چرا و چگونه سگ خود را اجتماعی کنیم؟

از وقتی که یک سگ کوچولو را به عنوان یکی از اعضای خانواده‌‌ خود به خانه آوردیم، همیشه به این فکر می‌کردم که برای اجتماعی‌تر بودن پانی کوچولوی بامزه‌مان چه کارهایی می‌توانم انجام دهم. اجتماعی کردن سگ ها برای من که هنوز هیچ تجربه‌ای نداشتم، تبدیل به دغدغه‌ای همیشگی شده بود. آن روزهای اول که پانی در خانه‌ ۴ نفره ما تازه‌وارد بود، فقط من و پدرم را دوست داشت و هر وقت حضور مادر یا خواهرم را احساس می‌کرد، به یک گوشه می‌دوید و قایم می‌شد.

برای خواهرم این موضوع زیاد اهمیتی نداشت، اما مادرم از فرار کردن پانی ناراحت می‌شد و همیشه از من می‌پرسید: «چه کار کنم تا پانی به من علاقمند شود؟». اوایل فکر می‌کردم، برای فهمیدن جواب سوال مادرم باید درباره ویژگی‌ها و خصوصیات مربوط به نژاد سگ خانگی‌ام تحقیق و جستجو کنم، اما خیلی زود فهمیدم که مسئله فراتر از این حرف‌‌هاست.

من فهمیدم که باید در مورد اجتماعی شدن سگ های خانگی بیشتر مطالعه کنم. بنابراین در اینترنت به جستجو پرداختم. علاوه بر این‌ها، با دامپزش‌های زیادی درباره این موضوع صحبت کردم و از افرادی که سگ‌های اجتماعی و خوش‌برخوردی داشتند پرس‌وجو کردم. امروز نتیجۀ تمام این بررسی‌ها را با شما در میان بگذارم تا شما هم یک سگ اجتماعی داشته باشید. سگی که با دوستان، افراد خانواده و دیگر حیوانات خانگی رفتار مناسب و دوستانه‌ای دارد.

اجتماعی کردن سگ یعنی چه و یک سگ اجتماعی چه ویژگی‌هایی دارد؟

از تمام اطلاعاتی که جمع‌آوری کردم، متوجه شدم که اجتماعی کردن توله سگ ها به معنای آموزش دادن آن‌ها برای زندگی مسالمت آمیز و خوشحال در کنار سایر سگ‌ها و انسان‌ها است. سگ‌ها برای آنکه در محیط‌های جدید زندگی احساس آرامش و راحتی کنند و در ارتباط با افراد و شرایط جدید دچار استرس یا افسردگی نشوند، باید روحیه‌ای اجتماعی داشته باشند.

توله سگ‌ها نیز مانند نوزاد انسان پیش از آنکه در محیط‌های ناشناخته و جدید بیرون حضور پیدا کند و در معرض اضطراب‌ها و ترس‌های مختلف قرار گیرد، باید آموزش‌های لازم را دریافت کند. مناسب‌ترین سن توله‌ها برای یادگیری نحوه اجتماعی شدن بین ۳ تا ۴ ماه ابتدای زندگی‌شان است.

مهم‌ترین موضوعی که در طول جستجوهای خودم درباره اجتماعی کردن سگ‌ها متوجه شدم، آن بود که اگر بخواهم در آینده سگ ایده‌آلی داشته باشم، باید به او بیاموزم که اجتماعی باشد. به این ترتیب مجبور نیستم مدام برای او محدودیت ایجاد کنم یا از تفریح‌ها و لذت‌های مختلف محرومش کنم.

چگونه به اجتماعی شدن سگ خود کمک کنیم؟

پیش از داشتن یک سگ خانگی، هیچ وقت به این فکر نکرده بودم که سگ‌ها هم برای اجتماعی شدن نیاز به آموزش دارند. من و خانواده‌ام برای اجتماعی کردن سگ خانگی‌مان حسابی وقت گذاشتیم و روش های مختلفی را امتحان کردیم. در نهایت موثرترین روش ها برای اجتماعی شدن سگ خود را پیدا کردیم.

