عکس نادری از یک اختاپوس یا هشت‌پا با سر شفاف و مغزی سرخ‌رنگ

علیرغم اینکه فضاپیماهای انسان حتی تا خارج منظومه شمسی هم رفته‌اند و تلسکوپ‌های فضایی، هزاران سال نوری دورتر را تحت نظر دارند، هنوز هم شناخت ما از ۷۰ درصد سطح زمین که با دریاها و اقیانوس‌ها پوشیده است، محدود است.

به تازگی یک عکاس تایپه‌ای به نام وو یانگ سن، عکسی بسیار جالبی از یکی از موجودات شگفت‌انگیز ژرفای اقیانوس گرفته است.

او از یک نوزاد یا مرحله لاروی یک هشت‌پا به نام هشت‌پای واندرپوس عکس گرفته است. در این عکس هشت‌پا را با سری شفاف می‌بینیم که مغز سرخ‌رنگش از ورای آن پیداست.

نام علمی این هشت‌پا Wunderpus photogenicus است. نخستین بار در سال ۲۰۰۶ این موجود توصیف شد. این موجود در اقیانوس آرام در کرانه‌های فیلیپین زندگی می‌کند.

وقتی که این هشت‌پا بالغ می‌شود سطح بدنش را خطوط و نقاطی سرخ و سفیدی می‌گیرند تا شبیه دیگر موجودات شود، اما نابالغ‌ها شفاف هستند و این مکانیسم دفاعی را ندارند.

با افرادی که آنتی‌بیوتیک‌های انسانی در دام و طیور تجویز و مصرف نمایند، به شدت برخورد قانونی خواهد شد

مصرف آنتی بیوتیک‌های انسانی در دام و مخصوصا طیور صنعتی که برای تامین فرآورده‌های خام دامی پرورش داده می‌شوند ممنوع است.

به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، «دکتر حسن علیزاده» رئیس شبکه دامپزشکی بیرجند گفت: با تمامی افرادی که اقدام به تجویز و مصرف آنتی بیوتیک‌های انسانی در دام و طیور نمایند به شدت برخورد قانونی خواهد شد.

او افزود: مصرف آنتی بیوتیک‌های انسانی علاوه بر اثرات نامطلوبی که بر روی فرآورده‌های خام دامی ایجاد می‌کند، به دلیل احتمال باقیماندن آنتی بیوتیک در بافت بدن دام و طیور و نتیجتا فرآورده‌های دامی می‌تواند منجر به ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی و عدم پاسخ مناسب به درمان در مقابله با بیماری‌ها در انسان شود.

علیزاده گفت: اقدام به تجویز یا مصرف آنتی بیوتیک انسانی برای درمان، پیشگیری یا افزایش روند رشد در دام و مخصوصا طیور صنعتی تخلفی نابخشودنی است که با خاطیان از طریق مراجع ذیصلاح قانونی برخورد خواهد شد.

رئیس شبکه دامپزشکی بیرجند از دامداران و مرغداران خواست: از مصرف خودسرانه دارو‌ها بدون مشورت با دامپزشک خودداری کرده و تنها با تجویز دامپزشک اقدام به معالجه و درمان دام و طیور خود کنند.

منبع: حکیم مهر

بازگرداندن بینایی موش‌ها با روش برنامه‌ریزی مجدد سلول‌

آیا سلول‌های پیر و آسیب‌دیده به یاد می‌آورند هنگام جوانی چگونه بوده‌اند؟ این پیشنهاد مطالعه‌ی جدیدی است که در آن دانشمندان نورون‌های چشم موش را دوباره برنامه‌ریزی کردند تا در برابر آسیب مقاوم شود و قابلیت رشد مجدد پس از آسیب را به دست آورد. این مطالعه نشان می‌دهد که نشانه‌های بارز پیری و احتمالا کلیدهای معکوس کردن روند آن، در اپی‌ژنوم قرار دارد که شامل پروتئین‌ها و ترکیبات دیگری است که به DNA متصل هستند و روی فعال یا غیرفعال شدن ژن‌ها اثر می‌گذارند.

