اگر در خانۀ خود از یک گربه نگهداری میکنید یا هر روز به گربهای که در کوچۀ شما پرسه میزند شیر میدهید، شاید با شنیدن این جمله که: «خوردن شیر برای گربهها ضرر دارد»، تعجب کنید! خب حق دارید. زیرا همۀ ما حتی اگر تا به حال از هیچ گربهای مراقبت نکرده باشیم، از کودکی در کارتونها و انیمیشنها بارها و بارها دیدهایم که گربهها عاشق خوردن شیر هستند (قطعاً در جریان علاقۀ شدید تام به خوردن شیر در کارتون تام و جری هستید!).
اما دوستان عزیز، اگر این آموزههای دوران کودکیمان را کنار بگذاریم، واقعیت این است که اکثر گربهها نمیتوانند شیر و موادی که از شیر تهیه میشوند را هضم کنند. البته هرچند شاید گربهها علاقۀ زیادی به شیر داشته باشند، اما برخلاف باورهایی که در ذهن داریم، شیر و لبنیات برای آنها مضر است. اما چرا؟ در این مقاله قصد داریم به بررسی مضرات شیر برای گربهها بپردازیم تا اگر شیر در لیست غذایی گربۀ شما قرار دارد، جایگزینی مناسب برای آن پیدا کنید.
چرا خوردن شیر برای گربه ها ضرر دارد؟
شاید شما شنیده باشید که خوردن شیر برای گربهها ضرر دارد، اما دلیل آن را ندانید! پس کافی است همراه ما باشید تا دلایل آن را بطور کامل برای شما توضیح دهیم. برخی از مواد غذایی دارای قند هستند که انواع آن متفاوت است. به عنوان مثال، قندی که در میوه وجود دارد، فروکتوز نامیده میشود.
شیر هم دارای نوعی قند به نام لاکتوز است. بسیاری از گربهها به قند شیر (لاکتوز) علاقۀ زیادی دارند، اما واقعیت این است که سیستم گوارش گربهها نمیتواند لاکتوز موجود در شیر را هضم کند! اگر بخواهیم کمی علمیتر بگوییم، در سیستم گوارشی گربهها، آنزیمهای لازم برای هضم شیر و مواد لبنی که از شیر تهیه شدهاند وجود ندارد.
بنابراین هنگامی که گربهها از شیر گاو یا محصولات لبنی استفاده میکنند، دچار بیماریهای گوارشی مانند اسهال یا زخم معده میشوند. به عبارتی دیگر، به دلیل عدم وجود آنزیمهای مناسب، لاکتوزها در رودۀ گربه باقی میماند و بدلیل وجود باکتریهای روده، تخمیر میشود. در نتیجه، ممکن است گربۀ شما پس از گذشت 8 الی 12 ساعت از مصرف فرآوردههای لبنی، دچار مشکلات جدی گوارشی شود.
البته برخی از گربهها مشکلی با خوردن شیر ندارند، اما طبق بررسیهای انجام شده، اکثر گربهها نمیتوانند لاکتوز موجود در شیر را هضم کنند. اگر میخواهید بدانید که آیا گربۀ شما توانایی هضم مواد لبنی را دارد یا خیر، هیچ راهی جز پذیرفتن ریسک بیمار شدن آن ندارید! بنابراین پیشنهاد میکنم برای اطمینان از حفظ سلامت گربۀ خود، از دادن شیر گاو، مواد لبنی و پنیر به او خودداری کنید.
این باور که گربه ها خوردن شیر را دوست دارند، چگونه شکل گرفته است؟
جالب است بدانید که تصور ما از علاقۀ زیاد گربهها به شیر ریشههای تاریخی دارد! گذشتگان ما بخصوص آنهایی که دام پرورش میدادند، به صورت مستقیم و بدون واسطه از شیر گاو و فرآوردههای لبنی استفاده میکردند. آنها پس از دوشیدن شیر گاو، سطلهای مخصوص شیر را را در گوشهای قرار میدادند. در نتیجۀ این کار، چربی شیر در بالای سطل قرار میگرفت. در این حالت لاکتوز به صورت کامل از شیر جدا میشد. گربهها نیز هنگام خوردن این شیر، از خوردن چربی آن خودداری میکردند و شیر موجود در زیر آن را میخوردند.
