ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
محققان استرالیای و انگلیسی، در یک همکاری پژوهشی هفت میلیون دلاری، سعی دارند پس از ارزیابی دقیق زیستگاههای مرجانی، وضعیت جانوران در خطری نظیر لاکپشتها و کوسهها را به شکلی عمیق مورد بررسی قرار داده و از آسیبهای وارده بر آنها بکاهند.
بررسی وضعیت لاکپشتها، کوسهها و آلودگیهای پلاستیکی، بخشی از همکاری 7 میلیون دلاری جدیدی است که بین آژانس ملی علم استرالیا (CSIRO) و موسسه پژوهشی BHP بریتانیا برای مطالعه بزرگترین ساحل مرجانی در استرالیا به نام نینگالوریف انجام میشود.
این همکاری پیشتر و از سال 2015 از طریق جمعآوری اطلاعات برای حمایت از مدیریت و حفاظت از محیط زیست دریایی و ساحلی بسیار باارزش این کشور آغاز شده بود.
در فازهای اول این تحقیق مشترک، دو موسسه فوق به بررسی بقایای دریایی در امتداد ساحل و صخرههای مرجانی پرداختهاند که نتایج آن نشان داده است نینگالوریف، میتواند بهعنوان یکی از تمیزترین صخرههای مرجانی جهان شناخته شود.
اما اهداف پژوهشهای جدید بر موارد زیر تکیه دارد:
- به دست آوردن درکی عمیق از لاکپشتها از طریق توسعه روشهایی برای برآورد فراوانی آنها و ردیابی حرکاتشان به سمت سواحل برای لانهسازی
- جمعآوری نمونههای لازم برای تخمین فراوانی کوسهنهنگهای بالغ در اقیانوس هند
- انجام مشاهدات بلندمدت درمورد سلامت صخرههای مرجانی برآورد رشد آنها
- بررسی صخرههای مرجانی عمیق و جانورانی که در آنجا زندگی میکنند و تأثیرات محیطی که برای حفظ این زیستگاهها حیاتی هستند
پیشازاین، دو موسسه معتبر فوق با بررسی و تجزیهوتحلیل برشهای ناخن لاکپشتها، کشف کرده بودند که رژیم غذایی این جانوران با سن و اندازه آنها تغییر میکند، بهطوریکه در هنگام جوانی از علف دریایی تغذیه میکنند، ولی بزرگتر که شدند غذای آنها، به جلبک دریایی و حتی ستاره دریایی تغییر میکند.
همچنین در این تحقیق، محققان توانستند با ردیابی کوسهنهنگها، برای نخستین بار در جهان، تلاش این جانوران برای جفتگیری را مشاهده نموده و همچنین، سفرهای هزاران کیلومتری، حرکات سریعتر در شب و رفتن تا عمق 1.7 کیلومتری توسط آنان را ثبت نمایند.
این تلاشهای علمی که با سرمایهگذاری مناسبی توسط مؤسسات فوق همراه شده است، میتواند نقش پررنگ و قابل توجهی در حفظ صخرههای مرجانی بهعنوان زیستگاه اصلی بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی داشته باشد.
منبع : سیناپرس
تیمی از زیستشناسان دریایی، دو گونهی جدید از اَرهکوسههای شش آبششی را در آبهای اقیانوس هند غربی کشف کردهاند. ارهکوسه نوعی کوسه است که پوزهای بلند و مانند اره دارد. این کوسهها معمولاً در آبهای گرمترِ هر سه اقیانوس بزرگ دنیا یافت میشوند، ولی در غرب اقیانوس آرام از بقیهی مناطق وفور بیشتری دارند. در سالهای اخیر جمعیت ارهکوسهها به دلیل ماهیگیریهای تجاری کاهش یافته است. این نوع کوسهها میتوانند تا ۱.۵ متر طول داشته باشند. پوزهی این کوسهها بلند است و دندانهای تیزی با اندازههای مختلف روی آن قرار گرفته است.
این کوسهها در میانهی پوزهی خود اندام حسی خاصی دارند که به کمک آن شکار خود را تشخیص میدهند. ارهکوسهها گوشتخوار هستند و از ماهیها، سختپوستان دریایی و ماهیهای مرکب تغذیه میکنند. تکانهای سریع پوزهی این کوسهها باعث تکهتکه شدن شکار میشود و بلع آنرا آسان میکند.
دو ارهکوسهی جدیدی که کشف شدهاند «پلیوترما کاجا» و «پلیوترما آنا» نام دارند و در نزدیکی ماداگاسکار و زنگبار یافته شدهاند. دکتر «سیمون ویگمان» از دانشگاه هامبورگ، میگوید: «ارهکوسههای ششآبششی واقعاً خارقالعاده هستند، زیرا عموماً ارهکوسهها پنج آبشش دارند.»
پلیوترما کاجا در اعماق ۲۱۴ تا ۳۲۰ متری ماداگاسکار زندگی میکند، ولی پلیوترما آنا تا کنون فقط در آبهای کم عمق بین ۲۵ تا ۳۰ متری زنگبار پیدا شده است. در گذشته، ارهکوسهی ششآبششی دیگری نیز پیدا شده بود که «پلیوترما وارنی» نام دارد. تفاوت این دو گونهی جدید با ارهکوسهی قبلی در محل قرارگیری عضو حسی بر روی پوزهی آنها است. در دو گونهی جدید، این عضو تقریباً در وسط پوزهی ارهای کوسه قرار دارد، ولی در پلیوترما وارنی این اندام در نزدیکی دهان حیوان قرار گرفته است.
وجه تمایز پلیوترما آنا با دو ارهکوسهی شش آبششی دیگر این است که پوزهی آن به نسبت کوتاهتر است. دکتر ویگمان میگوید: «دانش ما در مورد ارهکوسههای اقیانوس هند غربی بهطور کل کم است، ولی اکنون مطمئن هستیم که عمق محل زندگی آنها با افزایش ماهیگیریهای تجاری ارتباط دارد. این موضوع در کنار کمیاب بودن این گونهها باعث افزایش نگرانیها در مورد آسیبپذیر بودن این گونهها از ماهیگیریهای بیش از حد شده است. به طور ویژه، برای پلیوترما آنا باید فکر جدی کرد؛ زیرا در اعماق کمتری زندگی میکند و احتمال منقرض شدن آن بیشتر است.»
جزئیات کشف این دو گونهی جدید طی مقالهای در مجلهی PLoS ONE شرح داده شده است.
منبع: مجله ایلیاد