یکی از خیابان‌های گرمسار به نام «خیابان دامپزشک» نام‌گذاری شد

همزمان با 14 مهر و به پیشنهاد رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار و موافقت اعضای شورای اسلامی این شهر از «خیابان دامپزشک» رونمایی شد.

به گزارش مرجع دامپزشکی ایران به نقل از آنا، به پیشنهاد «دکتر سروش یوردخانی» رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار و عضو شورای نظام دامپزشکی استان سمنان و موافقت شورای اسلامی و شهرداری شهر گرمسار، یکی از خیابان های این شهر به نام دامپزشک نامگذاری شد.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در حاشیه این مراسم اظهار کرد: در تاریخ 26 مرداد یکی از خیابان های شهر گرمسار به نام دامپزشک به رئیس شورای اسلامی شهر گرمسار پیشنهاد شد.

یوردخانی خاطرنشان کرد: سلامت جمعیت دام، طیور، حیوانات خانگی، اقتصاد، معیشت دامپروران و بهره برداران مرتبط وابسته به عملکرد دامپزشکان است.

وی افزود: دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان از معتبرترین دانشکده های دامپزشکی کشور است و سالانه تعداد زیادی دامپزشک در این دانشکده تربیت و فارغ التحصیل می شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار اضافه کرد: ماهیت اشتغال مردم گرمسار عمدتاً کشاورزی و دامداری است و وجود صنایع مرتبط مانند کارخانجات مواد غذایی، کشتارگاه های دام و طیور و سایر کارخانجات مرتبط، حضور دامپزشکان را در آن پررنگ تر کرده است.

روز ملی دامپزشکی

۱۴ مهرماه، روز ملی دامپزشکی بر همه عزیزان این عرصه مبارک باد. 

• مرجع دامپزشکی ایران •

تزریق درون تخم‌مرغ جنین‌دار

یکی از روش‌های تزریق در صنعت مرغ، تزریق داخل جنین می‌باشد. تزریق داخل جنینی می‌تواند در زمان‌های مختلفی انجام گیرد. اما معمولا بین ۱۷-۱۹ روزگی صورت می‌گیرد. این نوع تزریق با سوزن شماره ی ۲۳ که طولی برابر ۲.۵ سانتی متر دارد صورت می گیرد. 

زمانی که بین روز های ۱۷-۱۹ تزریق صورت می گیرد بین ۲۵ الی ۷۵ درصد ماده ی تزریقی به نواحی گردن و شانه و مابقی به قسمت های خارج جنین تزریق می شود. تزریق داخل تخم مرغ جنین دارد اهداف مختلفی دارد. یکی از اهداف آن ایمن سازی پرنده در برابر عوامل پاتوژن می باشد. واکسیناسیون به این روش باعث ایمن شدن پرنده نسبت به عواملی که آن را در مزرعه تحدید می کند می شود و همچنین بر خلاف واکسیناسیونی که به روش تزریق و بعد تولد جوجه انجام می شود استرسی به جوجه وارد نمی کند.

عیب برای این نوع تزریق می توان در نظر گرفت

۱_ امکان آلوده شدن جنین به قارچ هایی چون آسپرژیلوس.

۲_ تزریق در جای نادرست به جنین در تخم مرغ های مادران جوان (تخم مرغ های کوچک) دارند.

