ماهی ها عموما در زیر آب زندگی می کنند و در نتیجه کاملا قابل درک خواهد بود اگر ما یا دانشمندان با دیدن راه رفتن این موجود زنده روی خشکی متعجب شویم. خبر هیجان انگیز جدید این است که به گفته دانشمندان شمار ماهی هایی که میتوانند راه بروند به مراتب بیشتر از تعداد تصور شده قبلی است.
تحقیق تازه ای توسط تیمی از محققان بین المللی انجام شده که نشان می دهد دست کم ۱۱ گونه مختلف ماهی توانایی راه رفتن روی خشکی را دارند.
این یافته ها براساس تصاویر CT اسکن و یک نقشه تکاملی از خانواده سگ ماهیان جویباری به دست آمده که در آن تنها ماهی دنیا با قابلیت راه رفتن دیده به نام فرشته غار دیده می شود.
براساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ به سرپرستی محققان موسسه فناوری نیوجرسی انجام شد راه رفتن نوعی مهارت زنده ماندن برای ماهی فرشته غار است؛ این جانور باید بتواند همزمان با تغییر سطح آب در غارها موقعیت خود را تغییر دهد و جالب آنکه این ماهی حتی میتواند از آبشارها هم بالا برود.
محققانی که این پژوهش تازه را انجام دادند به بررسی شکل لگن این آبزی پرداختند که قابلیتی مشابه به دوزیستان برای راه رفتن را در آنها به وجود می آورد و آنها در ادامه ۱۰ گونه دیگر از ماهی ها را پیدا کردند که همین لگن های بزرگ و نامتعارف را داشتند.
به گفته لارنس پیج سرپرست بخش ماهیان موزه فلوریدا و از مولفان پژوهشی که در همین رابطه در نشریه ریخت شناسی آمریکا منتشر شد نتایج این پژوهش درک ما از تکامل یک رویداد به شدت نادر را بهبود می دهد و آن چیزی نیست جز توانایی راه رفتن یک ماهی در خشکی.
بررسی این ماهی ها همچنان ادامه دارد چراکه هنوز سایر گونه های شناسایی شده در حین راه رفتن مشاهده نشده اند اما احتمال کشف این ویژگی در آنها بسیار بالاست.
منبع: دیجیاتو
شاید پاسخ همه به تشنه شدن ماهیها منفی باشد، زیرا این حیوانات درون آب شنا میکنند. شاید این سوال برای شما پیش بیاید که ماهی آب شیرین با ماهی آب شور چه تفاوتی از نظر تشنگی دارد؟ مطمئنترین پاسخ به پرسشهای بالا این است که بگوییم نمیدانیم. پروفسور «تیلمان بنفی» متخصص فیزیولوژی ماهیها و آبزیان از دانشگاه برانزویک کانادا، میگوید: «این که بدانیم حیوانات واقعاً چه تجاربی دارند، غیرممکن است.»
ما با تعدادی علامت درمییابیم که تشنه هستیم. بهعنوان مثال دهانمان خشک میشود، احساس خستگی میکنیم، ادرار کمتری داریم، احساس سبکی سر و احساس ضعف میکنیم. اگر تشنگی به حد بسیار زیادی برسد، حتی میتواند منجر به مرگ شود. واقعاً چه چیزی از بیآبی شدید بدن ما محافظت میکند؟
از آنجا که ما شرایط ماهیها را درک نمیکنیم، واقعاً نمیفهمیم که تشنه میشوند یا نه و اگر تشنه میشوند چگونه تشنگی خود را برطرف میکنند؟ پروفسور «کریستوفر کانلی» از دانشگاه بوستون، میگوید: «من به تشنگی بهعنوان پاسخ شناختی به کمآبی نگاه میکنم و میدانیم که وارد مغز ماهی شدن برای درک این وضعیت سخت است. با این حال، ما تا حدودی میدانیم که ماهیها چگونه تعادل آب بدن خود را حفظ میکنند.»
ماهیها بدون توجه به تشنه بودن یا نبودن، برای زنده ماندن به وجود آب در بدن خود وابسته هستند. آنها تعادل آب در بدن خود را طی فرآیندی به نام «تنظیم اسمزی» حفظ میکنند. این فرآیند در مهرهداران دیگر شامل انسانها نیز وجود دارد. کانلی میگوید: «این فرآیند باعث تعادل نمک و آب در بدن میشود. کلیه و آبشش نقش مهمی در انجام این فرآیند دارند. البته باید اذعان کرد که این فرآیند بستگی زیادی به محیط زندگی ماهی نیز دارد.»
