مارها چه فایده ای برای انسان‌ها دارند؟

مارها از آن دست حیواناتی نیستند که مورد علاقه ی هر کسی باشند. حتی یک نوع فوبیا به نام اوفیدیوفوبیا یا همان مار هراسی وجود دارد که بسیار هم شایع است و بیشتر مردم ترجیح می دهند هرگز با یک مار رو به رو نشوند. اگر شما هم از این دسته هستید شاید تصور کنید که مارها هیچ فایده ای برای انسان ها ندارند در حالی که واقعیت چیز دیگری است. در ادامه می خواهیم ببینیم مارها چه فایده ای برای انسانها دارند.

۱- کنترل آفات

مارها نقش مهمی در هر اکوسیستمی دارند. آن ها جمعیت جوندگان از جمله موش های خانگی و صحرایی را تحت کنترل نگه می دارند. با کاهش جمعیت مارها، تعداد موش ها افزایش می یابد.

بسیاری از حیوانات دیگری هم که غذای مارها هستند به محصولات کشاورزی آسیب می زنند از جمله پرندگان، قورباغه ها و حشراتی مثل کرم ها و عنکبوت ها.

بعضی از گونه های مار هم از دیگر انواع مار تغذیه می کنند. حتی در مواردی مارهای سمی خوراک مارهای غیر سمی می شوند. برخی انواع مار پروتئینی در خون خود دارند که آن ها را در برابر سم نیش مارهای افعی مصون می کند.

۲- پیشرفت علم

مارها به دانشمندان و محققان هم کمک می کنند درک بیشتری و بهتری از دنیای پیرامون ما پیدا کنند.

در بسیاری از تحقیقات پزشکی از مارها استفاده می شود. مثلاً از نیش یک مار اغلب برای درمان نیش همان مار استفاده می شود.

به فرآیند استخراج سم از مار «دوشیدن» گفته می شود. مارها باید به دفعات دوشیده شوند تا سم کافی برای ساخت پادزهر مار به مقدار مؤثر به دست آید.

علاوه بر این به گفته ی محققان، سم نیش مارها نقش مهمی در ساخت ابزارهای توقف خونریزی دارد.

بسته به گونه ی مار، مواد تشکیل دهنده ی سم مار عبارتند از مواد انعقاد کننده ی خون که به انعقاد خون کمک می کنند و دیگر موادی که مانع از آن می شوند که پلاکت های خون زخم را ببندند. علم به این موضوع به ساخت درمان هایی برای اختلالاتی همچون هموفیلی کمک کرده، بیماری ای که باعث می شود زخم ها به درستی التیام نیابند.

اما سم مار تنها بخش این حیوان نیست که از آن در علم پزشکی استفاده می شود.

پوست مار و پوست انسان، علیرغم تفاوت های بسیارشان، نفوذ پذیری مشابهی دارند. به همین دلیل اگر دانشمندان قصد انجام تحقیقی در رابطه با پوست انسان، مثلاً میزان جذب دارو از طریق پوست یا زیست پذیری پیوندهای پوستی داشته باشند می توانند به جای پوست انسان از پوست مار استفاده کنند. برای این کار از پوست هایی که مارها قبلاً انداخته اند استفاده می شود که از هر نظر بهتر از نمونه ی پوست انسان هستند چرا که دستیابی به آن ها ارزان تر و کم خطرتر بوده و ذخیره و نگهداری آن ها هم ساده تر است.

مارها به پیشرفت علم رباتیک هم کمک می کنند، علمی که در آن به طراحی و ساخت ربات ها پرداخته می شود.

مارها هیچ پایی ندارند اما برای حرکت دادن بدن خود نیازی به آن ندارند. این حیوانات در حین خزیدن طوری بدن خود را پیچ و تاب می دهند که می توانند مستقیم به جلو حرکت کنند بدون آنکه دائماً از سمتی به سمتی دیگر جا به جا شوند.

دانشمندان با بررسی حرکت مارپیچ بدن مارها موفق به شبیه سازی آن در یک ربات شدند. آن ها یک ربات شبه مار ساخته اند که قادر است بدون استفاده از پا، مستقیم به جلو حرکت کند. این ویژگی باعث می شود ربات بتواند وارد مکان های تنگ و کوچک شود، همانطور که مارها قادرند وارد حفره های کوچک شوند.