می توان با کنترل شرایط بهداشتی و بکار گیری درست سطوح امنیت زیستی در کارخانه جوجه کشی عیب اول را برطرف نمود و همچنین با دست کشی می توان عیب دوم را نیز تا حدودی برطرف نمود. همانطور که گفته شد تزریق واکسن فقط یکی از مواردی است که می توان در این نوع روش تزریق انجام داد امروزه مواد مغذی، آمینو اسید ها، سیتوکاین ها، ویتامین ها و … را نیز می توان تزریق نمود و حتی امروزه مطالعاتی درمورد تزریق عصاره بره موم نیز صورت گرفته. هرکدام از این نوع تزریق ها خواص و منفعت های خود را دارد برای مثال تزریق مواد غذای و حتی برخی از قند ها به جوجه هایی که زود تر از بقیه در هچر به دنیا آمده اند کمک می کند تا دو الی سه روز باقی مانده را پشت سر بگذارند و به علت عدم دسترسی به غذا دچار آسیب نشوند و همچنین جلوی مصرف آنتی بادی های مادری که در زرده موجود می باشد را می گیرد چون زمانی که جوجه در معرض گرسنگی قرار می گیرد نیاز خود را از سوزاندن موادی که در کیسه ی زرده قرار دارد تعمین می کند حال اینکه بخشی از این زرده پادتن مادری می باشد درواقع تزریق قند نه تنها به تامین انرژی پرنده کمک می کند بلکه باعث می شود ایمنی مادری ازبین نرود و جوجه در روز های ابتدایی نسبت به بعضی بیماری ها ایمن باشد. از موارد دیگری که می توان به جنین تزریق کرد ویتامین ها می باشد مثل ویتامین ب که یک کو فاکتور برای تامین انرژی از طریق زرده می باشد و با توجه به محلول بودن این ویتامین در آب و لیپیدی بودن تخم مرغ مقدار آن در تخم مرغ بسیار ناچیز است و از طرفی اگر گله ی مادر از نظر تغذیه نیز درست اداره نشده باشد مقدار آن بشدت کاهش می یابد این کمبود ویتامین ب نه تنها برای جوجه هایی که زودتر از بقیه در هچر متولد شده اند مشکل زا خواهد بود بلکه برای جوجه های که دیرتر نیز تفریخ شده اند ایجاد مشکل می کند و با تزریق این ویتامین مشکلات برطرف می شود. یکی از مواردی که می توان به جنین تزریق کرد آمینو اسید ها می باشند برای مثال تزریق ال-آرژنین می تواند باعث افزایش بیان ژن های عضلات سینه، کاهش نواقص هسته ای گلبول های قرمز، کاهش پروتئین های شوک حرارتی و… می شود.

گربه‌ها می‌توانند ویروس کرونا را به یکدیگر منتقل کنند

آزمایش جدیدی تأیید کرد که گربه‌ها برخلاف سگ‌ها می‌توانند ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ را به یکدیگر منتقل کنند. البته هنوز هیچ مدرکی مبنی‌بر اینکه حیوانات خانگی ویروس را به انسان‌ها منتقل می‌کنند، وجود ندارد.

به گزارش مرجع دامپزشکی ایران به نقل از زومیت، گزارش علمی جدید تأیید می‌کند که گربه‌ها و سگ‌ها می‌توانند به ویروس کرونای جدید آلوده شوند و احتمالا هیچکدام از این دو حیوان بیمار نمی‌شوند. اگرچه گربه‌ها پاسخ ایمنی قدرتمند و محافظی تدارک می‌بینند که ممکن است درزمینه‌ی واکسن‌های انسانی ارزش مطالعه داشته باشد. اما هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد حیوانات خانگی ویروس را به انسان منتقل کرده‌اند، اگرچه گربه‌ها ویروس را منتشر می‌کنند و گربه‌های دیگر را آلوده می‌کنند. در مجرای تنفسی فوقانی سگ‌های آلوده‌ی مورد مطالعه‌ی ویروسی تولید نشد و آن‌ها اصلا آن را منتشر نمی‌کردند اگرچه برخی مطالعات نتایج متفاوتی پیدا کرده‌اند. هیچ‌یک از گربه‌ها و سگ‌های مورد مطالعه، بیمار نشدند.

نویسندگان گزارش جدید که اخیرا در مجله‌ی  PNAS منتشر شد، برای تأکید روی اینکه چرا حیوانات خانگی درزمینه‌ی انتقال عفونت ویروس کرونا به انسان عامل نگرانی نیستند، به انتقال در دنیای واقعی اشاره می‌کنند. پژوهشگران این مطالعه خاطرنشان کردند که درحالی‌که میلیون‌ها انسان در سراسر جهان به ویروس آلوده شده‌اند و یک میلیون نفر براثر این بیماری جان باخته‌اند، گزارش‌های انگشت‌شماری درمورد حیوانات خانگی که به‌طور طبیعی آلوده شده‌اند، وجود داشته است.

اگر گربه‌ها می‌توانند ویروس را منتشر کنند، چرا درحالی‌که ازنظر تئوری ممکن است، مردم را عفونی نمی‌کنند؟ یک دلیل آن است که تعداد انسان‌هایی که دچار ویروس شده‌اند، بسیار زیاد است و انسان‌ها هستند که ویروس را به گربه‌ها می‌دهند. دلیل احتمالی دیگر آن است که عفونت در زندگی روزمره از عفونت در آزمایشگاه بسیار متفاوت است.

