مرکز جامع دامپزشکی ایران
iranvetmed.ir
مرکز جامع دامپزشکی ایران
iranvetmed.ir
پیرترین گربه دنیا
پیرترین گربه دنیا در سن ۳۱ سالگی از دنیا رفت. این خبر را میشل هریتج، صاحب این گربه اعلام کرد.
میشل هریتج ۵۲ ساله، «رابل» را وقتی که یک بچه گربه بود روز تولد ۲۰ سالگی اش به او داده بودند و آن ها از آن زمان از یکدیگر جدایی ناپذیر بودند.
رابل، که یک گربه از نژاد مین کون بود، با رسیدن به سن ۳۱ سالگی به پیرترین گربه دنیا تبدیل شد، که این سن معادل ۱۵۰ سال از زندگی انسان ها است.
این گربه که هیچ بیماری خاصی نداشت، شروع به لاغر شدن کرده بود و در نهایت بر اثر کهولت سن از دنیا رفت.
میشل گفته هرگز فرزندی نداشته و از رابل همیشه مثل بچه اش مراقبت کرده بود.
او می گوید: «ماه مه ۳۲ سالش می شد که این دستاورد بزرگی بود. او همدم فوق العاده ای بود و من از لذت یک زندگی طولانی با او برخوردار شدم.»
«او را درست قبل از تولد ۲۰ سالگی ام گرفتم که در آن زمان یک بچه گربه بود.»
رابل توانست رکورد اسکوتر، یک گربه ی سیامی را بشکند. اسکوتر که با رسیدن به سن ۳۰ سالگی توانسته بود نام خود را به عنوان پیرترین گربه ی دنیا در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت کند، در سال ۲۰۱۶ از دنیا رفت.
طبق کتاب گینس اما پیرترین گربه ی تاریخ، کریم پاف بود که در سال ۱۹۶۷ متولد شده و تا سال ۲۰۰۵ به مدت ۳۸ سال و ۳ روز زندگی کرده بود.
میشل همچنین گفته: «ما هیچوقت دنبال ثبت اسم مان در کتاب گینس نبودیم. نمی خواستم به خاطر سن او این کار را انجام دهم. ثبت این رکورد برای ما جالب نبود.»
«او این اواخر خیلی زود پیر شد و من کریسمس به همسرم گفتم که فکر می کنم این آخرین کریسمسی باشد که با رابل باشیم. او غذا نمی خورد و فقط آب می خورد.»
«خیلی لاغر شد. مثل همیشه رفتم سر کار و وقتی به خانه برگشتم همسرم گفت رابل مثل هر روز به خیابان رفت، اما او دیگر برنگشت، به همین خاطر فکر می کنیم که مرده.»
«همه ی کارهایش طبق روتین و روی عادت بود. جاهای مورد علاقه ی خودش برای خواب را داشت و غذای خودش را دوست داشت، به همین خاطر وقتی خبری از او نشد خودمان فهمیدیم که چه شده.»
میشل می گوید او لحظه ی اولین دیدارش با رابل را دقیق به یاد می آورد و از تاریخ آن ۱۰۰ درصد مطمئن است چون روز تولد بیست سالگی اش بود.
او می گوید: «تقریباً یک بچه گربه بود و مال دوست خواهرم بود. من آن زمان تازه مستقل شده بودم.»
«تنها زندگی می کردم به خاطر همین او را که یک بچه گربه بود پیش خودم بردم. ماه مه ۱۹۸۸ بود.»
«همیشه با او مثل یک بچه رفتار کردم. من هیچ بچه ای ندارم. یک گربه ی دیگر هم داشتم که اسمش مگ بود و آن هم در سن ۲۵ سالگی از دنیا رفت.»
«اگر از چیزی مراقبت کنید، هر چه که باشد، حتماً عمر می کند.»
هر سال زندگی سگ ها معادل چند سال زندگی انسان ها است؟
یک باور رایج درباره ی سن سگ ها این است که هر یک سال زندگی سگ ها معادل ۷ سال زندگی انسان ها است. اما دانشمندان این باور را رد کرده اند.
