مرکز جامع دامپزشکی ایران
مرکز جامع دامپزشکی ایران

مرکز جامع دامپزشکی ایران

iranvetmed.ir

شوره در گربه ها

روش هایی برای از بین بردن شوره در گربه

1 - گربه خود را برس بزنید

 برس زدن باعث میشود سلول ها و موهای مرده از بین موهای گربه خارج شود . 

با اینکه گربه ها خود را تمیز میکنند ولی شوره در آنها از بین نمیرود .

2 - گربه خود را بشوئید

 شستن گربه نیز باعث از بین رفتن و جلوگیری از به وجود آمدن شوره در گربه میشود . گربه ها اصولا به آب علاقه ندارند ، ولی حمام کردن نقش مهمی در جلوگیری از شوره دارد . اگر گربه تان به شدت از آب متنفر است ، میتوانید حوله ای را خیس کرده و آن را به بدن گربه تان بکشید .

دقت کنید که شستشو نباید زود تر از ماهی یک بار باشد.

3 - شامپو گربه را عوض کنید

 بعضی از شامپو ها پوست گربه را خشک میکنند و باعث به وجود آمدن شوره میشوند ، بهتر است شامپویی با فرمول بهتر و یک نرم کننده مخصوص نیز برای گربه تهیه کنید . موقع شستن مطمئن شوید که شامپویی در موهای گربه باقی نمانده است ، اگر موهای گربه را به خوبی آب نکشید شوره بسیار قدرتمند تر میشود

4 - رژیم غذایی گربه را تغییر دهید

 رژیم غذایی نقش مهمی در حالت موهای گربه دارد ، از دامپزشک خود بپرسید که چه نوع غذایی را برای گربه توصیه میکند . بهتر است از غذای های درجه یک استفاده کنید . خوردن آب نیز در جلوگیری از شوره نقش مهمی دارد ، مطمئن شوید آب گربه تمیز و تازه است . گربه ها آب قدیمی و گرم را دوست ندارند .

5 - یک بخور یا مرطوب کننده هوا تهیه کنید

اگر گربه شما همه وقتش را درون خانه میگذراند و هوا بسیار خشک است ، تهیه یک مرطوب کننده هوا فکر بسیار خوبی است .

6 - از کرم مخصوص استفاده کنید

 زمستان و هوای سرد موجب خشک شدن پوست و موی گربه میشود . یک کرم مرطوب کننده مخصوص گربه تهیه کنید ، این کرم ها از خشک شدن پوست جلوگیری میکنند .

دیابت ملیتوس

معرفی و سبب شناسی

در سگ و گربه مهم ترین اختلال بخش درون ریز پانکراس، دیابت ملیتوس است و شیوع آن بین 1 در 100تا 2 در 1000 است.

پاتوژنز

1. دیابت نوع 1: وابسته به انسولین و در اثر تخریب سلول های بتاست.

تقریبا در همه سگ ها و 70 درصد گربه ها این نوع دیابت مطرح است. در این خصوص 2 نکته ضروری است:

انسولین خون همیشه پایین است.

حتما باید انسولین تجویز شود.

2. دیابت نوع 2: به دلیل مقاومت به انسولین رخ می دهد.

چاقی مهم ترین دلیل است. در 30_50 درصد گربه ها به این شکل مطرح است

بدون توجه به نوع دیابت در هنگام تشخیص همه ی مبتلایان در حالت ناشتا دچار افزایش قند خون و گلیکوزوری هستند.

برخی از علایم:

گلیکوزوری و به دنبال آن پرادراری و پرنوشی

افزایش سوخت و ساز و کاهش وزن

کاتاراکت

علامت عصبی مثل قرار گیری مفصل خرگوشی روی زمین

عوارض دیابت های مزمن درسگ:

کاتاراکت:موجب نابینایی یا کم بینایی می شود.

پانکراتیت مزمن

عفونت های عود کننده ی مجاری ادراری

درگربه:

کاهش وزن

پانکراتیت مزمن 

نوروپاتی محیطی پاها که سبب ضعف و عدم تعادل می شود.

بررسی دلایل و علت ریزش مو و طاسی در سگ و گربه

ریزش مو در سگ ها و گربه ها اغلب امری ژنتیکی است، یعنی برخی از نژادهای سگ و گربه در هر شرایطی نیز قرار بگیرند یا زندگی کنند، حتما ریزش مو خواهند داشت.