مقایسهی ماهی آب شور و ماهی آب شیرین
اندامهای درونی بدن ماهیهای آب شیرین نمکیتر از محیط اطراف است و این ماهیها کمتر آب مینوشند، زیرا نوشیدن آب باعث رقیق شدن خون و سیالات درونی بدن آنها میشود. کلیهی این ماهیها در واقع آب اضافی را از خون ماهی خارج میکند و به این ترتیب، ادرار این ماهیها خیلی رقیق است. فرآیند تخلیهی این ادرار زمانی انجام میشود که آبشش توسط سلولهای خاص خود در حال پمپاژ نمک به درون بدن است.
برخلاف ماهیهای آبهای شیرین، ماهی دریا بهصورت مرتب آب مینوشد تا تعادل آبی بدن خود را حفظ کند. چالش اصلی ماهی آب شور این است که جلوی از دست رفتن آب بدن خود به محیط اطراف را بگیرد. کلیهی این ماهیها مرتباً در حال جداسازی نمک از خون است و سلولهای نمکساز درون آبشش نیز نمک را به درون دریا هدایت میکنند. از آنجا که فرآیندهای بدن این دو نوع ماهی در خلاف جهت یکدیگر عمل میکنند، بدن هر دو ماهی به یک میزان آبدار و نمکی باقی میماند.
ماهی سالمون در هر دو آب شیرین و شور زندگی میکند. این ماهی برای زندگی در آبهای شور میماند، ولی برای تولید مثل به سمت آبهای شیرین میرود. دانشمندان میگویند که این نوع ماهی قبل از مهاجرت به سمت آبهای شیرین به نحوی بدن خود را آماده میکند که بتواند در آنجا نیز تعادل آبی خود را حفظ کند.
آیا انسان و ماهی با یکدیگر شباهت دارند؟
بدن ما دارای شباهتهایی با ماهیها است. از آنجا که انسانها تاریخچهی تکاملی مشترکی با ماهیها دارند، حتی میتوان اینگونه تصور کرد که انسانها در ابتدا ماهی بودهاند. بنابراین فرآیندهای تنظیم اسمزی در اجداد انسانها نیز وجود داشته است.
البته این شباهتها نباید باعث شود بخواهید ماهی بودن خود را مخصوصاً در آب شور امتحان کنید. بدن همهی حیوانات میتواند مقدار کمی آب شور را هضم کند، ولی این آب تشنگی را برطرف نمیکند؛ زیرا بدن شما از آب موجود خود برای حذف نمک اضافی استفاده میکند و باعث تشنگی بیشتر شما میشود.
مهر/ دکتر بهروز قرآنی مجری طرح پژوهشی «پایش فساد ماهی با استفاده از نانو سنسور های حساس به pH گفت: در این پروژه تحقیقاتی، نانوحسگرهای تولید شده به روش الکتروریسی طوری در بسته بندی ماهی جاسازی می شوند که نسبت به وجود آمین های تولید شده در اثر فساد ماهی حساس بوده و در اثر واکنش با آنها رنگ برچسب تعبیه شده بر روی بسته بندی تغییر می کند.
مجری این طرح پژوهشی ادامه داد: معمولاً در هنگام شروع فساد ماهی گازهای آمینه منتشر می شوند که این گازها سبب افزایش pH ماهی و محیط بسته بندی شده و هر چه غلظت آمین بیشتر شود، تغییر رنگ واضح تر خواهد بود؛ بدین ترتیب با استفاده از این نانو حسگرهای حساس به pH می توان مراحل تازگی، هشدار جهت مصرف در زمان محدود و همچنین فساد کامل را تشخیص داد.
وی با اشاره به اهداف اجرای طرح پژوهشی پایش فساد ماهی با استفاده از نانوسنسورهای حساس به pH افزود: کیفیت مواد غذایی به لحاظ فساد پذیری در چرخه بسته بندی و توزیع بسیار تغییر پذیر بوده و اغلب با افت همراه است و در نتیجه پایش کیفیت با استفاده از این سنسورها در مراحل بسته بندی، حمل و نقل، انبارداری و توزیع امری ضروری است که می تواند اطلاعات کافی و مهمی را برای تعیین بهتر کیفیت محصول و کنترل تا زنجیره توزیع برای همه از جمله مصرف کننده فراهم کند.
عضو هیأت علمی گروه نانو فناوری مواد غذایی اضافه کرد: بدلیل اهمیت موضوع، بررسی های مختلفی در خصوص طراحی شناساگرهای فساد در دنیا صورت گرفته و مزیت این دستاورد پژوهشی نسبت به نمونه های مشابه استفاده از نانوالیافی است که موجب افزایش سرعت پاسخ دهی در سنسور شده و کارایی آن را برای پایش فساد ماهی افزایش می دهد.
