روش های تشخیص تکمیلی در اسب

 روش های تشخیص تکمیلی در اسب زمانی صورت می گیرد که یافته های مشاهده شده در خلال معاینه فیزیکی به تعین موقعیت روند بیماری کمک نماید در مرحله بعد می با یست کار با تمرکز بر ان روند ادامه باید مثلا اگر اسبی با تاریخچه سرفه در معاینه با گوشی نیز افزایش تعداد تنفس و خس خس سینه داشته باشد اقدام بعدی در جهت تشخیص تکمیلی باید در بر گیرنده ازمایش سیتولوژیک خلط و کشت میکروبی ان ، رادیوگرافی از سینه ، تابلوی خون و تعین میزان فیبرینوژن باشد.

نمونه خون باید برای تعین نمودار خون ، میزان فیبرینوژن ، مشخصات شیمیایی ارسال گردد. این ازمایشات به تعین وجود حالت التهابی یا عفونی کمک می کند. در اسب هایی با التهاب حاد ممکن است افزایش لکوسیت ها ، نوتروفیل ها ، منوسیت ها ، افزایش فیبرینوژن خون تا ظاهر گردد. در حالات التهابی مزمن ممکن است شمارش افتراقی گلبولهای سفید به وضعیت طبیعی باز گردد ولی اغلب غلظت فیبرینوژن همچنان بالا می ماند و همچنین امکان بوجود امدن کم خونی ناشی از بیماریهای مزمن اسبهای مبتلا به حالات التهابی مزمن وجود دارد.

در اسب های مبتلا به کاهش وزن ارزشمند ترین ازمونهای بیوشیمیایی سرم عبارتند از:

اندازه گیری کراتینین ، ازت اوره خون (B.U.N) ، انزیمهای کبدی (سوربیتول دهیدروژناز و گاماگلوتامیل ترنسفراز) ، بیلی روبین ، آلبومین و گلوبولین.

آزمونهای مقدماتی ازمایشگاهی برای ارزیابی وضعیت اسب مبتلا به عارضه کاهش وزن

آزمایشهای دیگرشامل:

آزمایش های تجزیه ادرار، الکتروفورز سرم، ازمایش سلولهای مایع صفاقی ، و آزمایشات عملکرد جذب معدی– روده ای می گردد.

نتایج بدست آمده از تست های آزمایشگاهی اولیه چگونگی به کار گیری روشهای تشخیصی بعدی را مشخص می کند مثلا چنانچه حداقل اطلاعات اولیه افزایش مشخص فعالیت آنزیم های کبدی را اشکار می کند ارزیابی بعدی ممکن است شامل اولتراسونوگرافی و بیوبسی کبد باشد.

اگر در مورد اسبی مشخص شده که حالت ازتمی و ایزوستنوریک دارد، در ان صورت باید ازمایشات در جهت تشخیص تفریقی این نارسایی مزمن و نارسایی های کلیه انجام پذیرد و این ازمایشات باید شامل اولتراسونوگرافی کلیه و اندازه گیری الکترو لیتهایی که به مقادیر جزئی در ادرار ترشح می شود و میزان بعضی آنزیم ها در ادرار باشد.

اگر چنانچه شکی نسبت به وجود یک روند التهابی بر اساس افزایش فیبرینوژن یا تعداد گلبول های سفید (wbc) وجود دارد نمونه گیری و بررسی مایع صفاقی و نیز رادیوگرافی از سینه الزامی است نمونه گیری از مایع جنب نیز ممکن است به منظور شناسایی کانون التهاب انجام می شود .

چنانچه در یک یا هر دوی این حفرات (سینه و شکم) التهاب چرکی تشخیص داده می شود مایعات نمونه برداری شده از انها را باید جهت کشت میکروبی و تعین حساسیت آنتی بیوتیکی به ازمایشگاه ارسال کرد .