ماکسیمینا یون، متخصص زیست‌شناسی ترمیمی در دانشگاه فنی درسدن آلمان که در پژوهش جدید دخیل نبوده است، می‌گوید:

این ایده که سلول‌های پیر حافظه‌ی اپی‌ژنوم جوانی خود را ثبت می‌کنند، بسیار بحث‌برانگیز است. مطالعه‌ی جدید از این ایده حمایت می‌کند اما به هیچ عنوان آن را اثبات نمی‌کند. اگر پژوهشگران بتوانند نتایج را روی حیوانات دیگر تکرار کنند و مکانیسم آن را توضیح دهند، پژوهش آن‌ها می‌تواند به درمان‌های برای بیماری‌های چشمی وابسته به سن و موارد دیگر در انسان منجر شود.

عوامل اپی‌ژنتیکی روی متابولیسم و حساسیت ما در برابر بیماری‌های مختلف و حتی روی نحوه‌ی انتقال ترومای عاطفی به نسل‌های بعد اثر می‌گذارند. دیوید سینکلر، متخصص زیست‌شناسی مولکولی از دانشکده پزشکی هاروارد که مدت‌ها در جستجوی استراتژی‌های ضد پیری بوده، نشانه‌های پیری در اپی‌ژنوم را بررسی کرده است. او می‌گوید: «سؤال بزرگ این بود که آیا دکمه‌ی تنظیم مجددی وجود دارد؟ آیا سلول‌ها می‌دانند چگونه جوان‌تر و سالم‌تر شوند؟»

سینکلر و همکارانش در مطالعه‌ی جدید، تصمیم گرفتند با وارد کردن ژن‌های کدکننده‌ی فاکتورهای برنامه‌ریزی مجدد که بیان ژن (خواندن DNA برای ساخت پروتئین‌ها) را تنظیم می‌کنند، سلول‌ها را جوان‌سازی کنند. پژوهشگران سه مورد از چهار فاکتور برنامه‌ریزی مجدد را انتخاب کردند؛  دانشمندان بیش از ۱۰ سال از این فاکتورها برای تبدیل سلول‌های بالغ به سلول‌های پرتوان بنیادی القایی از آن‌ها استفاده می‌کنند و شبیه سلول‌های مراحل اولیه رویان هستند. قرار دادن حیوانات در معرض هر چهار فاکتور می‌تواند موجب تشکیل تومور شود.

پژوهشگران به‌طور خاص روی نورون‌های پشت چشم تمرکز کردند که سلول‌های گانگلیونی شبکیه نامیده می‌شود. این سلول‌ها با استفاده از ساختارهای طویل پیچک‌مانندی به نام آکسون، اطلاعات را از گیرنده‌های نوری حساس به نور به مغز منتقل می‌کنند. تفاوت آشکاری میان جوانی و پیری این سلول‌ها وجود دارد: موش تازه متولدشده یا موشی که در مراحل رویانی قرار دارد، در صورت قطع شدن عصب بینایی می‌تواند آن را بازسازی کند؛ اما این توانایی با گذشت زمان از بین می‌رود.

سینکلر و همکارانش برای آزمایش این موضوع که آیا درمان‌ می‌تواند قدری از این انعطاف‌پذیری را بازگرداند، اعصاب بینایی موش‌ها را با استفاده از پنس له کردند و ویروس بدون ضرری به چشم تزریق کردند که حامل ژن‌های کدکننده‌ی سه فاکتور برنامه‌ریزی مجدد بود. این تزریق مانع از مرگ برخی از سلول‌های گانگلیونی شبکیه آسیب‌دیده شد و حتی موجب شد آکسون‌های جدیدی در برخی از آن‌ها رشد کند و به پشت مغز برسد.

وقتی پژوهشگران الگوهای متیلاسیون (محل برچسب‌های شیمیایی روی DNA که گروه‌های متیل خوانده می‌شوند و بیان ژن را تنظیم می‌کنند) را مورد بررسی قرار دادند، متوجه شدند کتغییرات ناشی از آسیب شبیه تغییراتی بود که در سلول‌های موش‌های پیر دیده می‌شود. در بخش‌های خاصی از ژنوم، درمان این تغییرات را معکوس کرد.

