علت بالا آوردن سگ چیست؟ (+راه های درمان)

به احتمال زیاد الان استفراغ سگ عزیزتان شما را نگران کرده و به دنبال علل و راه‌های می‌گردید. برای همین بحث را کوتاه می‌کنیم و فوراً سر اصل مطلب می‌رویم تا از نگرانی در بیایید و اقدامات لازم را سریعتر انجام دهید.

علت بالا آوردن سگ ها چیست؟

درست مانند اسهال سگ که در مقاله قبلی توضیح دادیم، استفراغ در سگ ها هم به دلایل مختلفی ممکن است اتفاق بیافتد.

بعضی از این دلایل جای نگرانی ندارند؛ اما برخی دیگر نشانه یک زنگ خطر هستند و باید جدی گرفته شوند!

التهاب معده در سگ ها

خوردن غذاهای فاسد یا تاریخ گذشته

خوردن زباله و مواد مضر

خوردن گیاهان سمی

تند غذا خوردن

تحرک زیاد بعد از غذا خوردن

نفخ و التهاب در روده‌های حیوان

ماشین سواری در برخی موارد

 از علل بالا آوردن سگ ها هستند.

چه زمانی جای نگرانی نیست؟!

استفراغ در سگ ها یک مشکل شایع است، اما در خیلی موارد خطری ندارد؛ درست مثل ما آدم‌ها که گاهی بر اثر استرس یا پرخوری، دچار گاستریت یا التهاب معده می‌شویم.

پس در صورتی که سگ شما پرخوری کرده، مواد غذایی فاسد یا گیاهان سمی خورده، تند غذا می‌خورد یا از یک ماشین سواری طولانی برگشته، خیلی جای نگرانی نیست.

توجه کنید که اگر استفراغ ادامه‌دار بود و با علائم دیگری همراه شد باید سگتان را فوراً به دامپزشکی برسانید تا معاینه بشود.

چه زمانی باید نگران بالا آوردن سگ مان شویم؟

استفراغ سگ ها در برخی موارد هم ممکن است نشانه یک بیماری جدی باشد. اگر استفراغ با علائم دیگری مثل اسهال، بی‌قراری، کاهش وزن و بدخلقی همراه بود بهتر است او را هر چه سریعتر پیش پزشک متخصص حیوانات برده و درمان را شروع کنید.

گاهی مشکلات کلیه یا کبد در سگ‌ها باعث افزایش آمونیاک شده و معده را تحریک می‌کنند. استفراغ یکی از نشانه‌های این بیماری است.

از دیگر بیماری‌هایی که ممکن است با استفراغ خودشان را نشان دهند، می‌توان به مننژیت، مشکل گوش میانی و تومور مغزی اشاره کرد.

برای درمان استفراغ سگ در خانه چه کنیم؟

قبل از هر چیزی بهتر است که دلیل استفراغ سگتان را پیدا کنید. اگر استفراغ با علائم دیگری همراه نبود، با روش‌هایی که در ادامه می‌گوییم، می‌توانید آن را برطرف کنید.

ابتدا 12 تا 24 ساعت آب و غذا را قطع کنید تا معده سگ دوباره تحریک نشود و کمی استراحت کند.

بعد از اینکه حال سگتان بهتر شد، شروع کنید غذاهای نرم و بدون چربی، مثل سینه مرغ آبپز با برنج و همچنین پنیر پروبیوتیک کم چرب به او بدهید.

بعد از چند روز که استفراغ سگ قطع شد و حالش حسابی خوب شد، می‌توانید دوباره رژیم غذایی عادی (با غذای خشک) را شروع کنید.

خب تا اینجا فکر می‌کنم تا حد زیادی جواب سوالاتتان را گرفته باشید؛ اما اگر هنوز علامت سوالی در ذهنتان است، بخش بعدی را که پاسخ به سوالات متدوال شما عزیزان است، حتماً بخوانید.

سوالات متدوال شما، درباره بالا آوردن سگ

علت استفراغ مایع زرد رنگ در سگ (یا زرداب) چیست؟

در بیشتر مواقع، خالی بودن معده سگ، باعث بروز کف زردرنگ یا زرداب می‌شود. در واقع ترشح بیش از حد صفرا توسط کبد، در هنگام گرسنگی به معده فشار وارد کرده و باعث استفراغ زرد رنگ در سگها می‌شود.

