سگ نژاد گلدن رتریور، یک حیوان کاملا ایده‌آل خانگی

نژاد گلدن رتریور تقریباً تمام مشخصه‌های عالی برای تبدیل شدن به یک حیوان کاملا ایده‌آل خانگی را دارد. سگی که در خلق و خوی و مهارت‌ها تا ابعاد شخصیتی، پایی فراتر از یک حیوان خانگی گذاشته است. چرا که توانسته است با حضور در وظایفی خطیر اعم از امداد، سگ راهنما و حتی مسیریاب و شاید دیگر وظایف، نگاه کامل‌تری از پرورش حیوانات خانگی را تداعی سازد. حال که با این مقدمه از ویژگی یک حیوان خانگی جذاب، سمت و سوی مطلب را به معرفی سگ گلدن کشاندیم، همراه ما باشید تا این سگ خانگی مفید و باهوش و البته دوست داشتنی را بیشتر بشناسیم.

آشنایی با سگ گلدن رتریور

آمریکایی‌ها سگ دوست‌ترین مردمان جهان هستند و در این کشور با فرهنگ غنی در نگهداری از حیوانات خانگی، سگ گلدن رتریور در جایگاه دومین نژاد پرطرفدار قرار دارد. همین آمار ساده می‌تواند گویای کاملی از ویژگی‌های برتر و البته جذاب این سگ دوست داشتنی باشد.

نژاد گلدن رتریور از دسته سگ‌ها با جثه متوسط می‌باشد. یک سگ با استایل کلاسیک همراه با موهای تقریباً بلند که در تناژ گوناگون از رنگ طلایی دیده می‌شود. همین موهای طلایی این سگ آنچنان جذاب و شاخص است که در نامگذاری این نژاد تأثیرگذار بوده است. کلمه Golden که در ترجمه فارسی با عبارت طلایی معرفی خواهد شد، گویای این ظاهر درخشان و البته زیبا برای نژاد مورد نظر ما می‌باشد.

بهتر است در معرفی سگ نژاد گلدن رتریور اندکی از خصوصیات ظاهری آن فاصله بگیریم. چرا که همه جذابیت سگ‌ها در ظاهر آنها نیست؛ بلکه خصوصیات اخلاقی وجه کاملتری در تشریح توانمندی‌های یک سگ خانگی می‌باشد.

خلق و خوی در نژاد گلدن رتریور

اگر برای نگهداری از حیوانات خانگی علاقه به داشتن یک سگ با توانایی یادگیری بالا دارید، سگ نژاد گلدن رتریور قطعاً اولین پیشنهاد برای شما خواهد شد. این سگ با ضریب هوشی بالا، سطح انعطاف کاملی در یادگیری انواع آموزش‌ها را دارد. شاید علاقه وافر این سگ در راضی نگه داشتن صاحبان خود است که چنین ویژگی برجسته‌ای را نصیب آنها کرده است.

اصولاً آموزش‌ها برای تبدیل شدن هر سگی به یک حیوان خانگی مسیر پیچیده‌ای ندارد. اما ماجرای آموزش برای نژاد گلدن رتریور بسیار فراتر از تامین مهارت‌ها برای زندگی در کنار انسان‌ها می‌باشد. اصولا سگ‌ها را برای زندگی در کنار انسان‌ها آموزش می‌دهند. اما شما می‌توانید با یک قدم بالاتر، گلدن رتریور را برای انجام وظایفی در خدمت انسان‌ها پرورش دهید. مباحثی مانند امدادرسانی، راهنمای نابینایان، مسیریابی، کمک به نیروی پلیس در کشف مواد مخدر و… از جمله آموزش‌های حرفه‌ای این سگ توانمند می‌باشند.

البته قطعاً هدف از نگهداری خانگی گلدن رتریور تا این اندازه پیچیده نخواهد شد. شما می‌توانید در رفتارهای این سگ یک خلق و خوی مهربان عاری از هر گونه تنش با سطح وفاداری بالا و یک حس مسئولانه در مواجه با انواع وظایف را شاهد باشید. این سگ‌ها سطح انعطاف بالایی برای ماندن در کنار دیگر سگ‌ها و حتی دیگر حیوانات خانگی را دارند و می‌توانند در مقام محافظ آنها در فضای خانه باشند. از طرفی حس بازیگوشی گلدن بسیار بالا است. آنها برای تامین این نیاز خود، خیلی ساده و راحت وارد دنیای بازیگوش کودکان می‌شوند و با آنها صمیمی شده، عاری از هر گونه احساس خطر در مواجهه با کودکان هستند.