الگوریتمی که دانشمندان به آن رسیده اند به این ترتیب است: سن انسان = ۳۱ + (سن سگ) In 16
محققان این پژوهش که در وبسایت Cell Systems منتشر شده می گویند این تابع ریاضی مطابقت زیادی با تعداد دفعات تقریبی نقاط عطف مشترک در روند رشد و پیری سگ ها و انسان ها در طول زندگی آن ها دارد.
مثلاً یک سگ چهار ساله مانند یک انسان ۵۴ ساله است و یک سگ لابرادور رتریور ۱۲ ساله به یک انسان ۷۰ ساله می ماند.
محققان نحوه ی تجمع گروه های متیلی در بخش هایی از ژنوم انسان به مرور زمان را با نحوه ی رفتار آن ها در ژنوم سگ ها مقایسه کردند.
از قرار معلوم سگ ها از آنچه به نظر می رسد پیرتر و خردمندتر هستند.
برای پرداختن به نقاط ضعف مختلف این پژوهش، مثل تمرکز آن بر روی فقط یک گونه ی خاص، شاید به تحقیقات بیشتری بر روی گونه های دیگری از سگ ها نیاز باشد.
منبع: روزیاتو
شیوع نوع جدید ویروس آنفلوانزای خوکی (G4 EA H1N1)
تحقیقات جدید در چین نشان می‌دهد که نوع جدیدی از ویروس آنفلوانزای خوکی تحت عنوان G4 در جمعیت‌های خوکی چین در حال گردش است.
براساس مطالعه‌ای که روز دوشنبه گذشته در مجله PANS ایالات متحده آمریکا منتشر شده این ویروس از نظر ژنتیکی به ویروس H1N1 آنفلوانزای نوع A که منشاء پاندمی سال ۲۰۰۹ بوده است، شباهت فراوانی دارد.
این ویروس در نتیجه مطالعه سرویلانس ویروس آنفلوانزا در خوک که از سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۸ در چین انجام شده است، شناسایی شد. در طول مطالعه فوق ۲۹۰۰۰ نمونه سواپ بینی از خوک‌های کشتار شده و ۱۰۰۰ نمونه از خوک‌های فارمی که دارای علائم بیماری‌های تنفسی بودند، جدا شده است. از بین نمونه‌های فوق، ۱۷۹ نمونه از نظر آلودگی به ویروس آنفلوانزای خوکی مثبت بودند که اکثر آنها نوع جدید G4 بودند.
این مقاله نشان داد که G4 دارای خاصیت اتصال به گیرنده‌های انسان مشابه ویروس سارس- کرونا بوده که می‌توانند به رسپتورهای ACE2 انسان متصل شده و خود را در سلول‌های اپیتلیال مسیرهای هوایی انسان تکثیر کنند. از آنجاییکه خوک میزبان واسط پاندمی آنفلوانزا می‌باشد، مطالعات سرویلانس منظمی در جمعیت‌های خوک انجام می‌گیرد تا پاندمی‌های احتمالی آینده رصد گردند.
نتیجه تحقیقات نشان می‌دهد که این ویروس خاصیت عفونت‌زایی بالایی داشته و متاسفانه کارگرانی را که با خوک کار می‌کردند، درگیر و آلوده نموده که این نشان دهنده امکان انتقال این ویروس از حیوان به انسان می‌باشد.
در یک مطالعه در 3 سال گذشته محققان 338 نمونه خون از کارگران مشغول در 15 فارم خوک و 230 نمونه خون از افرادی که در همسایگی این فارمها زندگی می کردند دریافت نموده و تست نمودند. نتیجه بررسیها نشان داد که 10.4 درصد کارگران تست شده و 4/4 درصد سایر افراد تست شده مثبت بوده و دارای انتی بادی علیه G4 می باشند. 20.5 درصد موارد مثبت بین سن های 18 تا 35 سالگی بودند.