اما در صورتی که هیچ مساله غیر طبیعی در معاینات فیزیکی و یا بررسیهای ازمایشگاهی مقدماتی یافت نشد و هیچ نکته ای در خصوص نگهداری و مدیریت نامناسب اسب در تاریخچه وجود نداشت آن گاه ازمایشهای اخنصاصی جذب معدی- روده ای برای تعین وجود سندرم های سوء جذب توصیه می شود.

این آزمایشات معمولا یا شامل گلوگز خوراکی  و یا آزمایش جذی گزیلوز می باشد.

آزمایش جذب گلوکز خوراکی:

مراحل آزمایش

1- وزن اسب اندازه گیری می شود و حیوان سرتاسر شب گرسنه نگهداری می شود (12-18 ساعت پرهیز غذایی لازم است).

در دو ساعت اول ازمایش باید از نوشیدن اب توسط دام نیز جلوگیری شود .

2- یک گرم از D- گلوکزانهیدراز یا مونو هیدرات به ازای هر گیلو گرم وزن بدن حیوان در نظر گرفته شده و محلول تازه 20% در اب گرم تهیه می شود.

3- در نمونه ناشتا، از خون فورا قبل از ازمایش گرفته شده و زمان صفر برای ان دو در نظر گرفته می شود(همه نمونه ها در ماده ی ضد انعقاد . فلوئورید سدیم)

4- لوله بینی معدی (nasogastic-tube) گذارده شده و تمام محلول گلوکز به معده رسانده می شود

5- نمونه های دیگر خون در دقیقه های 180 ، 120 ، 90 ، 60 ، 30 گرفته شده و برای اندازه گیری گلوکز به آزمایشگاه فرستاده می شود و منحنی عمودی جذب گلوکز کشیده می شود.

.

تفسیر ازمایش:

در شرایط نرمال منحنی جذب دو فاز دارد در 2 ساعت اول گلوکوز بی وقفه از روده کوچک جذب شده و غلظت گلوکز پلاسما دو برابر می شود.

فازدوم وابسته به انسولین بوده و یک نزول پیشرونده را برای رسیدن به حالت سکون که پس از 6 ساعت حاصل می شود نشان می دهد.

ساعتهای نمونه گیری که بیان شد با ید این خصوصیت را در مواردی که جذب لطمه نخورده است نشان دهد.

 یک خط صاف معرف سوء جذب کامل بوده و غالبا بر پیش اگاهی بد دلالت می کند زیرا دلایل اصلی التهاب پیش رونده دیواره روده یا نفوذ سلولی سرطانی دیواره روده است و تشخیص توسط هیستو پاتولوژی تایید می شود.

منحنی حد واسط جذب طبیعی و سوء جذب کامل ، سوء جذب جزئی را نمایان می سازد که دلایل سوء جذب جزئی عبارتند از:

اختلالات گردش خون، کوچک شدن پرزها یا تغیرات التهابی قابل برگشت ناشی از آلودگی انگلی.

نمودار زیر مربوط به اسبی است که با تاریخچه ازدست دادن وزن علیرغم دریافت کافی غذا وجود دارد معاینات درمانگاهی روشن کننده نبوده ولی در ازمایش جذب گلوگز خوراکی سوءجذب را نشان می دهد

جذب گلوکز در اسب سالم به صورت خط ممتد سیاه رنگ و خطوط متقاطع قرمز رنگ جذب گلوکز را در یک اسب مریض نشان می دهد.

اساس آزمایش جذب گزیلوز مشابه ازمایش جذب گلوکز خوراکی می باشد.

.

بررسی نموداری عوامل پاتولوژیکی موثر بر عارضه کاهش وزن در اسب و راه های برخورد با این عوامل

.

یافته های غیر طبیعی تنفسی:

1. خرخر یا خس خس

2. افزایش تعداد تنفس – سختی تنفس و ترشحات چرکی از بینی یا سرفه

برخورد: اندسکوپی رادیوگرافی از سینه، شستشوی نای و نایچه ها، CBC ،ازمایشات سرم

.