قرآنی با اشاره به اینکه محصولات دریایی بخش مهمی از صادرات کشور را به خود اختصاص می دهند گفت: استفاده از بسته بندی مناسب و همچنین بکارگیری شناساگرهای مناسبی که بتوانند در خصوص کیفیت محصول اطلاعات لازم را در اختیار مصرف کننده قرار دهند می تواند موجب توسعه صادرات این محصولات شود.
این مطلب برای افرادی است که به دنبال حیوان خانگی هستند. به فهرست این حیوانات نگاهی بیندازید تا بهترین حیوان خانگی برای نگهداری در خانه یا آپارتمان را پیدا کنید.
۱. جوجه تیغی
جوجه تیغی به گروه جوندگان تعلق ندارد و عضوی از خانواده حیوانات حشرهخوار به شمار میآید. جوجه تیغیها اجتماعی نیستند. بنابراین این حیوان دچار اضطراب اجتماعی نمیشود و مناسب افرادی است که مسافرت میکنند.
جوجه تیغی برای افراد جوانی که نمیخواهند ۲۰ یا ۳۰ سال آینده خود را با حیوان خانگی بگذرانند خوب است زیرا عمر جوجه تیغی، ۵ تا ۷ سال است. جوجه تیغی رژیم غذایی راحتی مانند حشرات و میوهها دارد. ممکن است جوجه تیغی کمی بد خلق باشد اما با رفتار مناسب، میتوان آن را رام کرد. این حیوان برای بچهها نیز عالی است زیرا مراقبت کردن از حیوانات کوچک برای بچهها آسان است. فقط باید مکانی تمیز برای آنها فراهم کرده و مدام فضولات آنها را تخلیه کنید.
۲. سمورچه
سمورچه که گونهای سنجاب است به مکانی متناسب با اندازهاش نیاز داد. یک قفس پرنده بلند برای آنها مناسب است. اگرچه سمورچه، بهترین حیوان خانگی برای نگهداری کردن نیست اما از دیگر حیوانات خانگی عجیب و غریب، جذابتر است.
۳. موش خاردار
موش خاردار یک حیوان خانگی کوچک است که شما باید یک رژیم غذایی همهچیزخوار، آکواریوم شیشهای و یک چرخ ورزش ویژه برای او تهیه کنید.
همچنین، خوکچه پاتاگونیا نیز حیوان خانگی دوست داشتنی است که از موش خاردار بزرگتر بوده و برای بیرون از خانه مناسب است. اگر یک خانه بزرگ و شبیه به مزرعه یا یک باغچه بزرگ با علف دارید، از این حیوان نگهداری کنید.
درواقع، گونههای مختلفی از جوندگان عجیب و غریب وجود دارد و برخی از آنها مانند موش دوپا و موش گامبیایی در محیط زندگی شما یافت نمیشوند. بنابراین قبل از انتخاب آنها به عنوان حیوان خانگی، مکان، زمانی که دارید و ویژگیهای حیوان مورد نظر را در نظر بگیرید.
۴. همستر
همستر معمولا به دلیل اندازه کوچکی که دارد حیوان خانگی جیبی نیز گفته میشود. همسترها بسیار بامزه و دوست داشتنی هستند. مردم از سال ۱۹۳۰ شروع به نگهداری از همستر کردند زیرا مراقبت از آنها آسان است و حیوانات محبوبی هستند. نوع معمول همستر شامل همستر طلایی یا همستر سوری که طول آن به ۱۷.۵ سانتیمتر میرسد و همستر کوتوله روبرفسکی فقط ۵ سانتیمتر طول دارد، میشود.
طول عمر همستر، ۲ یا ۳ سال است و در میان کودکان ۸ ساله و بزرگتر محبوبیت دارد. به هرحال، همستر، یک موجود شبزی است که از این نظر خیلی برای بچههای کوچک مناسب نیست
برای تغذیه همستر باید به آنها آب تازه، قرصهای خوراکی و تجاری موجود در بازار، میوه تازه، سبزیجات و پنیر بدهید.
برای محل زندگی و ورزش همستر باید قفس سیمی با قسمت زیری محکم، لوله همستر، چرخ و دیگر اسباببازیها بسازید. تکههای پارچه و کاغذ، فرش و رختخواب خوبی برای همستر است. اکثر همسترها دوست ندارند تنها زندگی کنند. اما به هرحال در میان جنس موافق، پرخاشگر میشوند.
