گرگ‌های بالغ هم مانند سگ‌ها به انسان وابسته می‌شوند

طبق‌ یافته‌های جدید، گرگ‌ها درصورت زندگی اجتماعی با انسان، به او وابسته می‌شوند و روابط عمیقی با صاحبان خود برقرار می‌کنند.

شکی نیست روابط پایدار و کهن انسان با سگ، این حیوان را به موجودی خاص برای او تبدیل کرده است. سگ‌ها حتی بر تکامل انسان هم تأثیر گذاشتند؛ اما این حیوانات ویژگی‌هایی مثل ایجاد روابط احساسی عمیق و قوی با انسان را از اجداد وحشی خود به‌ارث بردند. تیمی از پژوهشگران دانشگاه لوراند مجارستان رفتار بین گرگ‌های دست‌آموز (کانیس لاپوس) و سگ‌ها (کانیس فامیلیاریس) را مقایسه کردند. ریتا لنکی، رفتارشناس، دراین‌باره می‌گوید:

سگ‌ها در وضعیت خطر به‌دنبال جلب مراقبت صاحبان خود و در حضور آنان آرام‌اند و در نبودشان علائم استرس را نشان می‌دهند. حالا این سؤال مطرح می‌شود که گرگ‌های بالغ دست‌آموز چه ویژگی‌های مشترکی با سگ‌ها دارند که باعث وابستگی آن‌ها به صاحبانشان می‌شود.

معیارهای علمی وابستگی به انسان عبارت‌اند از: ترجیح صاحب خود بر دیگران، احساس امنیت در حضور صاحب، بروز علائم استرس در نبود او و تلاش برای برقراری ارتباط و رفتارهای خوش‌آمدگویی در برخورد با صاحب. در مجموعه‌ای از آزمایش‌ها، گرگ‌ها رفتاری مشابه با سگ‌ها را نشان دادند. وقتی گرگ‌ها در محیطی ناآشنا رها می‌شدند، ناله می‌کردند، نفس‌نفس می‌زدند، لب‌های خود را می‌لیسیدند (علائم استرس) و سعی می‌کردند محل اختفای صاحبشان را پیدا کنند. توماس فاراگو، رفتارشناس، معتقد است:

درمقابل وقتی غریبه‌ای از مقابل گرگ‌ها ناپدید شود، رفتارهایی مثل استرس به‌ندرت بروز می‌کنند.

گرگ‌ها در حضور صاحبان خود تمایل زیادی به کنجکاوی و بررسی محیط پیدا می‌کنند. این تمایل نشان‌دهنده‌ی حس ایمنی گرگ‌ها در حضور صاحبانشان است. آزمایش یادشده ماهیت رابطه‌ی بین کانیس‌ها (سگ‌سانان) و انسان‌ها را بررسی کرد. شخص شرکت‌کننده در این پژوهش، پرورش‌‌دهنده‌ی اصلی گرگ نبود؛ به‌همین‌دلیل طبق نتایج، چنین رابطه‌ای معمولا در سنین بالاتر شکل می‌گیرد. رفتارشناسان این پژوهش بیان می‌کنند:

این نتایج نشان می‌دهند رابطه‌ی انسان و سگ‌ها در پیوند اجتماعی بین گرگ‌ها ریشه دارد. ساختار اجتماعی گرگ‌ها بسیار مشابه با خانواده‌های انسانی است.

خرس قطبی چگونه سرمای قطب را تحمل می کند؟

یکی از اسرار‌آمیزترین ویژگی‌های خز خرس قطبی این است که مو‌های آن توخالی است. این ویژگی رسانایی حرارتی را به حداقل می‌رساند و مانع از خروج گرمای بدن حیوان می‌شود.

همچنین این مو‌ها دارای انعطاف‌پذیری زیادی هستند که باعث می‌شود مو‌ها به جای شکستن حالت کشسان داشته باشند و علاوه بر آن آب را دفع کنند.

طبق این گزارش، تیمی از دانشگاه علم و فناوری چین با تقلید از این ویژگی، سیم‌های بسیار کوچکی را با عنصر «تلوریم» ساختند و سپس آن‌ها را با لایه‌ای از کربن پوشاندند و در نتیجه میلیون‌ها لوله کربنی توخالی را که شبیه به مو‌های خرس قطبی است، تولید شد.

پیش‌تر تصور می‌شد، پرها و پوست چنین حیواناتی با به دام‌انداختن لایه‌ای از هوا که رسانایی و از دست رفتن گرمای بدن را کند می‌کند، آنها را گرم نگه می‌دارد.

پریسیلا سیمونیس، دانشمند حوزه بیوفوتون و تیم تحقیقاتی‌اش دریافتند، از دست‌رفتن گرما بین دو بدنه‌ای که توسط هوا از یکدیگر جدا می‌شوند، بیشتر تحت تاثیر تابش و نه رسانایی گرمایی است.