اگر در استفراغ حیوان مورد مشکوک دیگری مشاهده نمی‌کنید، کافیست وعده‌های غذایی او را بیشتر کنید. خیلی دقت کنید که نیازی به میزان غذای مصرفی در روز اضافه کنید؛ فقط کافیست همان میزان غذا را در تعداد وعده‌های بیشتری به سگتان بدهید.

اگر استفراغ زرد رنگ همراه با خون یا مواد دیگری بود، سریعتر به پزشک مراجعه کنید. در ضمن اگر توانستید نمونه‌ای از استفراغ را با خودتان ببرید.

علت بالا آوردن توله سگ چیست؟

دلایل بالا آوردن توله سگ ها هم مانند سگ‌های بزرگسال متفاوت است. مثلاً خوردن خوراکی‌های غیر مجاز، فاسد و سمی یا خیلی تند غذا خوردن.

اما یک نکته خیلی خیلی مهم درباره استفراغ در توله سگ ها وجود دارد؛ آن هم اینکهدر صورت مشاهده استفراغ فوراً باید توله را پیش دامپزشک ببرید. چون آن‌ها هنوز خیلی کوچکند و ممکن است بر اثر استفراغ آب بدن و الکترولیت‌های مورد نیازشان را از دست بدهند.

علت استفراغ خونی در سگ چیست؟

این مورد یک زنگ خطر است. وجود خون در استفراغ سگ ممکن است بر اثر وجود زخم در قسمت فوقانی روده کوچک یا معده حیوان باشد.

در برخی موارد هم خونریزی به دهان حیوان مرتبط است و بر اثر شکستگی دندان، زخم لثه یا برخورد شیء خارجی اتفاق می‌افتد.

در هر صورت بهتر است که فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.

منبع: petbaan.com

پاروا ویروس

پاروا ویروس سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که می تواند بسیار تهدید کننده باشد. این ویروس باعث التهاب بسیار شدید روده میشود. پاروو ویروس همچنین به گلبول های سفید خون حمله می کند و هنگامی که حیوانات جوان آلوده می شوند، میتواند به عضله ی قلب آنها آسیب بزند و مشکلات قلبی طولانی مدت را ایجاد کند.

علائم عمومی پاروا ویروس چیست؟

علائم عمومی پاروویروس بی حالی، استفراغ شدید، از دست دادن اشتها و اسهال خونین و بدبو است که می تواند موجب کم آبی  تهدید کننده برای حیات حیوان شود.

چگونه پاروا ویروس منتقل می شود؟

این ویروس بسیار مسری است و می تواند  توسط هر شخص، حیوان یا شی که در تماس با مدفوع سگ آلوده قرار می گیرد، انتقال یابد.این ویروس می تواند ماه ها در یک محدوده زنده بماند و ممکن است در اشیای بی جان مانند کاسه های غذا، کفش ها، لباس ها، فرش و زمین زنده بماند.

چگونه پاروا ویروس تشخیص داده می شود؟

دامپزشکان بر اساس علائم بالینی و آزمایش  پاروو ویروس را تشخیص می دهند. آزمایش آنزیم مرتبط با ایمونوآرزنجی (ELISA)  یک آزمایش معمول برای پاروویروس است. کیت آزمایش ELISA برای تشخیص پاروویروس در مدفوع سگ استفاده می شود و در حدود 15 دقیقه در مطب دامپزشکی انجام می شود. از آنجا که این آزمون 100٪ حساس یا دقیق نیست، دامپزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی و آزمایش خون را نیز توصیه کند.

کدام سگ ها در معرض پاروا ویروس هستند؟

توله سگ ها و سگ های نوجوان که واکسینه نشده اند بیشترین حساسیت را به این ویروس دارند. نژاد هایی که در معرض خطر بیشتری هستند، عبارتند از روتوییلر، دوبرمن، تریر آمریکایی Staffordshire .

چگونه می توان از پاروا ویروس جلوگیری کرد؟

شما می توانید سگ خود را در برابر این قاتل احتمالی محافظت کنید. مطمئن شوید که او واکسن های خود را به موقع گرفته است. معمولا توصیه می شود که توله سگ ها با واکسن های ترکیبی واکسینه شوند تا از ابتلا به بیماری های مختلف که مدام در معرض آنها قرار میگیرند مصون بمانند. یک واکسن معمولی، به نام "5-in-1"، توله سگ ها را از هپاتیت، لپتوسپیروز، پاروویروس و پاراآنفلوآنزا محافظت می کند.

