادورها، دالماتین‌ها، کولی‌های مرزی، پودل‌ها و هاسکی‌های سیبری، می‌توانند انتخاب مناسبی برای شما باشند. بصورت کلی، سگ‌هایی که جثه بزرگ‌تر و پاهای بلندی‌تری دارند، در دویدن عملکرد بهتری دارند.

همچنین اگر به دنبال سگ‌هایی هستید که در مسافت‌های کوتاه عملکرد خوبی داشته باشند، می‌توانید به سراغ نژادهایی مانند پیت بول، ستر انگلیسی ، بیگل و فرعون هوند بروید. این سگ‌ها در مدت زمان کم از سرعت و شتاب بالایی برخوردار هستند.

البته ممکن است که این سگ‌ها بتوانند مسافت های طولانی را بدوند، اما بیشتر به بازی‌هایی علاقه دارند که در آن‌ها چیزی را پرتاب می‌کنید تا به سرعت برای شما بیاورند. در واقع بیشتر به دویدن‌های کوتاه و ناگهانی علاقه دارند.

در این میان، سگ‌هایی با بینی‌های کوتاه وجود دارند که اصلا برای دویدن مناسب نیستند. نژادهایی مانند پاگ، بولداگ، بوکسر، پکینگز، شیتزو و بطور کلی هر نوع سگ دیگری که شکل صورتش جمع شده است، به هیچ وجه انتخاب مناسبی برای دویدن محسوب نمی‌شوند. بینی کوچک این سگ‌ها باعث می‌شود تا نتوانند هوای ورودی را به اندازه کافی خنک کنند.

در نتیجه دمای بدنشان بیش از حد استاندارد زیاد می‌شود و دچار مشکلات تنفسی خواهند شد. بنابر این دویدن با این نژادها را چندان توصیه نمی‌کنیم. البته، اینکه بی‌تحرکی هم برای این سگ‌ها ضرر دارد و ممکن است آن‌ها را به چاقی و بیماری‌های مفصلی دچار کند. بنابر این، سعی کنید پیاده روی‌های کوتاه مدت و منظم را در برنامه سگ خود بگنجانید.

ضمن اینکه در نظر داشته باشید هوای گرم برای این سگ‌ها اصلا مناسب نیست. بنابر این حتی در صورتی که قصد پیاده‌روی دارید، توجه داشته باشید که مدت زمان زیادی سگ خود را زیر آفتاب نگه ندارید.

در نهایت با توجه به آنچه گفتیم، سگ‌های کوچک‌تر یا سگ‌هایی که پاهای کوتاهی دارند، برای دویدن مناسب نیستند. شاید این سگ‌ها بتوانند مسافت‌های کوتاهی را با شما همراهی کنند، اما اگر می‌خواهید با آن‌ها بدوید، باید کاملا مراقب و مواظب‌شان باشید و تا جای ممکن، باقدم های کوتاه بدوید.

به خاطر داشته باشید که سگ‌هایی مانند داشهوند و کورگی که پاهای کوتاهی دارند، برای دویدن ساخته نشده‌اند و این فعالیت‌ها خطر زیادی برای‌شان خواهد داشت.

سگ شما چند سال دارد؟ سن سگ خود را هم برای دویدن در نظر بگیرید

دویدن طولانی برایی سگ‌هایی که خیلی جوان هستند یا خیلی پیر، مناسب نیست. زیرا این کار ممکن است به بدن‌شان آسیب برساند. توله‌هایی که هنوز مفاصل و استخوان‌های‌شان بطور کامل رشد نیافته است، ممکن است دچار عوارض مفصلی و استخوانی شوند.

به خاطر داشته باشید که نژادهای بزرگ نسبت به نژادهای کوچک‌تر رشد کندتری دارند. بنابر این قبل از آنکه دویدن را شروع کنند، به زمان بیشتری برای آماده‌سازی نیاز دارند.

در مجموع، بهتر است توله‌ها را تا قبل از سن 8 ماهگی به دویدن نبریم. هرچند که همین سن هم برای خیلی از سگ‌ها زود است و سن مناسبی برای دویدن به حساب نمی‌آید. بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا سگ شما سن مناسبی برای دویدن دارد این است که از دامپزشک خود بپرسید. دامپزشک سگ شما بخوبی می‌تواند میزان رشد مفاصل و شکل گیری استخوان‌ها را تشخیص دهد.