در نتیجه به مرور زمان این باور برای ما شکل گرفت که گربهها از خوردن شیر گاو لذت میبرند و این شیر برایشان ضرری ندارد. البته شاید گربه شما مشکلی با خوردن شیر نداشته باشد اما اگر شیری که به او میدهید پرچرب باشد و به صورت مداوم مصرف شود، گربۀ شما دچار ناراحتیهای گوارشی خواهد شد. بنابراین سعی کنید تا حد امکان لبنیات و شیر را از دسترس گربه خود دور کنید.
آیا خوردن شیر برای بچه گربه ها هم ضرر دارد؟
هرچند بطور کلی مصرف شیر برای گربهها ضرر دارد، اما جالب است بدانید که بچه گربهها تا سن خاصی میتوانند از شیر استفاده کنند. در واقع، تا زمانی که از بچه گربهها از شیر مادرشان تغذیه میکنند، در بدنشان آنزیم هضم لاکتوز وجود دارد و معدۀ آنها به راحتی میتواند شیر و محصولات لبنی را هضم کند.
تقریباً از بدو تولد به مدت هشت این آنزیم در بدن بچه گربهها وجود دارد. پس از این مدت به مرور زمان این آنزیم از سیستم گوارشی بچه گربه حذف میشود. بنابراین تا سن 8 هفتگی میتوانید از شیر (ترجیحاً کمچرب) برای تغذیۀ بچه گربه خود استفاده کنید و از ضررهای این ماده غذایی موقتاً چشمپوشی کنید.
شیر مناسب برای گربهها را از کجا و چگونه تهیه کنیم؟
با وجود آن که شیر برای بچه گربهها ضرری ندارد، اما گزینۀ چندان ایده آلی برایشان محسوب نمیشود. بخصوص اگر در حال بزرگ کردن بچه گربهای هستید که هنوز از شیر مادرش تغذیه میکند! توصیه دامپزشکان این است که به جای استفاده از شیر یا محصولات لبنی که مناسب مصرف انسانها هستند، از شیری استفاده کنید که مواد سازندۀ آن همانند شیر مادر گربه شما است. شما میتوانید شیرهای بدون لاکتوز و مخصوص گربهها را از پتشاپهای معتبر خریداری کنید.
تولیدکنندگان این نوع شیر، آنزیم مورد نیاز برای از هضم لاکتوز را به آن اضافه کردهاند تا گوارش گربه شما دچار مشکل نشود. این شیر را میتوان تنها شیر بیضرر برای گربههایی دانست که عاشق خوردن شیر هستند.
چه جایگزین بهتری از شیر برای تغذیه گربه ها داریم؟
شاید کمی خندهدار به نظر برسد، اما آب بهترین جایگزین برای شیر است! معمولاً گربهها آب مورد نیاز بدنشان را از وعدههای غذایی خود دریافت نمیکنند. بخصوص اگر از غذاهای خشک برای تغذیۀ گربه استفاده میکنید. البته گربهها در مجموع میانۀ خوبی با آب ندارند! بنابراین بهتر است آب خوردن را برای آنها به بازی و سرگرمی تبدیل کنید.
به عنوان مثال، با خرید یک چشمه مصنوعی نوشیدن آب میتوانید آنها را به خوردن آب ترغیب کنید. کافی است این ابزار سرگرمکننده را از یک پتشاپ معتبر خریداری کنید و در محل زندگی گربه خود قرار دهید. با روشن کردن این وسیلۀ سرگرمکننده، دیگر لازم نیست کاری کنید و گربه شما علاوه بر سرگرم شدن، آب موردنیاز بدنش را تامین میکند.
موی گربه دلیل ایجاد حساسیت نیست بلکه پروتئینی در بزاق آن وجود دارد که باعث بروز حساسیت در بعضی از انسان ها می شود.
زمانی که گربه خود را تیمار می کند، این پروتئین روی موهایش پخش می شود و به دنبال آن به اسباب منزل نیز انتقال می یابد. بعضی از گربه ها مقداری کم (یا زیاد) از این پروتئین دارند.
گرچه راهی برای پیش بینی اینکه کدام گربه در حال ترشح این ماده می باشد وجود ندارد اما استحمام گربه می تواند مقدار پروتئین موجود در موهای وی را کاهش دهد بنابر این واکنش طبیعی انسان نسبت به آن کم می شود.
