«دکتر محمد نوری» استاد پیشکسوت دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، در یادداشتی ذیل خبر «کالج دامپزشکی رویال دانشگاه لندن به عنوان برترین دانشکده دامپزشکی جهان در سال ۲۰۲۱ معرفی شد» نوشت:
به عنوان فارغالتحصیل این دانشکده در سال 1981 دوست دارم برای همکاران جوان کمی از قدیمیترین دانشکده دامپزشکی دنیا بعد از دانشکده دامپزشکی لیون فرانسه صحبت نمایم تا شاید دلیل این موفقیت را بهتر بدانیم.
من در خرداد 1357 با استفاده از بورس وزارت علوم برای اخذ PhD به این دانشکده معرفی شدم. البته من با واسطه استاد خودم در دانشکده دامپزشکی تهران آقای دکتر حسینیون، که هرکجا هست در صحت و سلامت باشد، از بخش داخلی آن دانشکده پذیرش گرفته بودم.
صبح روز 30 خرداد از فرودگاه آبادان با استفاده از تخفیف دانشجویی با 1000 تومان خرید بلیط به لندن رفتم. روز بعد به دانشکده دامپزشکی که در خیابان Camden town بود رفتم. با ساختمانی بسیار قدیمی که روی در آن نوشته شده بود «تاسیس 1791» مواجه شدم. وقتی وارد شدم و به آموزش رفتم، مسئول آموزش مدارک من را دید و گفت شما باید به مجتمع بیمارستانی ما در خارج از لندن بروید و در آنجا مستقر شوید. ضمن خداحافظی در راهرو با مرحوم دکتر اردلانی که بورسیه دانشگاه ارومیه برای آناتومی بودند و بعد با دکتر سهرابی بورسیه پاتولوژی دانشگاه تهران که از اساتید خودم بودند برخورد کردم و بسیار مرا راهنمایی نمودند.
من روز بعد به مجتمع درمانگاهی که در خارج از لندن قرار داشت رفتم. در این قسمت مجتمع کلینیکی برای نشخوارکنندگان، تکسمیها و حیوانات کوچک وجود داشت. این کلینیک شبانهروزی بود. تمامی شبها تا صبح تعداد زیادی کیس به درمانگاه ارجاع میشد که توسط اینترن و رزیدنت ویزیت میشدند. یک مجتمع فارم آموزشی به نام Boltons Park Farm در این مجموعه جهت آموزش وجود داشت. کتابخانه، خوابگاه دانشجویی، زمین فوتبال، استخر شنا و سایر تاسیسات ورزشی و یک مجتمع خوابگاهی.
دوره دامپزشکی در لندن 5 سال بوده که شامل 2 سال علوم پایه و از سال سوم دانشجویان به خوابگاه مجتمع کلینیکی و فارمی منتقل میشدند. من حدود 3.5 سال در این مجتمع بودم و ضمن کار روی پایاننامه PhD ، در زمان بیکاری در کلینک حاضر میشدم. سرپرست بخش داخلی پرفسور بل، بخش مامایی آرتور و بعد نوکس و جراحی پرفسور ون، ادوارد و گیرینگ بودند که همگی از بزرگان دامپزشکی جهان بودند و هستند.
آنچه من میخواهم اینجا بگویم، نظم و انضباط این دانشکده کوچک ولی بسیار آموزشی بود. دانشجویان در هر بخشی باید تکلیف مینوشتند. اکثر روزهای هفته بعد از شام 2 تا 3 ساعت کلاس در ارتباط با یک موضوع توسط یک مدعو برگزار میشد. هر هفته در روزهای شنبه برای دامداران و یا پرورشدهندگان سگ کلاس تشکیل داده میشد. در تعطیلات رسمی که خوابگاه تعطیل میشد، کلاسهای یک هفته تا 2 هفتهای برای دامپزشکان برگزار میشد که بسیار از خارج از کشور هم شرکت مینمودند.
نکته مهمی که در این دانشکده با آن روبرو شدم، موضوعاتی که به عنوان پایاننامه مورد تحقیق قرار میگرفت، عمدتاً موضوعاتی بود که یک معضل مملکتی را حل مینمود. دانشکده از مدیریت علمی بسیار بالایی برخوردار بود. رؤسای دپارتمانها همه از دانشمندان برجسته زمان خود بودند.
من وقتی وارد آن محیط شده بودم، تا مدتها در شوک این همه تفاوت آموزشی و مدیریتی به سر میبردم. بیشترین سعی را در این دوره نمودم که دلایل این همه موفقیت را آموزش ببینم و بیایم و آنها را در ایران عزیز بهکار ببندم. در سال 60 پس از اخذ مدرک برگشتم و از آن زمان تا کنون همچنان در تلاش. والسلام.