وی و همکارانش با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای نشان دادند چگونه سپرهای تابشی که برای تقلید از موهای منفرد در پوست خرس قطبی استفاده می‌شدند، به طور موثری گرما را متفرق می‌کنند. فرآیند متفرق‌کردن شامل شکستن انرژی در زاویه‌ای بالغ بر 90 درجه از منبع آن است.

در آزمایشات انجام‌شده، این انکسار نه تنها به طیف مادون‌قرمز یا گرما محدود نشد، بلکه نور مرئی را نیز منعکس می‌کرد و به حیوان در شرایط برفی با سفید نشان‌دادن پوستش کمک می‌کند. برخلاف ظاهرش، پوست خرس قطبی در واقع شفاف و عاری از رنگدانه است.

در این مطالعه، با افزودن سپرهای بیشتر(موها)، از دست‌رفتن انرژی تا حد قابل‌توجهی کاهش یافت.

مدل رایانه‌ای تیم تحقیقاتی شامل دستگاه تنظیم گرمای سرد و گرم برای تقلید از بدن حیوان و محیط سرد بود؛ این دو مولفه توسط بسته‌ای از هوا جدا شده بودند که به آن سپرهای تابشی اضافه شده بود.

سیمونیس معتقد است یافته‌های این مطالعه به توسعه انواع جدیدی از عایق‌های فوق‌نازک می‌انجامد؛ نتایج بدست‌آمده همچنین نه تنها در ساختمان‌ها موثر است، بلکه منجر به تولید نسل جدیدی از لباس‌های گرم و کیسه‌های خواب می‌شود.

جزئیات این مطالعه در مجله Optics Express منتشر شده است.

عکسی از دو موش در حال ستیز بر سر غذا در متروی لندن!

برنده مسابقه عکاسی حیات وحش امسال: عکسی از دو موش در حال ستیز بر سر غذا در متروی لندن!

در شرایطی که تصور می‌کنیم که یک عکاس حیات وحش، برای ثبت یک عکس شاخص حتما باید به بکرترین جنگل‌ها و دشت‌ها سفر کند یا دست‌کم سری به باغ وحش‌ها بزند، عکاسی به نام «سم رولی» از بریتانیا، در همان لندن و به عبارت دقیق‌تر متروی لندن به فکر سوژه‌یابی افتاد.

بعد از مدت‌ها انتظار و زیر نظر گرفتن موش‌ها، یک لحظه استثنایی به چنگش آمد. در یک شرایط نوری خوب، ناگهان دو موش را دید که بر سر تکه‌ای از غذا که بر روی زمین افتاده بود، مشغول جدالی پنهان از دید اکثر مسافران و رهگذران هستند.

همین عکس توانست برنده مسابقه امسال حیات وحش شود، آن هم با وجود آن همه رقیب شاخص!

این عکس را در بالا می‌بینید.

پرندگانی که بدون چشم‌داشت با هم‌نوعانشان مهربان‌اند

زومیت/ رفتار نوع‌دوستی در جانوران زیادی مشاهده شده است؛ اما این‌بار دانشمندان مهربانی به هم‌نوع را در طوطی‌های خاکستری آفریقایی نشان داده‌اند.

به‌گفته‌ی چارلز داروین، کمک به دیگران مفهومی ندارد؛ بااین‌حال، بارها‌و‌بارها شاهد نوع‌دوستی در جانوران مختلف بوده‌ایم: در نخستی‌ها، سگ‌ها، آب‌بازان، فک‌ها و حتی خفاش‌های خون‌آشام. اکنون، برای اولین‌بار این رفتار در پرندگان نشان داده شده است. این پرنده‌ی مهربان یکی از پرندگان بسیار باهوش است: طوطی خاکستری آفریقایی آزمایش‌های جدید نشان داده این پرندگان با خوشحالی و بدون انتظار پاسخ برای رفتار خود، به هم‌نوعان خود کمک می‌کنند که به تیمار مطلوبی (مثلا تکه‌ای غذا) برسند. دزیره براکز، زیست‌شناس و پرنده‌شناس مؤسسه‌ی ماکس پلانک می‌گوید:

دریافته‌ایم طوطی‌های خاکستری آفریقایی داوطلبانه و خودجوش به طوطی‌های آشنا برای رسیدن به هدف کمک می‌کنند، بدون اینکه مزیت آشکار فوری برای خودشان وجود داشته باشد.