پژوهشگران همچنین دریافتند که مزایای ژن‌های واردشده به توانایی سلول‌ها برای تغییر الگوهای متیلاسیون آن‌ها بستگی دارد: موش‌های فاقد آنزیم‌های خاصی که برای حذف گروه‌های متیل از DNA ضروری است، سودی از این درمان نبردند. لئونارد لوین، عصب‌شناس دانشگاه مک‌گیل در کانادا، می‌گوید: «این واقعا پژوهش خاصی است. آزمایش‌ها نشان می‌دهند که چگونه فاکتورهای برنامه‌ریزی مجدد مشهور و به‌خوبی مطالعه‌شده، سلول‌ها را بازسازی می‌کنند. اما سؤالات بزرگی باقی می‌ماند: این فاکتورها چگونه موجب می‌شوند گروه‌های متیل حذف یا اضافه شوند؟ این فرایند چگونه به سلول‌های گانگلیونی شبکیه کمک می‌کند؟»

تیم سینکلر رویکرد خود را در موش‌های دچار وضعیتی شبیه گلوکوم (بیماری آب‌سیاه) آزمایش کرد که یکی از علل اصلی نابینایی مرتبط با سن در انسان‌ است. در گلوکوم، عصب بینایی اغلب بر اثر افزایش فشار درون چشم آسیب می‌بیند. سینکلر و گروهش دانه‌های ریزی درون چشم حیوانات تزریق کردند که مانع از تخلیه طبیعی مایعات شد و فشار درون چشم را افزایش داد و به سلول‌های گانگلیونی شبکیه آسیب رساند. چهار هفته بعد، حدت بینایی حیوانات حدود ۲۵ درصد کاهش پیدا کرده بود؛ این کاهش با آزمایشی اندازه‌گیری شد که در آن، موش‌ها سر خود را برای دنبال کردن حرکات میله‌ای عمودی روی صفحه‌ی نمایش کامپیوتر، حرکت می‌دهند. اما پس از درمان ژنتیکی، حیوانات تقریبا نیمی از حدت ازدست‌رفته را به دست آوردند و این آزمایش، اولین نمایش از احیای بینایی در موش پس از وارد آمدن آسیبی شبیه گلوکوم است.

البته لوین خاطر نشان می‌کند که میزان بهبود اندک بود و موش‌هایی که درمان شدند، در مراحل اولیه‌ی آسیب قرار داشتند نه در وضعیت تقریبا نابینایی یا نابینایی کاملی که وقتی گلوکوم برای سال‌ها تحت درمان قرار نمی‌گیرد در انسان پیش می‌آید. بنابراین هنوز خیلی زود است که بگوییم آیا این روش می‌تواند به کسانی که بیشتر بینایی خود را از دست داده‌اند، کمک کند. لوین می‌افزاید که در حال ‌حاضر درمان‌های بسیار خوبی برای درمان مراحل اولیه گلوکوم وجود دارد و از قطره‌های چشمی درمانی و جراحی برای کاهش فشار چشم استفاده می‌شود.

سینکلر و همکارانش در آخرین مجموعه از آزمایش‌های خود، ژن‌های کدکننده فاکتور برنامه‌ریزی مجدد را به چشم موش‌های سالم یک‌ساله‌ای تزریق کردند که تقریبا معادل میان‌سالی انسان است. در این مرحله، این حیوانات دارای نمره حدت بینایی حدود ۱۵ درصد پایین‌تر از همتایان ۵ ماهه‌ی خود بودند. چهار هفته پس از درمان، نمره حدت دید موش‌های مسن‌تر مانند موش‌های جوان‌تر بود. پژوهشگران در سلول‌های آن‌ها شاهد الگوهایی از متیلاسیون DNA و بیان ژن بودند که مشابه این الگوها در حیوانات جوان‌تر بود.

سینکلر می‌گوید در سه مجموعه آزمایش، به‌ نظر می‌رسید سلول‌ها با تنظیم دقیق بیان ژن خود برای مطابقت با وضعیت جوانی، به فاکتورهای برنامه‌ریزی مجدد پاسخ می‌دهند. وی این رفتار را به‌عنوان نشانه‌ای می‌داند که بیانگر آن است که سلول‌ها سابقه‌‎ی اپی‌ژنتیکی خود را حفظ می‌کنند؛ حتی اگر نحوه‌ی ذخیره‌ی این سابقه مشخص نباشد.

