موش ها منشأ جدید هپاتیت در انسان؛ علت نامعلوم!

کارشناسان بیماری های عفونی دانشگاه هنگ کنگ در سال ۲۰۱۸ به بیمار عجیبی برخوردند.

این بیمار مرد ۵۶ ساله ای بود که تحت عمل جراحی پیوند کبد قرار گرفته بود و کبد او بدون هیچ علت روشنی عملکردی غیر طبیعی داشت.

آزمایشات نشان داد سیستم ایمنی مرد در حال واکنش نشان دادن به هپاتیت ای بود اما کارشناسان گونه ی انسانی ویروس هپاتیت ای(HEV) را در خون او پیدا نکردند.

هپاتیت ای یک بیماری کبدی است که می تواند باعث تب، یرقان و بزرگ شدن کبد هم شود. این ویروس چهار گونه ی مختلف دارد که در حیوانات مختلفی وجود دارد و تا آن زمان فقط یک نوع از این چهار گونه عامل عفونت در انسان شناسایی شده بود.

وقتی تست گونه ی انسانی هپاتیت ای آن مرد منفی شد، محققان با بازطراحی تست تشخیصی، برای اولین بار در تاریخ هپاتیت ای موش های صحرایی (Rat HEV)را در یک انسان شناسایی کردند.

ابتدا دانشمندان تصور می کردند آن بیمار یک مورد استثنایی بوده و در زمان اشتباه در مکان اشتباهی حضور داشته، اما این اتفاق باز هم تکرار شد.

از زمان انجام اولین تحقیق، تست هپاتیت ای موش های صحرایی در ۱۰ هنگ کنگی دیگر مثبت از آب درآمده. جدیدترین مورد هفته ی پیش رخ داد که تست یک مرد ۶۱ ساله که عملکرد کبد او غیر طبیعی بود مثبت از آب درآمد. محققان می گویند ممکن است صدها مورد دیگر هم از ابتلا به هپاتیت ای موش های صحرایی وجود داشته باشد که هنوز تشخیص داده نشده اند.

گونه ی انسانی هپاتیت ای معمولاً از طریق آلودگی آب آشامیدنی به مدفوع رخ می دهد.

اما در خصوص هپاتیت ای موش های صحرایی هنوز هیچ کسی به طور دقیق نمی داند این بیماران چگونه مبتلا شده اند. دانشمندان در طی دو سالی که از کشف این موضوع می گذرد راه انتقال این ویروس از موش ها به انسان ها را به طور دقیق مورد بررسی قرار داده اند. آن ها دو نظریه در این رابطه مطرح کرده اند: ممکن است مانند آنچه در مورد گونه ی انسانی هپاتیت رخ می دهد، بیماران آب آلوده ای را مصرف کرده باشند، یا آنکه با چیز آلوده ای تماس داشتند.

در خانه ی بیمار جدید یعنی همان مرد ۶۱ ساله اما هیچ مدفوع موشی پیدا نشده، هیچ کدام از اعضای خانواده ی او نشانه ی مشابهی نداشته اند و این مرد هم اخیراً به هیچ سفری نرفته است.

مرکز حفاظت از سلامت هنگ کنگ روز ۳۰ آوریل در بیانیه ای اعلام کرد بر اساس اطلاعات موجود منشأ این عفونت و راه انتقال آن روشن نیست.

منبع: rooziato.com

خرگوش آنگورا

این مقاله ی مرجع دامپزشکی ایران به معرفی خرگوش نژاد آنگورا می پردازد.

خرگوش‌های آنگورا حیواناتی سر به زیر و کنجکاو هستند و تا زمانی که شما زمان کافی برای رسیدگی به نیاز‌های خاص آنان داشته باشید، برای شما حیوانات خانگی خوبی خواهند بود.

این خرگوش‌ها به نظافت مرتب و منظمی نیاز خواهند داشت تا موهای خود را در وضعیت مناسبی نگه‌ دارند و یونجه نیز باید به عنوان بخشی از رژیم غذایی آنان باشد تا از بروز توده‌های مو (توپ مو) در دستگاه گوارشیشان جلوگیری شود.

تاریخچه خرگوش‌های آنگورا

منشا خرگوش‌های آنگورا به طور قطعی مشخص نیست، اما بیشتر مردم عقیده دارند که خرگوش آنگورای اصیل از شهر آنکارا در ترکیه نشات گرفته است. هم‌چنین ممکن است این نام از گربه‌ی آنگورا و بز آنگورا که هر دو همان نوع پوشش را دارد و متعلق به شهر آنکارا هستند منشا گرفته باشد.

برخی نیز بر این باورند که در نیمه‌های قرن هجدهم و دوران پادشاهی فرانسه به عنوان حیوان خانگی از آنها نگهداری می‌شده است. امروزه خرگوش آنگورا برای استفاده از موی آنها همچون دام پرورش داده می‌شوند.