اغلب این روش‌ها برای هر سگی نتیجه می‌دهد و اصلا ارتباطی به نژاد و نوع آن‌ها ندارد. البته خصوصیات اخلاقی سگ‌ها در دریافت زودتر یا دیرتر آموزش‌ها تاثیر دارد، اما بالاخره همه سگ‌ها مثل پانی کوچولو می‌توانند تبدیل به یک پت اجتماعی و معاشرتی شوند. من در این مقاله می‌خواهم روش‌های تاثیرگذار برای اجتماعی کردن سگ ها را به شما هم بگویم تا شاید با استفاده از آن‌ها بتوانید مانع ایجاد استرس و اضطراب ناشی از حضور آدم‌های مختلف در کنار سگ کوچولوی خود شوید.

توله‌ها را تا مدت زمان مشخصی از مادرشان دور نکنید

توله سگ ها را تا پیش از ۸ هفتگی نباید از مادر و خواهر و برادرانش جدا کنید. وقتی توله ها از کودکی به بودن در جمع مادر و خواهر و برادرانشان عادت کنند، در سنین جوانی اجتماعی‌تر رفتار می‌کنند و برای همراهی کردن با سایر سگ‌ها مشتاق‌تر می‌شوند. اگر توله سگ‌ها را زودتر از این زمان، از مادرشان جدا کنید، دچار آسیب‌های روحی می‌شوند و مهارت‌های اجتماعی خود را از دست می‌دهند.

اجازه بدهید با سگ های دیگر در ارتباط باشد

اجازه بدهید سگ خانگی شما با سگ‌ها و توله‌های دیگر در ارتباط باشد و با آن‌ها بازی کند. سگ خود را به کلاس‌های جمعی و آموزشی مخصوص سگ‌ها در ببرید و اجازه بدهید برای خود دوستانی از نوع خودش داشته باشد. بازی کردن توله‌ها با یکدیگر برای آن‌ها فواید زیادی دارد و یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های آن، این است که می‌آموزند به انسان‌ها آسیبی نرسانند.

سگ خود را در موقعیت ارتباط با آدم‌ها قرار دهید

سگ‌تان را به محیط‌های شلوغ ببرید و اجازه بدهید با بچه‌ها و بزرگسالان معاشرت و بازی کند. اینکه سگ شما دائماً در معرض ارتباط با آدم‌ها قرار بگیرد، باعث می‌شود که از اخلاق خشن و تهاجمی دور بماند. با سگ خود به پارک بروید و در کنار سایر انسان‌ها، به خصوص بچه‌ها قدم بزنید و از ذوق و شوق آن‌ها در مواجهه با سگ خود استقبال کنید. حتی در صورت امکان می‌توانید سگ خود را با باکس مخصوص به مهمانی یا محل کار خود ببرید و او را به دوستان‌تان معرفی کنید.

اجازه بدهید سگ شما در داخل خانه زندگی کند

سگ‌هایی که اجازه دارند داخل خانه و در کنار سایر افراد خانواده زندگی کنند، بسیار اجتماعی‌تر و خوش برخورد‌تر از سایر سگ‌هایی هستند که بیرون از خانه زندگی می‌کنند. سگ‌هایی که داخل خانه زندگی می‌کنند با انسان‌ها راحت‌تر هستند و از کنار انسان بودن لذت می‌برند. سگ‌های خانگی بیشتر از محیط‌های شلوغ استقبال می‌کنند و در زندگی خود خوشحال‌تر هستند.

برای کسب تجربیات جدید، سگ خود را در معرض سروصدا بگذارید

سگ خود را در معرض سروصداهای مختلف قرار دهید. صداها می‌توانند تجربیات جدید برای سگ‌ها ایجاد کنند. صدای ماشین‌ها، صدای چمن‌زن، صدای جاروبرقی، صدای سشوار، صدای ماشین ظرف‌شویی و سایر صداهای این چنینی باعث باتجربه‌تر شدن و در نتیجه اجتماعی‌تر شدن سگ‌ها می‌شود. زمانی که می‌خواهید سگ بالغ خود را برای حضور بیشتر در یک محیط جدید و متفاوت آموزش دهید، بهتر است از پاداش‌های غذایی استفاده کنید تا او را به انجام رفتاری اصلاح شده، عادت بدهید.

