در حال حاضر دامپزشکی به لحاظ قانونی، تشکیلاتی، اداری و مالی دارای استقلال است.

رئیس سازمان دامپزشکی کشور:

در حال حاضر دامپزشکی به لحاظ قانونی، تشکیلاتی، اداری و مالی دارای استقلال است و اعتقادی به وجود مشکل در حوزه اشتغال دامپزشکی ندارم.

حکیم مهر: رئیس سازمان دامپزشکی کشور در جمع دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: ارکان نظام بدون توجه به دامپزشکی قادر به حیات نیستند .

به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی، «دکتر علیرضا رفیعی پور» افزود: خوشحال هستم در هفته دامپزشکی در بین جمع فعال و پویای دانشجویان این رشته هستم و سپس با طرح این سوال که «مهم ترین مطالبه دانشجویان دامپزشکی چیست؟»، به ارائه مطالب خود پرداخت.

وی عنوان داشت: در حال حاضر دامپزشکی به لحاظ قانونی، تشکیلاتی، اداری و مالی دارای استقلال است و بایستی از این مزیت به بهترین شکل بهره برداری درست کنیم.

رفیعی پور گفت: ارکان اجتماعی و امنیتی نظام از قبیل وزارتخانه های بهداشت و جهاد کشاورزی، محیط زیست، نیروهای نظامی و… نمی توانند بدون توجه به خانواده دامپزشکی به حیات خود ادامه دهند و همه از علم دامپزشکی منتفع هستند.

وی افزود: تنها حرفه ای که تضمین دهنده فعالیت ها و خدمات خود است، دامپزشکی است‌.

رفیعی پور اعلام داشت: اعتقادی به وجود مشکل در حوزه اشتغال دامپزشکی ندارم چرا که هنوز به مراکز رشد و تولید فناوری های نوین وارد نشده ایم و اعتقاد دارم در زمینه تولید، نیاز به مدیران بهداشتی داریم و چه خوب است تولیدکننده ما هم از علم دامپزشکی برخوردار باشد و دامپزشکان نیز در نقش یک تولید کننده، دامدار، مرغدار و کارآفرین باشند و همواره نباید چشم به استخدام در بخش های دولتی و آموزشی داشته باشیم.

او عنوان داشت: به جای تمرکز بر درمان باید بر ارتقای سطح کیفی و کمی تولید و افزایش بهره وری فارم ها تمرکز کنیم تا اشتغال ایجاد شود؛ دانشجویان کیفی و با بنیه علمی بالا هیچ گاه بیکار نخواهند ماند.

رییس سازمان دامپزشکی کشور افزود: هنوز سند مدونی که نشان دهد دامپزشکی در کدام حوزه ها می تواند اشتغال ایجاد کند نداریم و اطلاعات در این زمینه به صورت عام و کلی هست و نه تخصصی و مستند به آمار و اطلاعات، لذا دانشجویان می توانند در تدوین این سند ما را کمک کنند.

در پایان این مراسم دکتر رفیعی پور به سوالات اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشکده دامپزشکی مشهد پاسخ داد.

جدایی دامپزشکی از علوم پزشکی یک درد است

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی:‌ معاون اداری مالی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران معتقد است که جدایی دامپزشکی از علوم پزشکی یک درد است که آثار آن را در دانشگاه تهران در درکی که سایر رشته‌ها، مدیران و همکاران دانشگاهی از ماهیت رشته دارند، احساس می‌کنیم؛ اگر جایگاه دامپزشکی در علوم پزشکی باشد، این درک حداکثر است چون آنها نیازها را احساس و همراهی می‌کنند.

از نظر «دکتر علیرضا باهنر» آسیب بزرگتر این است که وزارت بهداشت را با الحاق آموزش پزشکی فربه کردیم؛ به تعبیر یکی از اساتید قدیمی علوم پزشکی، یک رئیس دانشگاه علوم پزشکی ضمن اینکه همزمان دانشجو تربیت می‌کند، باید مراقب باشد که شیرینی و رب گوجه فرنگی موجود در بازار خراب نباشد. خب، این فرد چطور می‌تواند رئیس دانشگاه هم باشد؟

حکیم مهر: آقای دکتر، اخیرا خبر واگذاری امور آموزشی و پژوهشی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی به معاونت علوم پزشکی منتشر شد. آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که دانشگاه‌های سراسری از جمله دانشگاه تهران هم در این حوزه پیش‌قدم شوند؟

انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت تبدیل به یک موضوع مزمن در صنف دامپزشکی شده است. علی‌رغم تمام صحبت‌هایی که می‌شود و زحمت‌هایی که حکیم مهر و سایر رسانه‌ها می‌کشند اما اراده جدی و محکمی برای پیگیری آن از داخل صنف دیده نمی‌شود. اگر هم قرار باشد این انتقال انجام شود، فراز و نشیب‌های خیلی زیادی دارد. اینکه آیا دستگاه اجرایی هم منتقل شود یا نه، مخالفان و موافقان جدی داخل صنف دارد. در بدنه صنف، اکثریت موافق را می‌توان احساس کرد اما در رده‌های بالاتر و مسئولین و اساتید، مخالفان جدی هم وجود دارد.

اگر در یک سطح بالاتر در کشور و جامعه نگاه کنیم، اتفاق درست این است که آموزش عالی یکپارچه شود. ایران جزء کشورهای نادر و معدود است که آموزش پزشکی را به وزارتخانه دیگری که باید خدمات بهداشتی درمانی ارائه دهد، منتقل کرده است. فرایند صحیح این است که آموزش پزشکی در وزارت علوم باشد، کمااینکه سال‌های گذشته به این شکل بوده و صرفا به خاطر کمبود پزشک در آن زمان که واردات آن از هند و بنگلادش صورت می‌گرفت، تفکیک صورت گرفت تا از بیمارستان‌ها برای تربیت پزشک استفاده شود. امروز اما دیرزمانی است که آن نیاز منتفی شده و چه بسا مازاد پزشک هم داریم اما توزیع پزشک به درستی صورت نگرفته است.

حکیم مهر:‌ پس از نظر شما انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت اتفاق درستی نیست؟

من موافق انتقال آموزش دامپزشکی هستم، کمااینکه در حال حاضر جدایی دامپزشکی از علوم پزشکی یک درد است که آثار آن را در دانشگاه تهران در درکی که سایر رشته‌ها، مدیران و همکاران دانشگاهی از ماهیت رشته دارند، احساس می‌کنیم. اگر جایگاه دامپزشکی در علوم پزشکی باشد، این درک حداکثر است چون آنها نیازها را احساس و همراهی می‌کنند.

در زمان وزارت خانم دکتر دستجردی، همه تصور می‌کردند که کار تمام است. اما آیا پیگیری جدی شد؟ خیر. من احساس می‌کنم حالا هم این مساله به همین صحبت‌ها ختم می‌شود و زمان می‌گذرد و یک برنامه مدون و کامل احساس نمی‌شود؛ در واقع با این روال من فکر نمی‌کنم اتفاقی بیفتد.

حکیم مهر: حرکت اصلی ازسوی چه کسی باید آغاز شود؟

آموزش یک امر دولتی است. اگر دانشگاه آزاد این تصمیم را گرفت، کار درستی کرد و ان‌شاءالله آنجا این لجام‌گسیختگی مهار شود. دولتی‌ها هم باید از طریق گروه دامپزشکی وزارت علوم پیگیری کنند. متولی انتقال آموزش وزارت علوم است. معاون آموزشی وزارت علوم که یکی از گروه‌های آن دامپزشکی است، باید با دکتر لاریجانی یک جلسه برگزار کنند و بگویند این نیاز در مملکت هست، چه کنیم؟

این مساله باید صحبت شود. اگر نه ۱۰ سال دیگر هم کار به همین شکل است. تلاش رسانه‌ها واقعا قابل تقدیر است اما من شخصا به عنوان کسی که در مجموعه‌های علمی فعالیت‌ می‌کنم، می‌گویم که یک پیگیری جدی مستقل احساس نمی‌شود. من از حکیم مهر تشکر می‌کنم که این دغدغه را به صحن جامعه می‌آورد و در معرض دید می‌گذارد.

حکیم مهر: همیشه یکی از توجیهات منتقدان طرح انتقال این بود که وزارت بهداشتی‌ها مخالف انتقال هستند، اما دکتر لاریجانی (معاون آموزشی وزارت بهداشت) در یکی از مصاحبه‌های خود با حکیم مهر، عملاً گفتند که موافق انتقال هستند اما برای آن پیش‌قدم نمی‌شوند.

