ماجرای درمان گوساله، نیمه شب در خیابان!

دکتر محمدرضا عظیمی / ماجرای درمان گوساله، نیمه شب در خیابان!

در خلال 25 سال خدمت در این حرفه خاطرات زیادی دارم که یکی از آنها به 8-7 سال قبل برمی  گردد. روزی فردی روستایی از روستای حصار قره باغی (از توابع شهرستان بهار همدان) با من تماس گرفت و گفت حال گوساله اش خراب است و دارد گوساله را به همراه 3 نفر دیگر با یک خودروی پیکان به شهر می آورد.

ساعت 10 شب بود که به شهر رسیدند. همه جا تاریک بود و مقابل اداره راهنمایی و رانندگی همدان یک نورافکن قوی روشن بود؛ من هم گفتم گوساله را همین جا از ماشین پیاده کنید.

با معاینه گوساله متوجه شدم که حیوان اسهال شدیدی دارد و لذا شروع به آماده کردن سرم نمودم. با توجه به از دست رفتن 10 درصد از آب بدن، رگ حیوان به سختی پیدا می شد و تمام توجهم به پیدا کردن رگ و تزریقات بود که ناگهان صدای «ایست» و «دست ها بالا»ی چند مامور مسلح راهنمایی رانندگی که در حال مسلح کردن سلاحشان بودند، همه را غافلگیر کرد!

مامورین به تصور اینکه در آن موقع از شب با وجود چند نفر و دو خودرو که درب صندوق عقب آنها باز بود، کار خلافی در حال انجام است، به قضیه مشکوک شده بودند و وقتی که از ماجرا مطلع شدند، صحنه را ترک کردند. گوساله نجات پیدا کرد و اثر این کار در روستا نمود پیدا کرد.

مرجع: حکیم مهر

مرگ پرندگان در میانکاله و خراسان شمالی: نشانه‌ای از مرگ محیط زیست؟

در طول دو سه هفته گذشته تلفات گسترده و حیرت‌انگیزی در پرندگان منطقه میانکاله و به دنبال آن در خراسان شمالی رخ داده است. ریاست محترم سازمان دامپزشکی در مصاحبه‌ای، تلفات گسترده در میانکاله را به بوتولیسم ربط داده است. هیات علمی سازمان دامپزشکی موظف است که جزئیات روش‌های انجام شده و نتایج آزمایش‌ها را به صورت مقاله علمی در مجله معتبری به چاپ برساند تا همگان بتوانند نقادانه روش ‎های انجام شده و تفسیر حاصل از آن را بازبینی و ارزیابی کنند.

کلستریدیوم بوتولینوم سمی تولید می‌کند که در زمره خطرناک ترین سموم دنیا است. مردم عادی شاید تصور محوی از سم این باکتری داشته باشند که محدود به توصیه برای جوشاندن غذاهای کنسروی به مدت بیست دقیقه است.

این باکتری به عنوان یکی از خدمه قدرتمند تخریب در طبیعت، سمی تولید می‌کند که مقدار کمی از آن می‌تواند تعداد بی‌شماری از مردم و حیوانات را از بین ببرد و حتی قابلیت آن را دارد که به صورت سلاحی تروریستی مورد استفاده قرار گیرد.

اهمیت انتشار نتایج و تفسیری که سازمان دامپزشکی به آن اشاره می‌کند در این است که تمامی سویه ‎های این باکتری سم بوتولیسم را تولید نمی ‎کنند. افزون بر آن برخی باکتری ‎های دیگر از جمله Clostridium barati هم قادر به تولید این سم هستند. بنا بر این، صرفِ جداسازی باکتری کلستریدیوم بوتولینوم را نمی ‎توان به عنوان سندی برای تایید تشخیص بوتولیسم در نظر گرفت. مقاله ‎ای که سازمان دامپزشکی موظف به انتشار آن است، سندی است که برای نسل ‎های آتی جامعه و به ویژه جامعه علمی اهمیت دارد.