برای تبدیل شدن توله خود به یک سگ کامل، او را آموزش دهید

آموزش توله سگ‌ها باید مهم‌ترین دغدغۀ شما باشد. اگر سگ‌ها را از زمان توله بودن‌شان درست آموزش ندهید، در بزرگسالی تهاجمی می‌شوند و همیشه رفتارهای نامناسب از خود بروز خواهند داد. آموزش دادن توله سگ‌ها باعث می‌شود که در بزرگسالی به یک سگ دوست داشتنی، مهربان و با اعتماد به نفس بالا تبدیل شوند.

روش‌هایی عملی برای اجتماعی کردن سگ های خانگی

اگر همه راه‌های گفته شده را امتحان کردید، اما باز هم دوست دارید، سگ خانگی‌تان اجتماعی‌تر رفتار کند، می‌توانید با انجام روش‌های ساده و خاصی به این آرزوی‌تان دست پیدا کنید. خب، اول از همه دقت کنید، که روش‌های توصیه شده برای اجتماعی کردن سگ ها در ارتباط با انسان‌ها و اجتماعی کردن آن‌ها در ارتباط با سایر سگ‌ها متفاوت است. بنابراین من، روش‌ها را به دو دسته تقسیم کرده‌ام، تا موارد مورد نظرتان را آسان‌تر پیدا کنید:

روش‌هایی برای اجتماعی کردن سگ‌ها در ارتباط با انسان

تربیت سگ ها برای اجتماعی تر شدن و داشتن ارتباط بهتر با انسان‌ها، یک مهارت آموختنی است. در مورد ارتباط سگ ها با انسان و بهبود این ارتباط، بهتر است، به طور مرتب روش‌هایی را به کار ببریم. با این کار می‌توانیم به بهتر شدن ارتباط سگ های خانگی خودمان با سایر انسان‌ها کمک کنیم. در ادامه به این راهکارها اشاره می‌کنیم:

پیاده روی، کلید بهتر شدن ارتباط سگ ها با انسان ها

کلید معاشرتی‌تر شدن سگ‌ها و بهتر شدن ارتباط آن‌ها با انسان‌ها، در پیاده‌روی است. برای این کار بهتر است سگ‌های‌تان را به یک محیط عمومی و پر از آدم ببرید و با آن‌ها پیاده‌روی کنید. به این ترتیب، سگ شما در مواجهه با عوامل مختلفی قرار می‌گیرد، آدم‌های مختلفی می‌بیند، رایحه‌های مختلفی را بو می‌کشد و با رفت و آمد ماشین‌ها آشنا می‌شود. 

سعی کنید، مسیرهای مختلفی برای پیاده‌روی انتخاب کنید و به دوستان خود فرصت بازی کردن با سگ‌تان را بدهید. سگ‌تان را با آدم‌های جدید آشنا کنید و اجازه بدهید، افراد علاقمند با او بازی کنند. پیاده‌روی در محیط‌های عمومی، بهترین شگرد برای آشنا کردن سگ‌تان با انسان‌هاست. این ارتباط او را با هر نوع شخصیتی آشنا خواهد کرد و به او انگیزه بیشتری برای داشتن ارتباط با انسان‌ها خواهد داد.

معاشرت بیشتر سگ ها با انسان ها و اجتماعی تر شدن آن‌ها

سگ‌تان را با طیف وسیعی از انسان‌ها آشنا کنید. آن‌ها را با مردان، زنان و کودکان در ارتباط قرار دهید. مهم است که سگ شما با انسان‌های مختلفی در ارتباط باشد. این ایده را فراموش کنید، که ارتباط با آدم‌های بیشتر، باعث فراموش شدن آموزه‌های شما به سگ‌تان خواهد شد. برای ملاقات سگ‌تان با انسان‌های شاد و پرانرژی وقت بگذارید.

اگر سگ ترسویی دارید، برای ارتباط او با آدم‌ها فشار نیاورید. او را به هیچ عنوان نزدیک آدم‌هایی که از سگ‌ها می‌ترسند و رفتارهای عجیبی در مقابل سگ‌ها دارند، نبرید. برای برقرار شدن ارتباط بین سگ‌تان و انسان‌ها، به سراغ آدم‌هایی بروید ارتباط مثبتی با حیوانات ایجاد می‌کنند. سگ‌ها اگر تجربه خوشایندی از ارتباط با آدم‌های غریبه داشته باشند، اعتماد به نفس‌شان افزایش می‌یابد و شما در اجتماعی کردن آن‌ها به موفقیت خواهید رسید.