سگ گلدن در یک کلام سگی مهربان است که همیشه با چشم‌هایی آکنده از عشق و وفاداری به صاحبان خود نگاه می‌کند و در همه حال می‌خواهد تا آنها را راضی نگه دارد. البته این وجه مهربانی را تا حدودی نثار افراد غریبه هم خواهد کرد. از این رو بر ویژگی‌های پاسبانی این سگ هرگز اعتماد نکنید. اما اگر اهل هیجان هستید و می‌خواهید در یک دشت باز و شاید جنگلی انبوه در مقام یک شکارچی ظاهر شوید، این سگ مخصوص پیدا کردن شکار می‌باشد. ویژگی‌ای که خیلی سال پیش شکارچی های انگلیس متوجه آن شده، سال‌ها است که از این نژاد به عنوان یک سگ شکارچی استفاده می کنند.

مختصری برای نگهداری از گلدن رتریورها

سگ نژاد گلدن رتریور اصولاً یک سگ با خلق و خوی قانعی است. خیلی زندگی سختگیرانه‌ای ندارد. اما تعدد بیماری‌های شایع در این نژاد از سبک اندکی زیاد است. به سگ نژاد گلدن رتریور از دسته سگ‌ها با استعداد بالای چاق شدن می‌باشد. از این رو اگر خیلی به فکر تحرک مناسب آنها نباشید، احتمالاً خیلی زود با یک سگ وزین که هر روز وضعیت سلامتی آن تحت تاثیر قرار می‌گیرد مواجه خواهید شد.

اما نگران نباشید. این سگ ذاتا در دسته نژادهای تنبل قرار نمی‌گیرد. سگ نژاد گلدن رتریور به تحرک علاقه نشان می‌دهد. آنها عاشق بازی کردن با صاحبان خود هستند. خصوصاً اگر بدانند همبازی آنها در دنیای کودکی به دنبال یک تفریح ساده است. سگ نژاد گلدن رتریور برای نگهداری آپارتمانی اندکی درشت جثه می‌باشد. شاید این اندام بزرگ مانع جدی در چنین فضاهایی باشد. اما ظاهر آرام و عاری از هر گونه سر و صدای نابهنجار، این سگ را برای ماندن در فضاهای آپارتمانی مناسب کرده است.

منبع: petride.ir

چرا گربه ها یکباره به نقطه نامعلومی خیره می شوند؟

گربه ها حقیقتاً موجودات مرموزی هستند. بسیاری از کسانی که گربه دارند متوجه شده اند که حیوان خانگی شان گاهی به نقطه ی نامعلومی خیره می شود که دلیلش مشخص نیست. نظریات عجیبی درباره ی توانایی های مافوق طبیعی گربه ها مطرح شده، با این حال، بهتر است همیشه علم را مبنا قرار دهیم. در ادامه می خواهیم ببینیم علت خیره شدن گربه ها به یک نقطه ی نامعلوم چیست.

از قدرت بینایی فوق العاده ای برخوردارند

گربه ها متوجه هر چیز کوچکی مثل یک عنکبوت یا سایه ای روی دیوار می شوند. این مسأله شاید برای انسان ها اهمیتی نداشته باشد، اما گربه ها درک حسی متفاوتی دارند. به علاوه، طبق تحقیقات، گربه ها می توانند بعضی طول موج های نور مثل نور فرابنفش را ببینند که برای انسان ها قابل مشاهده نیست. به همین دلیل وقتی گربه ها یکباره به نقطه ای خیره می شوند نباید بترسید؛ آن ها فقط می توانند بیشتر از شما ببینند.

