موجود ۴۵ متری که شاید هرگز درباره‌اش چیزی نشنیده‌اید

 به نظر شما در حال حاضر درازترین موجود زنده روی زمین چیست؟ یک وال درون آب؟ یک ماهی مرکب؟

طبق جدیدترین کشفی که در سواحل غربی استرالیا انجام شده است؛ ممکن است یک حیوان ژله‌ای، نیش‌زننده و رشته‌ای مانند لوله‌داران (Siphonophore)  باشد.

این جانور غول پیکر طی یک سفر علمی ماهیانه در دره‌های زیردریایی نزدیک به صخره‌های نینگالوی استرالیا کشف شده است.

دانشمندان تخمین زدند که بدن بیرونی این سیفونوفور حدود ۱۵۰ فوت (بیش از ۴۵ متر) طول دارد. در مقایسه، ۵۰ فوت درازتر از یک نهنگ آبی است. هنوز طول کامل این موجود مشخص نیست. یک تصویر کلی از این موجود کشف شده در بالا آمده است.

لوگان موک بونتینگ، سخن‌گوی موسسه Schmidt Ocean Institute می‌گوید شاید طول واقعی این موجود به بیش از ۱۲۰ متر برسد؛ یعنی بالای ۳۹۰ فوت که به این ترتیب بزرگ‌ترین حیوانی است که الان روی زمین زندگی می‌کند.

سیفونوفورها از دسته عروس‌های دریایی و مرجان‌ها هستند و شکار می‌کنند. با استفاده از نیش خود موجودات بسیار ریز دریایی را شکار می‌کنند و گاهی می‌توانند ماهی‌های بزرگ‌تری را هم از پای درآورده و ببلعند.

در حقیقت، شاید نتوان گفت این موجودات حیوان هستند بلکه بیشتر بدن‌شان از یک سری قطعات مشابه و یکسان متصل به هم تشکیل شده است و ژنتیک بسیار اولیه‌ای دارند. به همین دلیل، آن‌ها را موجودات رشته‌ای مانند می‌گویند.

ساختار بدنی مشابه ولی بسیار تخصصی

به این قطعات که ده‌ها بار در بدن یک سیفونوفور تکرار شده‌اند؛zooids گفته می‌شود. یک zooids به تنهایی نمی‌تواند زنده بماند و باید در کنار دیگر zooids باشد تا به یک سیفونوفور محکم و سخت تبدیل شوند.

البته، در ظاهر همه zooids مشابه هم هستند ولی از DNA کاملا یکسان برخوردار نیستند. در DNA هریک از آن‌ها اشتراک‌هایی یافت می‌شود ولی هر کدام نقشی در بدن و ساختار سیفونوفور دارند.

برخی‌ها فقط اسباب شنا کردن و حرکت به جلوی موجود هستند و برخی دیگر وظیفه خوردن و بلعیدن را دارند.

به این ترتیب یک سیفونوفور از ده‌ها و صدها zooids با ساختار مشابه ولی عملکرد متفاوت و تخصصی تشکیل شده است. یک نظم کلی بر همه zooids یک سیفونوفور حاکم است ولی در یک سیفونوفور دیگر شاید الگوی دیگری را ببینیم.

جالب‌تر اینکه zooids به تنهایی شاید عمری بسیار طولانی در حد عمر کل سیاره زمین داشته باشند.

به هر حال، سیفونوفورها موجودات عجیب و ناشناخته‌ای هستند که تا کنون فقط چند نمونه از آن‌ها مشاهده شده و دانشمندان اطلاعات زیادی درباره‌شان ندارند.

کشف روش دفاعی سیستم ایمنی بدن در برابر کووید 19

محققان استرالیایی با بررسی آزمایش‌های خونی که از یک زن مبتلا به کووید 19 گرفتند، دریافتند که سیستم ایمنی بدن همانند واکنشی که با بیماری آنفولانزا نشان می‌دهد، عمل می‌کند و همین مساله باعث بهبود فرد می‌شود.

محققان استرالیایی دانشگاه ملبورن موفق شدند، واکنش سیستم ایمنی بدن را از یکی از اولین بیماران کروناویروس جدید در استرالیا پیدا کنند که نشان‌دهنده توانایی بدن در مبارزه با این ویروس و بهبودی از عفونت را نشان می‌دهد.