پرورش خرگوش آنگورا

خرگوش‌های آنگورا حیواناتی سر به زیر و کنجکاو هستند و تا زمانی که شما زمان کافی برای رسیدگی به نیاز‌های خاص آنان داشته باشید، برای شما حیوانات خانگی خوبی خواهند بود.

با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، می‌توانند ۵۰ الی ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش می‌تواند از سه ماهگی باردار شود.

این خرگوش‌ها به نظافت مرتب و منظمی نیاز خواهند داشت تا موهای خود را در وضعیت مناسبی نگه‌دارند و یونجه نیز باید به عنوان بخشی از رژیم غذایی آنان باشد تا از بروز توده‌های مو (توپ مو) در دستگاه گوارشیشان جلوگیری شود.

مو یا پشم خرگوش آنگورا:

موهای پشم مانند خرگوش آنگورا بسیار بلند بوده واین خرگوش‌ها نرم‌ترین و ظریف‌ترین مو را در بین نژاد‌های دیگر خرگوش دارا می‌باشد. گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره‌برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این گونهٔ خرگوش می‌پردازند.

پشم حاصله درجه بندی شده و به واحد ریسندگی انتقال و سپس ریسیده و به نخ خام و کاموا تبدیل خواهد شد و به خارج از کشور صادر می گردد.

از الیاف خرگوش آنقوره در نساجی لوکس استفاده می‌شود و البسه تولیدی از پشم این خرگوش با قیمت بسیار بالایی در جهان به فروش می‌رسد. امروزه کشور چین با پرورش حدود ۸ میلیون خرگوش آنقوره سالانه قریب به ۸ تن آنقوره تولید می‌کند که ۹۰ درصد تولید جهانی است.فرانسه ، ترکیه،استرالیا، آلمان و زلاندنو سایر کشورهایی هستند که آنقوره تولید می کنند.در ایران بین سال‌های ۱۳۴۶تا ۱۳۶۰ با هدف استفاده از پشم،این خرگوش به صورت صنعتی پرورش داده می‌شد و به شکل فله به کشور ترکیه صادر می گردید.

اختلاف رنگ در آنگوراها

خرگوش‌های آنگورا در رنگ‌های سیاه، سفید، آبی وحنایی وجود دارند.

نگهداری و تغذیه خرگوش‌های آنگورا

خرگوش‌های آنگورا نیاز‌های مختلفی دارند که نژادهای دیگر به آنها نیازی ندارند. آنها به برس زدن مرتب نیاز دارند، تا از گیر کردن موها در هم جلوگیری شود. از یک برس خوب برای یکدست کردن موها در این زمینه می‌توان استفاده کرد (که اغلب برای سگ‌ها استفاده می‌شود). خرگوش‌های آنگورا زمینه‌ی بروزمشکل توده‌های مو را دارند. علاوه براین اضافه کردن یونجه تمیز به رژیم غذایی آنها می‌تواند برای جلوگیری از این مشکل کمک کند.

بسیاری از آنگورا‌ها در جهت نظافت به‌طور صحیح، بسیار آرام هستند.

تفاوت های همستر روبروفسکی و سوری (معمولی)

همستر ها گونه های مختلفی دارند و در این مقاله در مورد تفاوت همستر روبروفسکی و سوری (معمولی) صحبت خواهیم کرد.

نژاد های مورد بحث ما نژاد روبروفسکی و سوری می باشد.

این دو نژاد یکی از خانگی ترین حیوانات و پرطرفدار ترین حیوانات و جوندگان دنیا می باشند.

تفاوت همستر روبروفسکی و سوری (معمولی) :

همستر های سوری بسیار بوی بد و زیادی می دهند.

همستر های روبروفسکی بوی بد و زیادی نمی دهند.

همستر های سوری گاز می گیرند و برای بچه ها بسیار خطرناک هستند.

همستر های روبروفسکی اصلا گاز نمی گیرند.

همستر های سوری تا 25 سانت بزرگ می شوند.

همستر های روبروفسکی نهایتا 5 سانت رشد می کنند.

همستر های سوری اصلا برای بچه ها و کودکان مناسب نیستند زیرا :

بوی بسیار بدی دارند.

تمیز کردن محل نگهداریشان بسیار سخت است.

نیاز به تمیز کردن روزانه دارند.

نگهداری حیوان بسیار سخت است و ممکن است دست بچه را گاز بگیرد.

ارتباط با انسان برقرار نمی کند و پیوسته به دنبال فرار می باشد.

همستر روبروفسکی بسیار برای کودکان مناسب هستند زیرا :

روبروفسکی ها حیواناتی تمیز هستند.

آن ها اصلا بو نمی دهند.

سایز آن ها بسیار کوچک است.