از چنین ربات هایی می توان در هنگام وقوع بلایای طبیعی برای جستجو و نجات افراد استفاده کرد. اینگونه ربات ها علاوه بر اینکه به راحتی وارد مکان های کوچکی می شوند که تنگ تر از آنی هستند که انسان بتواند داخل شان شود، پایی هم ندارند که در جایی یا چیزی گیر کند و بنابراین در مسیرهای صعب العبور یا ناهموار هم می توانند به راحتی حرکت کنند.

از چنین ربات هایی می توان بر روی سطوح عمودی هم استفاده کرد و آن ها می توانند به ارتفاع بالاتری برسند.

محققان همچنین با مدل برداری از نحوه ی حرکت ستون فقرات مارها که انعطاف پذیری زیادی دارد، موفق به ساخت یک سیستم تله رباتیک برای انجام عمل جراحی حلق شده اند.

۳- غذا

گرچه برای بسیاری از مردم نکته ی خوشایند و قابل قبولی نیست اما در بسیاری از نقاط دنیا از مارها به عنوان یک منبع غذایی استفاده می شود.

در تهیه ی بسیاری از غذاهای چینی از انواع مار، از مار زنگی گرفته تا مار کبرا استفاده می شود.

سوپ مار یکی از غذاهای پرطرفدار در جنوب چین، به ویژه در فصل زمستان است. چینی ها معتقدند این غذا خاصیت درمانی دارد به طوری که عوارض بیماری آرتریت (التهاب مفصل) را کاهش می دهد، سرفه را درمان می کند و گردش خون را بهبود می بخشد.

شراب مار هم یک نوشیدنی چینی است که برای تهیه ی آن از گوشت مار استفاده می شود.

در رستوران های برخی نواحی ویتنام هم شما می توانید حتی نوع ماری که مایلید در غذای شما استفاده شود را انتخاب کنید. ویتنامی ها هم غذاهای متنوعی با انواع مار طبخ می کنند.

در بعضی قبایل بومی آمریکای شمالی هم خوردن مار رایج است.

۴- پوشاک و اکسسوری

این هم مورد ناخوشایند دیگری از کاربردهای مار برای انسان است که البته حقیقتی است گرچه بی رحمانه اما غیر قابل انکار.

مارها، به خصوص مارهای بزرگ، بیشتر برای پوست شان شکار می شوند تا به عنوان غذا. تجارت پوست مار یکی از بزرگ ترین تهدیدات برای جمعیت در معرض انقراض مارها در دنیا به شمار می شود.

اتحادیه اروپا بزرگ ترین صادرکننده ی پوست خزندگان در دنیا است که از آن اغلب برای ساخت انواع کیف استفاده می شود. از پوست مار برای ساخت کمربند، کفش، کلاه، کت، جلیقه و حتی جاسیگاری هم استفاده می شود.

پوست مار علاوه بر اینکه زیبا و متنوع است، انعطاف پذیری زیادی دارد و ضد آب هم هست.

متأسفانه پوستی که بعد از پوست انداختن مار از آن باقی می ماند نازک تر از آن است که مناسب استفاده در پوشاک و اکسسوری باشد، به همین دلیل مورد استفاده قرار نمی گیرد.

با این حال، در سال های اخیر برخی برندها تغییر رویه داده و تصمیم به توقف استفاده از پوست طبیعی حیوانات از جمله پوست مار در محصولات خود گرفته اند و آن ها را صرفاً با طرح مار تولید می کنند.

۵- حیوان خانگی

شاید مارها انتخاب اول بسیاری از ما به عنوان حیوان خانگی نباشند اما برخی از گونه های کوچک و غیر سمی مار قابلیت نگهداری در خانه را دارند. البته مارها مانند سگ و گربه اهلی نمی شوند، اما تجارت آن ها به عنوان حیوان خانگی بسیار پررونق است.

مارهای وحشی معمولاً از انسان ها دوری می کنند اما بعضی از گونه های آن ها برونگراتر هستند، به صاحب خود اعتماد می کنند و از پیچ و تاب خوردن روی دست ها و شانه های او لذت می برند.