به نظر می رسد گربه های ماده به طور طبیعی میزان کمتری از این پروتئین داشته باشند.
ریختن چند قطره سرکه در یک لیوان آب گرم و قرار دادن آن در منزل می تواند تأثیر پروتئین یاد شده را به صورت قابل ملاحظه ای کاهش دهد.
لاک پشت دریایی در گروه مهره داران خونسرد جای می گیرد، هفت گونه مختلف دارد و بدنش نسبت به گونه هایی که روی خشکی زندگی می کند کشیده تر است. لاک پشت های دریایی بزرگسال معمولا در آب های ساحلی کم عمق، خلیج ها و تالاب ها زندگی می کنند در حالی که جوانتر ها علاوه بر مصب رودها و خلیج ها در دریاها نیز پیدا می شوند. در این مطلب قصد داریم اطلاعات جالبی را در مورد این موجودات با شما در میان بگذاریم از جمله اینکه لاک پشت دریایی چگونه از تخم هایش مراقبت می کند و چرخه تخم گذاری آن چگونه است.
لاک پشت دریایی چطور لانه می سازد؟
فرایند لانه سازی لاک پشت دریایی چندین مرحله دارد. ابتدا لاک پشت ماده شب هنگام از دریا بیرون می آید و به سمت ساحل می رود تا بهترین نقطه برای تخم گذاری را پیدا کند (جایی تاریک و آرام). بعد از انتخاب موقعیت، جانور شروع به حفر یک چاله با کمک هر چهار دست و پایش می کند و لانه خود را در آن ایجاد می کند. وقتی لاک پشت متوجه شد که دیگر امکان حفر زمین وجود ندارد انقباضات بدنی اش آغاز می شود و در هر انقباض بین یک تا چهار تخم را با سرعت بالا به بیرون می دهد. تخم ها لانه را پر می کنند و پس از این مرحله جانور شروع به پوشاندن سطح لانه می کند تا اینکه کاملا سطح روی تخم ها پوشیده شود و در انتها نوبت به مرحله استتار می رسد؛ لاک پشت با حرکت آرام بدنش به جلو و عقب شن های خشک را روی سطح لانه می ریزد و تلاش می کند تا تخم هایش را از دید جانوران شکارچی دور نگه دارد. پس از پایان کار لاک پشت مجددا راهی دریا می شود و این در واقع اصلی ترین کاری است که لاک پشت دریایی برای مراقبت از تخم هایش انجام می دهد.
لاک پشت دریایی هر بار چند عدد تخم می گذارد؟
تعداد تخم های موجود در لانه هر لاک پشت دریایی بسته به گونه آن متفاوت است اما این جانوران معمولا برای جای دادن تخم های خود به بیشتر از یک لانه نیاز دارند. به طور متوسط هر لاک پشت دریایی ۱۱۰ تخم را در یک لانه قرار می دهد و در هر فصل به دو تا ۸ لانه نیاز پیدا می کند. کمترین تعداد تخم ها را لاک پشت های پشت تخت یا Flatback می گذارند که برابر با ۵۰ عدد است و بیشترین تعداد هم متعلق به لاک پشت های منقاری است که از ۲۰۰ عدد فراتر می رود.
دوره نگهداری از تخم های لاک پشت دریایی چقدر است؟
زمان بیرون آمدن نوزادان لاک پشت دریایی از تخم بسته به گونه جانوری آن، دما و رطوبت لانه و ابعاد لانه میتواند متفاوت باشد اما اغلب آنها بین ۴۵ تا ۷۰ روز از تخم خارج می شوند.
تحقیقات نشان می دهد که جنسیت نوزاد لاک پشت به دمای لانه بستگی دارد و هرچه دما پایین تر باشد جنسیت نر بیشتر و هرچه دما بیشتر باشد تعداد ماده های بیشتری به دنیا می آیند.
در مورد لاک پشت دریایی سبز که یکی از هفت گونه مختلف آن است دمای ۲۸ درجه سانتیگراد یا پایین تر در لانه باعث می شود که اغلب نوزادان نر به دنیا بیایند و اگر دما ۳۱ درجه سانتی گراد یا بالاتر باشد اکثر نوزادان ماده خواهند بود و گر دما در بازه ای بین این دو قرار داشته باشد، لاک پشت ماده ترکیبی از نوزادان نر و ماده را خواهد داشت.
