نزاع مرگبار دو ببر در باغ وحش ارم تهران / ببر ماده تلف شد!

ببر نر پس از شکستن و تخریب حصار مجاور محل نگهداری ببر ماده وارد محدوده نگهداری این حیوان شده و به نزاع با آن پرداخته است.

ماده ببر به علت پارگی کامل نای و پارگی طولی مری و خفگی در اثر پنومونی استنشاقی به دلیل صدمه فیزیکی نزاع با ببر نر تلف شد.

منبع: تسنیم

محققان منشأ فیزیکی اضطراب را در مغز موش پیدا کردند

محققان موفق به کشف سلول‌های اضطراب در مغز موش شدند. این سلول‌ها میزان اضطراب را کنترل کرده و نکته جالب اینکه می‌توان با تاباندن اشعه نور میزان فعالیت آنها را کم کرد و در نتیجه میزان اضطراب را کاهش داد.

محققان در این تحقیق به دنبال پیدا کردن محل رمزگذاری اطلاعات مربوط به اضطراب در مغز بودند. آنها برای این کار از تکنیکی به نام تصویربرداری کلسیمی (Calcium Imaging) استفاده کردند و میکروسکوپ‌هایی مینیاتوری درون مغز موش‌‌های آزمایشگاهی قرار دادند.

محققان از قفس‌های مخصوصی برای تحریک حس اضطراب در موش‌ها استفاده کردند. آنها دریافتند در قسمتی از هیپوکامپ مغز موش‌ها به نام ventral CA1 فعالیت برخی سلول‌ها افزایش پیدا کرده است. آنها این سلول ها را «سلول‌های اضطراب» نامگذاری کردند چون فقط با ترسیدن موش‌ها فعالیت آن‌ها افزایش می‌یافت. مقصد این سلول‌ها قسمت دیگری از مغز به نام هیپوتالاموس بود که یکی از وظایف آن تنظیم هورمون‌های کنترل کننده احساسات است.

محققان می‌گویند به علت تشابه مغز انسان با مغز موش، امکان وجود سلول‌های مشابه در مغز انسان وجود دارد و در مورد احتمال توسعه داروهای جدید کنترل کننده اضطراب سخن گفته‌اند. نکته جالب اینکه محققان روش کنترل سلول‌های اضطراب را در مغز موش‌ها پیدا کرده‌اند به گونه‌ای که می‌توان رفتار این جاندار را تغییر دارد.

محققان با استفاده از روشی به نام اپتوژنتیک (Optogenetics)، اشعه نور را به سلول‌های قسمت ventral CA1 مغز موش تابانده و توانستند به طور مؤثر سلول‌های اضطراب را «خاموش» کرده و با کاهش فعالیت آنها حس آرامش را به موش‌ها القا کنند. محققان همچنین توانستند با تغییر تنظیمات اشعه نور، فعالیت سلول‌های اضطراب را افزایش داده و سطح اضطراب موش‌ها را حتی با قرارگیری آن‌ها در قفس کوچک و شرایط محیطی آرام، افزایش دهند.

محققان قصد دارند در گام بعدی تحقیقات خود، امکان استفاده از اشعه نور را برای تغییر فعالیت سلول‌های اضطراب در انسان بررسی کنند. به گفته آن‌ها با توجه به تشابه مغز انسان و موش، احتمال وجود چنین مکانیزمی بالاست. به گفته محققان در صورت کشف این مکانیزم مسیر برای توسعه داروهای جدید کاهش اضطراب هموار می‌شود.

یافته‌های این تحقیق در ژورنال Neuron منتشر شده است.

منبع : دیجیاتو

نژادهای محبوب سگ

قبل از تصمیم به خرید سگ، اولین چیزی که باید دربارش فکر کنیم، نژاد سگ مورد نظرمون هست.  در سال های اخیر نگهداری از سگ تو خونه و آپارتمان، در کشورمون زیاد شده و این پروش دهندگان رو تشویق کرده نژاد های اصیل که قبلا در ایران کم یاب بودن رو به کشور وارد کنن و پرورششون بدن.

سگ شیتزو ، این بامزه دوست داشتنی

سگ شیتزو با اختلاف زیادی از رقباش توی کشورمون درجه اول محبوبیت رو داره، حتی اگر نژادهایی رو که میکس شیتزو دارن در نظر نگیریم.خصوصیت نژادی سگ شیتزو، موهای زیبا، ابریشمین و نرم و پوزه بامزه و کوتاهه که ظاهری عروسکی و بانمک بهشون داده.