مثالی تاریخی اهمیت انتشار مقاله را روشن می‌کند؛ بیش از ۵۰ سال پیش در منطقه بیابانی و بی آب و علف آلمریای اسپانیا مردم کم‌کم شروع به استفاده از پلاستیک کردند تا آب کمیاب برای کشاورزی را حفظ کنند. اینک این منطقه به گلخانه ‎ای غول‌آسا تبدیل شده که بخش قابل‌توجهی از سبزیجات اروپا را فراهم می‌کند. در آلمان در ۲۰۱۱ شیوع اسهال شدید ناشی از یکی از باکتری ‎ها با ۲۸۹۷ مورد ورم معده و روده، ۸۵۵ مورد سندرم همولیتیک-اورمیک، و ۵۳ مورد مرگ همراه بود. این اپیدمی موجب شد که اقتصاد این گلخانه عظیم به خطر بیافتد. مطالعات گسترده چندرشته‌ای و چندسازمانی به راه افتاد تا هم سرمنشاء این باکتری مشخص شود و هم از بهداشت انسان حفاظت و هم از ورشکستگی صنعت عظیم ناحیه آلمریا جلوگیری شود. برای شناسایی سرمنشاء این اپیدمی در اثر Escherichia coli O104:H4 نتایج کارهای تحقیقاتی در مقاله ‎ای با این نشانی با همکاری ۱۹ محقق منتشر شد که در میان آن‌ها ۷ دامپزشک و ۹ پزشک به چشم می‌خورد. پیوستار از تشخیص تا کنترل این بیماری و انتشار نتایج تحسین‌برانگیز است. نشانی این مقاله از این قرار است

Buchholz, et al., (2011) German Outbreak of Escherichia coli O104:H4 Associated with Sprouts. N Engl J Med 2011; 365:1763-1770November 10, 2011, DOI: 10.1056/NEJMoa1106482

علت این دو رخدادِ تلفات پرندگان در میانکاله و در خراسان شمالی را باید به غیر از رسانه‌های عمومی در عرصه علمی هم به محک تجربه گذاشت زیرا هر گونه اهمال در این کار ممکن است خطر بالقوه‌ای که متوجه انسان‌هاست را از نظر بیاندازد. دوزیستان و پرندگان حساس‌ترین حیواناتی هستند که در یک فاجعه قریب‌الوقوع زیست‌محیطی پیش از همه از بین می‌روند.

کامران شریفی

دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

۹۸/۱۱/۲۰

منبع: کانال تلگرام لوح (یادداشت های شخصی دکتر کامران شریفی)

هشدار برای مصرق بی رویه آنتی بیوتیک

سیناپرس/ پژوهشگران در مطالعات اخیر خود دریافتند بسیاری از موارد تجویز آنتی‌بیوتیک در افراد بالغ و کودکان اشتباه بوده و این موضوع می‌تواند منجر به افزایش خطر بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی شود.

نتایج یک تحقیق جدید در ایالات‌متحده آمریکا نشان می‌دهد بسیاری از موارد تجویز آنتی‌بیوتیک برای کودکان، بی‌مورد بوده و بر اساس مطالعات انجام‌شده، یک‌چهارم از کودکانی که در بیمارستان‌های این کشور آنتی‌بیوتیک دریافت می‌کنند، داروها را به‌طور مناسب دریافت نکرده و این موضوع خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی را افزایش می‌دهد.

دکتر جیسون نیولن متخصص اطفال و مدرس دانشگاه سنت لوئیس در این رابطه اعلام کرد: «مقاومت آنتی‌بیوتیکی خطر فزاینده‌ای برای همه انسان‌ها است. بااین‌حال، داده‌های محدودی در رابطه با این مساله در مورد کودکان وجود داشته و مطالعات اندکی در این حوزه انجام‌شده است. از سوی دیگر؛ داده‌های مربوط به بزرگ‌سالان حاکی از آن است که 30 الی 50 درصد از آنتی‌بیوتیک‌های مورداستفاده در بزرگ‌سالان بستری در بیمارستان‌ها، مناسب نیستند.»

مطالعات پیشین نشان می‌دهد که از هر 3 بیمار بستری در بیمارستان‌های کودکان آمریکا، یک نفر یک یا چند نوع مختلف از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها را دریافت می‌کند. از سوی دیگر؛ داده‌های مربوط به بزرگ‌سالان حاکی از آن است که 30 الی 50 درصد از آنتی‌بیوتیک‌های مورداستفاده در بزرگ‌سالان بستری در بیمارستان‌ها، مناسب نیستند.

به گفته دکتر جیسون نیولند، هدف از تحقیقات جدید، تعیین این موضوع بود که آیا آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای معالجه کودکان بستری استفاده می‌شود، مناسب و درست هستند یا خیر؟ این موضوع بدان معناست که پزشکان نباید برای هر نوع بیماری؛ آنتی‌بیوتیک تجویز کنند. آن‌ها می‌توانند در صورت لزوم از یک نوع آنتی‌بیوتیک مؤثرتر استفاده کرده و یا اینکه یک دوز متفاوت را برای مدت‌زمان کوتاه‌تری تجویز کنند.

