مرکز جامع دامپزشکی ایران
مرکز جامع دامپزشکی ایران

مرکز جامع دامپزشکی ایران

iranvetmed.ir

ده نشانه ی شایع که خبر از بیمار شدن سگ شما می دهد

گاهی اوقات حیوانات خانگی رفتار هایی رو نشان میدهند که به عنوان علائم شروع بیماری در نظر گرفته می شود، توجه صاحب حیوان خانگی به این علائم در روند تشخیص و درمان کمک کنندست.

بیشترین موارد تکرار شده در تغیرات رفتاری شامل اسهال، استفراغ، تغییرات اشتها و تغیرات وضعیت ادرار می باشد.

با مواجه شدن با این علائم حتما به دامپزشک مراجعه کنید.

نکات مهمی که صاحب حیوان خانگی می تواند با دقت به آن ها به روند تشخیص کمک کند شامل:

اسهال: در موارد اسهال تعداد دفعات و رنگ مایع خارج شده واحد اهمیت می باشد.

بررسی حضور خون در اسهال نکته ای بسیار مهم و خطرناک است.

استفراغ: در استفراغ نیز تعداد دفعات و قوام محتویات مهم هستند، اینکه استفراغ با چه فاصله زمانی از خوردن غذا اتفاق میافتد واجد اهمیت است.

مشاهده خون در استفراغ هم عارضه ای خطرناک است.

تغییرات اشتها: بی اشتهایی در حیوانات علل مختلفی دارد، نکته ای که صاحب حیوان خانگی میبایست به آن توجه کند مدت زمان بی اشتهایی، مدت زمان عدم مصرف آب، مدت زمان و وضعیت مدفوع و ادرار و موضوع رایج خوردن مواد غذایی و یا اشیا در حیوانات است که توجه صاحب حیوان خانگی به آن می تواند کمک شایانی در تشخیص داشته باشد.

تغییرات ادراری: از تغییرات اندوکراین تا تا کریستال های مثانه می تواند الگوی ادرار را متفاوت کند.

نکاتی که صاحبین حیوانات میبایست توجه کنند؛ رنگ ادرار و بررسی از لحاظ وجود خون، تعداد دفعات ادرار،زور زدن در ادرار،حجم ادرار و مقایسه با قبل و یا مدت زنان عدم ادرار می باشد.

سرفه یا صدای ناهنجار: نکاتی که صاحب حیوان در هنگام مشاهده سرفه و صدای ناهنجار میبایست به آن توجه کند نوع صدا و چگونگی تشدید آن می باشد.

عموما صداهایی به صورت صدای غازی و سرفه ها به صورت سرفه خشک و سرفه مرطوب می باشد.

در مورد تشخیص علل تشدید، به تحریکات و فعالیت حیوان و رابطه ی آن ها با سرفه و یا صدای ناهنجار میباست دقت شود.

چشم های خشک یا قرمز:

به طور طبیعی سطح قرنیه میبایست مرطوب باشد،خشک شدن سطح چشم خطرات جدی مانند زخم قرنیه را به دنبال دارد.

علل مختلفی باعث رخداد قرمزی و پر خونی میشود که عموما ضربه به چشم علت اول می باشد.

پس بررسی رطوبت سطح چشم و پرخونی و سابقه ضربه نکاتی است که صاحب حیوان خانگی میبایست به ان توجه کند.

بی حالی طولانی مدت: علل مختفلی از جمله درد تا موارد اندوکراین باعث بی حالی می شود.

مدت زمان بی حالی، الگوی نشستن و الگوی تنفس موارد مهمی است که دقت و توجه صاحب حیوان را طلب می کند.

دمای بالا: به طور کلی دمای نرمال حیوانات خانگی از دمای بدن انسان ها بیشتر است، پس در برخورد اولیه تفاوت دمایی و گرم بودن بدن حیوان دلیل بر تب نیست، تشخیص وحود تب و دمای بالا و تفریق آن به عهده دامپزشک می باشد و نکته ای که صاحب حیوان باید به آن دقت کند فعالیت و تحریکات حیوان قبل از اخذ دما می باشد.