دانشمندان در آزمایش خود ویروس کرونا را ازطریق لوله‌‌ی کوچکی وارد حفره‌ی بینی سگ‌ها و گربه‌ها کردند. قبل از این رویه، به حیوانات داروی بیهوشی دادند اما نکته این است که چنین اتفاقی در دنیای واقعی رخ نمی‌دهد. بعدا، گربه‌های دیگر در تماس نزدیک با گربه‌های آلوده که ویروس را منتشر می‌کردند، قرار گرفتند.

آیا چنین چیزی در دنیای واقعی رخ می‌دهد؟ شواهدی درمورد گربه‌های خیابانی در ووهان چین وجود دارد که نشان می‌دهد آن‌ها درمعرض ویروس قرار گرفته‌اند. اما ممکن است در کشورهایی مانند آمریکا که بسیاری از گربه‌ها در فضاهای داخلی نگه‌داری می‌شوند، انتقال بسیار کم باشد. یا به‌گفته‌ی دکتر  آنجلا بوسکو لاوث  یکی از پژوهشگران مطالعه‌ی جدید، عفونت گربه با ویروس ممکن است نسبتا رایج باشد اما به‌علت اینکه نشانه‌ای ندارد، انسان‌ها متوجه آن نشوند.

گربه‌ها همچنین ممکن است ویروس را به جانوران وحشی منتقل کنند. دکتر بوسکو لاوث گفت پژوهش منتشر نشده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد موش‌های آهویی ممکن است به ویروس کرونای جدید آلوده شوند. همچنین در خارج از آزمایشگاه، عفونت عمدتا به تنفس در ذرات ویروسی حاصل‌از فرد عفونی بستگی دارد و لزوما تماس معمولی به‌معنای دچار شدن حیوانات به عفونت نیست.

در آزمایشگاه نشان داده شده است که راسوهای اهلی نسبت‌به عفونت با ویروس کرونا حساس هستند و ویروس را به راسوهای اهلی دیگر منتقل می‌کنند. اما دانشمندان دانشگاه تافتس در مقاله‌ای که هنوز مورد بازبینی قرار نگرفته است، گزارش کردند که در یک خانه با ۲۹ راسوی اهلی خانگی و دو انسان مبتلا به کووید، هیچ‌یک از راسوهای اهلی دچار عفونت ویروسی نشدند. این ۲۹ راسوی اهلی آزادانه در خانه پرسه می‌زدند و هر دو انسان بزرگسال به‌اندازه‌ی کافی بیمار بودند که علائمی را نشان دهند، بنابراین در آنجا فرصت زیادی برای عفونت وجود داشت . کیتلین ساواتسکی، ویروس‌شناس دانشگاه تافتس و یکی از نویسندگان مقاله‌ی مرتبط با راسوی اهلی، گفت: «آیا این شگفت‌آور نیست؟ این آزمایش طبیعی زیبایی بود.»

پژوهشگران چنین نتیجه‌گیری کردند که ممکن است موانع ژنتیکی دربرابر عفونت وجود داشته باشد که در محیط آزمایشگاه که در آن غلظت بالایی از ویروس استفاده می‌شود، قادر به محافظت نباشند. به‌نظر می‌رسد مینک‌ها که از همان خانواده‌ی جانوری هستند که راسوی اهلی در آن قرار دارد، به‌سادگی آلوده شوند و بیمار شوند. پژوهشگران همچنین انتقال از حیوانات به انسان‌ها را در مزارع مینک در هلند گزارش کرده‌اند که مقاله‌ی آن‌ها هنوز مورد بازبینی قرار نگرفته است. دکتر ساواتسکی گفت مقاله شواهد بسیار محکمی درمورد چندین رویداد مستقل انتقال مینک به انسان را نشان می‌داد.

پژوهشگران دانشگاه ایالتی کلرادو توصیه می‌کنند که گربه‌ها در فضاهای داخلی نگه‌داری شوند، خصوصا اگر فردی در خانواده بیمار شده باشد زیرا آن‌ها می‌توانند ویروس را به گربه‌های دیگر منتقل کنند. دکتر  استفانی پورتر  یکی دیگر از پژوهشگران مطالعه‌ی جدید، پیشنهاد کرد اگر فرد مبتلا به کووید باید در بیمارستان بستری شود و دارای گربه‌ی خانگی باشد، باید مراقبان گربه این موضوع را بدانند که فاصله‌گیری اجتماعی را همان‌طور که درمورد انسان‌ها رعایت می‌کنند، درمورد گربه‌ها نیز رعایت کنند.