محققان انستیتوی عفونت و ایمنی پیتر دوئرتی Doherty)) در یک پروژه مشترک با دانشگاه ملبورن و بیمارستان رویال ملبورن دست به آزمایش‌هایی برای به دست آوردن واکنش سیستم ایمنی بدن و روش دفاعی آن در برابر ویروس کرونا زدند. آن‌ها در چهار دوره زمانی از یک زن سالم حدوداً چهل‌ساله مبتلا به بیماری کووید 19 که دارای علائم خفیف تا متوسط بوده، آزمایش خون گرفتند.

اگر بیماری کووید 19 توسط ویروس کرونای جدید در یک فرد سالم ایجاد شود، سیستم ایمنی قوی بدن با انواع سلول‌های مختلف، مشابه آنچه در آنفلوانزا صورت می‌گیرد، عمل کرده و باعث بهبودی فرد می‌شود. این ‌یک گام مهم برای درک آنچه باعث بهبودی بیماری کووید 19 بیماران می‌شود، است.

به گفته دکتر اونه نگوین(Oanh Nguyen)  این نخستین بار است که تحقیقاتی راجع به شناسایی دقیق واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به ویروس کرونا انجام می‌شود. دکتر نگوین در این رابطه می‌گوید: «ما با استفاده از دانشی که در طول سال‌های زیادی از مشاهده پاسخ‌های سیستم ایمنی بیماران مبتلا به آنفولانزا به‌دست‌آمده، استفاده کردیم و آن را با واکنش سیستم ایمنی بدن بیمار مبتلا به کووید 19 مقایسه کردیم. سه روز بعد از بستری شدن این بیمار در بیمارستان، تعداد زیادی از سلول‌های ایمنی بدن او را مشاهده کردیم که غالباً نشانه‌ای از بهبودی در هنگام عفونت آنفولانزای فصلی را نشان می‌دهد، بنابراین پیش‌بینی کردیم که بیمار در سه روز بهبود پیدا کند و این اتفاق افتاد.»

این پژوهشگران و مبارزان خط مقدم جنگ با ویروس کرونا، آماده انجام تحقیقات در مورد بیماری‌های عفونی در حال ظهور هستند و با کمک انستیتوی عفونت و ایمنی پیتر دوئرتی توانستند با سرعت بیشتری تحقیقات خود را به انجام رسانند. ‎این مبارزان و پژوهشگران همچون سیستمی هستند که طیف گسترده‌ای از نمونه‌گیری‌های بیولوژیکی را در صورت بروز شیوع بیماری‌های عفونی جدید و غیرمنتظره که دقیقاً کووید 19 در استرالیا نمونه‌ای از آن است، آغاز می‌کنند.

دکتر تواراجان(Thevarajan)  گفت: «وقتی بیماری کووید 19 ظهور کرد، ما پیش‌ازاین پروتکل‌هایی را در دست داشتیم تا بتوانیم به‌سرعت با جزئیات کامل به ویروس و سیستم ایمنی بدن شروع به فعالیت کنیم. ما پیش‌ازاین در تعدادی از بیمارستان‌های ملبورن مستقرشده‌ایم، اکنون قصد داریم تا این مبارزان و پژوهشگران را به‌عنوان یک سیستم مطالعه ملی معرفی کنیم.»

این تیم با همکاری پروفسور کاترین کدزریسکا(Katherine Kedzierska)  استاد دانشگاه ملبورن به همراه رئیس آزمایشگاه موسسه دوئرتی و یک محقق برجسته ایمونولوژی آنفلوانزا در جهان، توانستند پاسخ سیستم ایمنی بدن را که منجر به بهبودی موفقیت‌آمیز کووید 19 می‌شود، پیدا کنند. امکان دارد این مسئله منجر به پیدا کردن یک واکسن مؤثر در درمان این بیماری شود.