دلایل بوی بد دهان در حیوانات

1- بیماریهای  دندان ، بخصوص جرم های دندان و عفونت لثه .

2- نارسایی کلیه که در سنین بالا شایع تر می باشد و بویی شبیه به آمونیاک از دهان خارج می شود.

 

3- خوردن سموم و مدفوع و یا باقی مانده های غذایی بخصوص سگ ها که عادت به آشغال و یا مدفوع خوری  دارند .

4- دیابت بخصوص نوع پیشرفته دیابت که به آن کتواسیدوز می گویند.

5-  تومورهای دهان که می توانند در اندازه های مختلف باشند.

6- غذای نامناسب بخصوص غذاهای مرطوب و خیس.

نفخ در سگ

نفخ می تواند موجب ایجاد مشکلاتی در سگ شود و این مشکلات  در زمانی رخ می دهد که باکتری سیستم گوارشی  نقص پیدا کرده و نتواند غذا را هضم کند، بنابراین تولید گاز می کند. 

این گفته درست است که می گویند  بعضی از بدنها برای نفخ کردن مساعد تر هستند. برای رفع این مشکل چه کاری باید انجام داد؟

عوامل به وجود آورنده ی نفخ در سگ:

۱- سگ های بزرگ جثه به میزان زیادی غذا می خورند در اثر خوردن سریع و بلع هوا به همراه آن و سپس نوشیدن میزان زیادی آب و حرکات شدید بدنی بعد از آن باعث میشود تا معده ی سگ بسیار سنگین شده و در اثر فعالیت حرکات پاندولی انجام داده و به دور خود بپیچد.

۲- از زمانی که بعضی از سگها مبتلا بهGDV بدون آثار پر بودن غذا و یا آب درون معده شناسایی شدند، نظریه های جدید شروع به شکل گیری کردند. از جمله:

الف) در سگهای پیر، انقباضات عادی معده ضعیفتر شده و غذا و هوا میتوانند بیشتر از زمان نرمال در معده بمانند در نتیجه سنگینی معده باعث پدیده پیچ خوردگی میشود.

ب) همچنین در نظریه ی دیگری آمده است که در سگهای پیر، طحال به علت احتقان و سرطان میتواند دچار بزرگ شدگی شود و از آنجا که طحال بصورت آناتومیکی بسیار نزدیک معده است میتواند آن را درگیر کرده و آن را سنگین و پاندولی نماید و سپس باعث پیچ خوردگی آن شود.

به دلیل اینکه پیچ خوردگی معده یک تهدید کننده جان حیوان محسوب میشود باید فورا حیوان تحت عمل جراحی قرار گیرد و به حیوان شانس دوباره زندگی داده شود.

علایم:

۱-حرکت کردن سخت و کوشش برای استفراغ

۲-ریزش بزاق

۳-له له زدن و تقریبا برآمدگی شکم که لمس آن سخت و دردناک است.

بعد از بروز چنین علایمی سگ زمین گیر شده و بعد از چند ساعت خواهد مرد.

در چنین شرایطی باید سریعا حیوان را نزد دامپزشک برد

راهکار

● حبوبات را از غذای او حذف کنید

حذف کردن حبوبات در رژیم غذایی سگ موجب تغییراتی می شود.

● از غذا دادن خود به سگ ، خودداری کنید

اگر از غذایی که دارید می خورید به سگتان بدهید و یا اینکه غذایش را نوع غذایش را عوض کنید موجب تولید گاز در معده اش می شود. 

اگر به سگتان به میزان زیاد بیسکویت سگ دهید می تواند موجب تولید گاز در معده اش شود.

● فعالیت بدنی

سگ خود را ورزش دهید. فعالیت بدنی زیاد باعث می شود تا زمانی که سگ در بیرون از خانه است گاز از معده اش خارج شود و گاز کمتری در داخل خانه برای دفع شدن باقی بماند.

