کوری در لاک پشت ها

علایم بیماری:

چشمها متورم و پف کرده بوده و معمولاً بسته اند .در این حالت ممکن است ترشحات سفید رنگ نیز دیده شود.

علت احتمالی:

عفونت باکتریایی چشم اغلب از فیلتراسیون ناکافی آب نشأت میگیرد البته نباید از نا متعادل بودن درجه حرارت آب نیز چشم پوشید.

ورم گوش ، کلر و جیره غذایی فقیر و ضعیف همگی می تواند باعث این حالت شوند. 

همچنین وجود این حالت در چشم می تواند نشانه کمبود ویتامین A  و عفونت های تنفسی باشد.

مهم ترین علت بیماری استفاده ازآب حاوی کلر است. غلظت بالای کلر آب چنین واکنش هایی را به دنبال دارد. گاهی اوقات در این شرایط لاک پشت چشم را بسته ، گاهی می مالد و سرش را تکان ناگهانی می دهد. این حالت معمولا چندین ساعت طول می کشد. اگر که این مشکل از کلر باشد ، باید از موارد ضدکلر استفاده کنید یا 24 ساعت قبل ، آب را در ظرفی نگه دارید تا کلرش بپرد. 

درمان :

در مورد عفونت های باکتریایی استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی چشم به تجویز دامپزشک توصیه می گردد . همچنین لازم است تمامی فاکتور های آب محل زندگی لاک پشت تنظیم گردد.

اگر مشکل شما کمبود ویتامین A می باشد.

دادن گوشت لخم و یا غذای کامل آماده لاک پشت آب شیرین نیز گاهی می تواند سبب کمبود ویتامین A شده و آن نیز باعث التهاب چشمهامی شود. 

برای درمان دارویی به دامپزشک مراجعه شود.

شوره در گربه ها

روش هایی برای از بین بردن شوره در گربه

1 - گربه خود را برس بزنید

 برس زدن باعث میشود سلول ها و موهای مرده از بین موهای گربه خارج شود . 

با اینکه گربه ها خود را تمیز میکنند ولی شوره در آنها از بین نمیرود .

2 - گربه خود را بشوئید

 شستن گربه نیز باعث از بین رفتن و جلوگیری از به وجود آمدن شوره در گربه میشود . گربه ها اصولا به آب علاقه ندارند ، ولی حمام کردن نقش مهمی در جلوگیری از شوره دارد . اگر گربه تان به شدت از آب متنفر است ، میتوانید حوله ای را خیس کرده و آن را به بدن گربه تان بکشید .

دقت کنید که شستشو نباید زود تر از ماهی یک بار باشد.

3 - شامپو گربه را عوض کنید

 بعضی از شامپو ها پوست گربه را خشک میکنند و باعث به وجود آمدن شوره میشوند ، بهتر است شامپویی با فرمول بهتر و یک نرم کننده مخصوص نیز برای گربه تهیه کنید . موقع شستن مطمئن شوید که شامپویی در موهای گربه باقی نمانده است ، اگر موهای گربه را به خوبی آب نکشید شوره بسیار قدرتمند تر میشود

4 - رژیم غذایی گربه را تغییر دهید

 رژیم غذایی نقش مهمی در حالت موهای گربه دارد ، از دامپزشک خود بپرسید که چه نوع غذایی را برای گربه توصیه میکند . بهتر است از غذای های درجه یک استفاده کنید . خوردن آب نیز در جلوگیری از شوره نقش مهمی دارد ، مطمئن شوید آب گربه تمیز و تازه است . گربه ها آب قدیمی و گرم را دوست ندارند .

5 - یک بخور یا مرطوب کننده هوا تهیه کنید

اگر گربه شما همه وقتش را درون خانه میگذراند و هوا بسیار خشک است ، تهیه یک مرطوب کننده هوا فکر بسیار خوبی است .

6 - از کرم مخصوص استفاده کنید

 زمستان و هوای سرد موجب خشک شدن پوست و موی گربه میشود . یک کرم مرطوب کننده مخصوص گربه تهیه کنید ، این کرم ها از خشک شدن پوست جلوگیری میکنند .

سنگدان مرغ بخوریم یا نخوریم؟!