برای دریافت بهترین نتیجه، آموزش‌های لازم را به موقع شروع کنید

بهتر است برای تربیت سگ‌های خود، در سن بین ۳ تا ۱۲ هفتگی اقدام کنید. با این کار نتایج بهتری از آموزش‌هایی که به سگ‌ها می‌دهید، دریافت خواهید کرد. در این دوره حیاطی، حتما از کمک مربی‌های با تجربه بهره بگیرید. فراموش نکنید، این سن طلایی برای آموزش سگ‌ها بسیار اهمیت دارد و اگر آن را از دست بدهید، ممکن است هیچ وقت نتوانید به خوبی آموزش‌های لازم را در ذهن‌ سگ‌ها جا بیندازید.

توله سگ ها را در محیط های اجتماعی مختلف قرار دهید

توله سگ‌ها به طور معمول باید در محیط‌های اجتماعی مختلفی قرار گیرند، تا اجتماعی‌تر بشوند. سگ‌ها باید با اشخاص و وسایلی که تا به حال ارتباط با آن‌ها را تجربه نکرده‌اند، در ارتباط قرار بگیرند. 

تجربه آن‌ها برای ارتباط‌شان با افراد ناشناس، برخورد با لباس‌های جدید که تا به حال ندیده‌اند (کت، عینک آفتابی، کلاه)، لمس اعضای بدن مانند گوش، پا، دم سایر حیوانات و غیره، حضور در محیط‌های شهری، حضور در پارک‌ها، جنگل‌ها، ماسه‌های سواحل و اجسام خیس، مشاهده وسایل نقلیه و راه رفتن روی انواع کفپوش‌ها می‌تواند در اجتماعی‌تر شدن‌شان موثر باشد.

همچنین، آشنایی سگ‌ها با نشانه‌های خیابانی،‌ کالسکه‌ها، نیمکت‌ها، اسکیت‌بردها و دوچرخه‌ها، گربه‌ها و سایر سگ‌ها می‌تواند در بهبود مهارت‌ها و اخلاق اجتماعی آن‌ها تاثیر مثبت و به سزایی بگذارد.

اگر همه این اتفاقات و آشنایی‌ها، قبل از ۱۸ هفتگی‌ (تقریبا چهار ماهگی) سگ شما اتفاق بیفتد، شما قطعا یک سگ اجتماعی و خوش برخورد خواهید داشت. اما اگر این زمان طلایی را از دست بدهید،‌مطمئنا باید به سراغ ترفندهایی برای تربیت سگ‌های بزرگ‌سال بروید و ادامه کار برای‌تان دشوارتر خواهد شد.

روش‌هایی برای اجتماعی کردن سگ‌ها در ارتباط با سایر سگ‌ها

سگ‌ها علاوه بر اینکه باید برای ارتباط با انسان‌ها تربیت شوند،‌ در ارتباط با سایر سگ‌ها و حیوانات نیز باید آموزش ببینند. برای این مورد نیز راهکارهایی وجود دارد، که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

سگ ها را به خوبی تشویق کنید

همیشه سگ خود را تشویق کنید و روحیه آن‌ها را در بهترین حالت نگه دارید. زمانی که او تعامل خوبی با سایر سگ‌ها و حیوانات ایجاد می‌کند، می‌توانید او را تشویق کنید. تشویق رفتارهای مثبت اجتماعی سگ‌ها، این ذهنیت را برای آن‌ها ایجاد می‌کند، که همیشه باید اینگونه رفتار کنند. 

برای تشویق سگ‌ها از خوراکی‌هایی استفاده کنید، که به آن‌ها علاقه دارند. فقط در هنگام تشویق با خوراکی‌ها، باید حواس‌تان به کالری مصرفی روزانه‌شان باشد، تا دچار اضافه وزن نشوند.