به طور کلی، اولین واکسن در سن 6-8 هفتگی به سگ شما داده می شود و بعد از آن یک تقویت کننده در چهار هفتگی تا 16 یا 20 هفتگی  دارد و سپس در یک سالگی دوباره واکسن داده می شود. برنامه واکسیناسیون توله سگ قبل از چهار ماهگی کامل نیست. سگ های قدیمی تر که سریهای واکسیناسیون کامل توله سگ را دریافت نکرده اند ممکن است حساس به پاروویروس باشند. با دامپزشک خود مشورت کنید که چگونه سگ شما مجددا برای واکسیناسیون احضار شود.

از آنجا که پاروویروس ماه ها می تواند در یک محیط زنده بماند، اگر می خواهید مراقبت بیشتری در خصوص عدم ابتلای حیوانتان به این بیماری داشته باشید به این نکته توجه کنید: حتی با ضدعفونی کردن و شستشوی عالی اشیا و وسایل ، پاروویروس می تواند زنده بماند زیرا این ویروس در برابر بسیاری از ضدعفونی کننده های معمولی مقاوم است.شما میتوانید  برای ضدعفونی از محلول یک قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب استفاده کنید که در آن مواد آلی وجود ندارد و میتوانید اسباب بازی های آلوده سگ، ظرف غذا و کاسه آب او را  که باید به درستی تمیز شوند، ده دقیقه در این محلول ضدعفونی قرار دهید.اگر فکر می کنید که جایی بوده اید که ممکن است آلودگی در آنجا وجود داشته باشد میتوانید ازین محلول برای ضدعفونی کردن کف کفش خود استفاده کنید. مناطقی که برای تمیز کردن سخت تر هستند (برای مثال، مناطق چمن دار، موکت و چوب) ممکن است نیاز به ضدعفونی کننده به صورت اسپری داشته باشند.

چگونه می توان پاروا ویروس  را درمان کرد؟

 هیچ دارویی وجود ندارد که بتوانند ویروس ها را از بین ببرد، درمان این بیماری به طور کلی ساده و متشکل از مراقبت های حمایتی تسکین دهنده برای کنترل علائم و تقویت سیستم ایمنی سگ است تا به وی امکان مبارزه با این بیماری خطرناک را بدهد. سگ های مبتلا به پاروویروس نیاز به درمان سنگین در یک بیمارستان دامپزشکی دارند، برای اینکه  آنتی بیوتیک ها، داروها برای کنترل استفراغ، مایعات وریدی و سایر روش های حمایتی را دریافت می کنند. میانگین اقامت در بیمارستان حدود  5-7 روز است.

لطفا توجه داشته باشید که این درمان همیشه موفق نبوده است، بنابراین لازم است که سگ شما حتما واکسینه شود که به این بیماری مبتلا نشود.

از آنجایی که پاروویروس بیماری جدی است، توصیه نمی شود که در خانه درمان شود. حتی با بهترین مراقبت های دامپزشکی، این بیماری اغلب مرگبار است.

اگر متوجه  استفراغ شدید، از دست دادن اشتها، افسردگی یا اسهال با خونریزی شدید در سگتان شدید بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید.

برخی از بیماری ها با علائم مشترک با پاروا ویروس:

یک توله سگ با اسهال خونین می تواند یک مشکل انگلی نیز داشته باشد،مثلا  یک ویروس غیر از پاروویروس یا یک کولیت استرس  ممکن است دستگاه گوارش او را مسدود کند و علائمی شبیه به پاروو ایجاد کند. بنابراین بسیار مهم است که سگ خود را برای تشخیص دقیق نزد دامپزشک ببرید.

به طور کلی با رعایت 7 مورد زیر میتوانید از ابتلای حیوانتان به این بیماری مهلک جلوگیری کنید:

اطمینان حاصل کنید که سگ شما واکسینه شده است.

توله سگ خود را تا زمانی که دو واکسن اول خود را نزده در معرض سگ های دیگر قرار ندهید. مگر اینکه مطمئن باشید سگ های دیگر واکسینه شده اند.

اجتناب از رفتن به مکان هایی که سگ شما در معرض سگ های ولگرد و غیرواکسینه قرار میگیرند مثل پارک ها،فروشگاه های حیوانات خانگی و یا دیگر مناطق عمومی.