ولی در این مقاله شما با دیکر دلایل و علت هایی که در مقدار و میزان ریزش مو موثر هستند، آشنا خواهید شد.

جالب است بدانید که موها نیز مانند سایر سلول های بدن دارای دوره عمر و زندگی محدودی هستند و پس از طی این دوره می میرند و از بدن جدا می شوند. پس ریزش مو گاها روند طبیعی است.

بیشتر نژاد های مو بلند در سگ ها و گربه ها دارای ریزش موی فصلی هستند اما در این حالت ریزش مو هیچگاه بصورت کچلی بروز پیدا نمی کند و بدن حیوان بی مو نمی شود.

در صورتیکه ریزش مو همراه با خارش شدید بدن یا همراه با طاسی نقطه ای باشد ناشی از بیماری است و باید به دامپزشک مراجعه کرد.

عوامل بسیاری باعث ریزش مو (آلوپسیا) در سگ ها و  گربه ها می شوند. عمدتا بیماری های انگلی و قارچی و البته پرکاری تیروئید ریزش مو را به همراه دارند.


عوامل ریزش مو

تغذیه نامناسب

دامپزشکان معمولا بر اساس نژاد، سن و وزن حیوان برنامه تغذیه ای مناسب برای او دارند. رژیم غذایی نامناسب که دارای مقادیر مورد نیاز ویتامین ها و مواد معدنی نباشد و همچنین غذاهایی که حاوی مواد آلرژن(حساسیت زا)، ادویه های فراوان، مواد نگهدارنده و افزودنی ها (مانند فست فود)  هستند، باعث ریزش مو می شوند. در این موارد استفاده از غذا های طبیعی و ساده و همچنین غذاهای مخصوص حیوانات توصیه می شود. به خاطر داشته باشید تغذیه بیش از اندازه با رژیم غذایی حاوی مرغ یکی از علتهایی تشدید ریزش مو است.

آلرژی

عوامل آلرژی زا مانند مواد شمیایی، برخی شامپوهای نامناسب، دود سیگار و … می تواند سبب افزایش ریزش مو شود.

شستشوی بیش از حد

شستشوی بیش از حد با شامپو حتی شامپوهای مخصوص حیوانات هم سبب ریزش مو می شود. با به حداقل رساندن تعداد دفعات شستشو (حداقل ۳ هفته یکبار) و استفاده از شامپوهای خشک و برنامه منظم برس زدن، به میزان قابل توجهی از ریزش مو ها کاسته می شود.

هنگام برس زدن دندانه های برس باید با پوست تماس پیدا کنند. این کار سبب بهبود جریان خون در سطح پوست شده و به تغذیه مو ها کمک کرده و از ریزش مو ها می کاهد. همچنین با اینکار موهای مرده بین شانه های برس جمع شده و دیگر در محیط اطراف پخش نمی شوند. در نژاد های مو بلند کوتاه کردن مو ها هم تا حدودی ریزش موها را کاهش می دهد.

عوامل عصبی و  محیطی

ترس و استرس از عوامل تشدید ریزش مو است. جدایی از صاحب، تغییر روال زندگی، تنهایی و یا ورود حیوان دیگر که باعث ایجاد استرس و ترس در حیوان می شود ریزش مو را به دنبال خواهد داشت

مثال بارز این نوع ریزش مو بخصوص در گربه هایی که جهت درمان و معاینه در کلینیک های دامپزشکی بستری می شوند، است. این شکل از ریزش مو می تواند بصورت موقت (با برگشت حیوان به خانه) و یا بصورت دائم بدلیل استمرار عوامل عصبی و یا استرس باشد.

کنترل استرس

یک سگ مضطرب نسبت به مواقع عادی ریزش موی بیشتری دارد . اضطراب در سگ ها بر اثر عوامل محیطی مانند تغییر محل زندگی ، از دست دادن یکی از اعضای خانواده یا پت و یا تولد یک کودک به وجود می آید . کنترل استرس معمولا مشکل را حل کرده و ریزش مو را کاهش می دهد .

علت استرس سگ خود را شناسایی کرده و آن را با محبت و توجه ، درمان و یا حتی دارو از بین ببرید.

در صورتی که متوجه شدید ریزش موی سگتان غیر عادیست حتما او را برای معاینه به نزد دامپزشک ببرید تا احتمال وجود بیماری های مختلف از بین برود . بیماری هایی که موجب ریزش مو می شوند شامل مشکلات پوستی ، کرم های حلقه دار ، کچلی و سرطان می شوند .