کارشناسان عقیده دارند یک فنجان گوشت سنگدان می‌تواند تا % ۸۸ مقدار توصیه شده از پروتیین را مصرف کننده در روز برآورده کند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از فرارو، یکی از سوال‌هایی که همواره ذهن علاقمندان به مصرف گوشت مرغ را به خود مشغول می‌کند، فواید و نیز مضرات بخش‌های مختلف این نوع گوشت است. این ابهام و سئوال در مورد سنگدان مرغ بیشتر وجود دارد و به باور بسیاری این قسمت از بدن مرغ نه تنها مفید نیست بلکه مضراتی نیز دارد؛ باوری که البته با واقعیت چندان همسان نیست.

سنگدان، یک ماهیچه در شکم پرندگان است که در فرآیند تجزیه ذرات غذا برای هضم به کار می‌رود، و افراد زیادی از مصرف آن لذت می‌برند؛ یکی از مغذی‌ترین بخش‌های بدن مرغ که از قضا پروتئین زیادی هم دارد و برخی پزشکان بر مصرف آن تأکید دارند.

کارشناسان عقیده دارند یک فنجان گوشت سنگدان می‌تواند تا % ۸۸ مقدار توصیه شده از پروتیین را مصرف کننده در روز برآورده کند. چرا که زمانی که بدن وی پروتئین‌ها را تجزیه می‌کند، این آمینو اسید‌ها هستند که برای رشد ماهیچه و بافت بدن انسان مهم تلقی می‌شوند.

سنگدان‌ها هم چربی کمی دارند و هم دارای ویتامین بالایی هستند. سنگدان دارای چندین ویتامین شامل ویتامین ب۱۲ است که برای عملکرد مغز و تشکیل سلول‌های خونی سفید، نیاسین، که برای گردش و تولید هورمون مناسب است و ریبوفلاوین که پوست و موی شما را سالم نگه می‌دارد، ضروری است.

مصرف سنگدان منجر به افزایش میزان مصرف آهن، فسفر و روی خواهد شد، آهن به بدن انسان کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمز خون را شکل دهند، فسفر که برای عملکرد ماهیچه و و روی، که، عملکرد‌های سیستم ایمنی را بهبود می‌بخشد، کمک می‌کند.

بررسی ترکیبات موجود در سنگدان مرغ

هر ۱۰۰ گرم از سنگدان مرغ که برابر با ۳.۵ اونس است، شامل ۳ گرم چربی است که کم‌تر از ۱ گرم چربی اشباع شده دارد. اگر به دنبال روش‌های کم چربی با افزودن پروتیین به رژیم غذایی خود هستید، سنگدان مرغ یک انتخاب سالم است. همان مقدار سنگدان مرغ نیز ۳۷۰ میلی گرم کلسترول دارد، که به طور قابل توجهی بیش از ۳۰۰ میلی گرم و یا کم‌تر است که باید خودتان را در روز محدود کنید. رژیم غذایی کم چربی اشباع شده و کلسترول می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته و انواع خاصی از سرطان‌ها را کاهش دهد.

پروتئین سنگدان مرغ

سنگدان مرغ حاوی مقدار زیادی پروتئین، یک ماده مغذی ضروری برای تولید انرژی است هم چنین در بخش سلامت نمناک اشاره کرده ایم که پروتئین به پر کردن سلول‌هایی که ماهیچه‌های شما و بافت‌ها را می‌سازند، کمک می‌کند. برای هر ۹ کیلوگرم از وزنتان، باید ۸ گرم پروتئین بخورید که هر ۱۰۰ گرم از سنگدان مرغ ۳۰ گرم را برای این هدف فراهم می‌کند.

پروتئین موجود در سنگدان مرغ

هر ۱۰۰ گرم سنگدان مرغ، به شما ۳.۲ میلی گرم آهن و ۴.۴ میلی گرم روی می‌دهد. زنان به ۱۸ میلی گرم آهن و ۸ میلی گرم روی در هر روز نیاز دارند و مردان به ۸ میلی گرم آهن و ۱۱ میلی گرم روی به صورت روزانه نیاز دارند.