پروفسور کدزریسکا در این رابطه می‌گوید: «ما نشان دادیم که اگر بیماری کووید 19 توسط ویروس کرونای جدید در یک فرد سالم ایجاد شود، سیستم ایمنی قوی بدن با انواع سلول‌های مختلف، مشابه آنچه در آنفلوانزا صورت می‌گیرد، عمل کرده و باعث بهبودی فرد می‌شود. این‌یک گام مهم برای درک آنچه باعث بهبودی بیماری کووید 19 بیماران می‌شود، است. می‌توان از روش‌های ما برای درک پاسخ‌های سیستم ایمنی بدن در گروه‌های بزرگ‌تر کووید 19 استفاده کرد و همچنین درک اینکه نبود یا نقص چه چیزی باعث مرگ برخی از بیماران می‌شود، می‌تواند به درمان بیماران کمک کند.»

دکتر تواراجان اعلام کرد: «برآوردهای فعلی نشان می‌دهد که بیش از 80 درصد موارد کووید 19 خفیف تا متوسط ​​است و درک پاسخ سیستم ایمنی بدن در این موارد خفیف، تحقیقات بسیار مهمی به‌حساب می‌آید. ما امیدواریم که بتوانیم کار خود را در سطح ملی و بین‌المللی گسترش دهیم تا دریابیم که چرا برخی از افراد در اثر بیماری کووید 19 جان خود را از دست می‌دهند. این می‌تواند به پیدا کردن سرعت واکنش سیستم ایمنی بدن در این بیماری و دیگر بیماری‌های نوظهور همه‌گیر کمک کند.»

این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله طبیعت طب به چاپ رسیده و قابل‌دسترس است.

منبع: سیناپرس

آتش‌سوزی در استرالیا؛ حدود ۴۸۰ میلیون حیوان تلف شده‌اند

بر اساس بررسی پژوهشگران دانشگاه سیدنی، تاکنون حدود ۴۸۰ میلیون حیوان از گونه‌های مختلف، در نتیجه‌ی آتش‌سوزی مناطق جنوب شرقی سوخته و تلف شده‌اند. پژوهشگران اعلام کرده اند که آمار تلفات حیوانات، افزایش خواهد یافت.

دولت استرالیا، از حدود صد هزار نفر از ساکنان مناطقی که با تهدید آتش‌سوزی روبه‌رو اند، خواسته است تا خانه‌های خود را ترک کنند.

دولت استرالیا، به دلیل آن که شعله‌های آتش در برخی از مناطق جنوب شرقی این کشور مهارناپذیر است، در ایالت نیوساوت‌ولز که پرجمعیت‌ترین منطقه است، وضعیت اضطراری اعلام کرده است.

آتش‌سوزی‌های جنگلی، بخش‌های وسیعی از استرالیا را در بر گرفته و وزش باد، خطر گسترش آن را در دو روز آخر هفته افزایش داده است.

خبرگزاری رویترز، گزارش داده است که ده‌ها هزار نفر از ساکنان مناطقی که در محاصره‌ی آتش اند، از روز شنبه (۱۴ جدی) منازل خود را ترک کردند و به سمت سایر شهرها رفتند.

تاکنون ۶ میلیون هکتار از جنگل‌های جنوب شرقی استرالیا، آتش گرفته است.

اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا، گفته است که بر اساس آخرین آمار، ۲۳ نفر در پی آتش‌سوزی جاری در این کشور جان باخته اند.

با این حال، بر اساس بررسی پژوهشگران دانشگاه سیدنی، تاکنون حدود ۴۸۰ میلیون حیوان از گونه‌های مختلف، در نتیجه‌ی آتش‌سوزی مناطق جنوب شرقی سوخته و تلف شده‌اند. پژوهشگران اعلام کرده اند که آمار تلفات حیوانات، افزایش خواهد یافت.

بر اساس گزارش رسانه‌های خارجی، تاکنون ۱۵۰۰ خانه در مناطق درگیر آتش‌سوزی، به خاکستر مبدل شده و امکان افزایش این آمار وجود دارد.

شدت تخریب آتش‌سوزی در جنوب شرق استرالیا، به حدی گزارش شده که تا پیش از آغاز سال‌نو میلادی، چند شهر در ایالت‌های نیوساوت‌ولز و ویکتوریا، با خاک یک‌سان شدند.

وضعیت وخیم استرالیا بعد از آتش سوزی

​انقراض بیش از سی گونه گیاهی و جانوری و مرگ بیش از نیم میلیون گونه مختلف حیوانی تنها گوشه‌ای از فاجعه ای‌ است که طی روز‌های گذشته در استرالیا رقم خورده است.