سگ ها را به پارک‌ها یا فروشگاه‌هایی که سگ‌های دیگر هستند ببرید

پت شاپ‌ها و پارک‌های مخصوص سگ‌ها محلی بی‌دردسر برای برقرار شدن ارتباط بین سگ‌ها است. سگ‌ها از اینکه یک دوست جدید شبیه به خودشان پیدا کنند، خیلی خوشحال می‌شوند. آن‌ها را به پت‌شاپ‌ها و پارک‌های مخصوص سگ‌ها ببرید و اجازه بدهید با سایر سگ‌ها بازی کنند. البته مراقب باشید، در مواجهه با سگ‌هایی که تهدیدآمیز هستند و تربیت نشده‌اند، قرار نگیرند، زیرا ممکن است دعوای‌شان شود. در هفته، روزهایی را به ملاقات سگ‌تان با هم‌نوعان خودش اختصاص دهید.

از برقراری تعامل صحیح سگ خود با هم‌نوعانش اطمینان حاصل کنید

زمانی که سگ‌تان از این کار طفره می‌رود و تمایلی برای ارتباط با بقیه سگ‌ها ندارد، او را مجبور نکنید و به تمایلات لحظه‌ای او احترام بگذارید.

سگ شما ممکن است، یک روز با یک سگ دیگر دوست باشد و یک روز دیگر تمایلی برای برقراری ارتباط با او نداشته باشد. این حالت دقیقا شبیه حس و حال ما انسان‌ها است. بنابراین بهتر است،‌ در شرایط مختلف سگ‌های‌مان را درک کنیم و نسبت به مواردی در روحیه آن‌ها توجه کنیم، که قبلا به آن‌ها توجهی نداشته‌ایم.

پیش از هرگونه آشنا کردن حیوانات با یکدیگر، احتیاط کنید

از قدیم گفته‌اند: «احتیاط شرط عقل است». این ضرب‌المثل در ارتباط با سگ‌ها هم صدق می‌کند. هنگام معرفی سگ‌ها به یکدیگر باید احتیاط کنید. پیش از معرفی سگ‌ها به یکدیگر، مطمئن شوید، که ملاقات آن‌ها دوستانه خواهد بود و به برخورد ناخوشایندی منجر نخواهد شد.

کوچک‌ترین برخوردی بین دو سگ، حتی اگر خیلی کوچک باشند، ممکن است یک فاجعه بزرگ به بار بیاورد. فراموش نکنید که برقراری تعامل بهتر بین سگ‌ها، نیاز به تمرین و یادگیری دارد. پس هر چه شما در تمرین دادن به سگ دوست‌داشتنی خودتان مداومت و صبر به خرج دهید، شاهد نتایج بهتری خواهید بود.

سخن پایانی

همان‌طور که خواندید، اجتماعی کردن سگ‌های خانگی بسیار ساده است و برای انجام آن لازم نیست به دنبال روش‌های پیچیده و پرهزینه‌ای باشید. فقط فراموش نکنید که اگر دوست دارید بعد از بزرگ شدن توله‌ کوچولوی‌تان، یک سگ بالغ اجتماعی و دوست‌داشتنی مانند پانی کوچولوی من داشته باشید، باید صبر داشته باشید و برای آموزش دادن به توله‌های خود وقت بگذارید. در نهایت در روزهایی که زیر سایه یک درخت نشسته‌اید و بدون نگرانی در حال تماشای بازی کردن سگ خود با آدم‌های دیگر هستید، از زمانی که به آموزش سگ خود اختصاص دادید، احساس آرامش و رضایت خواهید کرد.

منبع: petbaan

بیماری آدیسون سگ

بیماری آدیسون می تواند هرگونه نژاد سگ را بدون در نظر گرفتن سن یا جنس تحت تاثیر قرار دهد. اما برخی نژادهای مستعد این بیماری عبارتند از:

Standard Poodle

West Highland White Terriers

Great Danes

Bearded Collies

کاهش تولید آلدوسترون منجر به ایجاد تغییرات در مقادیر سدیم،  کلرو پتاسیم سرم می‌شود که این امر بر کلیه ها اثر می‌گذارد.این تغییرات هم چنین منجر به بروز مشکلاتی در سیستم قلبی عروقی می‌گردد.

کورتیزول هورمون دیگری است که تولید آن در این بیماری کاهش می یابد. این هورمون به طور کلی بر تنظیم تولید گلوکز، متابولیسم بدن،شکستن چربی و پروتئین ها،فشار خون و ...اثر دارد.

