دمودیکوز سگ سانان

جرب دمودکس کنیس که به نام های جرب قرمز و جرب مو نیز خوانده می‌شود در اکثر سگ های سالم به تعداد کمی وجود دارد. 

چرخه زندگی این جرب روی پوست طی می‌شود. انگل درون فولیکول های مو و نیز ندرتا در غدد سباسه زندگی میکند و از سلول ها، چربی و بقایای اپیدرمی تغذیه می‌کند. در تراشه پوست امکان رویت هرچهار مرحله تکامل این انگل شامل تخم های دوکی شکل، لاروهای شش پا، نوچه هشت پا و بالغین هشت پا وجود دارند. هم چنین ممکن است تمامی اشکال این انگل در گره های لنفاوی، دیواره معده، طحال، کبد، کلیه ها، مثانه، ریه ها، غده تیروئید، خون، ادرار و مدفوع یافت شوند اما جرب هایی که در این نقاط یافت میشوند معمولا مرده و دژنره هستند.

نحوه انتقال آلودگی از مادر به بچه ها در هنگام مراقبت و رفتار مادرانه (مثلا لیس زدن بچه ها) طی ۳-۲روز اول زندگی است.

انواع دمودیکوز:

۱- موضعی

سرخی های خفیف و مو ریختگی(کچلی)جزئی همراه با خارش از علایم درمانگاهی شاخص دمودیکوز موضعی هستند. در سگ های مبتلا به دمودیکوز موضعی، یک یا چند ناحیه کوچک، گرد، سرخ، پوسته پوسته و غیر خارش دار عمدتا در صورت(به ویژه دور چشم و شیار دهان) و اندام حرکتی جلویی دیده می‌شوند.

۲- عمومی منتشر

دمودیکوز عمومی منتشر، یکی از شدیدترین بیماری های پوستی سگ هاست و حتی میتواند نهایتا منجر به مرگ شود. در این شکل بیماری، نواحی وسیعی از بدن درگیر می‌شوند ولی در ابتدای بیماری، جراحات کوچک و موضعی اند. این حالت معمولا در طی دوران تولگی یا جوانی یعنی۱۸-۳ماهگی شروع می‌شود.

معمولا در آغاز بیماری، نواحی متعدد گرد مو ریختگی وجود دارد که با گذشت زمان بدتر می‌شود و ضایعات بسیاری روی سر، پاها و تنه رویت می‌شوند.

۳- پودودرماتیت دمودیکوزی

به معنای ابتلای پنجه ها و انگشتان بدون درگیری عمومی است. و به دو شکل دیده میشود:

الف) نتیجه دمودیکوز عمومی منتشر است که ضایعات در همه جای بدن به جز پاها بهبود یافته اند.

ب) دمودیکوز انحصاری پنجه ها و انگشتان به ویژه در نژاد سگ گله انگلیسی

تشخیص

درابتدا ناحیه مبتلا، به آرامی فشرده می شود تا جرب ها از سطح به عمق بیایند. به منظور نمونه گیری، لازم است تراشه های پوستی، عمیق و وسیع باشند. کلید تشخیص دمودیکوز، حضور تعداد زیاد جرب های بالغ یا افزایش نسبت اشکال نابالغ به بالغ است.

اختلال وسواس فکری عملی(OCD) در حیوانات

هم در انسان دیده می‌شود و هم در حیوانات. معمولا صاحبان حیوانات (مخصوصا در ایران) آگاهی چندانی از بیماری‌های روانی حیوانات ندارند. 

این شکایت ها، از صاحبان حیوانات خانگی (در این مثال سگ ها) زیاد شنیده می‌شود:

نمیدانم چرا ناخن‌هایش را می جود؟

مثل دیوانه‌ها دور خودش می‌چرخد؛

دمش را گاز می‌گیرد؛

دم خود را تعقیب می‌کند؛

مدام فرش را لیس می‌زند؛

بدنش را زخم می‌کند؛

مدام زخمش را می‌لیسد؛

و … .

اما OCD چیست؟

OCD یا Obsessive compulsive disorder یا اختلال وسواس فکری عملی، اختلالی است که در آن سگ ها به دلیل مشکلات فیزیولوژیک، ژنتیک، ترس، بد رفتاری و خشونت، مشکلات پوستی و…یک عمل مشخص و ثابت را بدون هدف خاصی بارها و بارها تکرار می‌کنند.

