با ترجمه آواز نهنگ‌ها می‌توان از برخورد آن‌ها با کشتی‌ها ممانعت کرد

استفاده از الگوهای آواز نهنگ‌ها برای پیش‌بینی مهاجرت آن‌ها می‌تواند به ما در محافظت از این جانوران دربرابر برخورد با کشتی‌ها کمک کند.

تابستان زمان پرفعالیتی برای نهنگ‌های آبی نزدیک سواحل کالیفرنیای مرکزی است. این پستانداران دریایی عظیم، باید هر روز چندین تن کریل را ببلعند تا برای مهاجرت طولانی خود به‌سوی آب‌های گرم‌تر جنوبی آماده شوند. هنگام شب، نرها به آوازخوانی مشغول می‌شوند. اگرچه براساس مطالعه‌ای که در ماه جاری در مجله‌ی Current Biology منتشر شد، وقتی زمان سفر فرا می‌رسد، برنامه‌ی زمانی آوازخوانی این نهنگ‌ها برعکس می‌شود.

دانشمندان حرکات نهنگ‌های آبی و آوازهای آن‌ها را طی چند سال دنبال کردند و دریافتند که وقتی نهنگ‌ها مهاجرت خود را آغاز می‌کنند، از آوازخوانی در شب به نغمه‌سرایی در روز روی می‌آورند. دنبال کردن انتقال میان این دو سبک آواز ممکن است به ما کمک کند تا از این جانوران درمعرض خطر انقراض وقتی به‌سمت خطوط شلوغ حمل‌و‌نقل دریایی حرکت می‌کنند، محافظت کنیم. ویلیام اوستریچ از نویسندگان مقاله با اشاره به اینکه آواز نهنگ‌ها نوعی سیگنال است، می‌گوید: «سیگنالی در زمان واقعی از کاری که این جانوران در زیستگاه خود انجام می‌دهند، وجود دارد که در گذشته مشاهده‌ی آن بسیار دشوار بوده است. به‌طور بالقوه می‌توانیم به افرادی که این اکوسیستم‌ها را در کالیفرنیای جنوبی مدیریت می‌کنند، از قبل اطلاع‌رسانی کنیم که: ما می‌شنویم که نهنگ‌ها مهاجرت به جنوب را آغاز کرده‌اند و ممکن است به‌زودی شاهد تعداد زیادی از آن‌ها در آنجا باشید.»

نهنگ‌های آبی بزرگ‌ترین جانوران کره زمین هستند و هر سال یکی از طولانی‌ترین مهاجرت‌ها را انجام می‌دهند. نهنگ‌ها پس از گذراندن تابستان در شمال شرقی اقیانوس آرام، هزاران مایل به سمت مناطق زادوولد خود در نزدیکی سواحل آمریکای مرکزی مسافرت می‌کنند. اوستریچ می‌گوید: «ذخیره‌ کردن کالری ازطریق تغذیه‌ی مداوم از کریل‌ها در طول تابستان برای سوخت‌رسانی به چرخه‌ی زندگی سالانه‌ی آن‌ها بسیار مهم است. برای نهنگ‌های آبی بسیار مهم است که زمان‌بندی فصل تغذیه‌ی خود در شمال را با شکوفایی زندگی کریل‌ها در آن منطقه مطابقت دهند و وقتی جمعیت کریل‌ها شروع به کاهش کند، حرکت خود به‌سمت جنوب را آغاز کنند.»

اوستریچ و همکارانش برای کسب دانش بیشتر درمورد رفتار آوازخوانی نهنگ‌ها، هیدروفونی (میکروفون زیر آب) را درست خارج از خلیج مونتری مستقر و صدای نهنگ‌ها را طی پنج سال ضبط کردند. پژوهشگران همچنین رفتار ۱۵ نهنگ آوازخوان را طی مدت چند روز تا چند هفته زیر نظر گرفتند. برچسب‌هایی که پژوهشگران روی پشت نهنگ‌ها چسباندند، شامل ردیاب‌های GPS، حسگرهای فشار و شتاب‌سنج‌هایی بود که ارتعاشات ریزی را تشخیص می‌دهند که هنگام آوازخوانی نهنگ ایجاد می‌شود.