یافته های غیر طبیعی دستگاه ادراری:

1- تشخیص کلیه بزرگ شده و یا کوچک شده در توش رکتال

برخورد: اولتراسو نو گرافی و تشخیص بیماری کلیوی حاد از مزمن

.

2-ادرار رقیق با افزایش ادرار رقیق شده

برخورد: تجزیه ادرارپرصورت وجود باکتری و WBC کشت باکتریایی عفونت جهت تشخیص عفونت

برخورد با اختلالات حرکتی:

 معاینه کامل عصبی

–تهیه رادیو گراف ها از محل محدود شده در معاینه عصبی

 سنجش عیار EHV-1 در سرم < انسفالیت شرقی و غربی

 تجزیه مایع مغذی نخاعی

برخورد با ناتوانی در گرفتن غذا:

 اندوسکوپی دهان و حلق

–رادیوگرافی از دهان و حلق

–معاینه عصبی

در این حالات در مورد هاری احتیاط باید کرد.

انتخاب راههای درمان:

انتخاب شیوه درمان اسب مبتلا به کاهش وزن مبتنی بر مسائلی است که از تاریخچه ، معاینات فیزیکی و کارهای تکمیلی متعاقب ان بدست می اید .

برخی از بیماریها که در اسب می تواند منجربه کاهش وزن شود ممکن است ب جز یک حالت تسکینی، پاسخ قابل توجه به درمان ندهد (مثلا نئوپلازی یا نارسایی مزمن عضو).

از سوی دیگر بعضی حالات ممکن است به طور کاملا مطلوبی به درمان جواب دهد (انتروپاتی در اثر وجود شن ،ابسه های داخل حفره شکمی ، دریافت ناکافی غذا بدلیل رقابت ، نامتعادل بودن جیره غذایی و مسائل مدیریتی)

به طور کلی هنگامی که علت کاهش وزن مشخص شود راههای درمانی را می توان در کتب مرجع مربوط به مسائل درمانی اسب یافت.

.

1.این نوع انسفالو مالاسی در اسب در اثر خوردن گیاه خاصی می تواند ایجاد شود که به دلیل فلجی هان و حلق منجر به بی اشتهایی کامل دام می شود.

2.ازمایش fecal flotation برای بررسی وجود تخم انگل

3.ازمایش fecal sedimentation برای بررسی وجود شن

4.ازمایش fecal occult blood test

مسمومیت های ناشی از استروژن های گیاهی در اسب

شبدر

مدیکاگوساتیوا : یونجه

تری فولیوم پارتنس : شبدر قرمز

تری فولیوم ساب ترن : شبدر ساب ترانان

هایپراستروژنیسم در اثر مواد غذایی و علوفه ( از جمله شبدر و یونجه) در گاو و گوسفند و خوک گزارش شده اند.انواعی از گلیکوزیدها در این علوفه با گیرنده های استروژن تداخل می نمایند. استروژن هایی که به طور معمول شناخته شده اند شامل کومسترول، فورمونونتین، بیوچانین- جنیس تاین و بسیاری دیگر می باشند.

ترکیبات استروژنیک از نظر توانایی متفاوتند. کومسترول یونجه و شبدر دارای بیشترین فعالیت استروژنی است.

نشانه های هایپراستروژنیسم حاصل از علوفه شامل ناباروری– هایپراستروژنیسم و یا آنتی استروژنیسم می باشد. هایپراستروژنیسم شامل تخمدان های کیستیک– دستگاه تولیدمثل بادکرده و بروز خصوصیات مادینگی در جنس نر می باشد. نشانه های آنتی استروژنیک هیپوپلازی غدد جنسی و فقدان فحلی را در بر می گیرد. با نشان دادن در علوفه و نمونه های پلاسما یا ادرار می توان به تشخیص هایپراستروژنیسم حاصل از علوفه کمک کرد. مصرف علوفه ای که به میزان زیادی استروژن تولید می کند باید در دام های دارای توان تولید مثل محدود شود.

کولیک یا درد شکم در اسب

شکم درد با علایم درد در ناحیه شکم مشخص می شود. این بیماری به دلیل معده کوچک ، روده های بزرگ چین دار، ناتوانی در عمل استفراغ در اسب زیاد دیده می شود.