درمان چیست؟

۱. اول از همه با کمک دامپزشک از وضعیت سلامت جسمی حیوان اگاه شوید و اگر مشکلی دارد برطرفش کنید، امید است بعد از انجام این کار بخش اعظمی از مشکلات حل شود.

۲. اگر عاملی در خانه وجود دارد که موجب استرس حیوان می‌شود حتما حذفش کنید.

۳.صبر داشته باشید، حوصله بخرج دهید و در طول پروسه درمان هیچ گاه سگ را تنبیه نکنید. بد رفتاری شما کار را خراب تر میکند.

۴.برخی از پمادها هستند که بوی بدی دارند و صاحبان دام آن را به پنجه و دیگر نقاط بدن حیوان می‌مالند تا حیوان آن نقطه را گاز نگیرد و یا نلیسد، نکته‌ی مهم این است که استفاده از این پماد‌ها در مواردی مفید بوده و در مواردی هم موجب حساس شدن حیوان می‌شود و کار را خراب تر می‌کند. اگر حیوانتان نسبت به این درمان حساس شد متوقفش کنید.

۵. برای سگ تان وقت بگذارید، با او بازی کنید و او را به گردش ببرید.

۶. حالات حیوان را در طول درمان به دامپزشک گزارش دهید.

۷. داروهای تجویز شده را مرتب به حیوان تان بدهید.

منبع: irvmreg.ir

برای تربیت سگ باید به چه نکاتی توجه کنیم

خوشبختانه سگ‌ها به دلیل هوش بالا و ویژگی‌های رفتاری خاصی که دارند براحتی قابل تربیت کردن هستند. شما هر نژادی را می‌توانید به راحتی تعلیم دهید.

لزومی ندارد که آن حتمآ یک سگ اصیل باشد. حتی یک سگ دو رگه یا سگ معمولی را نیز می‌توانید به آسانی تعلیم دهید. هر چند که برخی نژادها استعداد خوبی در این زمینه دارند و برخی دیگر مستلزم بکارگیری وقت و زمان بیشتری برای تعلیم و تربیت هستند. اصولا ً تربیت سگها، کار وقت‌گیری بوده و نیازبه حوصله زیادی دارد.

شخصی که می‌خواهد سگ را تعلیم دهد باید با خصوصیات رفتاری آن آشنایی کافی داشته حیوان را درک کرده و بتواند با وی ارتباط نزدیکی برقرار کند. باید این نکته را در نظر داشته باشید که برنامه و سیستمی که برای سیستم سگ انتخاب می‌کنید باید در راستایی باشد که حیوان را شاداب و سرحال کند وهیچ موقع این تربیت وتعلیم نباید موجب آزار و اذیت حیوان شود.

اگر بتوایند سگ را درست و صحیح تربیت کنید جذابیت حیوان چند برابر شده و رابطه عاطفی شما با او بسیار عمیق‌تر خواهد گشت. بهترین موقع برای شروع تربیت، از سن 3 ماهگی تا 2 سالگی است. بعد از سن 2سالگی استعداد وتوانایی سگها دریادگیری کمتر می‌شود با این حال سگ ها همیشه قابلیت یادگیری و تربیت را در خود حفظ می کنند.

قبل از شروع به تعلیم و تربیت سگ، باید با او کاملا اخت شوید. اینکه بخواهید یک سگ جدید را بدون اینکه با وی آشنایی داشته باشید و بدون اینکه با وی ارتباط نزدیک برقرار کنید، تعلیم دهید، یک کار بیهوده و پردردسر است. زیرا چنین سگی از دستورات و تعالیم شما پیروی نخواهد کرد.

حیوان معمولا درجلسات اول آموزش زود حوصله‌اش را از دست داده و خسته می‌شود. بنابراین بهتر است جلسات اول کوتاه بوده و خسته‌کننده نباشد. در حین تربیت سگ بی‌جهت او را سرزنش نکنید زیرا چنین برخوردی از سوی شما، او را گیج خواهدکرد. اگر سگتان درحین آموزش تعالیم شما را درست انجام داد، او را تشویق کنید .منظور از تشویق، این است که شما باید یک رابطه نشاط بخش را با سگتان برقرار کنید. برای مثال نوازش کردن یا گفتن کلماتی مانند آفرین، سگ خوب من و ... . موقع تنبیه هم سعی نکنید که با عصبانیت و خشم برسگتان فریاد بزنید، زیرا این کار باعث دستپاچگی او گشته و از توانایی او برای یادگیری تعالیم تان خواهد کاست.