فقط آوارخوانی نهنگ‌های نر شناسایی شده است؛ اما هر دو جنس هر سال در زمان یکسانی به‌سمت جنوب حرکت می‌کنند. نرها و ماده‌ها اندکی پیش از مهاجرت به حالت جفت درآمده و با همدیگر تغذیه می‌کنند. اوستریچ می‌گوید: «این به ما قدری اطمینان می‌دهد که صداهایی که عمدتا به‌وسیله‌ی جنس نر تولید می‌شود، نمایانگر کاری است که کل جمعیت درحال انجام آن است.»

در طول تابستان، آوازهای ضبط‌شده به‌وسیله‌ی هیدروفون بیشتر هنگام شب‌ اتفاق افتاده بود. شدت آوازها هر سال در فاصله‌ی اکتبر تا نوامبر به اوج خود می‌رسید. اگرچه با نزدیک شدن زمستان و کم شدن آوازها، نهنگ‌ها به آواز خواندن در روز روی می‌آوردند. رفتار نهنگ‌های برچسب‌خورده این الگو را نشان می‌داد. در طول روزهای تابستان، نهنگ‌ها در جستجوی کریل‌ها به اعماق دریا می‌رفتند و هنگام شب نزدیک سطح می‌آمدند و تا ساعت‌ها بی‌وقفه آواز می‌خواندند.

پژوهشگران توانستند دو نهنگ را طی چند هفته دنبال کنند و متوجه شدند که آن‌ها در اواخر پاییز به‌طور ناگهانی تغذیه را متوقف کردند. طی یک روز، نهنگ‌ها درحالی‌که صفی رو به جنوب تشکیل دادند، به آوازخوانی در روز روی آوردند.

در طول تابستان، نهنگ‌های آبی هنگام جستجوی غذا در مسافت‌های وسیعی پراکنده می‌شوند. ممکن است نهنگ‌ها با گوش دادن به صدای همسایگان دور خود در هنگام شب‌، درمورد شرایط غذا در آن محدوده اطلاعاتی کسب کنند. آگاهی از این موضوع که چه زمانی نهنگ‌های دیگر درحال حرکت هستند، می‌تواند هدایت‌گر تصمیم آن‌ها درمورد زمان توقف شکار کریل و آغاز سفرشان به سمت آب‌های ملایم‌تر باشد.

با بررسی الگوی آوازخوانی نهنگ‌ها ممکن است بتوانیم پیش‌بینی کنیم که آن‌ها چه زمانی به مناطقی می‌رسند که در آن خطر برخورد با کشتی‌ها بالا است. اوستریچ می‌گوید تعداد قابل‌توجهی برخورد مرگ‌بار میان کشتی‌ها و نهنگ‌های آبی رخ داده است. استفاده از این رویکرد می‌تواند به مدیریت پویاتر این زیستگاه‌ها و خطوط حمل‌و‌نقل دریایی کمک کند تا درحالی‌که به کشتی‌ها اجازه‌ی حرکت بدهد، خطری برای نهنگ‌ها ایجاد نکند.

در شرایطی که تغییرات اقلیمی درحال تغییر زیستگاه و توزیع شکار نهنگ‌ها است، این موضوع که آن‌ها چگونه مهاجرت خود را زمان‌بندی می‌کنند، ازنظر توانایی پاسخ آن‌ها اهمیت زیادی دارد. اوستریچ می‌گوید: «یکی از مواردی که واقعا درمورد آن کنجکاو هستیم، این موضوع است که این نهنگ‌ها تا چه حد دربرابر تغییرات اکوسیستم انعطاف‌پذیر و سازش‌پذیر هستند.» دانشمندان اخیرا امواج گرمایی دریایی را در شمال شرقی اقیانوس آرام مشاهده کرده‌اند. درحالی‌که مشخص نیست این امر چه پیامدی در رابطه با کریل‌ها دارد، به‌گفته‌ی اوستریچ: «این نوعی تغییر سریع است که جانوران زیادی ازجمله نهنگ‌های آبی در آن درگیر هستند و باید برای بقای خود دربرابر آن سازگاری حاصل کنند.»