سگ شیتزو در مواجه با غریبه ها، بچه ها و سگ های دیگه خیلی آروم و خوش برخورده و یه سگ خونواده به تمام معناس! برای خانواده هایی که بچه کوچیک دارن به شدت توصیه میشه.

نژاد شیتزو جثه کوچیکی داره و برای زندگی در آپارتمان هم مناسبه. سگ شیتزو انرژی زیادی نداره و یه بار تخلیه انرژی در طول روز به مدت نیم ساعت برای خوش رفتار موندنش کفایت میکنه.

سگ ژرمن شپرد ، باهوش و پر انرژی

سگ ژرمن شپرد یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین نژاد سگ در ایران و جهانه و در جایگاه دوم محبوبیت قرار میگیره.از سگ ژرمن در کارهایی مثل راهنمایی افراد ناتوان، ارتش، هلال احمر و پلیس استفاده میشه.

اون ها سگ های وفادار و مهربونی هم هستن و برای صاحبشون یه دوست فوق العاده میشن.

اگر پرمشغله هستین و وقت آزاد کمی دارین سگ ژرمن شپرد براتون انتخاب خوبی نیست. چون ژرمن ها انرژی ذهنی و بدنی بالایی دارن اگر مدت طولانی تنها بمونن حوصلشون سر میره و عصبی میشن و ممکنه رفتارهای مخرب مثل واق کردن، جویدن وسایل و کندن زمین از خودشون نشون بدن.

سگ پامرانین، این کوچولوهای بامزه و بدقلق

سگ پامرانین یه سگ کوچولو، زیبا و لوکسه که اجدادش سگ های قطبی بزرگ بودن. تاریخچه این نژاد طولانی و فوق العاده جذابه!

پامرانین کوچک ترین عضو خانواده اشپیتزهاست. یه ویژگی خنده دار در مورد پامرها اینه که اونا توی ذهنشون جثه خیلی بزرگی دارن! برای همین ممکنه به سگ های بزرگتر واق واق کنن یا حتی اون ها رو تهدید کنن و بهشون دندون نشون بدن. سگ پامرانین به غریبه ها حساسه و ممکنه واق واق کردنش اذیت کننده باشه. دادن آموزش های خونگی مثل جای دستشویی بهشون ممکنه سخت و زمان بر باشه.

سگ پامرانین انرژی زیادی داره و باید حتما حتما روزانه تخلیه انرژی بشه.

سگ پکینیز ، صورت تخت و بانمک

پکینیز جزو سگ های براکیوسفال یا پوزه تخته و مشکلات سلامتی اون ها رو به همراه داره.

پکینیز ها بسیار باهوشن ولی با هوش زیاد مستقل و کله شق بودن هم همراهه! پس از این نژاد انتظار خوب حرف گوش کردن نداشته باشین.

سگ پکینیز به دلیل بینی کوتاهش موقع خواب خر و پف میکنه که میتونه برای برخی افراد آزاردهنده باشه.

اونا بخاطر پوزه تختشون نمیتونن به خوبی سگ های پوزه دار نفس بکشن و این ویژگی به دمای زیاد و رطوبت بالا حساسشون کرده است.

منبع : petpars.com

وبینار "اصول طب پرندگان زینتی"

زمان برگزاری: دوشنبه  -  17 آذر ماه 1399

به مدت 4 ساعت از 13:00 تا 17:00

سطح تخصصی

دارای 4 امتیاز بازآموزی

دکتر سید احمد مدنی

کلینیسین و متخصص بهداشت و بیماری‌های پرندگان

استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

نماینده انجمن اروپایی دامپزشکی پرندگان در ایران

اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:

hadiyar.com/course/the-principles-of-avian-medicine/

برگزار کننده:

نظام دامپزشکی استان خوزستان، با همکاری شرکترهیاب اندیشه افرند

HADIYAR.COM

چرا گربه‌ ها «میو» می‌‌کنند

محققان می‌گویند میو کردن گربه‌ها یک نوع روش برقراری ارتباط است و هر نوع صدایی که تولید می‌کنند، معنی خاصی می‌دهد.

ممکن است هر روز گربه‌ی شما وارد دفترتان شود، با عصبانیت به شما نگاه کند و یک «میووووی» ناامیدانه بر زبان آورد؛ امکان دارد شما به گربه بی‌محلی کنید؛ اما درخواست آن روشن است؛ گربه می‌گوید: »شما هنوز به من غذا نداده‌اید!»