هیچ موقع سگ را کتک نزنید زیرا این کار باعث خواهد شد، سگ شما ترسو بار بیاید و با بالارفتن هر دستی پا به فراربگذارد، رفتار وی را اصلاح کنید و به محض اینکه رفتارش اصلاح شد وکارش رادرست انجام داد، او را مورد تشویق قرار دهید.

استفاده از زنجیر یا قلاده:

قبل از شروع تعالیم وتمرینات شما نیاز به یک قلاده و زنجیر دارید. اندازه قلاده بستگی به جثه حیوان و یا به عبارت بهتر بستگی به اندازه سروی دارد. بهتر است برای چند روز قلاده را به گردن حیوان بسته وبه حال خود رها کنید تا حیوان به آن عادت کند. بعد از اینکه سگتان به قلاده عادت کرد انتهای زنجیر آن را گرفته و مدتی با وی قدم بزنید. به مرور زمان، میزان کنترل خود را افزایش داده و تسلط خود را به حیوان اعمال کنید. هر موقع با فشار قلاده و یا تغییر جهت آن، سگ به سمت موردنظر شما حرکت کرده و درواقع پاسخ صحیح به قلاده بدهد، زمان آموزش سگ فرارسیده است.

در موقع انتخاب قلاده باید دقت کنید که نوع قلاده با نژاد سگتان همخوانی داشته باشد. مثلا اگر سگ شما یک سگ ظریف است هرگز از نوع زنجیر استفاده نکنید، زیرا موجب درد و ناراحتی حیوان خواهد شد. قلاده را باید طوری به گردن سگ ببندید که زیاد تنگ نباشد و در گردن او براحتی بچرخد (پیشنهاد میشود قلاده کمری استفاده شود برای  سگ های کوچیک)

مزایای داشتن سگ چیست؟

خیلی ها اعتقاد دارند که اولین دوستی بین سگ و انسان به زمان غارنشینان بر میگردد، وقتی که سگی برای همکاری با انسان به شکار رفت و استخوان های شکار به او رسید.

در دنیای معاصر بهترین دوست انسان هنوز سگ است و برای ما عشق بی شرط در برابر نیاز هایی مثل غذا، گرما، مکان و توجه فراهم میکند. ولی در زیر این دوستی ساده مزایای واقعی تقسیم کردن زندگی با یک حیوان پنهان شده است.

داشتن سگ میتواند یکی از ارزشمندترین چیزهایی باشد که در زندگی داشته اید. از همان لحظه ای که اون گلولۀ پشمالوی کوچک را در بغل خود میگیرید میدانید که زندگی شما تغییر کرده است.

یکی از بزرگترین مزایای داشتن سگ همراهی سگ شماست. سگتان همیشه در کنارتان میماند. همیشه باوفاست. چه شما خوشحال باشید و یا ناراحت. وقتی شما خوشحال هستید سگتان شما را با تکان دادن دم خود همراهی میکند و این شادی را با شما تقسیم میکند. و در روزهای بد سگ شما ناراحتیتان را احساس میکند و سرش را بر زانوی شما میگذارد و با دو چشم بزرگ نگاهتان میکند، عصبانیت و افسردگی شما پاک میشود.

یکی از مزایای دیگر، امنیت است که سگتان برای شما ایجاد میکند. هر کسی که قصد تجاوز به ملک شما را داشته باشد با صدای پارس و غرغر سگتان به کاری که قصد انجام را دارد بیشتر فکر میکند.

برای سلامتی سگتان باید روزانه او را برای پیاده روی ببرید. این پیاده روی نه تنها برای سلامتی سگتان خوب است بلکه برای خودتان هم ورزش خوبی است. پول خود را خرج باشگاه های مختلف نکنید و به جای آن هر روز صبح در پارک با سگ خود بدوید و از طبیعت و گلها و پرندگان لذت ببرید. چه پیر چه جوان ورزش برای شما مفید است.

در آخر هر تصمیمی که برای زندگی سگتان بگیرید او شما را به عنوان صاحب خود میشناسد و همیشه دوست خوبی برای شما باقی میماند.

آیا میدانید کسانی که سگ دارند شادتر، امیدوارتر و مفیدتر زندگی می کنند؟

دامپزشکان و جامعه شناسان سالها در مورد تاثیرات مثبت سگها بروی سلامتی و شادی انسانها تحقیق کرده اند.