گفتنی است دکتر نیولند؛ مدیر نظارت بر برنامه ضد میکروبی در بیمارستان کودکان سنت لوئیس است. وی در این رابطه توضیح داد: کارکنان مراقبت‌های بهداشتی باید هوشیار باشند، زیرا استفاده نادرست از آنتی‌بیوتیک‌ها باعث تقویت و افزایش مقاومت باکتری‌ها در برابر داروهای مورداستفاده در کودکان می‌شود. مطالعات پیشین نشان می‌دهد که از هر 3 بیمار بستری در بیمارستان‌های کودکان آمریکا، یک نفر یک یا چند نوع مختلف از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها را دریافت می‌کند.

تجزیه‌وتحلیل اطلاعات 12 هزار بیمار در 32 بیمارستان مختلف ایالات‌متحده آمریکا نشان می‌دهد 25 درصد از کودکان بیمار یعنی رقمی حدود 3 هزار و 600 نفر، آنتی‌بیوتیک‌های بی‌مورد دریافت کرده‌اند که این موضوع می‌تواند منجر به افزایش خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی شود.

در این مطالعات مشخص شد بیشترین میزان خطا در تجویز آنتی‌بیوتیک، تجویز داروی آنتی‌بیوتیک غلط برای یک نوع عفونت خاص بوده که 27 درصد موارد کل را شامل می‌شود. در رده بعدی استفاده غلط از آنتی‌بیوتیک‌ها، تداوم بی‌دلیل دوره مصرف دارو در موارد خاص مانند دوران پس از جراحی است که 17 درصد از موارد را تشکیل داده و 11 درصد کودکان بیمار نیز داروهای آنتی‌بیوتیکی غیرضروری برای درمان خود دریافت کرده‌اند. در 11 درصد موارد نیز پزشکان برای مقابله با یک نوع خاص از عفونت، از طیف متنوع و گسترده‌ای از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کرده بودند که این مورد نیز می‌تواند خطرات خاص خود را در پی داشته باشد.

یافته‌های پژوهشگران همچنین نشان می‌دهد که ذات‌الریه یا عفونت‌های تنفسی تحتانی، بیشترین درصد از تجویزهای اشتباه آنتی‌بیوتیک را به خود اختصاص داده است که 18 درصد موارد را دربرمی گیرد. 16 درصد موارد باقی‌مانده نیز به چندین عامل دیگر مرتبط است که گستردگی موارد دیگر را ندارند.

محققان همچنین دریافتند که تقریباً نیمی از استفاده‌های نامناسب آنتی‌بیوتیک توسط برنامه‌های فعلی مبارزه آنتی‌بیوتیکی که برای جلوگیری از مقاومت آنتی‌بیوتیکی طراحی‌شده است، تشخیص داده نمی‌شود.

دکتر نیولند در توضیح این مسئله گفت: احتمالاً این‌یکی از مهم‌ترین یافته‌ها است زیرا درک این موضوع به ما کمک می‌کند تا نقاط کور در برنامه‌های نظارت بر مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فعالیت‌های ضد میکروبی را شناسایی کنیم.

وی همچنین خاطرنشان کرد: آنتی‌بیوتیک‌هایی که در حال حاضر برای بررسی مورد هدف قرار نگرفته‌اند، هنوز هم نیاز به نظارت کافی دارند. راه‌حل بارز برای حل مشکل فوق، این است که بررسی‌های روتین را برای همه آنتی‌بیوتیک‌ها بگنجانیم. متأسفانه، این حوزه بسیار گسترده بوده و ممکن است انجام آن در بعضی از بیمارستان‌ها عملی نباشد.

شرح کامل این مطالعات و نتایج به‌دست‌آمده از آن‌ها در آخرین شماره مجله تخصصی عفونت‌های بالینی(Clinical Infectious Diseases journal) منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

دستاوردهای جدید در کنترل شدت، علائم و شیوع کرونا

ایرنا/ با ادامه روند شیوع ویروس جدید کرونا در چین و سراسر جهان، کارشناسان شدت این بیماری، نحوه گسترش آن در میان بیماران و چگونگی انتشار آن را در مکان‌های سربسته مانند بیمارستان‌ها بهتر کنترل می‌کنند.