این مواد مغذی از سیستم ایمنی سالم پشتیبانی می‌کنند و التیام زخم و کمک در تقسیم سلول را تقویت می‌کنند همچنین ۱.۰۴ میکروگرم از ۲.۴ میکروگرم ویتامین ب ۱۲ را به دست می‌آورید که در هر روز نیاز دارید. ویتامین ب ۱۲ برای سیستم ایمنی سالم و برای عملکرد مناسب نورولوژیکی ضروری است.

پیشگیری از انواع سرطان

سنگدان غنی از پروتیین و مواد معدنی است و می‌تواند یک مکمل سالم باشد به عنوان مثال، سلنیوم ممکن است در برابر سرطان پستان، مثانه، ریه، پروستات و سرطان پوست شما را محافظت کند.

تاثیر در باروری و تیروئید

مواد معدنی موجود در سنگدان مرغ در تولید هورمون‌های تیروئید کمک است، از استرس اکسیداتیو فرد را محافظت می‌کنند و از بهداشت باروری حمایت می‌کنند.

سنگدان مرغ برای کاهش وزن و لاغری

سنگدان مرغ همچنین گزینه خوبی برای کاهش وزن است. به خاطر محتوای پروتئین بالا، گرسنگی را محدود می‌کنند و به فرد کمک می‌کنند تا در طول روز کالری بیشتری بسوزانید. نتایج حاصل از پنج مطالعه نشان داد که جیره‌های دارای پروتئین بالا، سیری را افزایش می‌دهند و این ماده غذایی می‌تواند به جلوگیری از چاقی و کاهش چربی احشایی کمک کند.

سنگدان همچنین حاوی ویتامین b ۱۲ می‌باشد، که نقش کلیدی در عملکرد مغز ایفا می‌کند و از تولید گلبول‌های قرمز حمایت می‌کند. همانطور که موسسات ملی بهداشت اشاره می‌کنند، کمبود ویتامین b ۱۲ در گیاه خواران، سالمندان و افراد مبتلا به کم خونی و اختلالات گوارشی شایع‌تر است که اگر درمان نشود، ممکن است منجر به مشکلات حافظه، جنون، افسردگی و خستگی شود.

لوسین، والین، آرژنین، گلایسین، آلانین و ایزولوسین تنها چند نمونه هستند. هم چنین به حفظ جرم بدون چربی در رژیم غذایی کمک می‌کند، که به نوبه خود به حفظ متابولیسم فرد کمک می‌کند. در مطالعه‌ای که در زمینه تغذیه بیان شد، افرادی که دریافت پروتیین خود را دو برابر کرده بودند، کمبود کالری، کاهش چربی و رشد ماهیچه بیشتری نسبت به رژیم غذایی متوسط داشتند. هر دو گروه شش روز در هفته تمرین کردند,، اما گروه پر پروتئین نتایج بهتری گرفتند.

در سنگدان مرغ، ویتامین B ۳ و نیاسین به میزان قابل توجهی وجود دارد که هر دو برای درمان مشکل استرس، تعدیل هورمون‌های جنسی در غده فوق کلیوی، بهبود گردش خون، سلامت مو‌ها و جلوگیری از ریزش موی سر و بهبود قدرت بینایی نقش دارند.

در میان نباید از مضرات مصرف بی رویه سنگدان مرغ نیز غافل شد. هر چند مطالعات اندکی در این زمینه انجام شده است، اما افراد اگر سطح کلسترول بالا دارند، ترجیح بر این است که از این مواد غذایی در حد اعتدال استفاده کنند.

محققان همچنین اشاره می‌کنند که سنگدان‌های مرغ حاوی چربی هستند و افراد مبتلا به نقرس باید از آن اجتناب کنند. این ترکیبات آلی، سطح اسید اوریک را بالا می‌برند و ممکن است باعث حملات نقرس شوند، اما در کل اگر در حد اعتدال مصرف شود، فرد دچار عوارض خاصی نخواهد شد.

کشاورزان اغلب از آنتی بیوتیک برای پیش گیری از بیماری در مرغ‌ها استفاده می‌کنند براساس گزارش گاردین، یک رژیم غذایی غنی از طیور ممکن است رشد باکتری‌های مقاوم به دارو را افزایش دهد؛ تنها راه برای کاهش این ریسک‌ها استفاده از مواد آلی است.