توجه کنید که اگر ۲ همستر از جنسهای مخالف داشته باشید، ممکن است خیلی زود دارای یک نوزاد همستر شوید زیرا بارداری همستر از ابتدا تا انتها فقط حدود دو هفته طول میکشد.
۵: مارمولک خانگی گکو
شاید وجود این جانور در فهرست بهترین حیوان خانگی برای نگهداری در خانه یا آپارتمان برایتان عجیب باشد اما باید گفت مارمولک گکو یک حیوان خانگی جالب است زیرا میتواند در شرایط خاص تغییر رنگ دهد. گکو معمولا خیلی خجالتی است اما اگر صبور باشید میتوانید اعتماد آن را جلب کنید. به طور طبیعی یک گکو میتواند تا ۲۰ سال عمر کند. آنها جیرجیرک، کرم و آب تازه میخورند. گکو برای کودکان ۱۰ سال و بالاتر مناسب است.
برای نگهداری و ورزش، یک تراریوم را در روز تا دمای ۷۵ تا ۸۵ درجه فارنهایت یا ۲۴ تا ۲۵ درجه سانتیگراد گرم کرده و شبها کمی دما را کمتر کنید. تمرینات کم با یک تکه چوب یا سنگ برایشان خوب است.
۶. خرگوش
خرگوش، حیوان خانگی بامزهای برای کودکان ۸ سال یا بالاتر است. هر وقت صدایشان کنید، به سمتتان میآیند. همچنین، برای نگهداری در خانه نیز بسیار خوب هستند. بیش از ۶۰ نوع خرگوش در دنیا وجود دارد که ویژگیها، رنگ، اندازه، وزن و طول متفاوت دارند.
خرگوشها به طور متوسط، ۵ تا ۱۰ سال عمر میکنند. غذای آنها شامل سبزیجات تازه، قرصهای خوراکی و آب تازه میشود.
برای نگهداری در خانه، فقط به قفسهای خانگی با کف محکم و برای ورزش به موانعی برای پریدن نیاز دارند. برخی خرگوشها برای تمرین با قلاده و افسار در بیرون از خانه تربیت شدهاند.
۷. طوطی
از میان بهترین حیوان خانگی برای نگهداری در خانه یا آپارتمان ، طوطی شادترین، جذاب ترین و رنگیترین حیوان است. حدود ۳۵۰ نوع طوطی، در رنگهای مختلف از سبز تا قرمز روشن، سیاه و خاکستری و با اندازهای متفاوت از کوچک و حدود ۸ سانتیمتر تا بزرگ و حدود ۱۰۰ سانتیمتر وجود دارد. اگر به طوطیها، مکان، حمام و توجه مثبت داده شود، حیوانات خانگی بسیار باهوشی خواهند شد و به صاحبان خود علاقهمند میشوند. درواقع، طوطیها توانایی تقلید اصوات و صدای انسان را ندارد اما اگر تربیت شوند، میتوانند صداهایی مانند پارس کردن سگ، میو کردن گربه یا حتی صدای زنگ تلفن را تقلید کنند.
طوطیها بهترین دوست نیز هستند و اگر این نوع پرنده را پرورش دهید، میتوانید تا ۸۰ سال نیز با آن زندگی کنید. همه افراد، هم نوجوانان و هم افراد بزرگسال میتوانند از طوطی نگهداری کنند
طوطیها، مخلوط دانه، میوه و سبزیجات تازه و آب تازه میخورند. همچنین، به محیط تمیز و بهداشتی و حمام آفتاب و حمام آب نیاز دارند.
برای نگهداری و تمرین، میتوانید قفسهای بزرگی برایشان سازید که بتوانند پرواز کنند. همچنین، فراموش نکنید که همیشه قفس آنها را تمیز کرده و هر روز آب آنها را عوض کنید.
۸: موش خرما
بازیگوش، کنجکاو و پوشیده شده با خز، ویژگیهای جذاب موش خرما هستند. این حیوان، اهل ماندن در یک جا نیست و گشتن و جستجو کردن را دوست دارد. این ویژگی، موش خرما را به یک حیوان موذی و شیطان تبدیل میکند. اگر یک موش خرما دارید، ممکن است با افرادی که به دیدنتان میآیند بدرفتار باشد و اگر آن افراد، موش خرما را به درستی در دست نگیرند، از دست آنها بیرون میپرد.