آن ها دست انسان را گاز نمی گیرند.

این نژاد بسیار زیبا و مقاوم است.

آن ها بیماری مشترکی با انسان ندارند.

نظافت آن ها کار ساده ای است.

غذادهی و نظافتشان روزانه فقط چند دقیقه زمان می خواهد.

جمع بندی تفاوت همستر روبروفسکی و سوری :

همستر های سوری چند سالی است که دیگر به عنوان حیوان خانگی نگهداری نمی شوند.

همستر های سوری به هیچ عنوان به درد نگهداری در منزل و به خصوص به عنوان پت خانگی برای کودکان نمی خورند.

ایده آل ترین حیوان خانگی برای کودکان همستر روبروفسکی می باشد.

روبروفسکی ها بی صدا با مزه و بی آزار هستند و به هیچ عنوان بیماری مشترکی ندارند.

منبع: پت شاپ مدیا

هر یک از حرکات خرگوش چه معنی دارد؟

ضربه زدن:

زمانی که یک خرگوش به وسیله پاهای عقبی خود به زمین ضربه می زند صدای نسبتا بلندی تولید می شود که توانایی تولید آن، از یک خرگوش بعید به نظر می رسد. خرگوش ها به این روش به همنوعان خود اطلاع می دهند که خطری در کمین است و گاهی این صدا نشانه ی رنجش خرگوش است.

ترجمه: “من عصبی هستم و ترسیده ام” یا “من از تو ناراحت هستم”

دندان ساییدن:

دندان ساییدن آرام و ملایم در یک خرگوش آرام نشانه ای از رضایت است. (چیزی شبیه به خر خر کردن گربه ها در هنگام نوازش) در طرف مقابل، اگر ساییدن دندان ها حالتی شدید و محکم داشته باشد نشانه ای از درد یا ناراحتی است و معمولا در این زمان خرگوش ها به حالت عصبی و قوز کرده در می آیند.

ترجمه: دندان ساییدن ملایم: “همه چیز خیلی خوب است.”

دندان ساییدن محکم: “من درد شدیدی دارم و احساس خوبی ندارم”

همچنین بدین معنی است که باید به سرعت به یک دامپزشک متخصص مراجعه کنید.

چانه:

ممکن است شما خرگوش خود را در حالتی مشاهده کنید که چانه خود را به وسایل مختلف و یا حتی برخی از افراد می مالد. خرگوش ها در چانه خود دارای غده های بوداری هستند که برای علامت گذاری قلمرو و وسایل خود از آن استفاده می کنند. این بو به وسیله انسان قابل تشخیص نیست اما به وضوح توسط خرگوش ها دیگر دریافت می شود.

ترجمه: “این متعلق به من است.”

پرش های بازیگوشانه:

اینگونه پرش ها به شکل پریدن های آکروباتیک منحصر به فرد بوده و با پیچش های خاص بدن یا ضربه زدن با پا همراه است. خرگوش ها از این حرکات برای بیان اوج خوشحالی و بازیگوشی خود استفاده می کنند.

ترجمه: “زندگی بسیار خوب است! من خیلی خوشحالم!”

لیس زدن:

خرگوشی که شما را لیس می زند در حقیقت شما را به طور کامل پذیرفته و در حال نشان دادن عواطف مهربانانه خود به شماست.

ترجمه: “من تو را دوست دارم.”

چرخیدن در اطراف پای شما:

خرگوشی که به دنبال شما دویده و در اطراف پای شما جست و خیز می کند شاید تنها در صدد جلب توجه شماست به معنی “من اینجا هستم. بیا با هم بازی کنیم.

خرگوش صاف:

زمانی که یک خرگوش بر روی شکم خود بر روی زمین بخوابد به طوری که گوش هایش را هم تا حد امکان صاف قرار دهد، نشان دهنده این است که این حیوان ترسیده و تلاش می کند که خود را در محیط اطراف پنهان سازد.

(نکته: یک خرگوش در شرایط راحتیه کامل هم ممکن است به صورت صاف بخوابد اما در این زمان، زبان بدن متفاوتی خواهد داشت به شکلی که عضلات خود را در حالت راحتی قرار می دهد).

ترجمه: “من ترسیده ام!”

افتادن:

یک خرگوش که از وضعیت خود راضی است و نشسته و یا در حال تمیز کردن خود است ممکن است ناگهان از پهلو سقوط کرده و در همان حالت باقی بماند. صاحبان خرگوش ها اغلب در این شرایط گمان می کنند که اتفاق ناگواری رخ داده است اما در واقع این حرکت، نشانه ای از اوج راحتی و آسایش در خرگوش است.

ترجمه: “من در اوج راحتی هستم.”

حمله ناگهانی:

یک حرکت سریع به سمت شما با سری بالا، گوش های خوابیده به سمت عقب و دم به سمت بالا از سوی خرگوش نشانه ی یک تهدید بسیار جدی است.