پرندگان یک گام پیش‌تر می‌روند. برای مثال، برخلاف نخستی‌ها، اگر یکی از دوستانشان تیمار مناسبی دریافت کند، طوطی‌ها خشم یا حسادتی از خود نشان نمی‌دهند. درعوض، به‌نظر می‌رسد کاملا خشنود هستند که دوستانشان تیمار مناسبی دریافت می‌کنند. در میان پرندگان، این کلاغ‌ها هستند که به‌ هوش خود معروف هستند و دلایل خوبی هم دارد. درواقع، کلاغ‌ها مهارت‌هایی از خود نشان داده‌اند که قبلا تنها در نخستی‌ها دیده شده است. اگرچه پژوهشگران نشان داده‌اند کلاغ‌ها در آزمایش‌های نوع‌دوستی شکست خورده‌اند، پرندگان باهوش دیگری مانند طوطی‌ها نیز وجود دارند. طوطی‌های کاکلی می‌توانند ابزارهای خاص خود را بسازند و حتی خلاقیت بازی‌گوشانه از خود نشان می‌دهند. طوطی‌های خاکستری آفریقایی در برخی از آزمایش‌ها نشان داده‌اند که از کودک انسان باهوش‌تر هستند.

پژوهشگران آزمایشی درباره‌ی نوع‌دوستی طراحی کردند و دو نوع طوطی را آزمودند: هشت طوطی خاکستری آفریقایی و شش مکائو سرآبی پرندگان از قبل آموزش دیدند که برای دریافت تیمار (تکه‌ای گردو) واشرهای فلزی را مبادله کنند. در مرحله‌ی بعد، این آموزش تجدید شد و دانشمندان روابط پرندگان آزمایش‌شده را با دیگر پرندگان هم‌نوع ارزیابی کردند. هر پرنده با پرنده‌ای که با او پیوند نزدیکی داشت و نیز پرنده‌ی دیگری که با او پیوند کمتری داشت، آزمایش شد. پرندگان در محفظه‌ها‌ی شفافی قرار داده شدند که دیوار تقسیم‌کننده‌ای بین آن‌ها قرار داشت. قسمت جلو جعبه سوراخ‌هایی داشت که ازطریق آن پرندگان می‌توانستند اجسامی را با انسان مبادله کنند و دیواره‌ی تقسیم‌کننده‌ی بین پرندگان نیز سوراخی داشت که ازطریق آن پرندگان می‌توانستند اجسامی را باهم مبادله کنند. همه‌ی پرندگان به‌سرعت مفهوم تبادل واشر را برای تکه‌ای گردو درک کردند و توانستند این کار را انجام دهند؛ اما وقتی واشرها فقط به یکی از پرنده‌ها داده می‌شد، فقط طوطی‌های خاکستری آفریقایی و نه مکائوها بودند که داوطلبانه واشرها را به دوستان خود نیز می‌دادند. اوت فون‌بایرن، جانورشناس دانشگاه آکسفورد می‌گوید:

به‌طور شگفت‌انگیزی طوطی‌های خاکستری آفریقایی برای کمک به دیگران انگیزه‌ی ذاتی داشتند؛ حتی وقتی پرندگان دیگر با آن‌ها آشنا نبودند؛ بنابراین آن‌ها رفتار اجتماعی مطلوب دارند. این ما را شگفت‌زده کرد که از هشت طوطی خاکستری آفریقایی، هفت طوطی در اولین آزمایش خود به‌طور خودانگیخته واشرها را دراختیار هم‌نوعان خود قرار می‌دادند؛ یعنی بدون داشتن تجربه‌ی این موقعیت اجتماعی و بدون دانستن اینکه بعدا در نقش دیگری آزموده می‌شوند. بنابراین، طوطی‌ها بدون دریافت هیچ مزیت فوری و ظاهرا بدون داشتن انتظار بازگشت به هم‌نوعان خود کمک می‌کردند.

درمجموع، طوطی‌های آزمایش‌شده به‌طور داوطلبانه از ۳۲۰ واشر، ۱۵۷ عدد، یعنی تقریبا نیمی از آن‌ها را به طوطی‌های دیگر می‌دادند. جالب اینکه اگرچه آن‌ها به‌طورکلی فارغ از پیوند اجتماعی خود، واشرها را به پرندگان دیگر می‌دادند، آن‌ها به پرندگانی که با آن‌ها پیوند نزدیک‌تری داشتند، واشرهای بیشتری می‌دادند. برعکس، ماکائوها به‌ندرت واشرها را به طوطی‌های دیگر می‌دادند. اگر هم این کار را می‌کردند، آن را درون سوراخ می‌انداختند و این کار را در حضور آزمایشگر انسانی بیشتر انجام می‌دادند. این امر دانشمندان را به این باور رساند که ماکائوها در تلاش هستند واشرها را به انسان‌ها منتقل کنند، نه به دوستانشان. این تفاوت می‌تواند ناشی از تفاوت‌های اجتماعی بین گونه‌ها در حیات‌وحش باشد؛ اما نکته‌ی جالب‌تری نیز وجود داشت.