به طور کلی علائم این بیماری شامل موارد زیر است:

دپرشن

بی حالی

بی اشتهایی

کاهش وزن

اسهال

استفراغ

دهیدراتاسیون

نبض ضعیف

ضربان قلب نامنظم

کاهش دما

هایپوگلیسمی و...

جهت تشخیص موارد زیر پیشنهاد می‌گردد:

CBC

Blood Biochemistry

:test:Na.K.P.Cl.BUN.Ca.Glucose.TP.Alb

آنمی،کاهش میزان سدیم و افزایش پتاسیم و اوره خون از علایم این بیماری اند.

در آنالیز ادرار ممکن است کاهش وزن مخصوص ادرار مشاهده شود.

در صورت لزوم انجام ECG می تواند به تشخیص کمک کند.

از تست های کمک کننده به تشخیص بیماری تست تحریکی ACTH می باشد.

مراقبت چشم سگ

در این مقاله، چند نکته درمورد بهداشت و مراقبت چشم سگ را با هم بررسی می ‌کنیم:

قبل از هر چیز سعی کنید چشم سگتان را تمیز نگه دارید و موهای گوشه چشم او را کوتاه کنید .

چند نکته ی دیگر:

1- با دقت حواستان به هر گونه حساسیت یا زخم و آسیبی در چشم سگتان باشد.بسیاری از سگها به آسانی دچار خراش قرنیه میشوند مثلا زمانی که یک گربه یا یک حیوان دیگر آنها را چنگ بزند یا یک شاخه بسیار کوچک از یک بوته به چشمشان برخورد کند و ... اگر شما هر گونه خراش یا لکه ای در کره چشم او مشاهده کردید بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. 

2- اگر ترشحات چشم سگتان خیلی زیاد است و این ترشحات سفت یا دارای رنگی تیره هستند حتما به دامپزشک مراجعه کنید. 

بسیاری از سگ‌ها توانایی تولید اشک به میزان کافی را ندارند و علت سفت بودن ترشحات به این علت هم ممکن است باشد همچنین عفونت چشمی باعث ایجاد ترشحات بی رنگ می‌شود. 

سگ نژاد گلدن رتریور، یک حیوان کاملا ایده‌آل خانگی

نژاد گلدن رتریور تقریباً تمام مشخصه‌های عالی برای تبدیل شدن به یک حیوان کاملا ایده‌آل خانگی را دارد. سگی که در خلق و خوی و مهارت‌ها تا ابعاد شخصیتی، پایی فراتر از یک حیوان خانگی گذاشته است. چرا که توانسته است با حضور در وظایفی خطیر اعم از امداد، سگ راهنما و حتی مسیریاب و شاید دیگر وظایف، نگاه کامل‌تری از پرورش حیوانات خانگی را تداعی سازد. حال که با این مقدمه از ویژگی یک حیوان خانگی جذاب، سمت و سوی مطلب را به معرفی سگ گلدن کشاندیم، همراه ما باشید تا این سگ خانگی مفید و باهوش و البته دوست داشتنی را بیشتر بشناسیم.

آشنایی با سگ گلدن رتریور

آمریکایی‌ها سگ دوست‌ترین مردمان جهان هستند و در این کشور با فرهنگ غنی در نگهداری از حیوانات خانگی، سگ گلدن رتریور در جایگاه دومین نژاد پرطرفدار قرار دارد. همین آمار ساده می‌تواند گویای کاملی از ویژگی‌های برتر و البته جذاب این سگ دوست داشتنی باشد.

نژاد گلدن رتریور از دسته سگ‌ها با جثه متوسط می‌باشد. یک سگ با استایل کلاسیک همراه با موهای تقریباً بلند که در تناژ گوناگون از رنگ طلایی دیده می‌شود. همین موهای طلایی این سگ آنچنان جذاب و شاخص است که در نامگذاری این نژاد تأثیرگذار بوده است. کلمه Golden که در ترجمه فارسی با عبارت طلایی معرفی خواهد شد، گویای این ظاهر درخشان و البته زیبا برای نژاد مورد نظر ما می‌باشد.