شکستن تخم های لاک پشت دریایی چطور رخ می دهد؟
نوزاد لاک پشت دریایی در تمام طول سال ممکن است از تخم خود بیرون بیاید اما این اتفاق در فصل تابستان بیشتر رخ می دهد. در این شرایط نوزاد با کمک نوعی دندان موقت پوسته تخم خود را می شکند و از آن بیرون می آید. پس از این مرحله بین سه تا هفت هفته طول می کشد تا جانور راهی دریا شود.
نوزادان تازه سر از تخم درآورده لاک پشت دریایی معمولا تا شب صبر می کنند و سپس از لانه خود بیرون می آیند؛ آنها با این کار احتمال شکار شدن توسط جانوران دیگر را به حداقل میزان ممکن می رسانند.
در مورد اغلب گونه های لاک پشت دریایی، چنانچه اتفاقی برای لانه نیافتد، ۹۰ درصد از نوزادان با موفقیت سر از تخم در می آورند. اما در این حین ممکن است لانه لاک پشت توسط انسان یا حیوانات تخریب شود که در این صورت نوزادان تنها ۲۵ درصد یا کمتر شانس دارند که زنده بیایند.
لاک پشت دریایی بعد از تخم گذاری به لانه اش باز می گردد؟
خیر! بعد از تخم گذاری لاک پشت ماده هیچگاه به لانه باز نمی گردد و تخم ها و نوزادان لاک پشت به حال خود رها می شوند تا زمانی که راهی دریا شوند.
نوزادان لاک پشت چطور دریا را پیدا می کنند؟
لاک پشت دریایی جانوری نور فعل یا phototactic است؛ بدان معنا که جذب نور می شود. نوزادان این جانور نیز بعد از تولد جذب روشن ترین نور موجود در محیط می شوند که معمولا همان نور ماهی است که در دریا بازتاب می یابد.
به نظر شما در حال حاضر درازترین موجود زنده روی زمین چیست؟ یک وال درون آب؟ یک ماهی مرکب؟
طبق جدیدترین کشفی که در سواحل غربی استرالیا انجام شده است؛ ممکن است یک حیوان ژلهای، نیشزننده و رشتهای مانند لولهداران (Siphonophore) باشد.
این جانور غول پیکر طی یک سفر علمی ماهیانه در درههای زیردریایی نزدیک به صخرههای نینگالوی استرالیا کشف شده است.
دانشمندان تخمین زدند که بدن بیرونی این سیفونوفور حدود ۱۵۰ فوت (بیش از ۴۵ متر) طول دارد. در مقایسه، ۵۰ فوت درازتر از یک نهنگ آبی است. هنوز طول کامل این موجود مشخص نیست. یک تصویر کلی از این موجود کشف شده در بالا آمده است.
لوگان موک بونتینگ، سخنگوی موسسه Schmidt Ocean Institute میگوید شاید طول واقعی این موجود به بیش از ۱۲۰ متر برسد؛ یعنی بالای ۳۹۰ فوت که به این ترتیب بزرگترین حیوانی است که الان روی زمین زندگی میکند.
سیفونوفورها از دسته عروسهای دریایی و مرجانها هستند و شکار میکنند. با استفاده از نیش خود موجودات بسیار ریز دریایی را شکار میکنند و گاهی میتوانند ماهیهای بزرگتری را هم از پای درآورده و ببلعند.
در حقیقت، شاید نتوان گفت این موجودات حیوان هستند بلکه بیشتر بدنشان از یک سری قطعات مشابه و یکسان متصل به هم تشکیل شده است و ژنتیک بسیار اولیهای دارند. به همین دلیل، آنها را موجودات رشتهای مانند میگویند.
ساختار بدنی مشابه ولی بسیار تخصصی
به این قطعات که دهها بار در بدن یک سیفونوفور تکرار شدهاند؛zooids گفته میشود. یک zooids به تنهایی نمیتواند زنده بماند و باید در کنار دیگر zooids باشد تا به یک سیفونوفور محکم و سخت تبدیل شوند.
البته، در ظاهر همه zooids مشابه هم هستند ولی از DNA کاملا یکسان برخوردار نیستند. در DNA هریک از آنها اشتراکهایی یافت میشود ولی هر کدام نقشی در بدن و ساختار سیفونوفور دارند.