● آنزیم های هضم کننده  

محصولات مطمئنی وجود دارد که می تواندی بخرید و به سگتان بدهید. خوردن آنها قبل از وعده غذایی یا مابین آن می تواند در هضم غذای آنها کمک کند و باعث رفع گاز معده می شود. به دستور العمل روی بسته بندی آن عمل کنید و خیلی زود خانه تان تبدیل به یک خانه خوشبو می شود.

با لاک‌پشت‌ترین سگ‌های دنیا آشنا شوید!

سعیده اکبری: این سگ‌ها کندترین نژادهای سگ در دنیا به حساب می‌آیند.

شاید همه شما سریع‌ترین سگ‌های دنیا را بشناسید. سگ گری هوند به عنوان یک سگ شکاری بسیار پرسرعت شناخته می‌شوند که سرعتش تا ۴۵ مایل در ساعت (حدود ۷۲ کیلومتر در ساعت) می‌رسد. این نژاد از سگ رکورد سریع‌ترین نژاد سگ را در کتاب رکوردهای گینس به نام خود ثبت کرده است.

اما آیا اصلا به کندترین دوست وفادار انسان فکر کرده‌اید؟ آیا سگ‌های کند و تنبل از نظر شما دوست‌داشتنی نیستند؟

حالا که نوبت به انتخاب کندترین حیوان می‌رسد سنجش‌ و ارزیابی کمی سخت می‌شود زیرا حتی یک لاک‌پشت هم می‌تواند از خرگوشی که خوابیده است جلو بزند. با این اوصاف، بعد از بررسی چندین سایت مانند Reference، Top Dog Tips و Hlemo به این نتیجه رسیدیم که همه آنها در یک مورد اتفاق نظر داشتند و می‌گفتند انتخاب باید در دو بخش صورت بگیرد: سگ‌های کوچک کند و سگ‌های بزرگ کند. اکنون، با کندترین سگ‌های کوچک و بزرگ در دنیا آشنا شوید.

کندترین نژاد سگ کوچک در دنیا

اگر چه در مورد کندترین سگ کوچک دنیا (با وزن کمتر از ۹ کیلوگرم) اتفاق نظر وجود ندارد اما به نظر می‌رسد بسیاری بر این عقیده‌اند که نژادهایی مانند شیتزو، کاوالیر کینگ چالرز اسپانیل، پاگ، تیبتان اسپانیل و بولداگ‌های گوناگون باید در این رده‌بندی قرار گیرند. خیلی از این سگ‌ها را می‌توان به عنوان کندترین‌ها به حساب آورد. سگ‌های نژاد پاگ با بینی‌های پهنشان در میان کندها بیشترین سرعت را دارند که بین ۵ تا ۱۰ مایل در ساعت (۸ تا ۱۶ کیلومتر در ساعت) است. با این حال، متوسط سرعت این نژاد هنوز آن قدر نیست که بتواند به برنده این گروه به عنوان کندترین سگ کوچک رده‌بندی برسد: بله، شیتزو!

سگ‌های نژاد شیتزو خیلی هشیار و پرجنب و جوش هستند و عمری طولانی دارند. سگ‌های شیتزو، حتی اگر در حال دویدن هم باشند گرفتنشان سخت نیست و بالاترین سرعتشان ۹٫۵ تا ۱۰ کیلومتر در ساعت محاسبه می‌شود.

کندترین نژاد سگ بزرگ در دنیا

خب، نوبت می‌رسد به سگ‌های بزرگ‌تر. به نظر شما برنده در این رده چیست؟ بر طبق نظر منابع متخصص، بول ماستیف، باست هوند، چاو چاو، بولداگ انگلیسی و سگ‌های نژاد سنگین‌تری مانند سنت برنارد و نیوفاندلند را باید جزو این رده قرار داد. اگر فهرست را با دقت بخوانید پاسخ کاملا مشخص است. با این که برخی از سگ‌های بزرگ می‌توانند ستیزه‌جو و تنبل باشند اما فقط یکی از آنهاست که گوش‌های درازش به پاهای تنبلش می‌رسد و بالاترین سرعتش در حد همان نژاد پاگ و ۵ تا ۱۰ مایل در ساعت (۸ تا ۱۶ کیلومتر در ساعت) است: سگ‌های نژاد باست هوند. این سگ‌ها فارغ از تنبل بودن و سرعتشان، سگ‌های خوبی هستند.