دکتر بوسکو لاوث گفت گربه‌های آلوده‌ای که ایمنی نشان دادند، حیواناتی بودند که ازطریق تماس با گربه‌های دیگر آلوده شده بودند نه اینکه ویروس با لوله به بینی آن‌ها منتقل شده باشد. پاسخ ایمنی این گربه‌ها قوی‌تر از برخی حیوانات آزمایشگاهی دیگر بود، اگرچه این موضوع که آن محافظت تا چه مدت دوام دارد، کاملا ناشناخته است.

آشنایی با بیماری تیلریوز (Theileriosis)

بیماری تیلریوز (Theileriosis) در ایران بنام زردی معروف است، بیماری انگلی خونی است و بعنوان بیماری مشترک بین انسان و دام تلقی نمی‌شود. ولی بعلت تغییراتی که در گوشت ایجاد می‌کند، گوشت دام‌های آلوده غیرقابل مصرف می‌باشد.

این بیماری بیشتر در گاو دیده می‌شود و گاوهای اصیل نسبت به گاوهای بومی حساسیت بیشتری دارند. بیماری در گوسفند و بز هم دیده می‌شود و بیشتر در فصول گرم که فعالیت کنه‌ها زیاد است مشاهده می‌شود.

نشانه‌های بالینی بیماری تیلریوز در دام‌ها (گاو) چیست؟

تب، عدم اشتها، عدم نشخوار، کم خونی، لاغری، زردی مخاطات چشم، کاهش تولید شیر و گوشت، نقاط خونریزی روی مخاط چشم، تورم غدد لنفاوی پیش کتفی که به شکل خیاری کوچک در جلو کتف قابل لمس است، بی حالی و فلجی و در نهایت مرگ از نشانه‌های بیماری است.

نشانه‌های بیماری تیلریوز در روی لاشه چیست؟

زردی گوشت دام، زرد بودن رباطات که عضلات را بهم متصل می‌کند، خونریزی در روی عضله قلب، تورم غدد لنفاوی، خشکی هزارلا، انباشتگی شکمبه و خونریزی در شیردان از نشانه‌های بیماری در لاشه هستند.

تشخیص بیماری تیلریوز چگونه است؟

از روی نشانه‌های بالینی می‌توان به وجود بیماری مشکوک شد. ولی برای تشخیص قطعی آن باید گسترش خون تهیه کرده و بعد از رنگ آمیزی با گیمسا، در زیر میکروسکوپ اشکال مختلف تیلریا را در داخل گلبول‌های قرمز (اریتروبلاست و لکوسیت‌ها ) مشاهده کرد.

راه‌های پیشگیری از بیماری تیلریوز چیست؟

عمده‌ترین روش پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت، استفاده از محل نگهداری دام مناسب و سمپاشی اماکن دامی و یا شعله دادن آنها و مبارزه با کنه‌ها می‌باشد.

توصیه می‌شود جایگاه دام از سنگ، سیمان و آهن با پوشش‌های پلاستر سیمانی باشد. جمع‌آوری کود و فضولات و پوشاندن آنها و حمل مرتب به خارج از جایگاه، جمع آوری و خارج ساختن کاه و کلش و خوراک باقی‌مانده دام نیز اهمیت دارد.

جایگاه هرچه نور بیشتری داشته باشد آلودگی کمتر است، سمپاشی مرتب جایگاه دام با سموم ضد کنه در فصول و زمان‌های مناسب اهمیت زیادی در پیشگیری دارد.

روش دیگر پیشگیری تزریق واکسن تیلریوز است که معمولا در ازت مایع تا منهای 79 درجه سانتی‌گراد نگهداری می‌شود. واکسن در فصول سرد و موقعی که کنه‌ها فعالیتی ندارند و در دام‌های غیر آبستن ترزیق می‌شود و تا مدت یکسال ایمنی ایجاد می‌کند.

درمان بیماری تیلریوز چیست؟

استفاده از داروهای ضد انگل تیلریا مثل بوپارواکن مطابق دوز درمانی و استفاده از یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف و ضد التهاب