طول عمر متوسط یک موش خرما بین ۵ تا ۸ سال است. موش خرما انتخاب خوبی برای بچههای ۱۲ سال و بزرگتر است. این حیوان، قرصهای خوراکی، غذای گربه و آب تازه میخورد.
ممکن است شما بخواهید یک قفس سیمی با کف محکم برای آنها بسازید اما این حیوان دوست دارد به جای زندانی شدن در قفس، در خانه شما بچرخد. و اگر شما موش خرما داشته باشید میبینید که تمام گوشهها و درزها را میگردد.
۹. ماهی بتا
ماهی بتا، یک حیوان خانگی رنگارنگ است. دیدن حیوانات خانگی پس از یک روز سخت کاری یا بعد از درس خواندن میتواند ما را آرام کند. تنها چیزی که لازم دارید یک ظرف است. ماهی بتای سالم و با رنگهای نارنجی، قرمز، سبز و بنفش را انتخاب کنید. ماهی بتا، در کنار زیبایی خیره کنندهای که دارد، خیلی کوچک – حدود ۵ سانتیمتر – است.
ماهی بتا به طور متوسط، ۳ سال عمر میکند. هر کسی که ماهی را به عنوان حیوان خانگی دوست دارد میتواند از ماهی بتا نگهداری کند. به ماهی بتا، غذاهای تجاری موجود در بازار را بدهید.
توجه داشته باشید که ماهی بتا به راحتی دچار باکتری و بیماری خطرناک میشود بنابراین آکواریوم را تمیز کنید، آب را تصفیه کنید و آب گرم و تازه بریزید. بهترین دما برای ماهی بتا، ۷۸ تا ۸۰ درجه فارنهایت ( حدود ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتیگراد) است زیرا این نوع ماهی، بومی آبهای گرمسیری کشورهای جنوب شرقی آسیاست.
۱۰. لاکپشت جعبهای
داشتن یک حیوان خانگی مانند لاکپشت جعبهای که خیلی کوچک و کند است و نمیتواند از شما جلو بزند خیلی خوب است. این لاکپشت با چادر زدن در خانه و با مخاطبهایی که از او تعریف میکنند خوشحال میشود. از میان انواع مختلف لاکپشتها و خزندگان، لاکپشتهای جعبهای انتخاب خوبی برای طرفداران حیوانات خانگی هستند زیرا ظاهری زیبا و لاکهایی طرحدار و رنگی دارند. البته در خوردن، بسیار سختگیرند. لاکپشت جعبهای میتواند یک دوست واقعی باشد چرا که میتواند تا بیش از ۴۰ سال با شما زندگی کند. لاکپشت جعبهای، انتخاب خوبی برای بچههای ۸ سال و بزرگتر است. غذای لاکپشت جعبهای، حشره، کرمهای خاکی، سبزیجات، میوه و قرصهای خوراکی تجاری هستند.
برای نگهداری و تمرین، لاکپشت جعبهای به یک آکواریوم یا تراریوم که جای کافی داشته و دارای سنگ و جای نشستن باشد نیاز دارد. در مناطق خشک، برای آبرسانی میتوانند لانههایی در زیر زمین بسازند یا به آبهای سطحی بروند. درواقع، لاکپشت جعبهای به ورزش زیادی نیاز ندارد.
۱۱. گربه
توله گربهها و توله سگها، محبوب کودکان هستند. اما گربهها نسبت به سگها به توجه و مراقبت کمتری نیاز دارند و البته بینیاز به تعهد نیستند. به هرحال، گربهها مانند سگها به ایمنسازی و آزمایشهای دامپزشکی نیاز دارند. برخی افراد فکر میکنند گربه به دلیل فضای زندگی کمتری که نیاز دارد، نسبت به سگها انتخاب بهتری است. بهترین نژاد گربه، آبیسینیان (دوستانه و اجتماعی)، بورمس ( عاطفی و آرام)، بیرمن (آرام و خونسرد) و موکوتاه آمریکایی ( ارتباط خوب با سگها) هستند.
۱۲. سگ
برخی سگها برای نگهداری به عنوان حیوان خانگی مناسب نیستند و به تربیت، ورزش و آزمایشهای دامپزشکی بیشتری نیاز دارند. اما سگها با هم متفاوت هستند، بنابراین نژادهای دوستانه، جذاب و باهوش مانند لابرادور، پاگ، سگ بازیاب طلایی، کتل استرالیایی و کوکر اسپانیال را انتخاب کنید.
این ۱۲ مورد، بهترین حیوان خانگی برای نگهداری در خانه یا آپارتمان هستند. بر اساس علایق خود، حیوان خانگی مناسب را انتخاب کنید.