کک و کنه

کک ها ، کنه ها و دیگر انگل ها می توانند مشکلات زیادی را به وجود آورند . هنگامی که سگ دارای انگل های بیرونی باشد بیش از مواقع عادی خود را می خاراند و همین موجب افزایش ریزش مو می شود .

کک ها و کنه ها را می توان با دارو و شامپو های مخصوص از بین برد .

تغییرات هورمونی

جابجایی مقدار هورمونهای جنسی در بدن یکی از دلایل ریزش مو است. این مشکل بخصوص در حیوانات ماده در زمان بارداری و بعد از زایمان به خصوص در خلف و دم حیوان کاملا قابل مشاهده است. در این مورد خارش وجود ندارد و مشکل تنها با تغذیه مناسب رفع خواهد شد.

همچنین ناتوانی غده تیرویید در تولید مقدار کافی هورمون تیروکسین نیز باعث ریزش مو می شود. در این حالت حیوان انرژی کافی برای فعالیت ندارد و زود خسته می شود. ریزش مو و خشن شدن پوشش بدن بیشتر در زیر گلو، پهلوها و پشت ران ها آشکار می شود.

درمان این بیماری که عمدتا در جنس ماده رخ می دهد، تجویز روزانه ی قرص های تیرویید و ید خوراکی است. آشفتگی هورمونی همچنین در سگ های نر پیر نیز باعث ریزش موهای پشت و اطراف بدن و نرم شدن پوست حیوان می شود و سایر سگ های نر به گمان اینکه سگ ماده است به او توجه ویژه ای نشان می دهند.

این مورد نیز با عقیم کردن سگ نر رفع خواهد شد و در عرض سه تا چهار ماه پوشش کاملا جدیدی جایگزین خواهد شد. تغییرات در میزان هورمونهای آدرنال و پانکراس نیز از عوامل ریزش مو می باشند.

ضعف سیستم ایمنی

نقص در سیستم ایمنی می تواند سبب ریزش مو شود. در بیماری های ویروسی و باکتریایی معمولا ریزش مو شدت می یابد.

بیماری انگلی

انگل های داخلی و خارجی یکی از دلایل ریزش مو می باشند. نیش برخی از انگلهای خارجی سبب ایجاد آلرژی در بدن حیوانات شده و ریزش مو را تشدید می کند. جرب ها از مهمترین انگل های پوستی هستند که باعث ریزش موها می شوند.

جرب دمودکس که شایع ترین عامل آلودگی در سگ ها محسوب می شود باعث ریزش موی بدون خارش در نواحی پیشانی، اطراف چشم ها، پوزه و مخصوصا پنجه و لای انگشتان می شود. جرب سارکوپتس هم که عامل بیماری گال می باشد در نواحی کم موی بدن مثل گوش، اطرلف چشم، سر و گردن، شکم، آرنج و پاها سبب خارش شدید، قرمزی و ریزش مو می شود. برخی کک ها وشپش ها نیز از عوامل ریزش مو هستند.

بیماری قارچی

قارچ های پوستی بیشتر ریزش مو را بصورت موضعی ایجاد می کنند. اما برخی قارچها باعث ریزش مو در کل بدن می شوند.

سرطان

سرطان های پوستی سبب ریزش مو می شوند.


منبع: hopmeow

این گربه چاق به خاطر امتناع از ورزش موضوع داغ شبکه‌های اجتماعی شد

ویدیوهای ورزش کردن یک گربه چاق 11 کیلوگرمی به نام «سیندربلاک» تاکنون میلیون ها بار در توییتر و فیسبوک دیده شده و محبوبیت زیادی بین کاربران پیدا کرده است.

صاحب قبلی سیندربلاک (به معنی بلوک سیمانی) بیش از اندازه به این گربه غذا داده است. او به دلیل بیماری خود و پدرش این گربه را در بیمارستان حیوانات «نورت شور» در ایالت واشنگتن رها کرده است.

به گفته دامپزشکان این بیمارستان، سیندربلاک در ابتدا هیچ انگیزه ای برای لاغری نداشته و با نشستن کنار تردمیل با پنجه با آن بازی می کرده. سرانجام با تلاش آنها، این گربه هشت ساله به راه رفتن با کمترین سرعت روی تردمیل رضایت داده است.