برای سگ‌هایی که سن بالایی دارند، دویدن مشکل و سخت است. این سگ‌ها استقامت توله‌های جوان را ندارند و با توجه به شرایط سنی، هرگونه فعالیت بدنی برای‌شان دشوار خواهد شد. تورم مفاصل(Arthritis) در سنین پیری می‌تواند منجر به درد در ناحیه مفصل شود و دویدن این درد را تشدید خواهد کرد. همچنین سگ‌های پیر در معرض بیماری‌های قلبی هم قرار دارند و همین مسئله، دویدن را برای‌شان خطرناک می‌کند.

بنا بر این بهتر است بصورت مداوم وضعیت جسمانی سگ خود را مورد بررسی قرار دهید و مطمئن شوید که دویدن برایش ضرری دارد یا خیر.

وضعیت سلامت سگ شما چگونه است؟

مهم نیست که سگ شما چند سال دارد، در هر صورت، بهتر است سگ خود را بصورت منظم نزد یک دامپزشک ببرید. هر سگی ممکن است دچار عوارض و بیماری‌هایی شود که دویدن می‌تواند شدت آن را افزایش دهد. مشکلات قلبی، تنفسی، استخوانی و مفصلی همواره سلامت سگ‌ها را تهدید می‌کنند و دویدن می‌تواند هر کدام از این مشکلات را تشدید کند.

البته برخی از نژادها بصورت کلی استعداد بیشتری در ابتلا به این بیماری‌ها را دارند. سگ‌های ژرمن شپرد معمولا از عارضه بدریختی باسن (Hip Dysplasia) رنج می‌‌برند. بنابر این، اگر سگ ژرمن دارید، بهتر است او را بطور مداوم نزد دامپزشک ببرید تا از سلامت سگ خود مطمئن شوید.

همچنین اینطور تصور نکنید که چون سگ شما سالم به نظر می‌رسد، پس می‌تواند کیلومترهای زیادی را بدود! سگی که هنوز بطور کامل رشد نیافته است، باید به مرور زمان قدرت و توانایی دویدن را کسب نماید. بنابر این، در ابتدا بهتر است با مسافت‌های کوتاه شروع کنید. سعی کنید مسافت دویدن سگ‌تان را هرهفته نهایتا تا 5% افزایش دهید

این را هم بدانید که حتی سگ‌های سالم هم باید طبق یک برنامه حساب شده و منظم به دویدن بپردازند. سگ‌ها هم مانند انسان‌ها قبل از ورزش به گرم کردن نیاز دارند. در غیر این صورت، ممکن است ماهیچه‌های‌شان آسیب ببیند. بنا بر این برای شروع قبل از آنکه به سرعت کامل برسید، چند دقیقه با سگ خود به آرامی پیاده روی کنید.

به این نکته هم توجه داشته باشید که به هیچ وجه سگ خود را پس از خوردن وعده غذایی به ورزش نبرید. این مسئله را واقعا جدی بگیرید، در غیر این صورت ممکن است سگ شما به پیچ‌خوردگی و انبساط شکمی(Gastric Dilatation-Volvulus)  دچار شود. این عوارض بطور مستقیم جان سگ شما را تهدید می‌کنند و گاهی برای درمان‌شان به جراحی نیاز است. همچنین سعی کنید یه میزان کافی مایعات به بدن سگ خود برسانید.

بهترین کار این است که به دفعات زیاد و مقدار کم در حین دویدن، به سگ خود آب بدهید. این کار بهتر از این است که پس از دویدن در مسافت‌های زیاد مقدار زیادی آب در اختیار سگ خود قرار دهید. به خاطر داشته باشید که حجم زیاد آب هم می‌تواند برای سگ شما مشکل ساز شود.