نگهداری از مارها هم به نسبت دیگر حیوانات ساده تر است. آن ها معمولاً بیشتر از یک بار در هفته نیاز به غذا ندارند و لازم هم نیست آن ها را به پیاده روی ببرید یا به ظاهرشان رسیدگی کنید.

۶- نماد

انسان از گذشته مجذوب مارها بوده و این حیوان نقش پررنگی در اساطیر تمدن های سرتاسر دنیا داشته.

چینی ها از گذشته احترام ویژه ای برای مارها قائل بوده اند و آن ها را به عنوان تجسم مادی خدایان رودخانه با نوری فراطبیعی به تصویر می کشیدند. مار همچنین یکی از ۱۲ حیوان زودیاک چینی است. با این حال، در اساطیر چینی مارها نماد اهریمن و خصوصیات منفی هم بوده اند.

مصریان باستان هم مارها را مقدس می دانستند. استفاده از جواهراتی که به شکل مارپیچ تراش خورده بودند رایج بود و بر روی تاج فرعون هم یک مار وجود داشت.

در بسیاری از قبایل بومی آمریکا مارها نماد زمین و متعاقباً نماد طبیعت یا باروری بودند. علت این مسأله هم نزدیکی مارها به زمین بود.

در هند معابد هندوی زیادی وجود دارد که هنوز به مارهای کبرا اختصاص دارند. این مارها اغلب در نقاشی ها و مجسمه های شیوا و ویشنو، خدایان آیین هندو به تصویر کشیده شده اند. پیروان مذهب هندو هر سال یک جشنواره برای بزرگداشت مارها در هند برگزار می کنند.

برای معاینه گاو چگونه به آن باید نزدیک شد؟

در این مقاله ی سایت مرجع دامپزشکی ایران، اصول نزدیک شدن به گاو برای درمان را بررسی میکنیم. گاو برای دفاع از خود بیشتر از سر استفاده می کند حرکات پاندول مانندی که حیوان با سر وگردن انجام می دهد می تواند فرد مورد عامل را در محدوده مربوطه با خطر روبرو کند گاو شاخ دارخطر بیشتری را متوجه افراد می کندو ضربات کشنده ای را به افراد وارد کند .

در این بین گاو نر نژاد شیری خطر ناکترین نوع گاو به هنگام معاینه است و ورود دامپزشک به بهار بندی که گاو نر در آن ازاد است بسیار خطرناک است .

گاو عصبانیت  خود را با کوبیدن دست به سطح زمین نشان داده و قرار گرفتن دامپزشک یا فرد دیگر در کنار دست ها و سم نیز خطرناک است  گاو همچنین از پای خود برای لگد زدن به جلو, پهلو و عقب استفاده می کند که در اصطلاح به آن The Cow Kick گویند.

لگد پرانی گاو بیشتر به سمت پهلو و جلو است.گاو حتی فردی را که در نز دیک شانه اش قرار دارد با پا مورد حمله قرار می دهدگاو های ماده تازه زا در یکی دو روز اول پس از زایمان خطرناک بوده و نسبت به افرادی به گوساله شان نزدیک شوند، بسیار حساسند.

گاوبه دلیل نداشتن دندان های پیش در فک بالا گاز نمی گیرد . اما دندان های آسیایی گاو بسیار قوی است و در زمان معاینه داخل دهان یا خوراندن شربت یا قرص می تواند     انگشت  ها را به راحتی له یا قطع کند بهتر است گاو نر درون تراوا معاینه شود و از نز دیک شدن به آن در محیط باز خوداری شود.گاو های نر پرواری که در مراتع چرا می کنندبه دلیل برخورد کم با انسان در هنگام معاینه چندان قابل اعتماد نیستند .

در هنگام نزدیک شدن به دام باید مواظب حرکات دم حیوان بود گاو از دم ظریف و آسیب پذیر خود برای دفع مگس ها و حشرات بهره گرفته و در اثر لمس بدن دام نیز توسط دامپزشک یا دامدار ، آن را حرکت میدهد .حرکات دم گاهی ایجاد خطر کرده و با برخورد سریع با چشم انسان ایجاد زخم در قرنیه می کندپس از محافظ چشم نیز استفاده کنید.