اگرچه انتقال این ویروس از خوک به انسان نمی‌تواند دلیلی بر انتقال آن از انسان به انسان باشد، اما محققان گفته‌اند که G4 ممکن است قدرت آداپتاسیون خود را در انسان ارتقا دهد و امکان انتقال انسان به انسان را فراهم سازد.
مطالعات نشان دهنده رشد روزافزون شیوع این ویروس از سال ۲۰۱۶ تاکنون در جمعیت‌های خوکی بوده که شیوع گسترده آن میتواند منجربه افزایش برخورد انسان‌ها با این ویروس گردد.
با این حال برخی دیگر از محققان اعتقاد دارند که پاندمی G4 غیر محتمل می‌باشد.
قابل ذکر است که ویروس H1N1 در سال ۲۰۰۹، قریب به ۷۰۰ میلیون نفر را آلوده نموده و تخمین زده می‌شود که بین ۱۵۱ هزار تا ۵۷۵ هزار نفر را در دنیا کشته است.
مطالعات دیگر نشان می‌دهد که ایمنی علیه ویروس آنفلوانزای فصلی انسان را در مقابل نوع جدید این ویروس (G4) محافظت نمی‌کند.
دپارتمان ویروس شناسی موسسه ویبریج انگلستان (Animal and Plant Health Agency) اعلام نموده است که "با کمی تغییرات ژنتیکی بیشتر، ویروس میتواند در انسان تهاجمی تر شود همانگونه که در ویروس کووید 2019 اتفاق افتاد".
آزمایش کتامین در گوسفندان به بروز پدیده‌های مغزی شگفت‌انگیز منجر شد
در واقع هدف ما بررسی اثرات کتامین نبود، بلکه استفاده از آن به عنوان ابزاری برای بررسی فعالیت مغز در گوسفندان با استفاده یا بدون استفاده از ژن بیماری هانتینگتون بود، اما نتایج شگفت‌انگیزی که به دست آورده‌ایم میتواند به طور شفاف درباره نحوه‌ی کارکرد کتامین توضیح دهد.
در این مطالعه که چند ماه به طول انجامید، به گوسفندان مقادیر مختلفی از دوزهای کتامین داده شد، از خیلی کم یعنی حدود ۳ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا بالاترین دوز داده شده که ۲۴ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن است. صرف نظر از دوز، بررسی روی گوسفندان به طور کلی سه مرحله متوالی از فعالیت را دنبال می‌کند: دوره بیهوشی، به دنبال آن یک دوره هوشیاری بدون حرکت داوطلبانه و سپس یک دوره هوشیاری کامل که اگرچه در این مرحله هم هنوز هیچ حرکت داوطلبانه‌ای انجام نگرفته است.
در مرحله دوم، با بیرون آمدن حیوانات از دوره بیهوشی، پژوهشگران یک حالت نوسان متناوب را در خوانش‌های مغز شناسایی کردند، زیرا کل خروجی لایه رویی بین لرزش نوسانات فرکانس پایین و بالا تغییر می‌کند. تیم پژوهشی نوشت: در حالی که نمی‌توان تجربه ذهنی گوسفند را مشخص کرد، اما مشخصات بالینی و روانی مصرف کتامین در انسان بسیار خوب توصیف شده است و زمان‌بندی موجب می‌شود که این نوسانات به واقع دلیل جداسازی داروی کتامین باشد، البته این تمام ماجرا نیست؛ زیرا پژوهشگران با بالاترین دوز مصرفی (۲۴ میلی‌گرم ببه ازای هر کیلوگرم وزن) پاسخ قابل توجه‌تری را مشاهده کردند که فعالیت نوار مغزی در ۵ مورد از ۶ گوسفند آزمایش شده به طور کامل متوقف می‌شود. پژوهشگران این پدیده را نارسایی نوار مغزی نامیدند که دو دقیقه پس از مصرف دارو رخ می‌دهد.
تیم پژوهشی همچنین می‌گوید: «این اولین گزارش از چنین تاثیراتی بوده و به نظر می‌رسد که احتمالا قطع فعالیت لایه رویی مغز از این پدیده پشتیبانی کند.»