معمولی ترین دلایل شکم درد، نامنظمی تغذیه، تغییر ناگهانی رژیم، استفاده از علوفه پژمرده و کهنه و یونجه کپک زده، تغذیه هنگام خستگی، کمبود آب، نجویدن کامل غذا، کار شدید بلافاصله پس از غذا و وجود انگل می باشد.

به این ترتیب می توان گفت که مسئول بروز شکم درد اغلب پرستاران و مهتران و مالکان اسبها می باشند و در صورتی که در مورد تغذیه حیوان مراقبت بیشتری به عمل آید می توان از ابتلا به شکم درد جلوگیری کرد.

شکم درد با درد ناحیه شکم آغاز می شود و اسب با ناآرامی، سم کوبیدن، به پهلو نگاه کردن، خمیازه کشیدن، دراز کشیدن، غلتیدن، پشت هم تغییر جا دادن و نالیدن، آنر نشان می دهد.

در دل درد شدید اسب لگد می زند و شدیدا” به دور خود می چرخد و حرکات غیرارادی می کند، تنفس مشکل و بدن از عرق پوشیده می شود.

در صورتیکه اسبی تمایل به راه رفتن داشت می توان به آرامی حیوان را راه برد اما هرگز نباید در چنین شرایطی اسب را به یورتمه و چهارنعل و غلتیدن وا داشت، این حرکات ممکنست باعث پارگی روده شوند.

استفاده از حوله داغ و پتوی گرم جهت پیچیدن دور شکم و پهلوها میزان درد را کاسته و عمل روده را تحریک و تسریع می کند.

از خوراندن دارو به اسب یا معالجات دیگر بدون نظر دامپزشک بایستی پرهیز کرد، چه ممکن است خطرناک باشد.

پس از معالجه کامل حیوان بایستی مدت 24 تا 48 ساعت از خوراندن غذای کامل به آن خودداری نمود، البته این مدت بستگی به شدت و ضعف شکم درد دارد.

سبوس خیسانده گرم برای یکی دو وعده غذا پیشنهاد می شود. به تدریج به مقدار غذا افزوده تا به اندازه جیره کامل روزانه برسد.

شکم دردهای نفخی، انقباضی و انسداد روده بزرگ از اقسام شکم درد هستند، ضمن اینکه ورم روده و معده هم جزو بیماریهای سوء هاضمه محسوب می شوند.

آشنایی با نژاد اسب بارب "barb"

 این نژاد بسیار قدیمی می باشد و از آفریقای شمالی ریشه می گیرد. به این نژاد حدود دو هزار سال پیش در کتاب های رومی اشاره شده است.

از آن زمان تعداد زیادی بارب به اروپا به خصوص انگلستان برده شد. ریشهٔ بسیاری از نژادهای امروزی از جمله اصیل اسپانیایی به نژاد بسیار قدیمی بارب ها بر می گردد.

از این اسب امروزه برای اصلاح نژاد بسیار استفاده می شود.

اسب های این نژاد دارای سری بلند، گردنی متوسط و شانه هایی پهن هستند.

موهای یال و دم این اسب ها پرپشت بوده و سم های آن ها سخت می باشند. قد متوسط آن ها حدود ۱٫۵۵ متر است.

رنگ آن ها نیز معمولاً خاکستری، کهربایی، کهربایی تیره و سیاه می باشد. بارب ها اسبانی آرام، شجاع، مقاوم و سریع هستند، به همین دلیل از آن ها خیلی در مسابقات غیر دو استفاده می شود.

این حیوان در شرایط بیابانی بسیار مقاوم است.

آشنایی با اسب نژاد تروبرد

اسب نژاد «تروبرد» یکی از با ارزش ترین و سریع ترین اسب های کورس جهان است که وجودش همواره منشأ رشد و تکامل بزرگترین تشکیلات بین المللی اسبدوانی و پرورش اسب های کورس بوده است.