بهتر است در معرفی سگ نژاد گلدن رتریور اندکی از خصوصیات ظاهری آن فاصله بگیریم. چرا که همه جذابیت سگ‌ها در ظاهر آنها نیست؛ بلکه خصوصیات اخلاقی وجه کاملتری در تشریح توانمندی‌های یک سگ خانگی می‌باشد.

خلق و خوی در نژاد گلدن رتریور

اگر برای نگهداری از حیوانات خانگی علاقه به داشتن یک سگ با توانایی یادگیری بالا دارید، سگ نژاد گلدن رتریور قطعاً اولین پیشنهاد برای شما خواهد شد. این سگ با ضریب هوشی بالا، سطح انعطاف کاملی در یادگیری انواع آموزش‌ها را دارد. شاید علاقه وافر این سگ در راضی نگه داشتن صاحبان خود است که چنین ویژگی برجسته‌ای را نصیب آنها کرده است.

اصولاً آموزش‌ها برای تبدیل شدن هر سگی به یک حیوان خانگی مسیر پیچیده‌ای ندارد. اما ماجرای آموزش برای نژاد گلدن رتریور بسیار فراتر از تامین مهارت‌ها برای زندگی در کنار انسان‌ها می‌باشد. اصولا سگ‌ها را برای زندگی در کنار انسان‌ها آموزش می‌دهند. اما شما می‌توانید با یک قدم بالاتر، گلدن رتریور را برای انجام وظایفی در خدمت انسان‌ها پرورش دهید. مباحثی مانند امدادرسانی، راهنمای نابینایان، مسیریابی، کمک به نیروی پلیس در کشف مواد مخدر و… از جمله آموزش‌های حرفه‌ای این سگ توانمند می‌باشند.

البته قطعاً هدف از نگهداری خانگی گلدن رتریور تا این اندازه پیچیده نخواهد شد. شما می‌توانید در رفتارهای این سگ یک خلق و خوی مهربان عاری از هر گونه تنش با سطح وفاداری بالا و یک حس مسئولانه در مواجه با انواع وظایف را شاهد باشید. این سگ‌ها سطح انعطاف بالایی برای ماندن در کنار دیگر سگ‌ها و حتی دیگر حیوانات خانگی را دارند و می‌توانند در مقام محافظ آنها در فضای خانه باشند. از طرفی حس بازیگوشی گلدن بسیار بالا است. آنها برای تامین این نیاز خود، خیلی ساده و راحت وارد دنیای بازیگوش کودکان می‌شوند و با آنها صمیمی شده، عاری از هر گونه احساس خطر در مواجهه با کودکان هستند.

سگ گلدن در یک کلام سگی مهربان است که همیشه با چشم‌هایی آکنده از عشق و وفاداری به صاحبان خود نگاه می‌کند و در همه حال می‌خواهد تا آنها را راضی نگه دارد. البته این وجه مهربانی را تا حدودی نثار افراد غریبه هم خواهد کرد. از این رو بر ویژگی‌های پاسبانی این سگ هرگز اعتماد نکنید. اما اگر اهل هیجان هستید و می‌خواهید در یک دشت باز و شاید جنگلی انبوه در مقام یک شکارچی ظاهر شوید، این سگ مخصوص پیدا کردن شکار می‌باشد. ویژگی‌ای که خیلی سال پیش شکارچی های انگلیس متوجه آن شده، سال‌ها است که از این نژاد به عنوان یک سگ شکارچی استفاده می کنند.

مختصری برای نگهداری از گلدن رتریورها

سگ نژاد گلدن رتریور اصولاً یک سگ با خلق و خوی قانعی است. خیلی زندگی سختگیرانه‌ای ندارد. اما تعدد بیماری‌های شایع در این نژاد از سبک اندکی زیاد است. به سگ نژاد گلدن رتریور از دسته سگ‌ها با استعداد بالای چاق شدن می‌باشد. از این رو اگر خیلی به فکر تحرک مناسب آنها نباشید، احتمالاً خیلی زود با یک سگ وزین که هر روز وضعیت سلامتی آن تحت تاثیر قرار می‌گیرد مواجه خواهید شد.