در مطالعه‌ی جداگانه‌ای، پژوهشگران نشان دادند وقتی طوطی خاکستری آفریقایی می‌بیند دوستش تیمار بهتری دریافت نمی‌کند، به‌نظر نمی‌رسد ناراحت شود. این برخلاف رفتار حیواناتی مانند شامپانزه‌ها است که در این وضعیت برآشفته می‌شوند. به‌گفته‌ی فون‌بایرن، شاید دلیل این موضوع آن باشد که طوطی‌ها در کل دوران عمر خود یک جفت دارند. او می‌گوید:

باتوجه‌به اینکه طوطی‌ها پیوند بسیار نزدیکی با فردی واحد و به‌هم وابستگی متقابلی دارند، هیچ فرقی نمی‌کند اگر یکی از آن‌ها تیمار بهتری دریافت کند. درواقع، آن‌ها به‌عنوان یک واحد عمل می‌کنند که می‌توانند درمقایسه‌با حالت تنهایی، مزیت‌های بسیار بیشتری دریافت کنند (علاوه‌بر پرورش فرزندان مشترک). احتمالا به‌همین‌دلیل است طوطی‌ها دربرابر تیمار نابرابر تحمل بسیار بیشتری دارند که گونه‌هایی را برآشفته می‌کند که به‌مدت طولانی جفت ندارند.

نتایج این پژوهش در مجله‌ی Current Biology منتشر شده است.

4 نکته ی جالب و خواندنی از حیوانات

1- به لطف تخت شدن و بالا رفتن رزولوشن صفحات تلویزیون، سگ ها هم می توانند مانند انسان ها تلویزیون تماشا کنند.

تصویری که روی صفحه ی یک تلویزیون استاندارد نقش می بندند ۶۰ بار در ثانیه آپدیت می شود. تصاویری که سرعت نمایش آن ها بیشتر از ۵۰ هرتز است، به چشم انسان متحرک دیده می شوند. اما سگ ها که چشمان آن ها برای واکنش به حرکت طراحی شده، در فرکانس ۷۵ هرتز تصاویر را به صورت جداگانه می بینند. به همین دلیل اگر ویدئویی روی صفحه در حال پخش باشد احتمالاً برای سگ ها به شکل تصاویر جداگانه دیده می شود. به احتمال زیاد این حرکت برای سگ ها شکلی غیر واقعی دارد به همین دلیل نظرشان را جلب نمی کند. اما تکنولوژی جدید به ما امکان ساخت صفحاتی با رزولوشن بالا را می دهد. در این حالت دیگر ویدئوی درحال پخش شکلی غیر واقعی برای سگ ها پیدا نمی کند و از قرار معلوم برای آن ها هم جالب توجه است.

دلیل دیگری که باعث می شود سگ ها پای تماشای تلویزیون های جدید ننشینند این است که صفحات این تلویزیون ها در ارتفاعی قرار دارد که برای چشم انسان مناسب است. اگر تلویزیون تان را روی زمین قرار دهید، به احتمال زیاد سگ تان به آن علاقه نشان خواهد داد.

2- خرگوش ها می توانند بوی خرگوش هایی که شکار حیوانات شکارچی شده اند را از مدفوع آن ها تشخیص دهند

خرگوش های اروپایی شکار ۳۰ نوع حیوان شکارچی مختلف هستند و بنابراین عجیب نیست که روش های مختلف زیادی برای سازگاری با شرایط و ادامه ی زندگی دارند. تحقیقات جدید نشان داده خرگوش ها می توانند بوی همنوعان خود را از مدفوع راسوها تشخیص دهند. این مسأله به آن ها این امکان را می دهد که از محل زندگی شکارچیان خود دوری کنند.

3- برای تولید یک قاشق چایخوری عسل ۱۲ زنبور کل زندگی خود را پای این کار می گذارند

یک زنبور معمولی در طول زندگی ۴ الی ۵ ماهه اش، فقط حدود یک دوازدهم قاشق چایخوری عسل تولید می کند. بنابراین، کل عمر ۱۲ زنبور صرف آن یک قاشق چایخوری عسل خوشمزه ای می شود که شما میل می کنید.

4- فلامینگوها می توانند از آب جوش بنوشند

این پرندگان می توانند از آبی که تقریباً به جوش رسیده بنوشند. نکته اینجا است که بیشتر دریاچه های محل زندگی فلامینگوها، نمک بسیار زیادی دارند. تنها منبع دسترسی به آب آشامیدنی برای این پرندگان، آبفشان های در حال جوش و خروش است.

منبع: brightside