سیندربلاک در حال حاضر در مسیر کاهش وزن قدم بر می دارد. در حساب اینستاگرام بیمارستان مورد بحث با اشاره به چاقی او و تاثیرات منفی آن روی زندگی این گربه، گفته شده که دامپزشکان با تمرینات فیزیکی و رژیم غذایی می خواهند به او کمک کنند تا لاغر شود.

ویدیوی راه رفتن سیندربلاک روی تردمیل تا هنگام درج این مطلب بیش از 5.6 میلیون بار در توییتر دیده شده و کاربران را شیفته خود کرده است. برخی از کاربران کاریکاتورهای بامزه ای از او کشیدند و  تعداد زیادی از آنها نیز با او ابراز همدردی کرده اند و از تجربیات خود در باشگاه نوشته اند.

یکی از کاربران توییتر می گوید: «ما در خانه به فکر تو هستیم سیندربلاک، تو می تونی، تمرینات را انجام بده.» یکی دیگر از کاربران توییتر هم نوشت: «من از لحاظ روحی درگیر مسئله کاهش وزن گربه شده ام. تو می تونی از پسش بربیایی سیندربلاک.»

حساب اینستاگرام بیمارستان مذکور هر چند وقت یکبار با انتشار ویدیوهای جدید از تمرینات لاغری این گربه چاق آپدیت می شود. دامپزشکان این بیمارستان با روش های مختلف به دنبال تشویق کردن گربه به حرکت کردن هستند و با پخش کردن غذا روی زمین و بازی کردن، او را به انجام حرکات فیزیکی وادار می کنند.

برای دیدن یکی از ویدیو های سیندربلاک، کلیک کنید.

منبع:Buzzfeed News

FIP یا التهاب عفونی صفاق در گربه سانان


FIPیا التهاب(تورم) عفونی صفاق گربه سانان یکی از مهلکترین بیماری های ویروسی شناخته شده در گربه هاست.

صفاق، پرده نازکی است که دیواره‌های حفره شکم و بخش بزرگی از احشاء داخل شکمی را می‌پوشاند.

این بیماری کشنده اغلب درمحل های دیده می شود که در تعداد زیادی گربه نگهداری می شود.

عوامل دیگری مثل تحت استرس بودن،فقر غذایی ،انگلها و غیره نیز در ایجاد این بیماری میتواند دخیل باشد.

عامل FIP ویروس کم آزار کرونا ویروس است که باعث اسهال خفیف می شود. این ویروس بی آزار بنا به دلایلی که هنوز نامشخص است می تواند تغییر پیدا کرده و تبدیل به ویروس مهلک ایجاد کننده FIP شود.

FIPدو فرم دارد یکی نوع تر یا ترشحی یا حاد که در گربه های جوان بیشتر دیده می شود و نوع خشک که در گربه های مسن تر ایجاد می شود.

در فرم تر، گربه علائمی مثل آب آوردگی و بزرگ شدن شکم، ضعف، بی اشتهایی و کاهش وزن دیده می شود.

نوع خشک علائم گنگی داشته و تشخیصش بسیار سخت تر است. در نوع خشک علائم اب اوردگی و تورم شکم معمولا دیده نمی شود و این نوع بیشتر در گربه های مسن تر ایجاد می شود.

متاسفانه FIP درمان ندارد و تنها با بعضی از روش ها و دارو ها میتوان تا حدود کمی طول عمر گربه را افزایش داد.

توصیه می شود که از نگهداری بیش از 5 گربه در یک محل پرهیز نموده و درصورت مشاهده متورم شدن بدون علت شکم به همرا بی اشتهایی و ضعف، گربه را حتما به دامپزشک ببرید. بسیاری از بیماری هایی که علائم گنگ و نامشخص دارند و علت اصلی تشخیص داده نمی شوند، می تواند FIP باشد.

تشخیص این بیماری بسیار سخت است و کیت های موجود در بازار برای تشخیص این بیماری فقط می تواند وجود نوع بی آزار کروناویروس در گربه را نشان دهند.

این کیت ها قابلیت تفریق نوع بی آزار کرونا ویروس که موجب اسهال خفیف می شود را از نوع مهلک که موجب FIP می شود ندارند، بنابراین مثبت بودن کیت های موجود دربازار نمی تواند نشان دهنده ابتلا به FIP بیماری باشد.

تشخیص قطعی بر اساس برخی تغییرات در پارامترهای خون و آنالیز مایع شکمی و همچنین بیوپسی برخی از احشاء انجام می گردد.