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این ویروس از روز هفتم فوریه ۶۳۷ نفر را کشته و ۳۱ هزار و ۲۱۱ نفر دیگر را در چین آلوده کرده است. ۲۷۰ مورد دیگر مرگ و میر ناشی از آلودگی به این ویروس در ۲۴ کشور دیگر نیز گزارش شده است. سازمان بهداشت جهانی روز جمعه هفتم فوریه (۱۸ بهمن) گزارش داد که جزئیات بیشتر در مورد حدود ۱۷ هزار مورد آلودگی به ویروس جدید کرونا نشان می‌دهد که بیماری ۸۲ درصد از موارد یاد شده خفیف، ۱۵ درصد شدید و سه درصد هم وخیم هستند.

در مجموع سازمان بهداشت جهانی اعلام می‌کند که کمتر از دو درصد از مواردی که بر اثر آلودگی با ویروس ۲۰۱۹-nCoV بیمار شده‌اند، جان خود را از دست داده‌اند که اغلب بر اثر نارسایی چند اندام در افراد مسن و افرادی بوده است که وضعیت بهداشتی ضعیفی داشته‌اند.

برای مثال، محققان روز هفتم ژانویه در نشریه JAMA گزارش دادند که از ۱۳۸ بیمار مبتلا به کرونا که ماه ژانویه در بیمارستان «ژونژانان» دانشگاه ووهان بستری شدند، ۲۶ درصد نیاز پیدا کردند که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان تحت درمان قرار گیرند. این بیماران مسن بودند و به سایر وضعیت‌های بهداشتی نظیر فشار خون بالا، بیماری قلبی و عروقی و دیابت نیز مبتلا بودند. آنها به عوارض ناشی از پنومونی کروناویروس از جمله شوک و سندرم پریشانی حاد تنفسی رنج می‌بردند، شرایطی که مایعات در ریه‌ها جمع شده و به تنگی شدید نفس منجر می‌شود.

این موارد بخشی از بزرگ‌ترین مطالعه‌ای است که تاکنون در مورد بیماران بستری مبتلا به ویروس جدید کرونا انجام شده است که نگاه دقیق‌تری به علائم و شدت این بیماری ارائه می‌دهد.

این مطالعه جدید نشان می‌دهد که ویروس کرونا به سرعت در بیمارستان گسترش می‌یابد. به طوریکه به نظر می‌رسد از ۱۳۸ بیماری که در بیمارستان ژوهانگ بستری شدند، ۵۷ و یا ۴۱ درصد در بیمارستان آلوده شده باشند. این افراد شامل ۴۰ پرسنل مراقبت‌های بهداشتی و ۱۷ بیمار هستند که به دلیل ابتلا به وضعیت‌های دیگر در بیمارستان بستری شده‌اند.

محققان گزارش می‌دهند، بیمارانی که به دلیل پنومونی ۲۰۱۹-nCoV در بیمارستان بستری شدند، علائم زیادی را نشان دادند، به طوریکه همه این بیماران به غیر از دو نفر از آنها تب داشتند، ۷۰ درصد احساس خستگی می‌کردند، ۶۰ درصد سرفه خشک داشتند، ۳۵ درصد درد عضله را تجربه کردند و ۳۱ درصد هم مشکل تنفسی داشتند. شمار اندکی از این بیماران نیز سردرد، خس خس سینه، استفراغ، اسهال و درد شکمی را گزارش دادند. همچنین ۱۰ درصد از بیماران قبل از بروز تب و تنگی نفس، یک یا دو روز اسهال و حالت تهوع داشتند.

«آبره گوردون»، اپیدمیولوژیک در دانشگاه میشیگان در آمریکا می‌گوید: از آنجا که علائم دستگاه گوارش برای تشخیص ابتلا به عفونت تنفسی معمول نیست، ممکن است بیماران مبتلا به اسهال و حالت تهوع مشکوک به کرونا شناخته نشوند و اقدامات مناسب برای کنترل گسترش شیوع کرونا در مورد این بیماران اعمال نشود. این موضوع می‌تواند علت ابتلای این شمار زیاد پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در بیمارستان به این بیماری را توضیح دهد.