در مجموع پیشنهاد این است که افراد سنگدان مرغ را به بخشی از رژیم غذایی خود اضافه کنند، زیرا آن‌ها حاوی کلسترول بسیار بالا هستند و به طور مشخص سنگدان کبابی مرغ با سبزیجات تازه، یک غذای غنی از مواد مغذی سرشار از فیبر، پتاسیم و ویتامین آ است.

گفتنی است، خواص معرفی شده فقط و فقط در مورد سنگدان مرغی است که به صورت ارگانیک و با روش‌های طبیعی رشد کرده است و شامل روش‌های نوین پرورش مرغ نمی‌شود.

ویروس‌های خویشاوند سرخک، از حیوانات به انسان منتقل می‌شوند؟

در پی کاهش سطح ایمنی و شیوع گسترده‌ی سرخک در برخی جوامع، بیم آن می‌رود که ویروس‌های نزدیک به ویروس سرخک از گونه‌های دیگر به انسان‌ها منتقل شده و قدرت بیماری‌زایی پیدا کنند. اخیرا شاهد افزایش ناگهانی در عفونت‌‌های سرخک بوده‌ایم. برخی از کشورهای اروپایی ازجمله بریتانیا، وضعیت عاری از سرخک خود را از دست داده‌اند و بسیاری از کشورهای درحال توسعه مخصوصا بخش‌هایی از آفریقا، آسیا و اقیانوسیه شاهد شیوع مکرر آن هستند. جمهوری دموکراتیک کنگو با شیوعی طولانی‌مدت درگیر شده است و در این کشور، بیش از ۲۵۰ هزار مورد بیماری و ۵ هزار مرگ رخ داده است.

علت بازگشت سرخک چیست؟

کاهش نرخ واکسیناسیون. برای ممانعت از شیوع سرخک، باید بیش از ۹۰ درصد از جمعیت دربرابر آن ایمنی کسب کرده باشند. در کشور کنگو، نرخ مصونیت کمتر از ۶۰ درصد است. همچنین از آن جایی که ویروس کشنده از بین رفته است، خطر پوشش ضعیف واکسن نیز وجود دارد.

سرخک به گروهی از ویروس‌های بسیار نزدیک به هم به‌نام ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎ تعلق دارد که در پستانداران مختلفی یافت می‌شوند و دارای تونایی پرش از یک گونه به گونه‌ی دیگر هستند. تصور می‌شود که منشا ویروس سرخک، ویروسی بوده که در جمعیت گاوها درحال گردش بوده است که بنا به‌گفته‌ی لوییز کازبی، استاد افتخاری مؤسسه‌ی پزشکی تجربی ولکام ولفوسن، احتمالا هزاران سال پیش و زمانی‌که گاوها اهلی شدند، توانایی بیمار کردن انسان را به دست آورده است.

همچنین سوابق تاریخی وجود دارد که نشان می‌دهد ویروس دیستمپر سگ ممکن است از سرخک انسانی در قاره‌ی آمریکا ناشی شده باشد. این اتفاق، احتمالا در پی یک یا چندین مورد انتقال انسان به سگ در جریان شیوع گسترده سرخک در مردم بومی رخ داده است که برای نخستین‌‌بار زمانی‌که در تماس با سیاحان اروپایی قرار گرفتند، به این ویروس آلوده شدند.

ویروسی کشنده برای سگ‌ها

با گسترش CDV در سرتاسر جهان، این ویروس به گونه‌های دیگر ازجمله فک‌ها، گربه‌ها و حتی میمون‌ها و غالبا با اثراتی ویران‌گر منتقل شد. در دهه‌ی ۱۹۸۰، ویروس CDV آخرین جمعیت وحشی از راسوهای پا سیاه را از بین برد و حتی برخی از گونه‌های گربه‌های بزرگ را در معرض خطر قرار داد.