شرکت Life Biosciences که سینکلر از بنیان‌گذاران آن است، در حال ایجاد درمان‌هایی برای بیماری‌های مرتبط با پیری از جمله گلوکوم است و سینکلر قصد دارد ایمنی این رویکرد ژن‌درمانی را در جانوران بزرگ‌تر آزمایش کند.

یون می‌گوید تنظیم مجدد اپی‌ژنوم به‌عنوان استراتژی معکوس کردن روند پیری یا درمان بیماری، کار بسیار دشواری است. برنامه‌ریزی مجدد سلول‌ها و برگرداندن آن‌ها به وضعیت قبلی، خطر القای رشد کنترل‌نشده و سرطان را به همراه دارد. وی می‌گوید:

هنوز راه طولانی در پیش داریم و مطالعات آینده باید این موضوع را بررسی کنند که چگونه این سه فاکتور روی سلول‌ها و بافت‌های دیگر اثر می‌گذارند و لازم است نشان داده شود که سلول‌هایی که مجددا برنامه‌ریزی شده‌اند، حالت جوانی خود را برای مدت طولانی حفظ می‌کنند.

منبع: زومیت

وبینار آموزشی مقدمه‌ای بر رفتارشناسی اسب

پنجشنبه ۲۷ آذر

ارسال عبارت "دام بزرگ" به شماره یا آیدی زیر

09126006936 / @Ebnalnassir

instagram.com/araz.events

گوشت مرغ تولید شده در آزمایشگاه برای اولین بار مجوز عرضه گرفت

استارتاپ آمریکایی «Eat Just» موفق به دریافت مجوز قانونی تولید گوشت مرغ آزمایشگاهی در سنگاپور شد. این نخستین بار است که شرکتی در جهان توانسته مجوز عرضه گوشت آزمایشگاهی را دریافت کند.

«جاش تتریک» بنیانگذار و مدیر عامل استارتاپ آمریکایی اعلام کرد که گوشت مرغ آزمایشگاهی از نظر مواد مغذی تفاوتی با پروتئین‌ حیوانی ندارد. این شرکت قصد دارد محصول خود را با نام تجاری «GOOD Meat» به بازار عرضه کند.

مدیرعامل شرکت می گوید:

«گوشت مرغ تولید شده به روش آزمایشگاهی ابتدا در رستورانی در سنگاپور عرضه می‌شود. سپس برنامه‌هایی برای تولید بیشتر محصول دنبال می‌کنیم. قیمت گوشت مرغ آزمایشگاهی با مرغ درجه یک عادی تفاوت چندانی نخواهد داشت. هر سال میلیاردها مرغ برای استفاده از گوشت آنها کشته می‌شوند. با این رویکرد حیوانات کمتری جان خود را از دست خواهند داد.»

در حال حاضر استارتاپ آمریکایی تنها مجوز عرضه گوشت مرغ آزمایشگاهی را در سنگاپور دارد؛ اما امکان تولید این محصول در کالیفرنیای شمالی نیز برای استارتاپ وجود دارد. شرکت قصد دارد در ادامه عرضه گوشت مرغ را در ایالات متحده و اروپای غربی نیز توسعه دهد. هرچند ممکن است دریافت مجوز عرضه گوشت مرغ آزمایشگاهی در آمریکا و برخی کشورهای دیگر سال‌ها طول بکشد.

در حال حاضر گوشت‌های گیاهی توسط شرکت‌های مختلف در سراسر جهان تولید می‌شوند؛ اما گوشت مرغ آزمایشگاهی استارتاپ آمریکایی با گوشت‌های گیاهی تفاوت دارد و در آزمایشگاه و با سلول‌های ماهیچه‌ حیوانات تولید شده است.

در حال حاضر Eat Just، طیف وسیعی از محصولات غیر حیوانی از جمله «Just Egg» را نیز تولید می‌کند. گفتنی است گوشت مرغ آزمایشگاهی ابتدا به صورت ناگت قابل استفاده است. شرکت تولید کننده هنوز زمان عرضه دقیق محصول جدید خود را اعلام نکرده است.

یکی از چالش‌های استارتاپ قیمت بالای مرغ آزمایشگاهی و واکنش مصرف کنندگان به خرید چنین محصولی است. هنوز مشخص نیست با عرضه این گوشت مرغ آیا از آن استقبال خواهد شد یا خیر.

منبع: دیجیاتو