در خاطرم هست که در دوره پیشین مجلس شورای اسلامی، کمیسیون بهداشت و درمان با این دستاویز که بعضی مشکلات کشور درخصوص بیماری‌های مشترک، به خاطر قرارگیری دامپزشکی در یک وزارتخانه دیگر است، خیز سنگینی برای انتقال دامپزشکی به وزارت بهداشت برداشت. همان موقع یکی از نمایندگان که با من دوست بود، طرح را به مرکز پژوهش‌های مجلس سپرد تا بررسی کنند که آیا به صلاح است دامپزشکی را بیاوریم یا خیر. آنها هم یک بررسی اجمالی کردند و نتیجه بررسی این بود که در اغلب کشورهای دنیا، دامپزشکی در وزارت کشاورزی است و همین مساله، طرح را متوقف کرد. اما ایکاش بررسی کنند که آیا در همان کشورها آموزش پزشکی هم در وزارت بهداری است یا خیر که قطعاً نیست.

مساله این است که متولیان نمی‌خواهند بپذیرند که یک نیاز، دیگر مرتفع شده است. وزارت جهاد هم روزی تحت عنوان سازندگی فعالیت می‌کرد. اما این شهامت در مملکت وجود داشت که بگویند دیگر زمان ادغام رسیده است. نام آن را جهاد کشاورزی گذاشتند که اشکالی ندارد؛ کمااینکه جهاد نام زیبایی است. در هر صورت این وزارتخانه یکپارچه شد. پس اینکه با تعصب با این مسائل برخورد کنیم، فاقد معناست.

در مورد جدایی آموزش علوم پزشکی، دکتر مرندی در یک برهه از زمان این نیاز را ابراز کردند و مجلس و دولت وقت نیز انفکاک را پذیرفت، اما به نظر من شاید از ۲۰ سال پیش باید این تفکیک لغو می‌شد. مشکلات خدمات بهداشتی درمانی ما خیلی بیشتر از این حرف‌هاست. اگر وزارتخانه را سبک کنند و آموزش را به وزارت علوم بدهند، بهداشت و درمان سامان بیشتری می‌گیرد. باید به این مساله از این زاویه نگاه کنیم. به طور کلی نگاه درست این است که منافع مملکت را در نظر بگیریم.

حکیم مهر:‌ آیا شما در این زمینه اقدامی کرده‌اید؟

البته من کاره‌ای نیستم که بگویم می‌توانم کاری کنم و لازمه آن این است که اساتید دیگر هم اجماع کنند. فعلا باید دکتر لاریجانی را به دکتر صدیق، معاون آموزشی وزیر علوم و رئیس دانشگاه خواجه نصیر مرتبط کنیم. اظهار نظر دکتر لاریجانی در مصاحبه با حکیم مهر از سوی مسئولین رده‌بالا بوده و اگر واقعا مساله مملکت است، از بالا هم باید پیگیری شود. اگر نه که من معلم کار خود را می‌کنم و اگر در وزارت بهداشت هم سر کلاس بروم، همین مسائل را می‌گویم. برای من به ظاهر در فعالیت روزمره تغییری ندارد. اما مملکت آسیب می‌خورد که دامپزشکی در جایی است که آن را درک نمی‌کنند.

آسیب بزرگتر این است که وزارت بهداشت را با الحاق آموزش پزشکی فربه کردیم. به تعبیر یکی از اساتید قدیمی علوم پزشکی، یک رئیس دانشگاه علوم پزشکی ضمن اینکه همزمان دانشجو تربیت می‌کند، باید مراقب باشد که شیرینی و رب گوجه فرنگی موجود در بازار خراب نباشد. خب، این فرد چطور می‌تواند رئیس دانشگاه هم باشد؟

حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...

امیدوار هستیم که مسئولین رده‌های خیلی بالاتر مثل رئیس جمهور و معاون اول، در زمینه انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت حرکتی کنند؛ اگرچه کار بزرگ و سختی است، اما نشدنی نیست.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.

دیدار هیئت ۱۱ نفره سوری از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ۹ شهریور ماه میزبان ۱۱ نفر از اعضا سندیکای دامپزشکی، نمایندگان مجلس، صنعت داروسازی و مدیران ارشد امور دامپزشکی از کشور سوریه بود. به نقل از روابط عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، از این دیدار یک روزه با هیأت رئیسه و مسؤلین دانشکده دامپزشکی، در سالن شورای دانشکده برگزار شد و در ادامه از سایر بخش های دانشکده و مؤسسه پژوهشی امین آباد بازدید به عمل آمد.