چرا فکر می‌کنیم رفتار گربه‌ها دوستانه نیست؟

بسیاری از افراد انتظار دارند که از گربه‌ها رفتاری مانند سگ ببینند و رفتار آن‌ها را به بی‌تفاوتی و سردی تعبیر می‌کنند، درحالی‌که چنین چیزی درست نیست.

گربه‌ها تنها حیوانات غیراجتماعی هستند که ما آن‌ها را با موفقیت اهلی کرده‌ایم. اغلب، ما از این موضوع دلسرد می‌شویم که چرا نمی‌توانیم مانند سگ‌ها با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم اما در این میان از مسائل مهمی غفلت کرده‌ایم.

به‌نظر می‌رسد که سگ‌ها ازنظر بیولوژیکی قادر به پنهان‌کردن حال و هوای درونی خود نیستند و هرچند در نقاشی‌های معروف سگ‌های پوکرباز (اثر کاسیوس کولیج)، سگ‌ها درحال این بازی هستند، درواقع اگر سگ‌ها قرار بود پوکر بازی کنند، بازیگران وحشتناکی بودند چرا که ما سریعا متوجه علامت‌های آن‌ها می‌شدیم.

گربه‌ها دارای زبان بدن پیچیده‌ای هستند؛ آن‌ها درمورد حالت درونی خود ازطریق جمع‌کردن دم، موج‌دار کردن خز، موقعیت گوش‌ها و سبیل سیگنال می‌دهند. صدای خرخر گربه معمولا (اما نه همیشه) نشانه‌ای از دوستی یا رضایت است. این رفتارها معمولا روش قابل اطمینانی در این مورد هستند که آیا یک گربه در حالت دوستانه قرار دارد یا بهتر است به حال خود رها شود.

ما می‌توانیم از پیوند خود با یک سگ اطمینان داشته باشیم، با اینکه سال‌ها از اهلی‌شدن گربه‌ها و نزدیک‌شدن آن‌ها به ما می‌گذرد، اما تصویر عمومی بدی درمورد آن‌ها وجود دارد. استقلالی که بسیاری افراد آن را به‌عنوان یک امتیاز می‌بینند، از سوی برخی دیگر به‌عنوان بی‌تفاوتی یا خودخواهی تعبیر می‌شود. بدگویان ادعا می‌کنند که گربه‌ها تنها زمانی از خود محبت نشان می‌دهند که ظرف غذا خالی باشد. اما صاحبان گربه‌ها ادعا می‌کنند که این حرف‌ها بی‌معنی است و پیوند آن‌ها با گربه به‌شدت همان پیوندی است که صاحب یک سگ با حیوان خود ایجاد می‌کند. اما چرا این تصویر کناره‌گیر و غیردوستانه از گربه باقی مانده است؟ آیا حقیقتی درباره‌ی آن وجود دارد؟

 

برخی از مردم بر این باورند که گربه‌ها تنها به‌خاطر گرفتن غذا از خود عاطفه نشان می‌دهند.

البته تصویر گربه‌ی مستقل، آسیب چندانی به محبوبیت گربه‌ها به‌عنوان یک حیوان خانگی وارد نکرده است. تصور می‌شود که فقط در بریتانیا ۱۰ میلیون گربه‌ی اهلی وجود داشته باشد. در زمان انجام مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲، حدود ۲۵ درصد از خانوارها حداقل یک گربه داشتند.