بعضی یافته های آنها هنوز در مجلات و روزنامه ها چاپ نشده است.

دیوید نیون که کتابش در این زمینه بیشترین فروش را داشته با بیش از هزار تحقیق علمی بروی ارتباط عمیق بین انسان و همدم سگش اطلاعات مهم و جدیدی را جمع آوری کرده است.

صد تاثیر مثبت سگها بروی زندگی ما تحت عنوان "رازهای ساده" که برای هر کدام داستانی واقعی نوشته شده است.

مردمی که سگ دارند شادتر زندگی می کنند و بطور متوسط 3 سال بیشتر عمر می کنند.

کسی که با سگش به پیاده روی می رود نه تنها کالری می سوزاند فشارهاری روانی او هم کمتر میشود.

کسانی که سگ دارند 79 درصد بیشتر از بقیه پیاده روی می کنند.

داشتن سگ، شما را خوشحال می کند چون دوست داشتن یک نفر باعث شادی می شود و دوست داشتن سگها آسانترین کارهاست.

داشتن سگ شما را شاد می کند چون سگها بازی را دوست دارند. ما هم دوست داریم و گاهی فراموش می کنیم. ولی سگها همیشه شما را به بازی دعوت می کنند و اگر شما آنها را دعوت کنید می پذیرند، اگر سگ دارید احتمالا بیشتر بازی می کنید.

داشتن سگ باعث شاد شدن شماست چون سگتان شما را خیلی دوست دارد وقتی شاد یا غمگین هستید یا با عصبانیت حرف میزنید عاشقانه نگاهتان می کند و به حرفهایتان گوش میدهد.

سگ بیشتر از دوستتان شما را درک می کند!!!

براساس یک تحقیقات اخیرا مشخص شده که کسانی که سگ دارند معتقدند سگ آنها، بهتر از دوستشان با آنها ارتباط برقرار می کند

تعجب نکنید سگها شاید اجتماعی ترین حیوانات هستند.

مطابق این تحقیق که بوسیله Kelton انجام شد 74 درصد صاحبان سگ می گویند: از چهره و صدای سگشان احساس او را می فهمند.

نزدیک به نصف افراد معتقدند آنها می دانند سگشان به چه فکر می کند و بیشتر از 30 درصد می گویند تمام حرفهای سگشان را بدون اینکه چیزی بگوید می فهمند.

برطبق تحقیقات دیگر تقریبا نصف افراد معتقدند سگشان بیشتر از دوستشان متوجه می شود که آنها روز بدی داشته اند و 69 درصد می گویند سگشان متوجه می شود آنها خوشحالند

بیشتر افراد می گویند با دانستن اینکه سگ آنها احساسشان را می فهمد آرامش می یابند بدون اینکه کلمه ای بگوید.

دو سوم افراد اعتراف می کنند وقتی بیرون خانه هستند از ترک کردن سگشان نسبت به دوست و خانواده بیشتر احساس گناه می کنند.

مقابله با گرما

ماههای تابستانی می تواند برای سگ شما بسیار بی رحمانه و طاقت فرسا باشد. سگها بیشتر در معرض گرما زدگی قرار می گرند تا انسانها. یکی از دلایل آن این است که سگ شما تمام طول سال یک جامه پشمی به تن دارد.

سگ ها فقط در زیر پاهایشان غده عرقی دارند. روش دیگر تند نفس کشیدن است ، آنها با تند نفس کشیدن گرما را خارج کرده و بدنشان را خنک می کنند. این روش موثر تر از عرق کردن نمی باشد.

بعضی از نژادها نسبت به نژدها ی دیگر به گرما حساس ترند. سگهایی با پوشش ضخیم دولایه برایشان خیلی سخت تر است تا با گرما مقابله کنند. همچنین سگهای بدون پوزه مانند بولداگ (Bulldog)، باکسر (Boxer) و پاگ (Pug) مجرای تنفسی کوچکتری دارند، بنابراین توانایی کمتری برای بیرون دادن گرما دارند.

بیشترین زمانی که سگ دچار گرمازدگی می شود موقعی است که آنها را در ماشینی که پارک شده بگذارید. حتی اگرشیشه های ماشین پایین باشند. در روز موقعی که هوای بیرون °22 تا °26 سانتیگراد است و سگ احساس آرامش می کند  ،  داخل ماشین می تواند برای سگ °38 سانتیگراد باشد! همانطور که می دانید با پوششی که سگ دارد درجه حرارت بدنش سریع بالا می رود.