منبع: زومیت

تزریق درون تخم‌مرغ جنین‌دار

یکی از روش‌های تزریق در صنعت مرغ، تزریق داخل جنین می‌باشد. تزریق داخل جنینی می‌تواند در زمان‌های مختلفی انجام گیرد. اما معمولا بین ۱۷-۱۹ روزگی صورت می‌گیرد. این نوع تزریق با سوزن شماره ی ۲۳ که طولی برابر ۲.۵ سانتی متر دارد صورت می گیرد. 

زمانی که بین روز های ۱۷-۱۹ تزریق صورت می گیرد بین ۲۵ الی ۷۵ درصد ماده ی تزریقی به نواحی گردن و شانه و مابقی به قسمت های خارج جنین تزریق می شود. تزریق داخل تخم مرغ جنین دارد اهداف مختلفی دارد. یکی از اهداف آن ایمن سازی پرنده در برابر عوامل پاتوژن می باشد. واکسیناسیون به این روش باعث ایمن شدن پرنده نسبت به عواملی که آن را در مزرعه تحدید می کند می شود و همچنین بر خلاف واکسیناسیونی که به روش تزریق و بعد تولد جوجه انجام می شود استرسی به جوجه وارد نمی کند.

عیب برای این نوع تزریق می توان در نظر گرفت

۱_ امکان آلوده شدن جنین به قارچ هایی چون آسپرژیلوس.

۲_ تزریق در جای نادرست به جنین در تخم مرغ های مادران جوان (تخم مرغ های کوچک) دارند.

می توان با کنترل شرایط بهداشتی و بکار گیری درست سطوح امنیت زیستی در کارخانه جوجه کشی عیب اول را برطرف نمود و همچنین با دست کشی می توان عیب دوم را نیز تا حدودی برطرف نمود. همانطور که گفته شد تزریق واکسن فقط یکی از مواردی است که می توان در این نوع روش تزریق انجام داد امروزه مواد مغذی، آمینو اسید ها، سیتوکاین ها، ویتامین ها و … را نیز می توان تزریق نمود و حتی امروزه مطالعاتی درمورد تزریق عصاره بره موم نیز صورت گرفته. هرکدام از این نوع تزریق ها خواص و منفعت های خود را دارد برای مثال تزریق مواد غذای و حتی برخی از قند ها به جوجه هایی که زود تر از بقیه در هچر به دنیا آمده اند کمک می کند تا دو الی سه روز باقی مانده را پشت سر بگذارند و به علت عدم دسترسی به غذا دچار آسیب نشوند و همچنین جلوی مصرف آنتی بادی های مادری که در زرده موجود می باشد را می گیرد چون زمانی که جوجه در معرض گرسنگی قرار می گیرد نیاز خود را از سوزاندن موادی که در کیسه ی زرده قرار دارد تعمین می کند حال اینکه بخشی از این زرده پادتن مادری می باشد درواقع تزریق قند نه تنها به تامین انرژی پرنده کمک می کند بلکه باعث می شود ایمنی مادری ازبین نرود و جوجه در روز های ابتدایی نسبت به بعضی بیماری ها ایمن باشد. از موارد دیگری که می توان به جنین تزریق کرد ویتامین ها می باشد مثل ویتامین ب که یک کو فاکتور برای تامین انرژی از طریق زرده می باشد و با توجه به محلول بودن این ویتامین در آب و لیپیدی بودن تخم مرغ مقدار آن در تخم مرغ بسیار ناچیز است و از طرفی اگر گله ی مادر از نظر تغذیه نیز درست اداره نشده باشد مقدار آن بشدت کاهش می یابد این کمبود ویتامین ب نه تنها برای جوجه هایی که زودتر از بقیه در هچر متولد شده اند مشکل زا خواهد بود بلکه برای جوجه های که دیرتر نیز تفریخ شده اند ایجاد مشکل می کند و با تزریق این ویتامین مشکلات برطرف می شود. یکی از مواردی که می توان به جنین تزریق کرد آمینو اسید ها می باشند برای مثال تزریق ال-آرژنین می تواند باعث افزایش بیان ژن های عضلات سینه، کاهش نواقص هسته ای گلبول های قرمز، کاهش پروتئین های شوک حرارتی و… می شود.

آشنایی با بیماری تیلریوز (Theileriosis)

بیماری تیلریوز (Theileriosis) در ایران بنام زردی معروف است، بیماری انگلی خونی است و بعنوان بیماری مشترک بین انسان و دام تلقی نمی‌شود. ولی بعلت تغییراتی که در گوشت ایجاد می‌کند، گوشت دام‌های آلوده غیرقابل مصرف می‌باشد.