شاید این تصویر از گربه‌ها با نحوه‌ی اهلی‌شدن آن‌ها ارتباط داشته باشد. فرایند اهلی‌شدن گربه‌ها نسبت‌به فرایند اهلی‌شدن سگ‌ها بسیار آهسته‌تر بوده است و آن‌ها به‌مدت بیشتری به‌شکل وحشی زندگی کرده‌اند. اولین گربه‌های اهلی در دهکده‌های نوسنگی منطقه‌ی خاورمیانه و در حدود ده هزار سال پیش ظاهر شدند. آن‌ها به‌خاطر غذا به میزبان‌های انسانی خود وابسته نبودند، بلکه ترغیب می‌شدند که غذا را خودشان به‌دست آورند و از محصولات کشاورزی و غذاها دربرابر گزند موش‌ها و دیگر جانوران موذی حفاظت کنند. رابطه‌ی ما با آن‌ها از همان آغاز ولی کمی فاصله‌دارتر از رابطه با سگ‌ها بود که به ما در شکار کمک می‌کردند و برای دریافت سهمی از غنایم به انسان‌ها متکی بودند.

گربه‌ای که ممکن است هم‌اکنون در اطراف شما بچرخد یا از ارتفاعی به شما خیره شده باشد، بسیاری از غرایز اجداد پیش از اهلی شدن خود را دارد: تمایل به شکار، گشت‌زنی در قلمرو و محافظت از آن دربرابر گربه‌های دیگر. آن‌ها نسبت‌به سگ‌ها، به اجداد قدیمی خود نزدیک‌ترند. ما در فرایند اهلی‌کردن گربه‌ها، فقط تاحدودی آن‌ها را از طبیعت خارج کرده‌ایم. کارن هیستند، دامپزشک و متولی سازمان خیریه‌ی International Cat Care می‌گوید: موضوع فقط درک اشتباه انسان درمورد این گونه است. سگ‌ها و انسان‌ها بسیار شبیه هم هستند و برای مدت طولانی در کنار هم زندگی کرده‌اند؛ آن‌گونه که با هم تکامل پیدا کرده‌اند. درمورد گربه‌ها این اتفاق خیلی دیرتر رخ داده است. آن‌ها از جدی مشتق شده‌اند که یگ گونه‌ی اجتماعی نیست.

گربه‌ی وحشی آفریقایی که گربه‌های اهلی از آن مشتق شده‌اند، یعنی Felis lybica، تمایل به زندگی انفرادی دارد و تنها زمانی‌که می‌خواهد جفت‌گیری کند، با دیگر گربه‌ها ارتباط برقرار می‌کند. گربه تنها حیوان غیراجتماعی است که اهلی شده است. تمام حیوانات دیگری که ما آن‌ها را اهلی کرده‌ایم، دارای نوعی پیوند اجتماعی با دیگر اعضای گونه‌ی خود هستند.

 

وقتی نیازهای اساسی گربه‌ها برآورده شود، احتمال بیشتری وجود دارد که به سمت دوستی با انسان پیش آیند.

باتوجه به اینکه گربه‌ها از این نظر با دیگر حیواناتی که در کنار ما زندگی می‌کنند، تفاوت دارند، عجیب نیست که سیگنال‌های آن‌ها را اشتباه درک کنیم. هیستند می‌گوید: از آنجایی که آن‌ها خودمختار بوده و می‌توانند از خود مراقبت کنند، روزبه‌روز محبوب‌تر می‌شوند. اما سؤال دیگر آن است که آیا این سبک زندگی برای آن‌ها مناسب است؟ انسان‌ها انتظار دادند که گربه‌ها مانند ما و نیز سگ‌ها باشند، درحالی‌که آن‌ها این‌چنین نیستند.

برای مدت‌ها، تمرکز بیشتر مطالعات مرتبط با قابلیت معاشرت حیوانات خانگی روی سگ‌ها بوده و گربه‌ها سهم ناچیزی از این‌گونه پژوهش‌ها داشتند. اما اخیرا نوع مطالعات مربوط به گربه‌ها افزایش پیدا کرده است. بسیاری از این پژوهش‌ها در مراحل اولیه قرار دارند اما پژوهش‌هایی که تاکنون انجام شده، نشان داده که معاشرت‌پذیری گربه‌ها نسبت‌به انسان کاملا پیچیده بوده و یکنواخت نیست. این قابلیت بسیار متغیر است و تحت‌تأثیر ژنتیک و محیط قرار می‌گیرد. معاشرت‌پذیری می‌تواند حاصل چیزی باشد که گربه طی ۶ تا هشت هفته‌ی اول زندگی خود تجربه می‌کند. اگر آن‌ها در اوایل زندگی تجارب مثبتی داشته باشند، احتمالا به انسان‌ها و برقراری ارتباط با آن‌ها تمایل خواهند داشت.