می توانند چیزهایی را بشنوند که انسان قادر به شنیدنش نیست

این موجودات کوچک از قدرت شنوایی بهتری، نه فقط در مقایسه با انسان ها، بلکه به نسبت دیگر پستانداران هم برخوردار هستند. مثلاً محدوده ی شنوایی سگ ها حدود ۶۷ هرتز تا ۴۵ کیلو هرتز است، در حالی که این میزان در مورد گربه ها بین ۴۸ هرتز تا ۸۵ کیلو هرتز است. این ویژگی به گربه ها کمک می کند حتی جزئی ترین صداها، مثل تکان خوردن چمن ها یا قل قل آب را هم بشنوند. پس اگر گربه ای را دیدید که به دیوار خیره شده، ممکن است لوله ها مشکلی پیدا کرده یا حشره ای آنجا جا خوش کرده باشد.

در حال تلاش برای فهمیدن چیزی هستند

مغز گربه ها از گذشته موضوع بسیار جالبی برای تحقیق بوده است. و گرچه دانشمندان نتوانسته اند به درک کاملی از آن برسند، اما تحقیقات نشان داده گربه ها مثل انسان ها حافظه ی رویدادی دارند و می توانند به خاطر آورند که در یک اتفاق چه چیزی کجا رخ داده بود و از این اطلاعات استفاده کنند.

گربه ها موجودات بسیار کنجکاوی هستند و وقتی مدت زیادی به چیزی خیره می شوند، ممکن است معنی اش آن باشد که در حال تلاش برای پی بردن به چیزی هستند. مثلاً اینکه منبع صدایی که شنیده یا نوری که دیده اند کجا است. و البته آن ها سعی می کنند خطرات احتمالی را هم شناسایی کنند.

ممکن است نشانه ی بروز یک مشکل جسمی باشد

به نوعی رفتار غیر طبیعی در گربه ها هیپرستزی (Hyperesthesia) گفته می شود که نشانه های آن عبارتند از: تکان دادن دم، گشاد شدن مردمک چشم ها، میومیوی بلند، تمرکز بیش از اندازه روی یک چیز و بی اختیاری ادرار. علت این مشکل چندان مشخص نیست و ممکن است اضطراب و صرع باشد. اگر متوجه چنین چیزی در گربه ی خود شدید، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.

منبع: دیجیاتو

بیماری شاربن یا سیاه زخم

عامل بیماری سیاه زخم یا شاربن

عامل بیماری نوعی باکتری میله‌ای شکل می‌باشد که جزء باکتری‌های هوازی و‌ هاگ‌دار رده‌بندی می‌شود. این باکتری در هنگام مرگ در خون و تمام ترشحات بدن دام وجود دارد.

این باکتری در معرض هوا در مدت چند ساعت تبدیل به هاگ شده و در خاک بین 40 الی 60 سال می‌تواند زنده بماند و خاصیت بیماری‌زایی خود را حفظ کند به همین علت نبایستی لاشه‌های دام‌های تلف شده مشکوک، مورد کالبد شکافی واقع شود و باید بطور صحیح لاشه را از بین برد. 

طرز انتقال بیماری شاربن در دام‌ها

منشاء بیماری خاک مناطق آلوده می‌باشد و سال هایی که هوا گرم و مرطوب است مستعد بروز بیماری شاربن در دام‌ها می‌باشد به هنگام چرا در مراتع آلوده و یا آب و علوفه آلوده،‌ هاگ شاربن وارد دستگاه گوارش شده و در صورت حساس و غیر ایمن بودن دام‌ها موجب بیماری می‌گردد. 

برخی معتقدند خراش‌های موجود در دهان موجب تسهیل ورود‌ هاگ به بدن می‌شود. گزش خرمگس نیز به ویژه در تک‌سمی‌ها یکی از راه‌های انتقال بیماری می‌باشد.

علائم بیماری شاربن یا سیاه زخم

مرگ ناگهانی در موارد حاد، تب شدید تا 42 درجه سانتی‌گراد، در موارد حاد که با بی‌اشتهایی، استاز دستگاه گوارشی، درد شدید، ادرار خونی و اسهال خونی تداوم می‌یابد. 

دام‌های آبستن ممکن است سقط نمایند و شیر دام‌های شیرده بطور ناگهانی کاهش می‌یابد و ممکن است غیرطبیعی و خون‌آلود باشد. تورم ناحیه گردن و زیر شکم نیز ممکن است مشاهده گردد. 

افسردگی شدید، تنفس سریع و عمیق و تشنج و نهایتاٌ منجر به مرگ می‌شود. دوره بیماری در موارد حاد 24 تا 48 ساعت است. 