بیماران مورد بررسی در این مطالعه از اول تا ۲۸ ژانویه در بیمارستان بستری شده بودند و بازه سنی ۲۲ تا ۹۲ ساله داشتند که البته بیشتر آنها ۴۲ تا ۶۸ ساله بودند. شش نفر از ۱۳۸ بیمار یاد شده و یا به عبارتی ۴ درصد آنها تاکنون جان خود را از دست داده‌اند که این میزان اندکی بالاتری از درصد اعلام شده توسط سازمان بهداشت جهانی است.

پاروا ویروس

پاروا ویروس سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که می تواند بسیار تهدید کننده باشد. این ویروس باعث التهاب بسیار شدید روده میشود. پاروو ویروس همچنین به گلبول های سفید خون حمله می کند و هنگامی که حیوانات جوان آلوده می شوند، میتواند به عضله ی قلب آنها آسیب بزند و مشکلات قلبی طولانی مدت را ایجاد کند.

علائم عمومی پاروا ویروس چیست؟

علائم عمومی پاروویروس بی حالی، استفراغ شدید، از دست دادن اشتها و اسهال خونین و بدبو است که می تواند موجب کم آبی  تهدید کننده برای حیات حیوان شود.

چگونه پاروا ویروس منتقل می شود؟

این ویروس بسیار مسری است و می تواند  توسط هر شخص، حیوان یا شی که در تماس با مدفوع سگ آلوده قرار می گیرد، انتقال یابد.این ویروس می تواند ماه ها در یک محدوده زنده بماند و ممکن است در اشیای بی جان مانند کاسه های غذا، کفش ها، لباس ها، فرش و زمین زنده بماند.

چگونه پاروا ویروس تشخیص داده می شود؟

دامپزشکان بر اساس علائم بالینی و آزمایش  پاروو ویروس را تشخیص می دهند. آزمایش آنزیم مرتبط با ایمونوآرزنجی (ELISA)  یک آزمایش معمول برای پاروویروس است. کیت آزمایش ELISA برای تشخیص پاروویروس در مدفوع سگ استفاده می شود و در حدود 15 دقیقه در مطب دامپزشکی انجام می شود. از آنجا که این آزمون 100٪ حساس یا دقیق نیست، دامپزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی و آزمایش خون را نیز توصیه کند.

کدام سگ ها در معرض پاروا ویروس هستند؟

توله سگ ها و سگ های نوجوان که واکسینه نشده اند بیشترین حساسیت را به این ویروس دارند. نژاد هایی که در معرض خطر بیشتری هستند، عبارتند از روتوییلر، دوبرمن، تریر آمریکایی Staffordshire .

چگونه می توان از پاروا ویروس جلوگیری کرد؟

شما می توانید سگ خود را در برابر این قاتل احتمالی محافظت کنید. مطمئن شوید که او واکسن های خود را به موقع گرفته است. معمولا توصیه می شود که توله سگ ها با واکسن های ترکیبی واکسینه شوند تا از ابتلا به بیماری های مختلف که مدام در معرض آنها قرار میگیرند مصون بمانند. یک واکسن معمولی، به نام "5-in-1"، توله سگ ها را از هپاتیت، لپتوسپیروز، پاروویروس و پاراآنفلوآنزا محافظت می کند.

به طور کلی، اولین واکسن در سن 6-8 هفتگی به سگ شما داده می شود و بعد از آن یک تقویت کننده در چهار هفتگی تا 16 یا 20 هفتگی  دارد و سپس در یک سالگی دوباره واکسن داده می شود. برنامه واکسیناسیون توله سگ قبل از چهار ماهگی کامل نیست. سگ های قدیمی تر که سریهای واکسیناسیون کامل توله سگ را دریافت نکرده اند ممکن است حساس به پاروویروس باشند. با دامپزشک خود مشورت کنید که چگونه سگ شما مجددا برای واکسیناسیون احضار شود.

از آنجا که پاروویروس ماه ها می تواند در یک محیط زنده بماند، اگر می خواهید مراقبت بیشتری در خصوص عدم ابتلای حیوانتان به این بیماری داشته باشید به این نکته توجه کنید: حتی با ضدعفونی کردن و شستشوی عالی اشیا و وسایل ، پاروویروس می تواند زنده بماند زیرا این ویروس در برابر بسیاری از ضدعفونی کننده های معمولی مقاوم است.شما میتوانید  برای ضدعفونی از محلول یک قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب استفاده کنید که در آن مواد آلی وجود ندارد و میتوانید اسباب بازی های آلوده سگ، ظرف غذا و کاسه آب او را  که باید به درستی تمیز شوند، ده دقیقه در این محلول ضدعفونی قرار دهید.اگر فکر می کنید که جایی بوده اید که ممکن است آلودگی در آنجا وجود داشته باشد میتوانید ازین محلول برای ضدعفونی کردن کف کفش خود استفاده کنید. مناطقی که برای تمیز کردن سخت تر هستند (برای مثال، مناطق چمن دار، موکت و چوب) ممکن است نیاز به ضدعفونی کننده به صورت اسپری داشته باشند.