در پایان این نشست، هر دو طرف خواستار همکاری دوجانبه در زمینه علمی پژوهشی و اجرایی رشته دامپزشکی شدند و مقرر شد در آینده نزدیک با انعقاد تفاهم نامه در زمینه‌های مورد بحث همکاری دو جانبه صورت پذیرد.

دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران یکی از دانشکده‌های دانشگاه تهران است که به تربیت دانشجوی دکتری حرفه ای، دکترای PhD و دستیاری دامپزشکی می‌پردازد. دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تأسیس ۱۳۱۱، نوع دانشگاه دولتی، رئیس دکتر مهدی وجگانی، معاون آموزشی دکتر مصطفی پیغمبری، معاون دانشجویی دکتر علیرضا باهنر.

تاریخچه:

در مهر ۱۳۱۱ مدرسه عالی بیطاری افتتاح شد و این مدرسه در سال ۱۳۱۶ به دانشکده دامپزشکی تغییر نام داد و از سال ۱۳۲۴ به دانشگاه تهران ملحق شد. ساختمان فعلی این دانشکده، در خیابان انقلاب، در سال ۱۳۳۹ گشایش یافت. دکتر مرتضی گلسرخی، کفیل وقت مؤسسه دفع آفات حیوانی، در اردیبهشت ۱۳۰۶ طی نامه‌ای به اداره کل فلاحت لزوم تأسیس مؤسسه عالی بیطاری را یادآور شده و می‌نویسد: مدرسه بیطاری از بدو شروع بایستی کامل بوده و پرگرام آن موافق پرگرام مدارس عالیه اروپا و آمریکا باشد. وی نظامنامه‌ای موافق آنچه در مدرسه لیون فرانسه موجود بود تدوین نموده و به اداره مزبور تقدیم نمود؛ ولی در سال ۱۳۰۸، وزارت قشون تصمیم به ایجاد مدرسه عالی دامپزشکی گرفته، که وزارت فلاحت در این خصوص با وزارت قشون موافقت نداشت. شادوران، دکتر حامدی، که در آن وقت در پاریس، سال چهارم و سال آخر مدرسه دامپزشکی «آلفور» را می‌گذرانید از موضوع با خبر شده و طی نامه‌ای چنین می‌نویسد: وظیفه وزارت قشون تأسیس مدرسه دامپزشکی نبوده و پیش از گشایش آن باید بودجه ساختمان، استادان، آزمایشگاه‌ها و … فراهم گردد. اگر بنا باشد اعتبارات کافی تفویض نگردد، بهتر آنست که از تأسیس ناقص چنین مدرسه‌ای صرف نظر شده و مبلغ را صرف فرستادن چند نفر محصل قابل به اروپا نماید که در مدارس عالی آنجا تحصیل کرده، به مملکت مراجعت نمایند. (دکتر حسن تاج بخش در کتاب تاریخ دامپزشکی خود می‌نویسد: ای کاش امروز نیز به جای احداث پی‌در پی دانشکده‌ها به تهیه مقدمات لازم می‌پرداختند) مع‌الاسف به دلیل مخارج زیاد، تأسیس دانشکده به تأخیر افتاد تا در سال ۱۳۱۱، وزارت قشون با کمک وزارت فلاحت تصمیم جدی به شروع مقدمات کار می‌گیرند. با توجه به گرایش زعماء وقت تهران به کشور آلمان، به سفارت ایران در آلمان چنین نوشته می‌شود: متمنی است مقرر فرمائید ۷ نفر دکتر بیطار آلمانی که مخصوصاً در خصوص امراض گاو و گوسفند متخصص بوده و علاوه بر تحصیلات، اقلاً ۳ سال سابقه عملیاتی داشته باشند با احتساب حقوق و مخارج معرفی شده تا هر چه سریعتر جهت استخدام آن‌ها اقدام شود. ایرانی‌ها در پی جستجو در وزارت خارجه آلمان و دانشکده دامپزشکی «برلن» در نامه‌ای می‌نگارند: دکتران بیطار آلمانی در کشور خود ارج و قرب زیادی دارند و چندان زیاد نیستند، حقوقشان ۱۰۰–۸۰۰ مارک است و به حقوق کم قانع نیستند. اگر چه این مبلغ زیاد نیست ولی با تنزل پول ایران گزاف می‌نماید. سرانجام پروفسور «دامن» استخدام شده که یک سال بعد به ریاست دانشکده دامپزشکی گمارده شد و سپس پروفسور «لوئی» و «گرو» نیز به او پیوستند. در مهرماه ۱۳۱۱ یعنی ۲ سال قبل از تأسیس دانشگاه تهران در زمان صمصام‌الملک دانشکده دامپزشکی در باغ دلگشا تأسیس شد و حدود ۱۶ نفر دکتر بیطار از فرانسه، آلمان و مجارستان برای ۳ سال استخدام شدند و حقوق سالیانه ۴۷۵ سکه طلا به آن‌ها پرداخت شد. مراکز آموزشی و پژوهشیویرایش بیمارستان آموزشی و پژوهشی مردآباد کرج شامل بخش‌های زیر می‌باشد: بخش بیماری‌های درونی دامهای بزرگ،  بخش مامایی و بیماری‌های تولید مثل،  بخش جراحی و رادیولوژی،  بخش بیماری‌های طیور،  بخش کلینیکال پاتولوژی (شامل آزمایشگاه‌های بیوشیمی، ویروس‌شناسی، باکتری‌شناسی، هماتولوژی)،  بخش کالبد گشایی آزمایشگاه تحقیقاتی لپتوسپیروز که با همکاری پروفسور Ellis و مرکز آزمایشگاه رفرانس سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۳۷۹ رسماً آغاز به فعالیت نمود. بیمارستان دامهای کوچک که واقع در خیابان قریب می‌باشد. دانش‌آموختگان ویرایش فهرست برخی از این دانش‌آموختگان برجسته در زیر آمده‌است:

 احمد شیمی، میکروب‌شناس و استاد دانشگاه تهران بود. او از چهره‌های ماندگار است.

 رضا نقشینه، متخصّص آسیب‌شناس دام‌پزشکی از آمریکا و استاد دانشگاه تهران بود.

 مهدی قلی نادعلیان، دارای رتبه استادی دانشگاه تهراندر رشته دامپزشکی است. وی در سال ۱۳۸۴ به عنوان چهره ماندگار علمی کشور برگزیده شد.

 محمدرضا بابامخیر، پدر دامپزشکی ایران، دارای دکترای تخصّصی علوم زیستی از دانشگاه پاریس فرانسه و عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد دانشگاه تهران بود.

محمدرضا مخبر، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران است. 

حسن تاجبخش، استاد ممتاز دانشگاه تهران و عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و از برگزیدگان چهره‌های ماندگار است. 

سید حسین میرشمسی، از چهره‌های ماندگار، و دانشمندان معاصر ایران بود. او را «پدر واکسن ایران» می‌دانند.

حسین ابوترابیان، مترجم اهل ایران است.

محمد نظری، مجری مشهور صدا و سیما 

عباس شفیعی، رئیس بخش تحقیق و تولید واکسن های ویروسی مصرف پزشکی مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی از سال ۱۳۵۵ به مدت سی سال.

معرفی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

 گستردگی استان خراسان، فراوانی جمعیت دامی، همچنین هم جواری با چند کشورهمسایه (دارای جمعیت پرشمار دامی ) از جمله مهمترین عواملی بوده اند که موجب گردیده، از دیرباز ضرورت و اهمیت راه اندازی دانشکده دامپزشکی در این استان مطرح و مورد پیگیری قرار گیرد. این مهم در سال 1370 با تاسیس دانشکده دامپزشکی در دانشگاه فردوسی مشهد محقق گردید. تامین نیروی انسانی ماهر و متخصص جهت ارایه خدمات درمانی، بهداشتی، آموزشی و پژوهشی درحوزه های مختلف علوم پزشکـــــی، در راستای کاهش ضایعات دامی، خود کفایی درزمینه نیازهای پروتیینی، بهداشت و سلامت انسان از طریق تامین و توسعه سالمت مواد پروتیینی با منشاء دامی و کنترل بیماری های مشترک انسان و دام، مهمترین اهدافی بوده اند که دانشکده دامپزشکی در جهت نیل بــه ایــن اهداف بنیان گذاری شده است.

امکانات این دانشکده: 

آزمایشگاه ها

دانشکده دامپزشکی دارای 17 آزمایشگاه است که برای بخش کاربردی بعضی ازدروس و کارهای پژوهشی دانشجویان و اعضای هیأت علمی مورد استفاده قرار می گیرد. 