علائم پس از مرگ

- خروج خون تیره رنگ و قیر مانند از سوراخ‌های طبیعی بدن که از مهمترین خصوصیات این خون لخته نشدن آن می‌باشد. 

- بزرگ شدن طحال و لجنی شدن آن در موارد کالبد گشایی اتفاقی ممکن است دیده شود. 

دام‌های حساس  به بیماری شاربن

عموماً گاو، گوسفند، بز و اسب حساس‌ترین دام‌ها در برابر بیماری می‌باشند. خوک، سگ و گربه مقاومت مشابهی دارند. بنظر می‌رسد بیماری در نشخوارکنندگان (گاو، گوسفند و بز) به اشکال فوق حاد و  حاد، در اسب به شکل حاد و در گربه و خوک بشکل تحت حاد بروز می‌یابد. شترمرغ نیز نسبت به سایر پرندگان از حساسیت بیشتری برخوردار می‌باشد.

راه‌های پیشگیری و درمان  سیاه زخم

درمان بیماری در موارد فوق حاد و حاد تقریباً غیرممکن است. اما برای پیشگیری از بیماری در دام‌های اهلی (علف‌خواران) حداقل یکبار در سال در مناطق آندمیک واکسیناسیون همگانی بایستی انجام  شود.

پیشگیری از سیاه زخم

1- از دست‌کاری خاک و کود حیوانات پرهیز شود. 

2- حتی‌المکان از دست‌کاری پوست و پشم حیوانات خودداری شود. 

3- چناچه حیوانی مشکوک به سیاه زخم می‌باشد. از دست کاری و کشتار دام خودداری و سریعاً به مراکز دامپزشکی موضوع را اطلاع دهید.

شناسایی ۱۰ گونه جدید ماهی که میتوانند روی خشکی راه بروند

ماهی ها عموما در زیر آب زندگی می کنند و در نتیجه کاملا قابل درک خواهد بود اگر ما یا دانشمندان با دیدن راه رفتن این موجود زنده روی خشکی متعجب شویم. خبر هیجان انگیز جدید این است که به گفته دانشمندان شمار ماهی هایی که میتوانند راه بروند به مراتب بیشتر از تعداد تصور شده قبلی است.

تحقیق تازه ای توسط تیمی از محققان بین المللی انجام شده که نشان می دهد دست کم ۱۱ گونه مختلف ماهی توانایی راه رفتن روی خشکی را دارند.

این یافته ها براساس تصاویر CT اسکن و یک نقشه تکاملی از خانواده سگ ماهیان جویباری به دست آمده که در آن تنها ماهی دنیا با قابلیت راه رفتن دیده به نام فرشته غار دیده می شود.

براساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ به سرپرستی محققان موسسه فناوری نیوجرسی انجام شد راه رفتن نوعی مهارت زنده ماندن برای ماهی فرشته غار است؛ این جانور باید بتواند همزمان با تغییر سطح آب در غارها موقعیت خود را تغییر دهد و جالب آنکه این ماهی حتی میتواند از آبشارها هم بالا برود.

محققانی که این پژوهش تازه را انجام دادند به بررسی شکل لگن این آبزی پرداختند که قابلیتی مشابه به دوزیستان برای راه رفتن را در آنها به وجود می آورد و آنها در ادامه ۱۰ گونه دیگر از ماهی ها را پیدا کردند که همین لگن های بزرگ و نامتعارف را داشتند.

به گفته لارنس پیج سرپرست بخش ماهیان موزه فلوریدا و از مولفان پژوهشی که در همین رابطه در نشریه ریخت شناسی آمریکا منتشر شد نتایج این پژوهش درک ما از تکامل یک رویداد به شدت نادر را بهبود می دهد و آن چیزی نیست جز توانایی راه رفتن یک ماهی در خشکی.

بررسی این ماهی ها همچنان ادامه دارد چراکه هنوز سایر گونه های شناسایی شده در حین راه رفتن مشاهده نشده اند اما احتمال کشف این ویژگی در آنها بسیار بالاست.

منبع: دیجیاتو

هیستومونیازیس

هیستومونیازیس بیماری است که در بوقلمون ها دیده می شود که به آن سرسیاه یا head black هم گفته می شود علت آن این است که در اثر بیماری ناحیه سر و تاج پرنده تیره رنگ می شود.