همچنین در دامهای تازه زا در اثر  آغشته بودن دم به ترشحات وعفونت های رحمی , وآلوده شدن دامپزشک یا دامدار, احتمال انتقال بیماری های عفونی از جمله باکتری عامل بروسلا وجود دارد .

برای جلوگیری از رمیدن و لگد زدن گاو در حالیکه به آرامی و با صدای ملایم صحبت می کنید از چپ یا سمتی که حیوان به شیردوشی عادت دارد به حیوان نزدیک شوید اصولاً می بایست حیوان را از نزدیک شدن خود به او با صدا های آرام همراه با نوازش بدن آگاه ساخت تا حیوان از نشان دادن واکنش های سریع و غیر منتظره و بعضاً خطرناک اجتناب نماید.

ابتدا دست را روی شانه قرار داده سپس سریعاً دست را به سمت سر حیوان حرکت دهید گاو نر شیری و گاو های دائم الفحل عصبانی بوده و ممکن است شما را شاخ زده و یا به دیوار بکوبد پس همیشه در حین نزدیک شدن باید راهی را برای فرار پیش بینی نمائید نزدیک شدن از روبرو خطرناک بوده و موجب حمله گاو با سر و شاخ خواهد شد تنها زمانیکه حیوان در تراوا محصور است از روبرو نزدیک شوید ، چراکه امکان حمله ور شدن گاو در این حالت زیاد است.

 همچنین :

1) گرفتن چین زانو ،

2) گرفتن سوراخ بینی با دست یا با حلقه، 

3)گرفتن دم به طوری که دم را از پشت  روی ستون فقرات به سمت سر دام بکشیم،

میتواند ما را در مقید کردن دام  کمک کند.

واقعیت هایی درمورد زرافه ها

در این مقاله ی مرجع دامپزشکی ایران، با چند نکته ی جالب درمورد زرافه ها آشنا میشوید که شاید تا حالا نمیدانستید!

زرافه ها بلندترین پستانداران دنیا و بچه های تازه متولد شده آنها، بلندتر از یک انسان بالغ هستند. آن ها نیم ساعت تا یک ساعت پس از تولد می توانند راه بروند و بعد از گذشت ده ساعت از زمان تولد خود به راحتی می دوند.

زرافه ها بیشتر زندگی خود را ایستاده می گذرانند، ایستاده می خوابند و بچه های خود را در حالت ایستاده به دنیا می آورند.

زرافه ها بین ده دقیقه تا دو ساعت در روز می خوابند. آن ها در میان سایر پستانداران به کمترین میزان خواب نیاز دارند.

زرافه ها حیوانات آرام و مهربانی هستند و به ندرت با یکدیگر می جنگند. جنگ معمولا میان زرافه های نر اتفاق می افتد و با کوبیدن گردن هایشان به یکدیگر نمود پیدا می کند. به این حرکت Necking گفته می شود. این رویارویی اغلب کمتر از دو دقیقه طول می کشد و بدون زخمی شدن یکی از دو زرافه پایان می یابد.

درست مثل دانه های برف و یا اثر انگشت انسان ها، هیچ‌ دو زرافه ای دارای خال های یکسان نیست.

بنابراین گزارش، زبان زرافه ها بیش از ۴۵ سانتیمتر طول دارد. به همین دلیل زرافه ها می توانند به راحتی به برگ درختان دسترسی پیدا گنند. برگ های درخت تیغدار آکاسیا مورد علاقه زرافه هاست.

علیرغم اینکه گردن زرافه بسیار بلند است، زرافه ها تنها هفت مهره در گردن خود دارند این بدان معنی است که یک گردن زرافه دقیقاً همان تعداد استخوان های گردن انسان را دارد.

برخلاف اکثر پستانداران چهار پا مانند اسب، زرافه ها هر دو پا را تقریباً در همان زمان در حین حرکت، در یک طرف می چرخانند، معروف به "قدم زدن" است. شترها به همین روش قدم می زنند!

قلب زرافه فشاری معادل دوبرابر فشار خون سایر جانوران تولید میکند تا بتواند خون را با وجود چنین گردن درازی به مغز برساند.