اکثر افرادی که با پرورش اسب یا ورزش های سوارکاری و اسب دوانی، آشنایی هر چند مختصر دارند، با نام اسب تروبرد نیز آشنا هستند و معمولاً آن را مترادف با مفهوم اسب کورس می دانند. در نزد این افراد معمولاً بهترین و کامل ترین تعریف قابل تصور از اسب نژاد تروبرد اسبی است با اندامی بلند و نیرومند، گردن کشیده و شانه هایی مورب و قوی، پشت و کمر نسبتاً کوتاه با کپل عضلانی و دست و پاهایی که محکم و استوار هستند و سرانجام اسبی که در مسابقات کورس به خصوص مسافت های کوتاه تا متوسط از دگر اسبها سریع تر است و رقیب ندارد.

اما آنچه که در ورای ویژگی های پرجاذبه و برجسته این نژاد قرار گرفته و در اصل تمامی اعتبار و ارزش این نژاد اسب مرهون آن است، شجره، تبارنامه و در واقع منشأ نژاد تروبرد می باشد.

به جرأت می توان ادعا کرد که در میان انواع نژادهای اسبهای مدرن موجود در دنیا هیچ نژادی را نمی توان یافت که پس از پیدایش خود، دقت و شدت کنترل تبارنامه ای نژاد تروبرد را آن هم با هدف مشخص ارتقای قابلیت کورس و اسبدوانی تحمل کرده و اعتبار چنین شجره و تباری را به خود اختصاص داده باشد.

منشأ پیدایش اسب های نژاد تروبرد به سده های ۱۵، ۱۶ و ۱۷ میلادی و سرزمین انگلستان باز می گردد.

Darley Arabian یکی از اولین اجداد اسب تروبرد

از اوایل همین دوره است که پرورش دهندگان اسب در کشور انگلستان با اهمیت و ارزش خون گرم اسب های شرقی (Oriental Horses) آشنا شده و به طور مرتب اقدام به خریداری و انتقال بهترین اسب ها و مادیان های نژاد عرب، بارب و ترک (ترکمن) از سرزمین های مختلف شمال آفریقا و خاورمیانه و آسیای صغیر به مراکز پرورش اسب در کشور خود می کنند. نتیجه آمیزش خون گرم اسب های شرقی با اسب های خون سرد بومی جزیره بریتانیا در طی سده های ۱۵ و ۱۶ به وجود آمدن نسلی از اسب های پرخون تر برای مسابقات اسبدوانی و کورس بود که با ورود این اسب های دونده به مسابقات، استقبال و تمایل عمومی به بهره گیری از خون اسب های شرقی در انگلستان بیشتر و بیشتر شد. به طوری که در اواخر سده ۱۶ که هنوز تا زمان پیدایش اولین اسب های نژاد تروبرد مدتها فاصله وجود داشت. به جز مادیانها که اطلاعی از تعداد شماره آنها در دست نیست، تنها ۱۷۴ رأس سیلمی براساس مدارک قابل استناد (از شمال آفریقا، خاور میانه و سرزمین های عثمانی آن زمان) به انگلیس منتقل گردیده بودند.

در واقع منشأ تمامی اسب های تروبرد موجود در جهان به ۳ رأس از همین سیلمی های منتقل شده در اواخر سده ۱۶ و اوایل ۱۷ باز می گردد.

این ۳ رأس سیلمی به اسامی Bayerly Turk ، Darly Arabian و Goodolphin بودند.

Bayerty Turk در سال ۸۷-۱۶۸۶ میلادی در طی جنگ با نیروهای عثمانی در حوالی «بوداپست» فعلی به غنیمت گرفته شده بود،Darly Arabian در سال ۱۷۰۴ میلادی از سرزمین سوریه امروزی به انگلستان منتقل گردیدو سرانجام Godolphin که در سال ۱۷۲۴ میلادی از سواحل شمال آفریقا خریداری شده بود ابتدا به فرانسه و سپس به انگلیس منتقل گردید.