این بیماری بیشتر در گاو دیده می‌شود و گاوهای اصیل نسبت به گاوهای بومی حساسیت بیشتری دارند. بیماری در گوسفند و بز هم دیده می‌شود و بیشتر در فصول گرم که فعالیت کنه‌ها زیاد است مشاهده می‌شود.

نشانه‌های بالینی بیماری تیلریوز در دام‌ها (گاو) چیست؟

تب، عدم اشتها، عدم نشخوار، کم خونی، لاغری، زردی مخاطات چشم، کاهش تولید شیر و گوشت، نقاط خونریزی روی مخاط چشم، تورم غدد لنفاوی پیش کتفی که به شکل خیاری کوچک در جلو کتف قابل لمس است، بی حالی و فلجی و در نهایت مرگ از نشانه‌های بیماری است.

نشانه‌های بیماری تیلریوز در روی لاشه چیست؟

زردی گوشت دام، زرد بودن رباطات که عضلات را بهم متصل می‌کند، خونریزی در روی عضله قلب، تورم غدد لنفاوی، خشکی هزارلا، انباشتگی شکمبه و خونریزی در شیردان از نشانه‌های بیماری در لاشه هستند.

تشخیص بیماری تیلریوز چگونه است؟

از روی نشانه‌های بالینی می‌توان به وجود بیماری مشکوک شد. ولی برای تشخیص قطعی آن باید گسترش خون تهیه کرده و بعد از رنگ آمیزی با گیمسا، در زیر میکروسکوپ اشکال مختلف تیلریا را در داخل گلبول‌های قرمز (اریتروبلاست و لکوسیت‌ها ) مشاهده کرد.

راه‌های پیشگیری از بیماری تیلریوز چیست؟

عمده‌ترین روش پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت، استفاده از محل نگهداری دام مناسب و سمپاشی اماکن دامی و یا شعله دادن آنها و مبارزه با کنه‌ها می‌باشد.

توصیه می‌شود جایگاه دام از سنگ، سیمان و آهن با پوشش‌های پلاستر سیمانی باشد. جمع‌آوری کود و فضولات و پوشاندن آنها و حمل مرتب به خارج از جایگاه، جمع آوری و خارج ساختن کاه و کلش و خوراک باقی‌مانده دام نیز اهمیت دارد.

جایگاه هرچه نور بیشتری داشته باشد آلودگی کمتر است، سمپاشی مرتب جایگاه دام با سموم ضد کنه در فصول و زمان‌های مناسب اهمیت زیادی در پیشگیری دارد.

روش دیگر پیشگیری تزریق واکسن تیلریوز است که معمولا در ازت مایع تا منهای 79 درجه سانتی‌گراد نگهداری می‌شود. واکسن در فصول سرد و موقعی که کنه‌ها فعالیتی ندارند و در دام‌های غیر آبستن ترزیق می‌شود و تا مدت یکسال ایمنی ایجاد می‌کند.

درمان بیماری تیلریوز چیست؟

استفاده از داروهای ضد انگل تیلریا مثل بوپارواکن مطابق دوز درمانی و استفاده از یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف و ضد التهاب

ریزش مو در سگ ها

علل مختلفی برای ریزش مو در سگ ها وجود دارد که از اصلی ترین آن ها میتوان به این موارد اشاره کرد:

۱-آلرژی

اغلب ریزش مو در سگ ها به علت آلرژی ایجاد میشود.درست مثل انسان ها، سگ ها نیز می توانند به انواع غذاها و عوامل محیطی آلرژی داشته باشند.از عوامل آلرژی زای محیطی میتوان به این موارد اشاره کرد:گرده-کپک یاقارچ انگلی گیاهان-حشرات-گرد و غبار-سایر انگل ها

برخی از منابع آلرژی زای غذایی رایج عبارتنداز: گوشت گاو-لبنیات-گندم-جو-ذرت-سویا

از علائم آلرژی‌در سگ ها خاراندن و گاز گرفتن محل خارش،نقاط قرمز تحریک شده روی پوست می باشد.در مدت زمان خیلی کوتاهی ممکن است یک انگل پوستی ایجاد یک واکنش آلرژیکی بکند که برای هفته ها ادامه داشته باشد.