زبان زرافه برای چیدن برگ درختان و تمیز کردن بینی اش، طولی بیشتر از 45 سانتی متر دارد. این زبان به رنگ ارغوانی است تا خود را دربرابر آفتاب سوختگی محافظت کند.

سگ نژاد کمندور

این مقاله در وبسایت مرجع دامپزشکی ایران، سگ نژاد کمندور را به شما معرفی می کند.

کُمُندور جثه بسیار بزرگی دارد و بدنش را موهای بلند و مجعدی به طول 20-27 س.م فرا گرفته و رنگ پوشش آن همیشه سفید می باشد. این پوشش بلند سفید و ضخیم به حیوان این امکان را می دهد که خود را در میان گله گوسفندان استتار کند و همچنین این پوشش او را در هنگام جنگیدن برای دفاع از گله در برابر حیوانات وحشی محافظت می کند.

معمولاً دو سال زمان می برد تا موهای کُمُندور بلند شود و پنج سال تا هنگامی که به طول ایده آل برسد. دارای سری بزرگ و ماهیچه های بزرگ و کوتاه است. چشمها به رنگ قهوه ای تیره و گوشها به شکل U در دو طرف سر آویزان هستند. دم به حالت افتاده است. کُمُندور به آرامی و با تأنی و غرور راه می رود.

کُمُندور سگی جدی ، هوشیار و مورد اعتماد است. در برابر قلمرواش ، خانه ، ماشین و اعضای خانواده بسیار محافظ و جدی است. نسبت به غریبه ها حالت تهاجمی دارد. هیچ جایگزینی مانند کُمُندور نمی تواند گله را در برابر حمله ناگهانی خرس ها و گرگ ها محافظت کند. کُمُندور قدرتمند ترین دشمننان را در کمتر از چند دقیقه شکست می دهد. برای جلوگیری از حالت تهاجمی اش نسبت به افراد و یا سگهای غریبه باید از سنین پایین اجتماعی شود.

شرایط نگهداری

اگر از تولگی با کودکان بزرگ شود با آنها کنار می آید اما بطور کلی برای نگهداری در خانه و خانواده پیشنهاد نمی شود. معمولاً برای نگهداری در مزرعه و فضای باز مناسب می باشد. می تواند برای ماههای متوالی در بیرون و تحت هر شرایط آب و هوایی به خوبی زندگی کند. اگر علاقه به نگهداری آن در آپارتمان دارید باید قادر باشید تا فعالیت بدنی روزانه و ورزش مورد نیاز او را تأمین نمایید

طول عمر

حدود 10-12 سال.

آراستن

موهای کُمُندور را نباید هرگز برس و یا شانه کشید. موهای آن به حالت تکه تکه می باشد که باید بطور منظم شست و شو شود و زمان زیادی طول می کشد تا خشک شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد.

منبع: woofwoof.ir

مراقبت از مرغ های ابریشمی

چگونه از مرغ های سیلکی (ابریشمی) در خانه مراقبت کنیم

مرغ های ابریشمی می توانند حیوانات خانگی ایده آلی باشند. امروزه سیلکی های بنتام (مرغ های ابریشمی کوچک) به اندازه سایر حیوانات خانگی در میان مردم از محبوبیت برخوردار هستند و این بخاطر سایز کوچک، زیبایی خاص، طبیعت رام و اهلی و سازگار بودنشان می باشد. آنها دارای شخصیت متمایزی در میان سایر انواع طیور هستند

مرغ های ابریشمی دارای رنج سایز متفاوتی از بزرگ تا کوچک (بنتام) می باشند. پرهای بسیار نرم و خز مانند آنان، از فرق سر تا نوک پاهایشان را مانند نیم تنه ای زمستانی پوشانیده و همین جلوه ای خاص و ظاهری دوست داشتنی به این پرندگان بخشیده است. مراقبت از سیلکی ها کاری نسبتاً ساده است چرا که همانطور که قبلا نیز اشاره نمودیم آنها پرندگانی اهلی بوده و می توانند خود را با انواع مختلفی از محیط های زندگی تطبیق دهند.