ترجمه: “من از این کار (یا از تو) خوشم نمی آید. دور شو!"

تکان های مکرر گوش:

اگر خرگوش شما گوشش را مدام تکان می دهد یا گوشش لرزش دارد به این معنی است که از چیزی خوشش نمی آید یا ناراحت است.

ترجمه: “من این را دوست ندارم”

*) البته این حالت ممکن است نشان دهنده یک مشکل پزشکی در خرگوش شما باشد.

نشستن روی دوپا:

 به معنی اعلام کنجکاوی یا احساس خطر است.

صداها و اصوات:

خرگوش ها توانایی تولید صداهایی را دارند که برای برقراری ارتباط از آن ها استفاده می کنند و با این کار، اغلب صاحبان خود را غافلگیر می کنند. در اینجا معنی صداهای اصلی خرگوش ها آمده است:

 شیهه کوتاه یا نالیدن:

ناراحتی یا آزار ملایم

خرخر کردن، غرغر کردن و هیس هیس کردن:

تمامی این صداها نشان دهنده درجات مختلفی از عصبانیت، اضطراب یا احساس خطر هستند. ممکن است هریک از این صداها با یک حمله ناگهانی دنبال شود.

جیغ زدن:

نشان دهنده اوج درد یا ترس در خرگوش است. هرگز این صدا را نادیده نگیرید، شرایط خرگوش خود را بازبینی کنید و در صورتی که هیچ دلیل مشخصی برای ترس خرگوش خود نمی بینید خرگوش را به یک دامپزشک متخصص نشان دهید.

دانشمندان چینی از سلول های تخمدان موش تخمک بارور ساختند

دیجیاتو/ دانشمندان چینی در محیط آزمایشگاه سلول موجود درون تخمدان موش را به تخمک تبدیل کرده و از آنها نوزاد موش عمل آوردند.

تیم پژوهشگران چینی با تزریق نوعی ماده شیمیایی به سلول های گرانولوزا که در تخمدان یافت می شود موفق شدند این سلول ها را به تخمک تبدیل کنند.

در ادامه از این تخمک ها نیز بعد از باروری نوزادان موش سالمی درست شد که خود آنها نیز توانایی باروری داشتند و نوزادان خود را به وجود آوردند.

با در نظر داشتن این امر که در محیط پیرامونی هر تخمک هزاران عدد از این سلول ها وجود دارد، به لطف این دستاورد امکان ایجاد چندین تخمک بارور با روش مذکور افزایش می یابد.

با این حال طبق گفته دانشمندان انتقال این دانش از موش ها به انسان هنوز مسیری طولانی را پیش رو دارد هرچند که بالاخره روزی، می توان از این متد برای حفظ باروری جانداران زنده استفاده نمود.

تخمدان ها به شکلی طراحی شده اند که می توانند از فولیکول ها تخمک بسازند. این اندام ها مملو از تخمک های نابالغی به نام oocyte هستند که توسط سلول های گرانولوزا احاطه شده اند. سلول های گرانولوزا بعد از جدا شدن از فولیکول ها دچار مرگ می شوند.

حالا دانشمندان چینی با تزریق مواد شیمیایی به سلول های گرانولوزا آن را تبدیل به سلول های نابالغ کاربردی در موش کردند. این سلول ها بعد از بارور شدن توانستند نوزادان سالمی را به وجود آوردند که تفاوتی با نوزادان طبیعی نداشتند.

وقتی این تخمک ها درون رحم موش های بزرگسال ماده قرار داده شدند به نوزادان سالم تبدیل شدند. این موش ها که حالا یکسال دارند می توانند تولید مثل کنند.

دکتر لین لیو از کالج علوم حیات دانشگاه Nankai در این باره گفته است:

این نخستین باری است که ما سلول های گرانولوزا را به oocyte تبدیل کرده ایم. تنها نکته در رابطه با لقاح آزمایشگاهی این است که دانشمندان صرفا از oocyte برای این منظور استفاده می کنند. بعد از بازیابی تخمک سلول های گرانولوزا در فولیکول نابود می شوند.

همین مسئله این فکر را در ذهن ما ایجاد کرد که اگر می توانستیم از خود سلول های گرانولوزا استفاده کنیم چه؟ از آنجایی که هر تخمک توسط هزاران گرانولوزا احاطه شده اگر می توانستیم آنها را به سلول های پرتوان تبدیل نماییم و بعد این سلول ها را به oocyte تغییر دهیم آنوقت با یک تیر دو نشان زده ایم.

البته برای اجرای این متد روی انسان به سال ها مطالعه نیاز است اما امید می رود که تکنیک یاد شده بیشتر در حفظ باروری موثر واقع شود تا درمان ناباروری.