قرار است با سگ خود در چه آب و هوایی بدوید؟

به شما توصیه می‌کنیم تا همیشه وضعیت آب و هوا را هم در نظر داشته باشید. برخی از نژادها مانند هاسکی برای ورزش و فعالیت در هوای سرد مناسب هستند، در حالی‌که نژاد سگی مانند رودسیان (Rhodesian) می‌تواند در هوای گرم هم فعالیت بدنی داشته باشد. بنابر این قبل از انجام هرگونه فعالیت ورزشی، حتما به نژاد سگ خود و مهم‌تر از آن نوع پوشش بدنش توجه داشته باشید

البته احتمال خطر در هر نوع از آب و هوایی وجود دارد. برخی از خطرات فعالیت در هوای سرد عبارتند از:

افت شدید دمای بدن (hypothermia)

سرمازدگی (frostbite)

مسمومیت با مواد ضد یخ (antifreeze poisoning)

آسیب دیدن پنجه پا بخاطر نمک پاشی روی برف

بنا بر این سعی کنید از پنجه‌های سگ خود در این شرایط آب و هوایی مراقبت کنید. همچنین اگر سگ شما فاقد پوشش بدن مناسب برای آب و هوای سرد است، توصیه می‌کنیم که حتما برایش لباس زمستانه خریداری کنید.

آب و هوای گرم هم مشکلات خودش را دارد. مهم ترین عوارض ناشی از این آب و هوا عبارتند از:

سکته قلبی (heart stroke)

خشکی بدن (dehydration)

آسیب به پنجه پا بخاطر حرارت بالای زمین

حضور سایر سگ‌ها و مردم که در این فصل بیشتر به بیرون از خانه می‌روند و ممکن هست برای سگ شما مزاحمت ایجاد کنند

اگر می‌خواهید سگ خود را در آب و هوای گرم به بیرون ببرید، بصورت متعدد اما به میزان کم به او آب بدهید. همچنین مطمئن شوید که پیاه رو یا آسفالت بیش از حد داغ نیست. برای این کار کافی است دست خود را به مدت 5 ثانیه روی سطح زمین قرار دهید. اگر زمین از نظر شما داغ است، پس برای سگ شما هم مناسب نیست.

توصیه می‌کنیم سگ خود را در زمین‌های چمنی و سایه دار به پیاده روی ببرید. همچنین مطمئن شوید که سگ شما به اندازه کافی اجتماعی شده است و می‌تواند با سایر انسان‌ها و حیوانات خانگی بیرون از خانه کنار بیاید.

در نهایت، به همه چیز سگ خود توجه کافی داشته باشید!

یکی از چیزهایی که عاشقان سگ را حسابی خشمگین می‌کند، این است که ببینند فردی بدون توجه به سگ خود، او را به دویدن می‌برد و باعث آزار و اذیت او می‌شود. این افراد به احتمال زیاد هدفون بر سر دارند، تنها به قدم‌های خود توجه می‌کنند یا دائماً سرگرم موبایل خود هستند و هیچ توجهی به وضعیت سگ خود ندارند.

اگر شما یک همراه و رفیق در ورزش‌های خود می‌خواهید، باید خودتان هم نقش یک دوست را به خوبی ایفا کنید. مهم نیست سگ شما چقدر سلامت است یا اینکه دفعات زیادی بدون هیچ مشکلی با او به دویدن رفته‌اید، مهم این است که بدانید همواره خطراتی وجود دارد و ممکن است مشکلاتی برای سگ شما پیش بیاید. بنا بر این لازم است که همواره آماده باشید.

به سگ خود نگاه کنید و اگر دیدید سگ شما به سختی نفس می‌کشد، در دویدن می‌لنگد، به دنبال فرصتی برای استراحت است یا دچار کم آبی شده است، سریعاً دویدن را متوقف و به وضعیتش رسیدگی کنید. پس حواستان را در هر زمان و هر بار دویدن خوب جمع کنید تا سگ شما آسیب نبیند.

دویدن با سگ می تواند تجربه فوق‌العاده‌ای باشد و قطعاً هر دوی شما از مزایای ورزش بهرمند خواهید شد. اما در نظر داشته باشید که مسئولیت حفظ سلامت سگ با شما است و همواره باید تلاش کنید تا سگ شما در معرض آسیب‌ها قرار نگیرد.