حتی اهلی‌کردن گربه‌ها دامنه‌ای دارد. گربه‌های ولگرد اغلب از انسان فرار کرده یا پنهان می‌شوند و بیشتر مانند اجداد وحشی خود رفتار می‌کنند. در مناطقی مانند مدیترانه و ژاپن، در دهکده‌های ماهی‌گیری، مکان‌هایی برای گربه‌ها ایجاد شده است که در آن افراد محلی به گربه‌ها غذا داده و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. به‌عنوان مثال در استانبول، محلی‌ها از گربه‌های نیمه‌ولگرد مراقبت کرده و به آن‌ها غذا می‌دهند. آن‌ها بخشی از هویت این شهر شده‌اند. در این رابطه فیلم مستندی نیز تهیه شده است.

گربه‌هایی که با ما زندگی می‌کنند نیز طیفی دارند: برخی از آن‌ها یک فاصله‌ی نسبی را رعایت می‌کنند درحالی‌که برخی دیگر به انسان نزدیک‌تر شده‌اند. پس اگر ما به‌دنبال پیوند قوی با گربه‌های خود هستیم، باید چه چیزی را دنبال کنیم؟

درست مانند سگ‌ها، گربه‌ها نیز از زبان ارتباطی بدن استفاده‌ی زیادی می‌کنند. کریستین ویتاله، پژوهشگری که رفتار گربه‌ها را مورد مطالعه قرار می‌هد، می‌گوید:

من فکر می‌کنم درک زبان بدن گربه‌ها، نسبت‌به درک زبان بدن سگ‌ها برای انسان دشوارتر باشد. این مسئله تقصیر گربه نیست.

 

چشمان سگ‌ها طوری تکامل پیدا کرده است که موجب جلب توجه انسان شود.

یک ویژگی‌ مهم ممکن است موجب ارتباط عمیق‌تر سگ‌ها با ما شده باشد. مطالعه‌ی پژوهشگران دانشگاه پورتسموث نشان داده است که سگ‌ها از حالات نوزادان تقلید می‌کنند و این امر موجب ایجاد تمایلی در انسان برای نگه‌داری از آن‌ها می‌شود. به‌نظر می‌رسد طی تکامل، عضله‌ای در آن‌ها توسعه پیدا کرده است که خط داخلی ابرو را به سمت بالا می‌برد. این حالت در اجداد گرگی آن‌ها دیده نمی‌شود. درواقع این حالت چشم در سگ‌ها یک ترفند تکاملی است که موجب جلب توجه انسان به آن‌ها شده و پیوند بین انسان‌ها و سگ‌ها را تقویت کرده است (انسان‌ها سگ‌هایی را دارای این ویژگی بوده‌اند، مورد توجه قرار داده و از آن‌ها مراقبت کرده‌اند).

گربه‌ها این عضله را ندارند. درنتیجه، نگاه خیره گربه‌ها ممکن است به‌نظر سرد و غیردوستانه بیاید و نگاه خیره‌ی دو گربه به‌هم، می‌تواند مقدمه‌ای برای مشت‌زنی باشد. البته نگاه خیره‌ و همراه‌با چشمک زدن آهسته‌ای که مثلا گربه از سوی دیگر اتاق به شما منتقل می‌کند، چیز کاملا متفاوتی است؛ این رفتار راهی برای ابراز دوستی است. حتی چرخش سر به یک طرف لزوما نشانه‌ی بیزاری و دوری نبوده بلکه نشانه‌ی راحتی آن‌ها است.

 

چشمک زدن آرام نشانه‌ای از محبت از سوی گربه‌ها است.