اما نگران نباشید. این سگ ذاتا در دسته نژادهای تنبل قرار نمی‌گیرد. سگ نژاد گلدن رتریور به تحرک علاقه نشان می‌دهد. آنها عاشق بازی کردن با صاحبان خود هستند. خصوصاً اگر بدانند همبازی آنها در دنیای کودکی به دنبال یک تفریح ساده است. سگ نژاد گلدن رتریور برای نگهداری آپارتمانی اندکی درشت جثه می‌باشد. شاید این اندام بزرگ مانع جدی در چنین فضاهایی باشد. اما ظاهر آرام و عاری از هر گونه سر و صدای نابهنجار، این سگ را برای ماندن در فضاهای آپارتمانی مناسب کرده است.

منبع: petride.ir

چرا گربه ها یکباره به نقطه نامعلومی خیره می شوند؟

گربه ها حقیقتاً موجودات مرموزی هستند. بسیاری از کسانی که گربه دارند متوجه شده اند که حیوان خانگی شان گاهی به نقطه ی نامعلومی خیره می شود که دلیلش مشخص نیست. نظریات عجیبی درباره ی توانایی های مافوق طبیعی گربه ها مطرح شده، با این حال، بهتر است همیشه علم را مبنا قرار دهیم. در ادامه می خواهیم ببینیم علت خیره شدن گربه ها به یک نقطه ی نامعلوم چیست.

از قدرت بینایی فوق العاده ای برخوردارند

گربه ها متوجه هر چیز کوچکی مثل یک عنکبوت یا سایه ای روی دیوار می شوند. این مسأله شاید برای انسان ها اهمیتی نداشته باشد، اما گربه ها درک حسی متفاوتی دارند. به علاوه، طبق تحقیقات، گربه ها می توانند بعضی طول موج های نور مثل نور فرابنفش را ببینند که برای انسان ها قابل مشاهده نیست. به همین دلیل وقتی گربه ها یکباره به نقطه ای خیره می شوند نباید بترسید؛ آن ها فقط می توانند بیشتر از شما ببینند.

می توانند چیزهایی را بشنوند که انسان قادر به شنیدنش نیست

این موجودات کوچک از قدرت شنوایی بهتری، نه فقط در مقایسه با انسان ها، بلکه به نسبت دیگر پستانداران هم برخوردار هستند. مثلاً محدوده ی شنوایی سگ ها حدود ۶۷ هرتز تا ۴۵ کیلو هرتز است، در حالی که این میزان در مورد گربه ها بین ۴۸ هرتز تا ۸۵ کیلو هرتز است. این ویژگی به گربه ها کمک می کند حتی جزئی ترین صداها، مثل تکان خوردن چمن ها یا قل قل آب را هم بشنوند. پس اگر گربه ای را دیدید که به دیوار خیره شده، ممکن است لوله ها مشکلی پیدا کرده یا حشره ای آنجا جا خوش کرده باشد.

در حال تلاش برای فهمیدن چیزی هستند

مغز گربه ها از گذشته موضوع بسیار جالبی برای تحقیق بوده است. و گرچه دانشمندان نتوانسته اند به درک کاملی از آن برسند، اما تحقیقات نشان داده گربه ها مثل انسان ها حافظه ی رویدادی دارند و می توانند به خاطر آورند که در یک اتفاق چه چیزی کجا رخ داده بود و از این اطلاعات استفاده کنند.

گربه ها موجودات بسیار کنجکاوی هستند و وقتی مدت زیادی به چیزی خیره می شوند، ممکن است معنی اش آن باشد که در حال تلاش برای پی بردن به چیزی هستند. مثلاً اینکه منبع صدایی که شنیده یا نوری که دیده اند کجا است. و البته آن ها سعی می کنند خطرات احتمالی را هم شناسایی کنند.

ممکن است نشانه ی بروز یک مشکل جسمی باشد

به نوعی رفتار غیر طبیعی در گربه ها هیپرستزی (Hyperesthesia) گفته می شود که نشانه های آن عبارتند از: تکان دادن دم، گشاد شدن مردمک چشم ها، میومیوی بلند، تمرکز بیش از اندازه روی یک چیز و بی اختیاری ادرار. علت این مشکل چندان مشخص نیست و ممکن است اضطراب و صرع باشد. اگر متوجه چنین چیزی در گربه ی خود شدید، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.

منبع: دیجیاتو