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از تابناک، اکنون کافی است به این آمار و ارقام، کشته شدن ۲۳ تن بر اثر این حریق هولناک و همچنین از دست رفتن حدود ۶ میلیون هکتار جنگل را اضافه کنیم تا ابعاد فاجعه بیشتر برایمان مشخص شود؛ فاجعه‌ای که تنها مساحتی حدود وسعت کشور بلژیک یا گرجستان را از جنگل‌های کره خاکی حذف کرده است.

به این فهرست، رقم خوردن حریق در یکی از مناطق گرم و خشک کره خاکی را باید افزود که حالا نقش تشدید کننده بحران را ایفا می‌کند، چون حریق موجب شده دمای هوا در مناطق جنوبی استرالیا به شدت بالا رفته و به مرز ۴۸.۵ درجه هم برسد و هم اطفای حریق به شدت دشوارتر شود و هم استعداد بیشتری برای تداوم حریق و از بین رفتن گیاهان فراهم آید.

به این صورت که هوای گرم امکان سوختن گیاهان زنده را فراهم می‌کند و بعد حریق کارشان را یکسره می‌کند و مقابله با آن هم به دلیل شعله‌های سوزان و دشواری کار برای انسان در این گرمای تابستانی، به شدت دشوار می‌شود و چاره‌ای نمی‌ماند جز تخلیه مناطقی که آتش در حال سرایت به آنهاست.

البته قصه استرالیا و حریق هولناکی که به جانش افتاده محدود به این نکات نیست و می‌توان نکاتی مانند رایج بودن ساخت منزل با چوب در این خطه را هم مورد اشاره قرار داد یا حتی پا را فراتر از این کشور گذاشت و به آلودگی‌هایی که به کشور‌ها و جزیره‌های همسایه استرالیا رسیده و تنفس را برای مردم دشوار کرده هم اشاره نمود.

این نکته آنقدر مهم است که می‌شود به تصاویر گرفته شده از فضا اشاره کرد و یادآور شدریال دودی که ساکنان ایستگاه فضایی بر فراز قسمت‌های جنوبی استرالیا می‌بینند، به زودی روانه نقاط مختلف جهان خواهد شد و آثار سویی -ولو اندک- به دنبال خواهد داشت؛ بلایی که شاید در قیاس با حذف چندین میلیون هکتار جنگل از کره خاکی قابل اغماض باشد

البته همه این موارد تنها یک روی ماجرایی است که در کشور کوآلا‌ها و کانگورو‌ها در حال وقوع است و روی دیگر آن، بسیج همگانی و فراگیری است که برای مقابله با حریق گسترده صورت گرفته و می‌کوشد اگر اطفای حریق ممکن نیست، سرعت رشد آن را کند کرده و آسیب‌های ناشی از آن را کاهش دهد و در این مسیر از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کند.

از به کارگیری تکنولوژی‌های مختلف گرفته تا گسیل ارتش و نیروی انسانی به کانون‌های بحران و تلاش برای جلب توجه جامعه بین المللی به ماجرا و دریافت هرگونه کمک از ایشان برای پایان دادن به این فاجعه، از ساعات ابتدایی شکل گیری فاجعه، تکاپویی در استرالیا به راه افتاده که مرز‌های این کشور را در نوردیده و موجب شده مهار حریق این کشور به دغدغه‌ای جهانی بدل شود.

نکته‌ای که در نگارش این مطلب نیز متبلور شده، با این یادآوری که هدف از بازخوانی وضعیت این روز‌های استرالیا، یادآوری بلایی است که در کمین جنگل‌های کشورمان نشسته و هرساله برش‌های بزرگی از آن را می‌بلعد و نابود می‌کند، در حالی که تلاش مسئولان برای مهارش در بهترین حالت به توزیع بیل میان دلسوزانی که برای اطفا حریق پا پیش گذاشته اند محدود می‌شود!

قیاسی که دردناک‌تر می‌شود اگر به یادآوریم گونه‌های حیات وحش کشورمان به دلایلی ساده‌تر از چنین حریق‌هایی در حال نابودی و انقراض هستند؛ از شیوع یک ویروس تا هوس معاون رئیس جمهور برای تغییر قوانین و فروش پروانه شکار در مقیاس انبوه، آن هم بعد از چندین سال ممنوعیت شکار که برای رهاندن گونه‌ها از انقراض تصویب و اعلام شده بود!