قفس مرغ های ابریشمی

این که محل زندگی و در واقع قفس مرغ های ابریشمی شما در چه شکل و طرحی باشد امری کاملا سلیقه ای است. شما مختارید تا یک قفس تخصصی برای این پرندگان زیبا خریداری نموده یا خود با استفاده از باقیمانده چوب های موجود در خانه اقدام به ساخت قفس نمائید اما به هرحال این قفس باید دارای یک سری کیفیت های مطلوب بوده و سقف و دیواره های محکم داشته باشد

سیلکی ها گرما و سرما را به خوبی تحمل می کنند اما پرهای آنان مانند سایر طیور نیست. چرا که قطرات آب نمی توانند از روی پرهای آنان به راحتی سر بخورند. لذا قفس مورد نظر باید به نحوی باشد که بتواند پرندگان را از برف و باد و باران و نیز تابش های شدید آفتاب محافظت کند

جهت رشد و نمو بیشتر و بهتر؛ مرغ های ابریشمی خود را در معرض هوای تازه و نور ملایم آفتاب قرار دهید. این پرندگان خود را به راحتی با محدودیت قفس وفق می دهند اما زمانی از رشد بهتری برخوردار بوده و شادتر و سالم تر خواهند زیست که بتوانند ساعاتی از روز را در فضای آزاد به گردش و خوردن حشرات، دانه ها و سایر خوراکی های مطلوب صرف کنند. لازم است به ازای هر مرغ ابریشمی بنتام 1.5متر مربع و به ازای هر مرغ ابریشمی بزرگ 6 الی 10 متر مربع فضا در نظر بگیرید

لانه مرغ های ابریشمی

برای سیلکی هایتان نشمین گاه های مناسب تهیه نمائید چرا که این پرندگان دوست دارند به هنگام خواب، پاهایشان کمی بالاتر از سطح زمین قرار گیرد

جعبه لانه های آرام و به دور از استرس برای مرغ های ابریشمی در نظر بگیرید. تمامی طیور دوست دارند که در لانه های ساکت و بی سر و صدا تخمگذاری کنند.مرغ هایی که در معرض استرس قرار دارند تخم نگذاشته و یا قادر نخواهند بود به مدت طولانی سالم زندگی کنند. نیازی نیست که از لانه های پیچیده ای که زحمت فراوانی برای تهیه شان لازم است استفاده کنید. سه دیواره محصور با یک سقف و یک بستر مناسب تنها چیزی است که پرندگان شما نیاز دارند. لانه ها را با فاصله 0.6 متر بالاتر از کف قفس قرار دهید. برای سیلکی های بنتام (مرغ های ابریشمی کوچک) از لانه های 0.3 متری و برای مرغ های ابریشمی بزرگ از لانه های 0.35 متری استفاده کنید. بستر لانه ها را با کاه تازه پر کنید

محافظت از مرغ های ابریشمی در برابر شکارچیان

مرغ های ابرشمی تان را از شکارچیان محافظت کنید. سیلکی ها حیواناتی وحشی نیستند. آنها قادر نمی باشند مانند سایر پرندگان از خود در مقابل شکارچیان محافظت کنند. یک قفس خوب برای مرغ های ابریشمی باید کاملا محصور و بسته باشد. سگ، گربه، روباه، شاهین، راکون و... که بیشتر در اطراف محیط زندگی انسان ها پرسه می زنند می توانند شکارچیان خطرناکی باشند. به این منظور باید کف قفس را نیز بطور کامل محصور کنید تا پرندگان را از دسترس شکارچیانی که در امر حفاری و دستیابی به کف قفس ماهر می باشند حفظ نمائید

آب و غذای مرغ های ابرشمی

آب و غذای تازه در اختیار مرغ های ابریشمی قرار دهید. به ازای هر 25 مرغ، 1 دانخوری و آبخوری در نطر بگیرید. ظروف آب و غذا را به اندازه کافی در فواصل دور از هم قرار دهید تا از تصادم بین مرغ ها جلوگیری شود. آویختن دانخوری و آبخوری از سقف قفس نیز می تواند ایده بسیار خوبی باشد و از طرفی قفس را تمیزتر نگه می دارد. اما باید دقت کنید که دانخوری ها و آبخوری ها در فاصله مناسبی از زمین به نحوی قرار بگیرند که حتی کوچکترین مرغ ابریشمی نیز بتواند به راحتی به آن دسترسی داشته باشد.

منبع: notfe.ir