محل حضورش در انتهای دستگاه گوارش بوقلمون در ناحیه سکوم است و البته به ارگان های دیگر مثل کبد هم میرود. این تک یاخته برای اینکه بتواند خودش را در محیط حفظ کند از یک نماتود سکومی کمک گرفته به این ترتیب که gallinarum Heterakis  که نماتودی است که در داخل سکوم پرندگان و به خصوص بوقلمون وجود دارد، هنگامی که دارد از مخاط دستگاه گوارش تغذیه میکند، تک یاخته هیستوموناس را هم وارد بدن خودش میکند.

تک یاخته هیستوموناس در بدن هتراکیس به زیر غشای تخم می رود و تمام تخم هایی که این نماتود تولید می کند در غشای خودشان واجد این تک یاخته هستند که این باعث می‌شود دوام و بقای حضور هیستوموناس در محیط به شدت افزایش یابد. از طرفی کرم‌های خاکی در حین تغذیه از محتویات خاک تخمهای هتراکیس آلوده را وارد دستگاه گوارششان می کنند. در نتیجه آلودگی در بدن کرم به راحتی حفظ می شود وقتی پرنده از روی زمین یا بستر تغذیه میکند هم این تخمهای هتراکیس و هم الروهای آن و هم کرم های خاکی که مصرف میکند مسیر را برای انتقال انگل هموار میکنند وقتی که هتراکیس وارد دستگاه گوارش پرنده میشود تخم ها hatch می شوند و لاروها بیرون می آیند و هیستوموناس هم آزاد می شود . هیستوموناس در مخاط سکوم هم روی مخاط تغذیه میکند و هم خودش را به زیر مخاط می رساند و از طریق ورید باب به کبد می رسد در داخل کبد نکروز های وسیع و فرورفته ایجاد می کند. بیماری از نظر بالینی انترو هپاتیت است یعنی التهاب روده ای که همراه با آن کبد هم دارای التهاب است . در این سیر تکاملی بررسی کرده اند که اگر پرنده در بستر نباشد و به تخم کرم و انگل دسترسی نداشته باشد و آن چیزی که می خورد واقعا عاری از هر گونه انگل باشد باز هم آلودگی ممکن است اتفاق بیفتد که این شیوه آلودگی dropping/drinking  cloacal نام دارد یعنی مدفوع که از طریق پرنده آلوده دفع می شود اگر یک پرنده سالم روی آن قرار بگیرد از طریق مخاط مقعد به دلیل حرکات پریستالتیک میتواند مدفوع آلوده وارد شود و به صورت بالا رونده آلودگی از مخرج به سمت سکوم امتداد پیدا کند.

انتریت سکومی که ناشی از هیستوموناس است معمولا به دلیل نکروز مخاطات و و بعد ریختن آن و ترشحات التهابی وارد سکوم میشوند یک طناب سکومی در داخل سکوم شکل میگیرد یعنی این محتویات نکروتیک همراه با سروز ترشح شده کم کم سفت و سخت میشود و آب آن کشیده میشود و وقتی سکوم را باز میکنید یک توده بی شکل می بینید که به راحتی از داخل سکوم جدا میشود که به آن طناب سکومی یا secal cord میگویند که یکی از نقاط تشخیصی است.

از آنجایی که مرغ و خروس به هتراکیس بیشتر آلوده می شوند یک عامل خطر هستند برای ابتلای بوقلمون ها و توصیه می‌شود در فارمی که مرغ و خروس پرورش داده شده تا چند سال از پرورش بوقلمون خودداری شود. به خاطر اینکه تخم این کرم در محیط دوام زیادی دارد جدا بودن مرغ و خروس از بوقلمون ها یکی از راههای پیشگیری به ابتلا است.

درمان: ترکیبات مترونیدازول توصیه می شود. البته به دلیل ممنوعیت مصرف در حیوانات مولد غذا به نوعی یک خلاء درمانی وجود دارد و دارویی وجود ندارد.  درمان برای اینکه لود انگلی کرم را در پرنده کم کنند توصیه می شود . 

یکی از ترکیباتی که به عنوان درمان جایگزین مترونیدازول ها شده Nitarsone است که از نظر عملکردی به اندازه مترونیدازول ها موثر عمل نمی کنند.