ویروس برای اینکه بتواند از یک گونه به گونه‌ی دیگر برود، باید در جهت استفاده از دستگاه‌های سلولی میزبان جدید سازگاری پیدا کند. اولین کاری که ویروس باید انجام دهد، اتصال به سلول میزبان و وارد شدن به آن است. به‌گفته‌ی دکتر دالان بیلی، ویروس‌شناس مؤسسه‌ی پیربرایت، چیزی که موجب می‌شود ویروس در انتقال بین گونه‌ها خوب عمل کند، این است که پروتئین‌هایی که ویروس از آن‌ها برای انجام این کار استفاده می‌کند، در بین گونه‌های مختلف پستانداران بسیار مشابه است. این امر می‌تواند خطر احتمالی آینده‌ای برای سلامت انسان باشد. دکتر بیلی می‌گوید:

ما شواهدی را پیدا کرده‌ایم که نشان می‌دهد ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی غیرانسانی می‌توانند به‌سادگی درجهت ورود به سلول‌های انسانی سازگار شوند و ما اطمینان داریم که این ویروس می‌تواند در سلول‌های انسانی تکثیر پیدا کند.

فقط دو جهش ژنتیکی ساده در یکی از پروتئین‌های سطحی CDV نیاز است تا به ویروس این امکان را بدهد که سلول‌های انسانی را آلوده کند.

بنابراین، چه چیزی مانع از این می‌شود که ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی حیوانی به انسان‌ها منتقل شوند؟ دکتر بیلی توضیح می‌دهد:

احتمالا، یک عامل اصلی ایمنی است که از قبل وجود دارد؛ جایی که عفونت طبیعی یا واکسیناسیون دربرابر سرخک مجموعه‌ای از آنتی‌بادی‌ها را فراهم می‌کند که برخی از آن‌ها می‌توانند از عفونت ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی غیرانسانی پیشگیری کنند.

اما با کاهش نرخ واکسیناسیون، ما شاهد شیوع‌های عمده‌ای از سرخک خواهیم بود که به ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی دیگر مانند CDV شانس یافتن میزبان جدیدی را می‌دهد. دکتر کاترینا لیتگو از مؤسسه‌ی بیگ‌دیتا در دانشگاه آکسفورد توضیح می‌دهد که درحال حاضر، هیچ مدرکی مبنی‌بر آلودگی انسان به‌وسیله‌ی CDV یا ویروس‌های مشابه دیگر وجود ندارد، اما نمی‌توانیم این احتمال را کنار بگذاریم. او در این باره توضیح می‌دهد:

شما ممکن است جمعیتی از افراد را داشته باشید که اخیرا در آن هیچ موردی از شیوع سرخک دیده نشده باشد و پوشش واکسن نیز در جمعیت مذکور کم باشد. بنابراین، در این جمعیت، ایمنی دربرابر سرخک پایین است و ممکن است شاهد شیوع محلی باشید. ما می‌دانیم که ویروس می‌تواند بین گونه‌ها منتقل شود، اما اظهارنظر در این باره که آیا یک زنجیره‌ی انتقال انسان به انسان ایجاد می‌شود، دشوار است.

غالبا، ویروس برای انتقال موفق بین گونه‌ها باید جهش پیدا کند. درحالی‌که کاهش نرخ واکسیناسیون ممکن است مجال کافی برای سازگاری ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی غیرانسانی و انتشار آن‌ها مهیا نکند، این یکی از سناریوهایی است که ممکن است اتفاق بیفتد. سازمان جهانی بهداشت قصد دارد سرخک را ریشه‌کن کند. اگر به‌طور موفقیت‌آمیزی سرخک را ازطریق واکسیناسیون ریشه‌کن کنیم، وسوسه‌ای برای توقف ایمنی‌سازی وجود خواهد داشت و ایمنی گله نسبت‌به سرخک و بنابراین سایر ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎ کاهش پیدا خواهد کرد.

پروفسور برایان ویلت که در دانشگاه گلاسگو به مطالعه‌ی ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎ مشغول است، با این موضوع موافق است که این سناریو و نه عدم موفقیت نرخ‌های واکسیناسیون است که می‌تواند به CDV فرصتی برای آلوده کردن انسان‌ها بدهد؛ اما فقط در صورت مناسب بودن شرایط. پروفسور ویلت توضیح می‌دهد:

آیا این اتفاق در بریتانیا آغاز خواهد شد؟ نه، زیرا بیشتر سگ‌ها واکسینه می‌شوند و CDV بسیار کمی نیز وجود دارد. این اتفاق باید در کشوری رخ دهد که در آن سگ‌ها یا حیوانات دیگر دچار CDV می‌شوند. برای مثال در کشور آمریکا که در آن شیوع‌هایی در راکون‌ها، راسوها و روباه‌های خاکستری اتفاق می‌افتد که می‌تواند وارد جمعیت‌های محلی سگ‌ها شود. شرایط مختلفی باید مهیا شود: حذف ایمنی سرخک از جمعیت انسان، وجود یک جمعیت حیوانی که CDV را انتشار می‌دهد و سپس جمع شدن دو مورد. بنابراین، اگر شما ایمنی سرخک را از کشوری که در آن ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎیی مانند CDV بومی هستند، حذف کنید، دیر یا زود انسان‌ها نیز با آن مواجه خواهند شد. اینکه آیا این ویروس به میزبان جدید سازگاری پیدا می‌کند یا نه، چیزی است که باید دیده شود.

تجربه ریشه‌کن شدن طاعون گاوی و توقف واکسیناسیون

صبحت با پژوهشگران دیگر درمورد این موضوع، اغلب موجب می‌شود آن‌ها به اتفاقی اشاره کنند که در گاوها پس از ریشه‌کن شدن طاعون گاوی و توقف واکسیناسیون رخ داد. دکتر بیلی می‌گوید:

اثر خالص ریشه‌کنی طاعون گاوی این بود که در گله‌های گاو سرتاسر جهان، دیگر ایمنی گله دربرابر ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎ وجود نداشت. چیزی که اکنون در این جمعیت‌ها دیده می‌شود، عفونتی است که به‌وسیله‌ی ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسی به‌نام PPRV ایجاد می‌شود.

PPRV به‌طور گسترده‌ای در حیوانات نسبتا کوچک مانند گوسفندها و بزها در گردش است. میزان آلودگی که گاوها اکنون با آن درگیر هستند، بسیار زیاد است. دکتر بیلی می‌گوید:

شیوع سرمی این ویروس در کشور پاکستان ۱۷ درصد و در کشور سودان تا ۴۲ درصد دیده شده است. در کشورهای تانزانیا و کنگو نیز چنین وضعیتی دیده می‌شود.

عفونت PPRV در گوسفند، بزها و حتی جانوران گروه شاخ‌درازان، می‌تواند ویران‌کننده باشد. در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این ویروس در گاوها موجب بیماری می‌شود. درسی که از تجربه‌ی ریشه‌کنی طاعون گاوی می‌گیریم، آن است که کاهش ایمنی سرخک به‌این معنا است که انسان‌ها دربرابر ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی دیگر آسیب‌پذیر می‌شوند. البته نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که کدام ویروس عامل این اتفاق می‌شود اما عفونت‌های گزارش‌شده در میمون‌ها موجب شده است که CDV کاندیدای اصلی درنظر گرفته شود. پیش‌بینی نحوه‌ی رفتار ویروس، درصورت انتقال به انسان، دشوار است. پروفسور کازبی می‌گوید:

اگرچه عفونت سرخک می‌تواند عوارض ویران‌گری داشته باشد، این عوارض درمقایسه‌با عوارض CDV و برخی ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی دیگر که به‌طور معمول بیماری شدیدی در میزبان‌های طبیعی خود ایجاد می‌کنند، کمیاب‌تر است. CDV بسیار بیماری‌زا است و به‌طور معمول در مرحله‌ی آخر بیماری موجب عفونت مغز می‌شود. درحالی‌که درمورد سرخک، بروز این وضعیت نادر است، اما واقعا خطرناک است. البته، این تنها علت مرگ نیست، زیرا ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎ و ازجمله CDV موجب سرکوبی سیستم ایمنی میزبان خود می‌شوند و این امر می‌تواند منجر به عفونت‌های باکتریایی ثانویه شود و مخصوصا ذات‌الریه و درمواردی اسهال را به‌دنبال داشته باشد.

پروفسور کازبی توضیح می‌دهد:

درمقایسه‌با سرخک، رفتار CDV و ﻣﻮرﺑﯿﻠـﯽ وﯾﺮوسﻫـﺎی دیگر در میزبان خود، ویران کننده است. ما نمی‌توانیم بگوییم که CDV چه تأثیری در انسان‌ها خواهد داشت اما این واقعیت که در برخی از شیوع‌ها در جمعیت میمون‌ها، بسیاری از حیوانات مردند، باید موجب نگرانی ما شود. اگر ما حتی زمانی به جهان عاری از سرخک برسیم، باید به دقت درمورد نحوه‌ی توقف انتقال ویروس‌های نزدیک فکر کنیم.

