بیماری یون یا پاراتوبرکلوسیس

یک بیماری مزمن با سیر طولانی و در دامهای مختلف (گاو، گوسفند، بز، شتر، آهو و حیوانات وحشی) است که در گاو اهمیت فراوانی دارد. (باکتری مایکوباکتریوم ایویوم یک باکتری درون سلولیِ بی هوازی، کوچک، گرم مثبت و است، که باعث التهاب روده می شود.)

از این جهت که بیماری مزمن است، باعث لاغری پیشرونده و لاغری کامل حیوان می شود، از این جهت لاغری پیش رونده می تواند یکی از عوامل تشخیصی مشکوک به بیماری یون باشد؛ البته این لاغری پیشرونده همراه با اسهال مزمن رخ میدهد، که این عامل باعث می شود تا بتوانیم بیماری یون را از سایر بیماریهایی که عامل لاغری پیشرونده درآنها رخ میدهد، تفکیک کنیم. علاوه بر لاغری پیشرونده و مزمن بودن، بیماری غیرقابل درمان است. بیماری یون با توجه به این که یک بیماری گوارشی است و باعث لاغری می شود با برخی از بیماری ها قابل اشتباه است.

بیماری های مشابهی که ممکن است تشخیص آنها با بیماری یون اشتباه شوند عبارتند از:

1) بیماریها و عفونتهای انگلی دستگاه گوارش:حیواناتی که این بیماری را همراه با سایر بیماری ها بخصوص بیماریهای انگلی دارا هستند، بیشتر در معرض خطر هستند. در عین حال بیماری ها و عفونت های انگلی دستگاه گوارش ممکن است با بیماری یون اشتباه شوند. بیماریهای انگلی دستگاه گوارش عموما منجر به لاغری می شوند، ممکن است باعث اسهال نیز بشوند، اما همانطور که گفته شد بیماری  shooting diarrhea دارد. (که بیماری های انگلی ندارند.)

2) پریتونیت: پریتونیت ممکن است حیوان را لاغر بکند اما تفاوت آن با بیماری یون در این است که این بیماری کشنده تر است  و خیلی طولانی نیست.

3) آمیلوئیدوز کلیوی: از جمله بیماریهای مزمنی است که باعث لاغری حیوان می شود.

4) اسکرومای لنفاوی

5) نارسایی و نقص های کلیه

6) سالمونلوز مزمن و سایر بیماری های عفونی مزمن: سالمونلوز یکی از بیماریهای باکتریایی است که فرم مزمن آن دوره طولانی دارد، اما نه به اندازه بیماری یون، همچنین باعث مشکلات و ناراحتی های گوارشی و اسهال می شود و ممکن است در طی زمان باعث لاغری مزمن حیوان هم بشود.  برخی عفونتهای مزمن باکتریایی دیگر نیز وضعیتی مشابه بیماری یون ایجاد میکنند که بهترین راه تفکیک اینها کشت باکتریایی می باشد.

7) کمبود مس و گرسنگی (گرسنگی اهمیت کمتری دارد) کمبود مس نیز ممکن است باعث وضعیتی مشابه بیماری یون شود.

در میان همه این بیماریها، عفونتهای انگلی و باکتریایی (سالمونلوز) باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند و در تشخیص بیماری یون مدنظر باشند.