هنگام رفتن نزد دامپزشک برای بررسی های بهداشتی و واکسیناسیون، توله سگ خود را در آغوش گرفته و در خارج از محوطه ی درمانگاهی نگه دارید همچنین او را از محوطه ی لابی درمانگاه دور نگه دارید زیرا ممکن است از سایر سگ ها و یا محیط و زمین درمانگاه ویروس ا دریافت کند.

ویروس پاروو برای مدت طولانی میتواند در محیط زنده بماند بنابراین اگر فکر میکنید ممکن است محیط زندگی سگتان آلوده شده باشد برای احتیاط واجب از همان محلول ضد عفونی 1 به 32 که بالاتر ذکر شد استفاده کرده و محیط را با اسپری ضدعفونی کنید.

اگر در محل کارتان و یا بیرون از خانه با سگ ها ی مختلف تماس دارید حتما قبل از آمدن به خانه کفشتان را ضد عفونی کنید.

اگر سگ  شما علائم اسهال ،استفراغ،بی اشتهایی و بی حالی دارد باید او را در اسرع وقت به دامپزشک بیاورید. این هاهمه علائم پاروویروس هستند. به یاد داشته باشید، سگ های آلوده ممکن است تنها یک علامت را نشان دهند!

تصویر زیر مربوط به کیت آزمایش پاروو ویروس است که نمونه ی مدفوع حیوان را روی چاهک این کیت ریخته و در صورت روئیت دو خط در این کیت حتم میدهیم که حیوان مبتلا به این بیماری است حتی اگر خط دوم بسیار کمرنگ باشد.

عفونت گوش سگ

اگر سگ شما از عفونت های گوش تکراری رنج می برد احتمالا آلرژی ها مجرم هستند و احتمالا آلرژن ها در محصولات غذایی ذرت، گندم و سویا هستند. با این حال، سگ هایی که دارای گوش های بزرگ، آویزان هستند بیشتر حساس به عفونت گوش می شوند.

 اگر متوجه شدید که سگ شما خاراندن یا پنجه زدن در گوشش دارد سرش را تکان می دهد یا گوشش را در برابر کف یا مبلمان قرار می دهد این نشان می دهد که ممکن است عفونت گوش داشته باشد.

علائم شدید ممکن است شامل قرمزی از کانال گوش، پوسته در اطراف گوش، ریزش مو در اطراف گوش، مشکلات تعادل، راه رفتن در مسیر دایره ای، درد و کاهش شنوایی

برای درمان عفونت گوش در سگ خود، اولین قدم این است که گوش را تمیز و خشک کنید. اگر او در بسیاری از درد دارد ممکن است برای این کار نیاز به آرامش داشته باشد.

معاینه توسط دامپزشک خود تعیین خواهد کرد که چه نوع از عفونتی را سگ ممکن است داشته باشد و احتمالا با یک آنتی بیوتیک موضعی یا ضد قارچی درمان می شود.

راه درمان: محلول شست و شوی گوش سگ و گربه. این محصول حاوی الکل برای ضد عفونی کردن و از بین برنده واکس گوش می باشد و جلوگیری از عفونت گوش سگ و گربه به کار می رود.

عموما سگ ها بعد از حمام دچار عفونت گوش می شوند و این محصول برای این کارایی دارد که از این عفونت جلوگیری شود.

از این محلول برای سگ و گربه برای کانال بیرونی گوش استفاده کنید و بصورت متناوب در هر دوگوش هفته ای دوبار استفاده می شود.

ده نشانه ی شایع که خبر از بیمار شدن سگ شما می دهد

گاهی اوقات حیوانات خانگی رفتار هایی رو نشان میدهند که به عنوان علائم شروع بیماری در نظر گرفته می شود، توجه صاحب حیوان خانگی به این علائم در روند تشخیص و درمان کمک کنندست.

بیشترین موارد تکرار شده در تغیرات رفتاری شامل اسهال، استفراغ، تغییرات اشتها و تغیرات وضعیت ادرار می باشد.

با مواجه شدن با این علائم حتما به دامپزشک مراجعه کنید.

نکات مهمی که صاحب حیوان خانگی می تواند با دقت به آن ها به روند تشخیص کمک کند شامل:

اسهال: در موارد اسهال تعداد دفعات و رنگ مایع خارج شده واحد اهمیت می باشد.

بررسی حضور خون در اسهال نکته ای بسیار مهم و خطرناک است.

استفراغ: در استفراغ نیز تعداد دفعات و قوام محتویات مهم هستند، اینکه استفراغ با چه فاصله زمانی از خوردن غذا اتفاق میافتد واجد اهمیت است.