برخی پژوهشگران فکر می‌کنند که استفاده‌ی مداوم از واکسن سرخک ممکن است برای محافظت دربرابر انتقال احتمالی CDVبه انسان کافی باشد، اما پروفسور کازبی با این موضوع کاملا موافق نیست. او می‌گوید:

اگرچه آنتی‌بادی‌های سرخک دربرابر CDV نیز محافظت می‌کنند، آن‌ها تطابق کامل ندارند؛ درحالی‌که واکسن‌های سرخک به محافظت دربرابر بیماری CDV در نخستی‌های غیرانسان محافظت می‌کند، کاملا مانع از انتشار ویروس از این حیوانات نمی‌شود. بنابراین، ما ممکن است نیاز داشته باشیم که از واکسن خاص CDV برای پیشگیری از شیوع احتمالی CDV در جمعیت‌های انسانی استفاده کنیم.

البته موضوع اصلی این نیست که اگر سرخک را ریشه‌کن کنیم، چه اتفاقی می‌افتد، بلکه این است که نحوه‌ی واکنش ما دربرابر چالش‌های حاصل از آن چگونه خواهد بود. چیزی که نیازمند دسترسی بهتر جهان به واکسن سرخک و تمایل افراد زیادی به دریافت آن خواهد بود.

آتش‌سوزی در استرالیا؛ حدود ۴۸۰ میلیون حیوان تلف شده‌اند

بر اساس بررسی پژوهشگران دانشگاه سیدنی، تاکنون حدود ۴۸۰ میلیون حیوان از گونه‌های مختلف، در نتیجه‌ی آتش‌سوزی مناطق جنوب شرقی سوخته و تلف شده‌اند. پژوهشگران اعلام کرده اند که آمار تلفات حیوانات، افزایش خواهد یافت.

دولت استرالیا، از حدود صد هزار نفر از ساکنان مناطقی که با تهدید آتش‌سوزی روبه‌رو اند، خواسته است تا خانه‌های خود را ترک کنند.

دولت استرالیا، به دلیل آن که شعله‌های آتش در برخی از مناطق جنوب شرقی این کشور مهارناپذیر است، در ایالت نیوساوت‌ولز که پرجمعیت‌ترین منطقه است، وضعیت اضطراری اعلام کرده است.

آتش‌سوزی‌های جنگلی، بخش‌های وسیعی از استرالیا را در بر گرفته و وزش باد، خطر گسترش آن را در دو روز آخر هفته افزایش داده است.

خبرگزاری رویترز، گزارش داده است که ده‌ها هزار نفر از ساکنان مناطقی که در محاصره‌ی آتش اند، از روز شنبه (۱۴ جدی) منازل خود را ترک کردند و به سمت سایر شهرها رفتند.

تاکنون ۶ میلیون هکتار از جنگل‌های جنوب شرقی استرالیا، آتش گرفته است.

اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا، گفته است که بر اساس آخرین آمار، ۲۳ نفر در پی آتش‌سوزی جاری در این کشور جان باخته اند.

با این حال، بر اساس بررسی پژوهشگران دانشگاه سیدنی، تاکنون حدود ۴۸۰ میلیون حیوان از گونه‌های مختلف، در نتیجه‌ی آتش‌سوزی مناطق جنوب شرقی سوخته و تلف شده‌اند. پژوهشگران اعلام کرده اند که آمار تلفات حیوانات، افزایش خواهد یافت.

بر اساس گزارش رسانه‌های خارجی، تاکنون ۱۵۰۰ خانه در مناطق درگیر آتش‌سوزی، به خاکستر مبدل شده و امکان افزایش این آمار وجود دارد.

شدت تخریب آتش‌سوزی در جنوب شرق استرالیا، به حدی گزارش شده که تا پیش از آغاز سال‌نو میلادی، چند شهر در ایالت‌های نیوساوت‌ولز و ویکتوریا، با خاک یک‌سان شدند.