برخیها فقط اسباب شنا کردن و حرکت به جلوی موجود هستند و برخی دیگر وظیفه خوردن و بلعیدن را دارند.
به این ترتیب یک سیفونوفور از دهها و صدها zooids با ساختار مشابه ولی عملکرد متفاوت و تخصصی تشکیل شده است. یک نظم کلی بر همه zooids یک سیفونوفور حاکم است ولی در یک سیفونوفور دیگر شاید الگوی دیگری را ببینیم.
جالبتر اینکه zooids به تنهایی شاید عمری بسیار طولانی در حد عمر کل سیاره زمین داشته باشند.
به هر حال، سیفونوفورها موجودات عجیب و ناشناختهای هستند که تا کنون فقط چند نمونه از آنها مشاهده شده و دانشمندان اطلاعات زیادی دربارهشان ندارند.
گونه های جدیدی از خفاش که با عنوان «خاله زاده های» خفاش میزبان کرونا ویروس از آنها یاد شده، توسط محققان در آفریقا کشف شدند.
طبق مقاله منتشر شده در ZooKeys محققان دست کم چهار گونه جدید خفاش های برگ بینی را پیدا کرده اند که خاله زاده های خفاش های نعل اسبی هستند؛ همان پستاندارانی که به عنوان میزبان کرونا ویروس جدید شناسایی شده بودند.
کرونا ویروس نخستین بار در ماه دسامبر (آذرماه گذشته) در شهر ووهان چین کشف شد. با وجود آنکه دانشمندان هنوز نحوه انتقال کرونا ویروس جدید به انسان را تشخیص نداده اند شواهدی به دست آمده که نشان این بیماری از خفاش ها نشات می گیرد و در ادامه ویروس آن به حیوان دیگری منتقل شده (احتمالا مورچه خوار پولک دار) و سپس این حیوان در یکی از بازارهای مواد غذایی دریایی ووهان چین به زنجیره غذایی انسان راه یافته است.
بوریس پترسون از مولفان مقاله منتشر شده در این باره چنین می گوید:
کووید ۱۹ رفتاری جنون آمیز را در جمعیت انسانی از خود نشان داده است. ویروس این بیماری از خفاش نعل اسبی نشات می گیرد که هم اکنون ۲۵ تا ۳۰ گونه مختلف از آن در چین زندگی می کنند و هیچکس نمی داند که کدامیک از این گونه ها میزبان اصلی بوده اند. بنابراین ضروری است که ما بیشتر در مورد این پستانداران و خویشاوندانشان بدانیم.
در این پژوهش محققان دانشگاه Maasai Mara کنیا، موزه ملی کنیا و موزه فیلد به مطالعه ژنتیکی خفاش های برگ بینی در میان گونه های نگهداری شونده در موزه های مختلف دنیا پرداختند که طی یک دهه اخیر در کنیا جمع آوری شده بودند.
تحقیقات ژنتیکی آنها به کشف دست کم چهار گونه جدید از خفاش ها منجر شد که اطلاعات کمی هم در موردشان وجود دارد (آنها حتی اسم هم ندارند). البته این گونه های جدید نقشی در دنیاگیری کووید ۱۹ نداشتند اما محققان یادآور شده اند که خاله زاده های آنها یعنی خفاش های نعل اسبی از جمله عاملین اصلی کرونا ویروس جدید هستند.
اشاره کنیم که همه حیوانات انواع ویروس را در بدن خود دارند اما به نظر می رسد که خفاش ها از توانایی خوبی برای انتقال ویروس ها به انسان برخوردارند و علت نیز به توانایی آنها در پرواز و تمایلشان به زندگی جمعی مربوط می شود. از آنجایی که این موجودات به صورت گروهی زندگی می کنند و از هم مراقبت میکنند طولی نمی کشد که پاتوژن از یک بخش کلونی خفاش ها به بخش دیگرش منتقل شود.
از طرف دیگر متابولیسم بالای بدنی و سیستم ایمنی قوی بدن خفاش ها باعث شده که DNA آنها به راحتی بتواند خود را ترمیم کند و این یعنی خفاش ها میتوانند به پناهگاهی برای انواع بیماری بدل شوند بی آنکه خودشان بیمار شوند. این در حالی است که همان پاتوژن ها میتوانند برای انسان خطرناک باشند و در زمان مواجهه انسان با خفاش سلامتی او را تهدید کنند.
منبع:foxnews