زمان برگزاری: ۴ بهمن
هزینه: ۹۰ هزار تومان
مدرس: دکتر محمد ملازم / استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
vohumanvet.ir
و "مقاله نویسی مقدماتی و پیشرفته" (با ظرفیت محدود)
مهر/ امروزه تلاش قابل ملاحظه ای برای مبارزه با بیماری های باکتریایی و غلبه بر مقاومت باکتری ها انجام می شود. به همین دلیل ساخت یک پانسمان زخم مناسب و ضدمیکروبی که به شکل موثری باعث تخریب باکتریها شود اما از آسیب به سلولهای طبیعی مانند گلبولهای قرمز جلوگیری کند، ضروری به نظر میرسد.
در همین راستا، محققان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه تهران، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، نمکهای آمونیوم آلژینات متعددی ساخته شد و نقش کاتیونهایی شامل سدیم، تریتیل آمونیوم، تریبوتیل آمونیوم و دیهگزیل آمونیوم در تخریب باکتریها و زندهنگهداشتن فیبروبلاستها (به عنوان نمونهای از یک سلول طبیعی در محیط زخم) بررسی شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بینالمللی Materials Science & Engineering C به چاپ رسیده است، نشان داد، متغیرهای گوناگونی مانند آب دوستی، خطی بودن و ساختار انشعابات، وزن مولکولی و چگالی شارژ میتواند در اثر انتخابی کاتیونها موثر باشد.
مطالعات آزمایشگاهی نشان داد، تریبوتیل آمونیوم آلژینات بهترین اثر آنتیباکتریال و آنتیهمولیتیک (ضد تخریب گلبولهای قرمز) را داشته و در عینحال در مقایسه با سایر نمکهای آزمایششده کمتر برای سلولها مخرب است. علاوه بر این، آزمایشهای انجام شده نشان داد، تریبوتیل آمونیوم آلژینات در مقایسه با پانسمان های کلسیم آلژینات آغشته به نقره که محصول تجاری معمول است، اثر آنتی همولیتیک بهتری داشته، برای سلولهای فیبروبلاستی کمتر سمی است.
در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد پانسمان تریبوتیل آمونیوم آلژینات در مقایسه با سایر نمکهای آلژینات بررسی شده در این طرح و پانسمانهای معمول موجود در بازار اثر ضد میکروبی بهتر و تخریب گلبول قرمز کمتری داشته و برای سلولهای فیبروبلاستی کمتر سمی است.
دکتر حامد دائمی، دکتر جواد محمدی، مریم زارع، پیام باعی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه تهران این پروژه را به نتیجه رساندند.
حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «سید مهیار مرتضوی» یکی از دانشجویان رتبه برتر جدیدالورود دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران است که اعتقاد دارد کار در حوزه دامپزشکی بسیار جذابتر از پزشکی است. از نظر او، شاید دروس دامپزشکی کمی از پزشکی سادهتر باشند، اما در نهایت سالهای تحصیل تمام میشود و آنچه باقی میماند، سالهای جذاب کار در دامپزشکی است.
حکیم مهر: چرا رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟
دامپزشکی رشتهای است که کار در آن خیلی جذاب است یا حداقل در فیلدی که من قصد دارم در آن کار کنم، برای من جذاب است. شاید سایر رشتههای پزشکی این قدر جذاب نباشند. شاید دروس دامپزشکی آسانتر باشد و فهم آن راحتتر باشد اما آن چیزی که با انسان میماند کار است. درس زود تمام میشود و انسان میخواهد با کار زندگی کند. من به این فکر میکردم که اگر بخواهم کاری کنم، در آن کار خوشحال باشم و به آن کار علاقه داشته باشم، به خاطر همین دامپزشکی را انتخاب کردم.
حکیم مهر: حس میکنید که میتوانید در این رشته خوشحال باشید؟
بله. اگر کارها روی غلطک بیفتد، مخصوصاً در ایران که در حوزه دامپزشکی کمی محدودیت وجود دارد، اگر این محدودیت رفع شود خیلی بهتر میشود و انسان راحتتر میتواند کار کند.
حکیم مهر: چقدر با علاقه رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟
من در دوره دانشآموزی و قبل از اینکه انتخاب رشته کنم، به کارهای هنری مثل تئاتر، صداگذاری و ... علاقه داشتم. اما چیزی که پیش آمد، رشته تجربی را انتخاب کردم. سال آخر تحصیل شروع به درس خواندن برای کنکور کردم و زمان انتخاب رشته تصمیم گرفتم که این بار علاقهای را که دارم، دنبال کنم و نظرات دیگران به من تحمیل نشود. به خاطر همین خیلی راحت دامپزشکی را انتخاب کردم و آمدم.
حکیم مهر: برای کنکور چطور درس میخواندید؟
به آن شکل جدی و از سال اول نمیخواندم و سال آخر برای من جدی شد. متاسفانه در ایران به این شکل جا افتاده که اگر کنکور خراب شود، آینده فرد خراب میشود. در صورتی که همچین چیزی نیست و من سال آخر شروع به خواندن کردم و در حدی که توانستم خواندم. شاید از دید خیلی از اطرافیانم تلاش نمیکردم اما به نظر خودم سعی و توانم را گذاشته بودم. هفتههایی که مدرسه داشتیم، ۳۳ ساعت و هفتههایی که کامل تعطیل بود، ۴۲ ساعت درس میخواندم. این حجم از مطالعه از دید اطرافیانم خیلی زیاد نبود. اما خدا را شکر موفق شدم.