نکته جالب توجه در مورد سیلمی Bayerly Turk آن است که همواره این گمان وجود داشته است که این اسب از نژاد اسب های ترکمن و به احتمال زیاد از تیره «آخال تکه» بوده است.

Byerly Turk اسبی که احتمالا از نژاد آخال تکه بوده است

امروزه این گمان با مطالعات مقایسه ای که بر روی فاکتورهای ژنتیکی موجود در خون اسب های نژاد «آخال تکه» و «تروبرد» انجام گرفته بیش از پیش به یقین نزدیک شده است. در هر حال این سه رأس سلیمی منشأ پیدایش خط خونی نژاد تروبرد و معروف ترین اجداد اسب های این نژاد در سده ۱۸ میلادی مانند Herod ، Matchem ، Flying ، Eclips و بعدها Ormond و Siant Simon بودند.

اما پیدایش رسمی نژاد تروبرد در واقع به سالهای بعد از ۱۷۷۰ میلادی مربوط می شود و مستقیماً نتیجه تلاش های فردی به نام James Weatherby است که در آن هنگام مسئولیت کنترل کتاب مسابقات Newmarket و در عین حال سمت منشی باشگاه سوارکاری را برعهده داشت. وی بر مبنای سالنامه های ورزشی باشگاه سوارکاری که از اواسط سده ۱۶ میلادی منتشر می شد، ابتدا در سال ۱۷۷۳ نسبت به انتشار کتاب سالنامه Weatherby که حاوی رکوردها و نتایج ثبت شده مسابقات اسبدوانی بود، اقدام کرد و سپس در سال ۱۷۹۱ پس از سالها تلاش نخست «مقدمه ای بر کتاب تبارنامه جامع» (Introduction to a General Stud Book) را تنظیم کرد و سپس در سال ۱۷۹۳ جلد اول «کتاب تبارنامه جامع» (The General Stud Book) نژاد تروبرد را انتشار داد.

امتیاز انتشارکتاب سالنامه «ودربی» (Weatherby’s Calender) که نتایج و رکوردهای اسب های تروبرد را منتشر می کرد، تا سال ۱۹۰۰ میلادی (یعنی حدود ۱۳۰ سال بعد از انتشار نخستین جلد آن) در اختیار خانواده Weatherby بود و سپس به باشگاه سوارکاران واگذار گردید. اما امتیاز نشریه کتاب تبارنامه جامع General Stud Book همچنان مختص به خانواده Weatherby باقی مانده و تا به امروز همواره نسخه های جدید آن به طور منظم منتشر گردیده است.

به این ترتیب تلاش های James Weatherby که هدف جلوگیری از خط روزافزون احتمال خطا در خطوط خونی و شجره نژاد اسب های تروبرد آغاز شده بود، به همراه انتشار کتاب سالنامه رکورد اسب های این نژاد، منشأ شکل گیری و اعتبار امروزی نژاد تروبرد گردید. بر این اساس عملاً نژاد تروبرد امروزی نژادی است که در قالب قراردادی مشخص و از پیش تعیین شده و پذیرفته شده تعریف می شود و مضمون آن این است که :

«تنها اسبی از نژاد تروبرد به شمار می آید که مستقیم یا غیرمستقیم شجره خود را به یکی از جلدهای کتاب تبارنامه جامع تاروبرود General Stud Book برساند ولاغیر».

Godolphin یکی دیگر از اجداد تروبردهای امروزی

در همین جا لازم است گفته شود که در بسیاری از کشورها مانند فرانسه، استرالیا، نیوزلند، ایالات متحده امریکا، ژاپن، افریقای جنوبی، آرژانتین و… برای اسب های نژاد تروبرد خود که تبارنامه هایشان به یکی از کتاب های تبارنامه جامع ودربی می رسید، کتاب های تبارنامه ملی مطابق استانداردهای کتاب تبارنامه جامع منتشر می شود. در واقع همین کتابها هستند که اعتبار اسب های نژاد تروبرد غیر انگلیسی امروزی را به ارمغان آورده اند.