چگونه می توان پاروا ویروس  را درمان کرد؟

 هیچ دارویی وجود ندارد که بتوانند ویروس ها را از بین ببرد، درمان این بیماری به طور کلی ساده و متشکل از مراقبت های حمایتی تسکین دهنده برای کنترل علائم و تقویت سیستم ایمنی سگ است تا به وی امکان مبارزه با این بیماری خطرناک را بدهد. سگ های مبتلا به پاروویروس نیاز به درمان سنگین در یک بیمارستان دامپزشکی دارند، برای اینکه  آنتی بیوتیک ها، داروها برای کنترل استفراغ، مایعات وریدی و سایر روش های حمایتی را دریافت می کنند. میانگین اقامت در بیمارستان حدود  5-7 روز است.

لطفا توجه داشته باشید که این درمان همیشه موفق نبوده است، بنابراین لازم است که سگ شما حتما واکسینه شود که به این بیماری مبتلا نشود.

از آنجایی که پاروویروس بیماری جدی است، توصیه نمی شود که در خانه درمان شود. حتی با بهترین مراقبت های دامپزشکی، این بیماری اغلب مرگبار است.

اگر متوجه  استفراغ شدید، از دست دادن اشتها، افسردگی یا اسهال با خونریزی شدید در سگتان شدید بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید.

برخی از بیماری ها با علائم مشترک با پاروا ویروس:

یک توله سگ با اسهال خونین می تواند یک مشکل انگلی نیز داشته باشد،مثلا  یک ویروس غیر از پاروویروس یا یک کولیت استرس  ممکن است دستگاه گوارش او را مسدود کند و علائمی شبیه به پاروو ایجاد کند. بنابراین بسیار مهم است که سگ خود را برای تشخیص دقیق نزد دامپزشک ببرید.

به طور کلی با رعایت 7 مورد زیر میتوانید از ابتلای حیوانتان به این بیماری مهلک جلوگیری کنید:

اطمینان حاصل کنید که سگ شما واکسینه شده است.

توله سگ خود را تا زمانی که دو واکسن اول خود را نزده در معرض سگ های دیگر قرار ندهید. مگر اینکه مطمئن باشید سگ های دیگر واکسینه شده اند.

اجتناب از رفتن به مکان هایی که سگ شما در معرض سگ های ولگرد و غیرواکسینه قرار میگیرند مثل پارک ها،فروشگاه های حیوانات خانگی و یا دیگر مناطق عمومی.

هنگام رفتن نزد دامپزشک برای بررسی های بهداشتی و واکسیناسیون، توله سگ خود را در آغوش گرفته و در خارج از محوطه ی درمانگاهی نگه دارید همچنین او را از محوطه ی لابی درمانگاه دور نگه دارید زیرا ممکن است از سایر سگ ها و یا محیط و زمین درمانگاه ویروس ا دریافت کند.

ویروس پاروو برای مدت طولانی میتواند در محیط زنده بماند بنابراین اگر فکر میکنید ممکن است محیط زندگی سگتان آلوده شده باشد برای احتیاط واجب از همان محلول ضد عفونی 1 به 32 که بالاتر ذکر شد استفاده کرده و محیط را با اسپری ضدعفونی کنید.

اگر در محل کارتان و یا بیرون از خانه با سگ ها ی مختلف تماس دارید حتما قبل از آمدن به خانه کفشتان را ضد عفونی کنید.

اگر سگ  شما علائم اسهال ،استفراغ،بی اشتهایی و بی حالی دارد باید او را در اسرع وقت به دامپزشک بیاورید. این هاهمه علائم پاروویروس هستند. به یاد داشته باشید، سگ های آلوده ممکن است تنها یک علامت را نشان دهند!

تصویر زیر مربوط به کیت آزمایش پاروو ویروس است که نمونه ی مدفوع حیوان را روی چاهک این کیت ریخته و در صورت روئیت دو خط در این کیت حتم میدهیم که حیوان مبتلا به این بیماری است حتی اگر خط دوم بسیار کمرنگ باشد.