تصمیمات عجیب و غریبی که موجب نمی‌شود هیچ مسئولی مورد بازخواست قرار گیرد، حتی اگر درباره عبور خط لوله عظیم از دل جنگل‌های ثبت جهانی و چندهزار ساله باشد و یا ساخت سدی که بخشی از این میراث کهن را غرق خواهد کرد یا فراتر از آنها، انتقال آب دریا به کویر و هر پروژه عجیب و غریب دیگری. پروژه‌هایی که برای رقم زدنشان اعداد و ارقام هنگفتی هزینه می‌شود، اما سهم جنگل‌ها از آن‌ها در مواقع حریق هم بیش از چند بیل نیست!

اتفاقاتی که رقم زننده آن‌ها مسئولانی هستند که بی شک در آینده بار‌ها و بار‌ها از وضعیت این روز‌های استرالیا برایمان خواهند گفت و تاکید خواهند کرد که اگر فلان گونه جانوری یا گیاهی منقرض شد، آب بهمان رود با چند دخل و تصرف شور شد، جنگل‌های وسیعی سوخت و یا غرق شد و یا به هر دلیل دیگر از بین رفت، آلودگی هوا اوج گرفت و جان شمار زیادی را ربود و...، همه ناگزیر بوده و حتی استرالیا هم نتوانسته مقابلشان بایستد و مانع از رقم خوردنشان شود!

مدیرانی که برایشان اهمیت ندارد آلودگی هوا از کجا نشات می‌گیرد یا منشا دیگر آسیب‌ها کجاست و این را بار‌ها و بار‌ها به اشکال مختلف ثابت کرده اند و با کمال تاسف قرار است در آینده از استرالیا برایمان سخن بگویند و یادآور شوند که قهر طبیعت بسیار جدی و قدرتمند است و بشر یارای مقابله با آن را ندارد؛ پس ما مردم باید مراقب باشیم گلی از باغچه نچینیم و خوب باشیم!

کشف فسیل بچه دایناسور برای اولین بار در استرالیا

باشگاه خبرنگاران/ محققان اولین فسیل بچه دایناسور‌ها را از استرالیا کشف کردند. این استخوان‌ها در چندین مکان در امتداد ساحل جنوبی ویکتوریا و در نزدیکی شهر دور افتاده لایتنینگ ریج در نیو ساوت ولز کشف شد. برخی از استخوان‌ها بسیار ریز هستند که به احتمال زیاد بقایای حیواناتی هستند که پیش از تولد و در درون تخم‌هایشان از بین رفته‌اند.

محققان برای برآورد سن حیوان از حلقه‌های رشد در استخوان‌ها، مشابه حلقه‌ها در یک تنه درخت استفاده کردند. اما در این مورد به دلیل از بین رفتن جزئیات داخلی، شمارش حلقه‌های رشد کمی دشوار است. برای پی بردن به این موضوع، اندازه این استخوان‌ها را با اندازه حلقه‌های رشد از دایناسور‌های ویکتوریا مقایسه می‌کنند. این قیاس به محققان این امکان را فراهم می‌آورد که بتوانند مراحل اولیه رشد و یا حتی مرحله تخم گذاری را هم تخمین بزنند.

۱۰۰ میلیون سال پیش، هنگام تولد این حیوانات، استرالیا بسیار نزدیک به قطب‌ها بود. در آن زمان دمای هوای جنوب شرقی استرالیا بین ۶۰ تا ۷۰ درجه سانتیگراد بود که نسبت به هوای امروز، گرمتر است.

مانند برخی از پنگوئن‌های قطب جنوب، این دایناسور‌ها باید زمستان‌های تاریک طولانی را تحمل می‌کردند و یا به خواب زمستانی می‌رفتند و از آنجا که آن‌ها بسیار ظریف بودند، پوسته تخم‌ها و استخوان‌های ریز به ندرت زنده مانده و تبدیل به فسیل می‌شدند. این اولین بار است که در هر نقطه از نیمکره جنوبی چنین فسیل‌هایی کشف می‌شود.