فعالیت در هوای گرم دلیل دیگری است که باعث گرما زدگی سگ می شود. همانند انسانها ، سگهای پیر ، سگهایی که افزایش وزن دارند و آنهایی که بیماری قلبی و ریوی دارند بیشتر در رنج گرما زدگی هستند ، سگهای جوانتر مقاوم ترند. سگتان را وادار نکنید که در روزها ی خیلی گرم یا مرطوب فعالیت بدنی داشته باشد.

مظنون بودن به گرما زدگی

اگر شما گمان می کنید که سگتان دچار گرما زدگی شد ه است ، او را سریعاً خنک کنید و بلافاصله با دامپزشکتان تماس بگیرید. بعضی از علائم گرمازدگی عبارتند از: تند و سنگین نفس کشیدن ، ریزش آب از دهان ، تقلا کردن برای تنفس کشیدن ، چشمهای مرده و عاری از زندگی  (چشمهای شیشه ای) ، ضعف و سستی ، بعضی اوقات لثه ها قرمز تیره می شود و ناتوانی برای ایستادن. و در شرایط خیلی وخیم دچار اسهال واستفراغ می شود. سریع خنک کردن و پایین بردن درجه حرارت بدن سگ خیلی مهم می باشد. سریع ترین راه برای این کار استفاده از آب خنک است. هرگز از آب خیلی سرد استفاده نکنید ، تغییر ناگهانی درجه حرارت می تواند خطرناک باشد. شما می توانید سگ خود را در وان حمام ، سینک دستشویی یا تشتی که پر از آب خنک است بگذارید. راه دیگر این است که حوله ای که با آب خنک خیس شده است را دور بدن سگ ببندید. به یاد داشته باشید که هر چند دقیقه حوله را دوباره با آب خنک خیس کنید ، برای اینکه حوله سریع حرارت بدن سگ را بخود می گیرد و گرم می شود. با شیلنگ خیس کردن ، گذاشتن سگ روبروی کولر برخی دیگر از راههای خنک کردن می باشند. به سگتان آب دهید تا بنوشد سپس با دامپزشکتان تماس بگیرید.

راههای جلوگیری از گرما زدگی

1- هرگز سگ خود را در روزهای گرم در ماشین پارک شده نگذارید. حتی در روزهایی که درجه حرارت هوا °22 یا °26 سانتیگراد است اگر ماشین شما زیر آفتاب پارک شده ، حتی با شیشه های پایین سگ را در آن نگذارید. درجه حرارت می تواند در چند دقیقه تا بالای °38 سانتیگراد برسد. پارک کردن زیر سایه کمی کمک می کند ، ولی در روزهای گرم حتی پارک کردن زیر سایه هم کافی نمی باشد. بهتر است بگذارید سگتان در خانه بماند.

2- مقدار فراوانی آب خنک و تازه در اختیارش بگذارید.  سگها باید همیشه آب برای نوشیدن داشته باشند. آب سگتان را تمیز و تازه نگه دارید. هرگز ظرف آب سگتان را زیر آفتاب نگذارید ، زیرا باعث گرم شدن آب می شود. فرض کنید که دارید یک لیوان چای گرم در تابستان می نوشید.

3- همیشه مکانی سایه دار برای سگتان فراهم کنید. سگها همیشه باید نقطه ای سایه دار برای خلاص شدن از حرارت آفتاب داشته باشند. اطمینان حاصل کنید که همچین جایی را برای سگتان درست کرده اید. به یاد داشته باشید ، هنگامی که خورشید تغییر مکان می دهد جای سایه هم تغییر می کند. درختها سایه مناسبی را در تمام طول روز ارائه نمی دهند.

خنک نگه داشتن 

بعضی از سگها از بازی کردن در تشت آب خیلی لذت می برند. برخی دیگر عاشق این می باشند که با شیلنگ آب خیس شوند ، در حالی که برخی دیگر فقط دوست دارند روبروی کولر دراز بکشند. به یاد داشته باشید که اگر شما گرمتان است ، پس سگتان بیشتر از شما گرمش می باشد. شما ممکن است مجبور شوید که برای خنک کردن سگ از شیلنگ آب استفاده کنید ، حتی اگر او خوشش نیاید. از تابستانتان لذت ببرید و بخاطر داشته باشید که سگتان را خنک نگه دارید!

منبع: woofwoof.ir