گربه‌های خانگی در شیوه‌ی استفاده از صدای خود برای برقراری ارتباط با انسان‌ها بی‌نظیر هستند؛ ولی آن‌ها به‌ندرت برای یکدیگر میو می‌کنند. سؤال اینجا است که چه چیزی باعث می‌شود گربه ارتباط بیشتری با انسان و صاحبش برقرار کند؟

بر اساس مقاله‌ای که در لایو ساینس منتشر شده است، کارشناسان عقیده دارند پاسخ این سؤال به اهلی‌سازی گربه‌ها ارتباط دارد. جان بردشاو و شارلوت کامرون-بومونت در کتاب «گربه خانگی، زیست‌شناسی رفتار آن‌ها» انتشارات دانشگاه کمبریج ۲۰۰۰، می‌نویسند ۱۰ هزار سال قبل از اینکه گربه‌ها با انسان‌ها زندگی کنند و اهلی شوند، تنها بودند و ازآنجاکه اجداد گربه‌ها به‌ندرت با دیگر اعضا و گونه‌های خود ارتباط داشتند، نیازی به استفاده از صدای خود برای برقراری ارتباط نداشتند. در عوض گربه‌های وحشی ازطریق حس بویایی یا مالیدن خود به اشیائی مانند درخت، با سایر گربه‌ها در ارتباط بودند؛ به این‌ ترتیب گربه‌ها برای ارسال پیام خود مجبور به رو‌به‌رو شدن با سایر گربه‌سانان نبودند.

به گفته‌ی جان رایت، روانشناس دانشگاه مرسر جورجیا که در مورد رفتار حیوانات مطالعه می‌کند، هنوز هم تا حد زیادی نحوه‌ی ارتباط گربه‌ها با یکدیگر این‌گونه است. او به مجله‌ی لایوساینس می‌گوید چرا باید از صدا استفاده کرد، درحالی‌که استفاده از سایر حواس بسیار کارآمدتر است؟

اما انسان‌ها تقریبا به اندازه‌ی گربه‌سانان حس بویایی خوبی ندارد. بنابراین گربه‌ها به روشی با انسان‌ها ارتباط برقرار می‌کنند که بتوانند منظور خود را برسانند: با میو کردن! رایت می‌گوید: «آن‌ها ارتباط صوتی را دست‌کاری می‌کنند و به ابزار تبدیل شده است.» 

بسیاری از گربه ها حتی برای بیان نیازها و احساسات مختلف و پاسخ‌های متفاوت، رپرتوار یا فهرستی از میو ایجاد می‌کنند. به‌عنوان مثال، ممکن است گربه‌ها در سلام و احوالپرسی سهل‌انگاری کنند؛ اما هنگام درخواست دوستانه برای بیرون رفتن یا غذا خواستن با صدای بلند میو کنند.

میو کردن برای انسان تا حدی یک رفتار آموزشی است؛ چرا که همه‌ی بچه‌گربه‌ها اگر بخواهند هنگام آسیب‌دیدگی، سرماخوردگی یا اتفاقی دیگر توجه مادرشان را جلب کنند، روی مادر خود می‌نشینند و خود را به او می‌چسپانند. گربه‌های خانگی این رفتار را در بزرگسالی نشان می‌دهند؛ اما گربه‌های وحشی (گربه‌های اهلی بدون صاحب) در سن بیشتری این کار را انجام می‌دهند.

مطالعه‌ی که در ژورنال Behavioral Processes منتشر شد، نشان می‌دهد گربه‌های وحشی نسبت به گربه‌های اهلی دارای صاحب، بسیار غرغروتر هستند و صدایشان خش دارد. وقتی گربه‌های وحشی میو می‌کنند، تفاوتی نمی‌کند در مقابل چه کسی یا چیزی باشد؛ انسان، عروسک یا سگ. گربه‌های خانگی خیلی بیشتر و تنها برای انسان میو می‌کنند و این نشان می‌دهد که آن‌ها میو کردن را به‌عنوان یک زبان خاص برای صاحبانشان توسعه می‌دهند. به عبارت دیگر، گربه‌ی شما به شما میو می‌کند؛ زیرا متوجه شده است که انجام این کار توجه شما را جلب می‌کند. به‌خصوص در اوایل شروع ارتباط.

 رایت می‌گوید اگر کنجکاو باشید که گربه‌ی شما چه حرفی برای گفتن دارد، ممکن است برای ارتباط ترغیب شود. اگر انسان‌ها با کلمات و توجه به جیرجیر و میو کردن گربه‌هایشان واکنش نشان ‌دهند، می‌توانند گفت و شنود ایجاد کنند؛ تقریباْ مانند یک مکالمه.

رایت می‌گوید: «اگر پاسخ‌ها به اندازه‌ی کافی مثبت باشد و با پیش‌بینی کاری کنید به صدای شما گوش دهد، گربه می‌تواند بکوشد تا با شما ارتباط برقرار کند.»

منبع: زومیت