حکیم مهر: ریشه این انگیزه از کجا بود؟
من ارتباط برقرار کردن با حیوانات را خیلی دوست دارم و در رشتههایی که از تجربی میتوان انتخاب کرد، بیشتر به دامپزشکی علاقه داشتم و همانطور که گفتم کار آن برایم خیلی جذاب است.
حکیم مهر: یکی از معضلات رشته دامپزشکی، جذب بیرویه دانشجوهای با رتبه بسیار بالای کنکور در دانشگاههای فاقد استاندارد است. آیا این باعث نگرانی شما در آینده نیست؟
البته هر کسی که تلاش کرده و به جایی رسیده نسبت به کسی که تلاش نکرده و به آنجا رسیده، حس بدی دارد. اما خب کاری هم نمیتوان کرد. انسان باید تلاش خود را بکند و خودش را ببیند و سعی کند که خودش رشد کند. نباید به اینکه سایرین چه میکنند، اهمیت دهد.
حکیم مهر: فکر میکنید ۷ سال دیگر که فارغالتحصیل شدید، چه خواهید کرد؟
اوایل به فکر تخصص بودم اما اگر بخواهم تخصص بگیرم، قطعا تلاش میکنم که خارج از ایران این کار را بکنم. تصمیم من این است که در ایران تخصص نگیرم.
حکیم مهر: چرا؟
چون تخصص در ایران به درد هیات علمی شدن میخورد. دامپزشکی در ایران آن طور که باید پیشرفته نیست. من اگر بخواهم تخصص بگیرم به خارج از کشور میروم. دامپزشکی مدرک عمومی مثل دندانپزشکی دارد و این طور که جا افتاده، لازم نیست تخصص بگیرید تا کار مورد نظر را انجام دهید.
حکیم مهر: یعنی چه؟
مثلا دندانپزشکان روی تابلو مینویسند دندانپزشک و جراح. درست است که وی تخصص نگرفته اما آن کار را انجام میدهد. دامپزشکی هم همین طور است. دامپزشک میتواند با مدرک DVM یا همان عمومی، کارهایی را که متخصص میکند، انجام دهد. اما فیلدهایی که برای من جذابیت دارند، دام بزرگ، جراحی و دام کوچک هستند. البته بخش تولید مثل حیوانات مثل اسب هم خیلی جذاب هستند.
حکیم مهر: تفکر شما نسبت به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، قبل و بعد از ورود به آن چقدر تغییر کرد؟
دانشکده همان طور بود که فکر میکردم و خیلی تفاوت نداشت. فکر میکردم فضای خوبی داشته باشد و الان هم به همین نتیجه رسیدم. امکانات دانشگاه تهران نسبت به سایر دانشگاهها که به گوش ما میرسد، واقعا خوب است.
حکیم مهر: آیا انتقادی هم به وضعیت موجود دارید؟
فعلا که چند هفته است آمدم و خیلی جا نیفتادم.
حکیم مهر: آیا تعداد ورودیها متناسب با فضا و امکانات هست؟
بله خوب است. نه آن قدر زیاد است که اذیت کند و نه آن قدر کم است که کلاسها خلوت باشند. اما در کل به نظر من سطح دانشگاه تهران به شکلی است که ورودیهای آن باید محدودتر شود. مثلا اگر ۷۰ نفر است کمی محدودتر شود و دانشجوهای با رتبههای پایینتر جذب شوند که بچهها قویتر باشند. البته کنکور ملاک این نیست که یکی قوی و دیگری ضعیفتر است، فقط یک رتبه آمده که بیشتر هم به سطح استرس ربط دارد، اما اگر تخصصیتر باشد و ورودیها کمتر باشد و کیفیت بالاتر باشد، به نظر من بهتر است.
حکیم مهر: چه توصیهای برای دانشآموزان علاقهمند به رشته دامپزشکی دارید؟
اینکه کنکور را تبدیل به یک غول نکنند. زندگی خود را بکنند و از کار و زندگی نیفتند. تفریح کنند و درس را به مقدار لازم بخوانند. من بیشترین سالی که فیلم دیدم، بیرون رفتم و تفریح کردم، سال کنکور بود. اما در کنار آن درسم را میخواندم و بعد تفریح میکردم. اینها در کنار هم باعث میشود که فرد موفق شود. البته انسان با انسان فرق دارد اما به نظر افراد نباید دید تک بعدی داشته باشند.
حکیم مهر: خانواده مخالف ادامه تحصیل شما در رشته دامپزشکی نبودند؟
اوایل شاید کمی تردید داشتند اما پدر و مادرم خیلی پشتم ایستادند و بعداً که دیدند علاقه دارم، گفتند هر کاری را که به آن علاقه داری، اگر انجام دهی، در آن موفق میشوی. آنها من را به این رشته ترغیب کردند و گفتند که هر کسی هر حرفی میزند، توجه نکن و کاری را که دوست داری، انجام بده