در مطالعه‌ای دیگر که پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگن انجام دادند، گربه‌ها و سگ‌ها به‌همراه صاحب خود در اتاقی ناآشنا وارد شدند و پس از مدتی صاحب آن‌ها آنجا را ترک کرده و مجددا پس از مدتی به اتاق بازمی‌گشت. پژوهشگران دریافتند که ۶۴/۳ درصد از گربه‌ها نشانه‌های دلبستگی ایمن را نشان می‌دادند و وقتی صاحب آن‌ها باز می‌گشت، آرام‌تر شده و زمان خود را به کسب توجه صاحب خود و نیز بررسی فضای اطراف تقسیم می‌کردند. سگ‌ها نیز همین کار را کردند. پژوهشگران این وضعیت را «دلبستگی ایمن» نامیدند: آرامش در هنگام بازگشت صاحب که نشان‌دهنده‌ی وجود یک پبوند عاطفی قوی است.

انتظار بی‌جای انسان از حیوان روی رفتارهای آن‌ها تأثیر می‌گذارد. با تلاش درجهت اینکه گربه‌ها را مجبور کنیم مانند سگ‌ها رفتار کنند (ما را سرشار از توجه کنند)، در تلاش هستیم تا آن‌ها را از رفتار طبیعی دور کنیم.

هیستند می‌گوید: عدم توانایی تاریخی ما برای دیدن این موضوع که خلق‌و‌خوی گربه‌ها با سگ‌ها فرق دارد، بخشی از این مسئله است. حتی کارشناسانی که سال‌ها تجربه دارند نیز از این مسئله غفلت می‌کنند. من در سال ۲۰۰۷ به کنفرانسی رفتم و در آنجا متوجه شدم که یک احمق هستم. آنجا تمام این اطلاعات اولیه درمورد گربه‌ها وجود داشت ولی من درمورد آن چیزی نمی‌دانستم، مثلا اینکه آن‌ها می‌خواهند آب و غذای‌شان در مکان جداگانه‌ای باشد. این پژوهش‌ها هنوز کاملا جدید است اما وقتی این تواضع را داشته باشید که بپذیرید طرز تفکر شما درمورد گربه‌ها اشتباه بوده، می‌توانید چیزهای جالب جدیدی یاد بگیرید.

 

اگر گربه‌ها در اوایل زندگی ارتباط مثبتی را با انسان تجربه کنند، تمایل آن‌ها به برقراری ارتباط پیوند با انسان بیشتر می‌شود.

این رفتار گربه‌ها را در نظر بگیرید که خود را به صاحب خود می‌مالند. چنین رفتاری قبلا به‌عنوان یک روش برای تعیین قلمرو درنظر گرفته می‌شد، مانند همان کاری که گربه‌های وحشی روی درختان یا سایر نشانه‌های موجود در قلمرو خود انجام می‌دهند. اما وقتی آن‌ها این کار را با انسان انجام می‌دهند، معمولا نشانه‌ی وابستگی است؛ گربه درحال انتقال بوی خود به پوست شما است و درهمان زمان بوی شما را به خز خود منتقل می‌کند. این همان کاری است که گربه‌های وحشی با گربه‌های دیگری که با آن‌ها متحد می‌شوند، انجام می‌دهند. این رفتار راهی برای ایجاد یک بوی مشترک برای تشخیص دوست از دشمن است.

درنهایت، هیستند می‌گوید توجه به یک مسئله مهم است: احتمال تمایل برقراری ارتباط در گربه‌هایی که در وضعیت آرامی زندگی می‌کنند، بیشتر است. اگر وضعیت آب، غذا و بستر مناسب باشد، آن‌ها می‌توانند درجهت ایجاد این روابط اجتماعی تلاش کنند. بنابراین، بار دیگر وقتی که به خانه رفتید و دیدید گربه‌ای به‌آرامی از روی نیمکت به شما نگاه می‌کند یا با بی‌حالی و خمیازه‌کشان مسیر راهرو را طی می‌کند، دلسرد نشوید؛ او درواقع به روش خود می‌خواهد به شما بگوید که از دیدنتان خوشحال است.