اسب های نژاد تروبرد امروزی از نظر اندام شناسی دارای ویژگی ها و شاخص های زیر هستند :

قد : ارتفاع ناحیه جدوگاه در اسب های تروبرد امروزی به طور متوسط به حدود ۱۶۲ سانتیمتر می رسد که در حدود ۱۰ سانتیمتر از اجداد اولیه خود بلندقدتر شده اند. در هر حال ممکن است در این نژاد اسب هایی با قدهای بلندتر و یا کوتاهتر نیز مشاهده شوند.

سر : سر موزون و زیباست و اتصال آنها به گردن کاملاً مشخص است خط نیم رخ صورت برخلاف اجداد عربی این نژاد، معمولاً مستقیم و بدون برجستگی ناحیه پیشانی است. گوش ها کوچک و متحرک و منخرین کاملاً قابل اتساع است و چشم ها درشت و هوشیار هستند.

گردن و کتف : گردن کشیده و منتهی به جدوگاه مشخص و کتف مورب و قوی است.

سینه : سینه عمیق بوده و از قابلیت اتساع زیادی برخوردار است.

بدن : با پوست بسیار ظریف و نازکی پوشانیده شده است. دارای تناسبات بدنی کامل یک اسب کورس بوده و به ویژه ناحیه پشت و کمر قوی و دارای عضلات کپل و ران نیرومندی است.

اندام حرکتی : اندام حرکتی بلند و کشیده بوده و در عین حال محکم و استوار هستند.

رنگ بدن : اسب های نژاد تروبرد معمولاً به رنگ های کهر، قره کهر، کرنگ بوده و به ندرت ممکن است به رنگ نیله دیده شوند.

Bernardini نمونه یک تروبرد تکامل یافته امروزی

از دیگر ویژگی های برجسته این نژاد باید به توان فوق العاده آن در مسابقات کورس در مسافت های متوسط اشاره کرد، به نحوی که عملاً در مسافت های ۱۲۰۰ تا ۲۴۰۰ متر، این اسب ها در میادین اسبدوانی بدون رقیب به شمار می آیند. از دیگر ویژگی های این نژاد، زود هنگام بودن بلوغ ورزشی آن است، به طوری که کره های ۲ ساله و یا کوچکتر نژاد تروبرد در مقایسه با سایر نژادها عملاً با قابلیت های یک اسب بالغ و آماده کورس وارد میادین اسبدوانی می شوند. این زودهنگام بودن بلوغ ورزشی باعث شده است که عمر مفید ورزشی اسب های نژاد تروبرد کوتاه شود؛ به همین خاطر معمولاً در سنین نه چندان بالا کارایی خود را از دست می دهند و ناچار به ترک میادین اسبدوانی می شوند.

تمرکز اصلاح نژاد تنها بر «افزایش هر چه بیشتر سرعت و کاهش مدت زمان رسیدن به بلوغ ورزشی» به ناچار به قیمت چشم پوشی از برخی صفات مطلوب و ظهور برخی صفات نامطلوب تمام شده است. از جمله صفات نامطلوب که امروزه از ویژگی های این نژاد به شمار می آیند، می توان به حساسیت زیاد این نژاد نسبت به شرایط نامناسب نگهداری و تغذیه ای، آسیب پذیری بیشتر اندام حرکتی، کاهش نسبی توان استقامت اسب های امروزی تروبرد در مسابقات مسافت های بلند نسبت به اجداد اولیه آنها و همچنین پایین تر بودن درصد باروری در این نژاد اشاره کرد. در هر حال در نتیجه سالها دخالت انسان و تمرکز فوق العاده در انتخاب و اصلاح نژاد اسب های تروبرد امروزه عملاً با پدیده ای مواجه هستیم که از یک سو به این نژاد اسب قابلیت های یک ماشین بسیار تخصص یافته برای مسابقات اسبدوانی را بخشیده است و از سوی دیگر بسیاری از ارزش ها و صفات مطلوب یک اسب کامل را از آن سلب کرده است.