مشاهده خون در استفراغ هم عارضه ای خطرناک است.

تغییرات اشتها: بی اشتهایی در حیوانات علل مختلفی دارد، نکته ای که صاحب حیوان خانگی میبایست به آن توجه کند مدت زمان بی اشتهایی، مدت زمان عدم مصرف آب، مدت زمان و وضعیت مدفوع و ادرار و موضوع رایج خوردن مواد غذایی و یا اشیا در حیوانات است که توجه صاحب حیوان خانگی به آن می تواند کمک شایانی در تشخیص داشته باشد.

تغییرات ادراری: از تغییرات اندوکراین تا تا کریستال های مثانه می تواند الگوی ادرار را متفاوت کند.

نکاتی که صاحبین حیوانات میبایست توجه کنند؛ رنگ ادرار و بررسی از لحاظ وجود خون، تعداد دفعات ادرار،زور زدن در ادرار،حجم ادرار و مقایسه با قبل و یا مدت زنان عدم ادرار می باشد.

سرفه یا صدای ناهنجار: نکاتی که صاحب حیوان در هنگام مشاهده سرفه و صدای ناهنجار میبایست به آن توجه کند نوع صدا و چگونگی تشدید آن می باشد.

عموما صداهایی به صورت صدای غازی و سرفه ها به صورت سرفه خشک و سرفه مرطوب می باشد.

در مورد تشخیص علل تشدید، به تحریکات و فعالیت حیوان و رابطه ی آن ها با سرفه و یا صدای ناهنجار میباست دقت شود.

چشم های خشک یا قرمز:

به طور طبیعی سطح قرنیه میبایست مرطوب باشد،خشک شدن سطح چشم خطرات جدی مانند زخم قرنیه را به دنبال دارد.

علل مختلفی باعث رخداد قرمزی و پر خونی میشود که عموما ضربه به چشم علت اول می باشد.

پس بررسی رطوبت سطح چشم و پرخونی و سابقه ضربه نکاتی است که صاحب حیوان خانگی میبایست به ان توجه کند.

بی حالی طولانی مدت: علل مختفلی از جمله درد تا موارد اندوکراین باعث بی حالی می شود.

مدت زمان بی حالی، الگوی نشستن و الگوی تنفس موارد مهمی است که دقت و توجه صاحب حیوان را طلب می کند.

دمای بالا: به طور کلی دمای نرمال حیوانات خانگی از دمای بدن انسان ها بیشتر است، پس در برخورد اولیه تفاوت دمایی و گرم بودن بدن حیوان دلیل بر تب نیست، تشخیص وحود تب و دمای بالا و تفریق آن به عهده دامپزشک می باشد و نکته ای که صاحب حیوان باید به آن دقت کند فعالیت و تحریکات حیوان قبل از اخذ دما می باشد.

دیابت ملیتوس

معرفی و سبب شناسی

در سگ و گربه مهم ترین اختلال بخش درون ریز پانکراس، دیابت ملیتوس است و شیوع آن بین 1 در 100تا 2 در 1000 است.

پاتوژنز

1. دیابت نوع 1: وابسته به انسولین و در اثر تخریب سلول های بتاست.

تقریبا در همه سگ ها و 70 درصد گربه ها این نوع دیابت مطرح است. در این خصوص 2 نکته ضروری است:

انسولین خون همیشه پایین است.

حتما باید انسولین تجویز شود.

2. دیابت نوع 2: به دلیل مقاومت به انسولین رخ می دهد.

چاقی مهم ترین دلیل است. در 30_50 درصد گربه ها به این شکل مطرح است

بدون توجه به نوع دیابت در هنگام تشخیص همه ی مبتلایان در حالت ناشتا دچار افزایش قند خون و گلیکوزوری هستند.

برخی از علایم:

گلیکوزوری و به دنبال آن پرادراری و پرنوشی

افزایش سوخت و ساز و کاهش وزن

کاتاراکت

علامت عصبی مثل قرار گیری مفصل خرگوشی روی زمین

عوارض دیابت های مزمن درسگ:

کاتاراکت:موجب نابینایی یا کم بینایی می شود.

پانکراتیت مزمن

عفونت های عود کننده ی مجاری ادراری

درگربه:

کاهش وزن

پانکراتیت مزمن 

نوروپاتی محیطی پاها که سبب ضعف و عدم تعادل می شود.