۲-انگل ها و عوامل عفونی

بیماری های ناشی از انگل ها از جمله کک ها، کنه ها و مایتها یا قارچ هایی مانند رینگ ورم، می تواند دلیل دیگری برای ریزش مو در سگ ها باشد.معمولا ریزش مو در این موارد الگوی خاصی دارد. ریزش مو در حالت بیماری های قارچی یا باکتریایی بستگی به عامل بیماری دارد. برای نمونه در حالت قارچ رینگ ورم ریزش ها به صورت دایره ای و نامرتب اتفاق می افتد.

۳-بیماری کوشینگ

در اثر تولید بیش از حد هورمون کورتیزول ایجاد میشود.البته ریزش مو یکی از نشانه های این بیماری می باشد و دامپزشک باید سایر نشانه ها را نیز مد نظر قرار دهد.

در صورت ریزش مو اولین قدم مراجعه به دامپزشک می باشد.

دامپزشک شما برای تشخیص بیماری عموما تست های آزمایشگاهی را برای تعیین علت ریزش مد نظر قرار می دهد.

درمان های مختلفی با توجه به عامل بیماری ها وجود دارد.

نتیجه یک تحقیق: حیوانات خانگی در دوران قرنطینه سلامت ذهنی را بهبود می‌بخشند

همه گیری بیماری «کووید 19» در دنیا باعث شده، تحقیقات مختلف از جنبه‌های متفاوتی روی این بیماری انجام شود. آخرین بررسی‌های انجام شده توسط محققان دانشگاه «یورک» نشان می‌دهد، داشتن حیوان خانگی در شرایط پاندمی کرونا، به سلامت روان کمک شایانی می‌کند و باعث می‌شود فرد کمتر احساس تنهایی کند.

در تحقیق انجام شده، 6000 شهروند بریتانیایی مورد بررسی قرار گرفتند. 90 درصد شرکت کنندگان در این مطالعه، حداقل یک حیوان خانگی داشتند. یافته‌ها نشان داد که شهروندانی که حیوان خانگی دارند، کمتر از بقیه از تنهایی رنج می‌برند و از نظر سلامت روان در وضعیت بهتری قرار دارند.

«النا راستچن» یکی از محققان این مطالعه اعلام کرد:

«فرقی نمی‌کند که چه حیوان خانگی در منزل نگهداری می‌کنید. داشتن حیوان خانگی در شرایط همه گیری کرونا باعث می‌شود فرد کمتر از تنهایی رنج ببرد و از نظر سلامت روان، وضعیت بهتری نسبت به افرادی که حیوان خانگی ندارند، برخوردار باشد.»

البته در تحقیق انجام شده، مشخص شد که نگهداری حیواناتی مانند سگ، گربه و حتی اسب، تاثیر مثبت بیشتری روی صاحبان آنها دارد، ولی درنهایت همه حیوانات خانگی می‌توانند اثر مطلوب و خوبی به همراه داشته باشند.

در بخش دیگری از مطالعه انجام شده، محققان اعلام کردند که داشتن حیوان خانگی در برخی موارد می‌تواند باعث افزایش اضطراب شود. در بین جامعه آماری بررسی شده، افرادی بودند که به نه تنها نسبت به سلامتی خود دچار استرس شده بودند، بلکه نگران سلامت حیوان خانگی‌شان نیز بودند. برخی شرکت کنندگان حتی اعلام کرده بودند که در چنین شرایطی نمی‌توانند سگ یا گربه‌‌شان را به مراکز درمانی حیوانات ببرند و از این بابت دچار نگرانی مضاعف شده‌اند.

بی‌شک، نمی‌توان نسخه‌ای واحد برای همه افراد پیچید و رفتار افراد در شرایط مشابه، می‌تواند متفاوت باشد. اما آنچه مسلم است، در جریان دنیا گیری کرونا، توجه به موضوعاتی از جمله تنهایی، استرس‌های بی‌مورد، وسواس و مشکلات روحی و روانی می‌تواند شدت پیدا کند و باید راهکاری برای کنترل این وضعیت‌ درنظر داشت.

منبع: دیجیاتو