درمانگاه های تخصصی درمانگاه تخصصی دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1371 برای پاسخ به نیازهای منطقه از دیدگاه اهداف آموزشی، پژوهشی و ارائه ی خدمات درمانی تاسیس شد. در حال حاضر بخش های زیر به کار آموزش، پژوهش و ارائه ی خدمات آموزشی مشغول هستند که به شرح زیر معرفی می شوند:

بخش بیماری های داخلی دامهای بزرگ، با 4 عضو هیأت علمی متخصص:

 این بخش در زمینه های مسمومیت و سم شناسی درمانگاهی، بیماری های متابولیک، بیماری های داخلی دامهای بزرگ، بیماری های عفونی و مشاوره ی بهداشتی گله های گاو و گوسفند و مراکز پرورش اسب، خدمات آموزشی، پژوهشی و درمانی خود را به دامداری های منطقه و استان خراسان ارائه می نماید. این بخش تاکنون 4 دوره در سطح دکترای تخصصی برگزار کرده است.

بخش مامایی و بیماریهای تولید مثل دام، با 4 عضو هیأت علمی متخصص: 

این بخش در زمینه های رفع مشکلات تولید مثلی، ورم پستان و تکنولوژی تولید مثل، بخش جراحی، هوشبری و رادیولوژی، با 6 عضو هیأت علمی متخصص: این بخش یکی از فعالترین بخش های گروه علوم درمانگاهی است و خدمات جراحی را در طیف وسیعی از دام ها از دام های مزرعه تا حیوانات خانگی و پرندگان ارائه می دهد. بخش جراحی با انجام جراحی های تخصصی یکی از پشتوانه های مهم استان خراسان رضوی و استانهای مجاور است. افزون بر این، انجام رادیولوژی و سونوگرافی نیز از جمله خدمات آموزشی، پژوهشی و پاراکلینیکی این بخش است. این بخش مجری برگزاری دوره دکتری تخصصی جراحی و هوشبری از ابتدای سال تحصیلی 92-91 می باشد.

بخش بیماریهای داخلی دامهای کوچک، با 3عضو هیأت علمی: این بخش نقش مهمی در برآورده ساختن نیازهای صاحبان حیوانات خانگی دارد. در این بخش افزون بر معاینه و درمان حیوانات خانگی بیمار، مطالعات در مورد مشخصات بیماری های حیوانات خانگی در منطقه که بخش مهمی از آنها بیماری های مشترک بین انسان و حیوان هستند نیز انجام می گیرد. خانواده هایی که علاقه مند به نگهداری حیوانات خانگی هستند، افزون بر نیازهای بهداشتی حیوانات خود، برای بهداشت شخصی خود نیز نیازمند مشاوره در مورد نحوه ی نگهداری و پیشگیری از بیماریهای قابل انتقال از حیوان به انسان با این بخش هستند.

بخش بیماریهای طیور، با 3 عضو هیأت علمی: مراکز پرورش طیور با تنوع قابل توجه از پرورش ماکیان تا بلدرچین و شترمرغ و سایر پرندگان مولد غذا از مشاوره های بهداشتی، ایمنی شناختی، واکسینولوژی این بخش برخوردارند. افزون بر این، صاحبان پرندگان زینتی نیز این بخش را از مراکز مورد اعتماد خود در تشخیص و درمان پرندگان بیمار می شناسند.

بخش کلینیکال پاتولوژی، با 3 عضو هیأت علمی : امور آزمایشگاهی سایر بخشهای درمانی را انجام داده، مرکز اصلی انجام آزمایشهای مربوط به بخش عمده ی امور پژوهشی سایر گروههای آزمایشی است و توانایی انجام آزمایشهای متعددی را بنا به درخواست بخش های گروه علوم درمانگاهی، یا بخش خصوصی دارد. این بخش نیزمجری برگزاری اولین دوره دکتری تخصصی کلینیکال پاتولوژی از ابتدای سال تحصیلی 92-91 می باشد.

بخش اپیدمیولوژی: بررسی الگوی رفتاری بیماریها در سطح جمعیت و جغرافیای منطقه بخش جدایی ناپذیر از برنامه های بهداشتی و پیشگیری در انسان و حیوان است. ارزیابی و پایش مشخصات و آماره های الگوی بیماری ها در سطح جمعیت از وظایف بخش اپیدمیولوژی است. این بخش با 1 عضو هیأت علمی جوان ترین بخش گروه علوم درمانگاهی است.